theoctapus

Αυτό που κάνει ορισμένους καλλιτέχνες μεγάλους είναι ότι για αυτούς το δύσκολο για εμάς είναι έυκολο.

Διαφωνώ. Στο να γράψεις ένα απλό κομμάτι με τρία ακόρντα και να ακούγεται και ωραίο στα αυτιά κάποιων, όντας υποκειμενικό, δεν μπορεί να μην συμμετέχει και η έμπνευση. Η έμπνευση είναι αυτό το άυλο, άπιαστο για κάποιους κομμάτι της δημιουργίας, ανεξάρτητο από γνώσεις και εμπειρία. Αν αρκούσε η δουλειά, επίπονη και χρονοβόρα, τότε όσοι έχουν εμπειρία ετών θα έγραφαν, απλά ή όχι, πολύ ωραία κομμάτια. Αυτό όμως δεν συμβαίνει, ευτυχώς ή δυστυχώς, γιατί λείπει η έμπνευση και το ταλέντο. Σωστό και λάθος ταυτόχρονα. Μιλάς για παραγωγή και όχι για δημιουργία. Για να γράψεις ένα κομμάτι μερικές φορές δεν χρειάζεται έμπνευση ούτε ταλέντο. Αλλά για να γράψεις ένα πολύ καλό κομμάτι χρειάζονται και τα δύο. Αλλιώς από που πηγάζει η ανθρώπινη δημιουργικότητα; Άλλωστε, η θεωρία από την πράξη απέχει στην θεωρία λίγο στην πράξη πολύ.

Αν θυμάμαι καλά αυτοκόλλητο χαλκού έχει και στο Praktiker, μην ρωτήσετε τιμή δεν θυμάμαι.

Σίγουρα η ισορροπία σε όλα είναι το πιο σωστό. Δεν μπορείς να παίζεις σε εντάσεις που θα σκότωναν μικρά ζώα και σε ώρες που μόνο τα σκουπιδιάρικα κυκλοφορούν, αλλά ούτε μπορείς να έχεις την απαίτηση από τον γείτονά σου να είναι πιο ήσυχος και από τάφο. Τι να κάνουμε, η τύχη μας καταράστηκε να παράγουμε ηχορύπανση (για τα αυτιά κάποιων) αλλά όπως θέλουμε να μας σέβονται έτσι θα σεβαστούμε και τους άλλους. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να παίζουμε σε ώρες που επιτρέπεται και σε νορμάλ εντάσεις. Αλλά θα παίζουμε, και δυστυχώς ακόμα και όταν δείχνουμε σεβασμό πάλι θα ενοχλούμε. Εκεί θέλω να καταλήξω, για εμάς δεν είναι τόσο δύσκολο να γίνουμε λίγο διακριτικοί αλλά και για τους άλλους δεν μπορεί να είναι δύσκολο να κάνουν λίγο υπομονή και σε τελική ανάλυση να δεχτούν κάποια πράγματα. Δεν ζούμε στο βουνό, πάντα κάποιος θα μας ενοχλεί και πάντα κάποιον θα ενοχλούμε. Όπως και εμένα δεν μου αρέσει να μου κάνουν παρατήρηση (δυστυχώς έχω πανηλήθιους γείτονες) έτσι και εγώ δεν θα κάνω παρατήρηση και θα σεβαστώ τις "επιθυμίες" του άλλου ακόμα και αν είναι η απογευματινή σαπουνόπερα στην διαπασών. Το πιο εύκολο πράγμα είναι να χτυπήσεις την πόρτα του γείτονα και να πείς "κάνε λίγο ησυχία...", αλλά πόσο εύκολο είναι να κάνεις υπομονή με το π.χ. μεταμεσονύχτιο πάρτι γενεθλίων του απο πάνω, ενώ την επομένη δουλεύεις; Δεν είναι εύκολο αλλά είναι απαραιτητο.

Θέλει περισσότερα αρ@#$%ια ο σεβασμός στην διασκέδαση του άλλου παρά ο σεβασμός στην ησυχία του.

Βασικά θα κάνεις πελάτη μόνο τον Μπαμπινιώτη.

Δεν ξέρω για όνομα αλλά σου βρήκα το μοναδικό πιάτο που θα σερβίρεις http://en.wikipedia.org/wiki/Lopadotemachoselachogaleokranioleipsanodrimhypotrimmatosilphioparaomelitokatakechymenokichlepikossyphophattoperisteralektryonoptekephalliokigklopeleiolagoiosiraiobaphetraganopterygon

Αν η σοβαρότητα βρίσκεται μόνο μέσω του επαγγελματισμού τότε ζήτω που χεσ#@$%με. Άλλωστε άλλο σοβαρότητα και άλλο σοβαροφάνεια.

Γενικά στην ζωή ψάχνουμε το κάτι διαφορετικό, το ιδιαίτερο, είτε είναι καλοί συνεργάτες, καλή δουλειά, καλά μουσικά όργανα, το καλύτερο σουβλατζίδικο ή και 'γω δεν ξέρω τι. Ε, όταν βρίσκεις τέτοια υπερσπάνια άτομα τα κρατάς πάντα από κοντά, σιγοντάρεις την παράνοιά τους και γεμίζεις αστείες ιστορίες. Κοινώς, σπάς πλάκα. Καμία φωτό του έχεις; Θα ήθελα πολύ να δώ την φάτσα του.

Μην παίζετε διασκεύες. Κάντε την χάρη στον εαυτό σας και γράψτε δικιά σας μουσική. Εκεί ο ρόλος του καθένα θα βγεί αυθόρμητα.

Κανονικά όταν ηχογραφείς με την προοπτική του re-amping σπλιτάρεις το σήμα έτσι ώστε το ένα κομμάτι να δρομολογηθεί στον ενισχυτή για να ακούς την παραμόρφωση και το άλλο κομμάτι, το dry, ηχογραφείται. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται και ένα splitter σήματος (κι άλλα λεφτά).

Το θέμα του re-amping όσο ενδιαφέρον και να είναι έχει κάποια βασικά μειονεκτήματα 1) δεν έχει ιδιαίτερη αξία αν δεν έχεις σκοπό να δοκιμάσεις άλλους ενισχυτές, 2) η επιπλέον εισαγωγή εξοπλισμού στην διαδρομή του σήματος πιθανόν μειώνει την ποιότητά του, 3) χρειάζεται αγορά επιπλέον εξοπλισμού (για την μετατροπή του σήματος στα επίπεδα αντίστασης της ηλεκτρικής κιθάρας, έκανα λίγο έρευνα).

Πάντως από τα λεγόμενα των αξιότιμων συνφορουμιτών, νομίζω ότι η δημιουργία ενός track με κάποιο είδος ρυθμού, είτε drum machine, είτε synth ή και 'γω δεν ξέρω τι, σαν ρυθμική βάση για τις κιθάρες, είναι μια καλή λύση. Παντώς μετά από τόσα postings δεν νομίζω ότι έχω καταλήξει κάπου μετα βεβαιότητας. Ίσως να μην υπάρχει ακριβής λύση. Στα επαγγελματικά studios και σε επαγγελματικά recordings δηλαδή πως γίνεται η ηχογράφηση των ντράμς, δεδομένου ότι αυτά ηχογραφούνται πρώτα; Είναι τόσο διαολεμένα καλοί οι επαγγελματίες ντράμερ που δεν χρειάζονται οδηγούς;

Ανοίγουν νέοι ορίζοντες μ' αυτά που μου λές. Απορίες.Το dry σημα (υποψιάζομαι εννοείς το σήμα όπως αυτό βγαίνει από την κιθάρα) πως το ηχογραφώ; Απευθείας στην κάρτα ήχου π.χ.; Μετά, αυτό πως το παιρνάω στον ενισχυτή, πετάλι κ.ο.κ.; Από κάποιο audio out της κάρτας ήχου ίσως; Αν είναι έτσι, δεν θα επηρεαστεί η ποιότητα/ηχόχρωμα σε σύγκριση με την απευθείας "επικοινωνία" ενισχυτή κιθάρας; Όλα αυτά βέβαια αν έχω καταλάβει καλά.

Re-amping είναι ένας όρος που τον πετυχαίνω που και που και δεν έχω ιδέα τι είναι και πως δουλεύει. Δώσε τα φώτα σου αν μπορείς. Επίσης το step sequencer track είναι κάτι που πρώτη φορά το ακούω (διαβάζω). Εντάξει, το παραδέχομαι, δεν έχω κάνει εξαντλητικό googling, διάβασμα των manual του cubase κ.τ.λ. Δώσε και εδώ τα φώτα σου αν δεν σου είναι κόπος. Το πρόβλημα με το googling, manual reading κ.τ.λ. είναι οτι μερικές φορές αναγκάζεσαι να διαβάσεις 1000 σελίδες για να κρατήσεις 10 και όταν υπάρχουν και τα καλά παιδιά του noiz (σας καλοπιάνω τώρα) που μπορούν να σε ξελασπώσουν, προτιμάς να γράψεις ένα post. Tempo track. Hmmm. I'll check it out.

Έχω την αίσθηση ότι ο οδηγός θα πρέπει να είναι μη-ανθρώπινος για να αποφευχθούν τα ανθρώπινα λάθη (στον βαθμό που γίνεται βέβαια γιατί και ο ντράμερ, δυστυχώς, δεν είναι cyborg) Ο μετρονόμος από την άλλη είναι περιοριστικός γιατί ο ρυθμός του κομματιού δεν μένει σταθερός σε όλη την διάρκειά του. Επίσης, πως μπορούμε να παίζουμε ταυτόχρονα χωρίς τα μικρόφωνα των ντραμς να πιάνουν τους ενισχυτές; Θα πρέπει να παίζουμε σε διαφορετικές αίθουσες και ο ντράμερ να φοράει ακουστικά. Είπαμε να γλυτώσουμε λεφτά, όχι να κλείσουμε και δύο αίθουσες. Μήπως ένα ezdrummer arrangement εν είδη μετρονόμου would do the trick για την ηχογράφηση πρόχειρων κιθαρων για οδηγό του ντράμερ; Λέω τώρα...

Υπέροχα, Το ερώτημα όμως παραμένει (όσο αφελές και να είναι, είπαμε den ksero). Ο ντράμερ που βασίζεται για να κρατήσει σωστά τον ρυθμό; Μηπώς σε εκείνο το arranged μετρονόμο που λέω και ξαναλέω; Εσείς από το forum που προφανώς έχετε κάποια εμπειρία, πως γράφετε τα drums; (Η συζήτηση τώρα αλλάζει θέμα και γίνεται "ηχογράφηση drums")

Εδώ ακριβώς υπάρχει το βασικό ερώτημα τύπου "η κότα ή το αυγό;" Πρώτα τα drums και μετά οι κιθάρες --> σε τι θα πατάει ο ντράμερ για να τα γράψει σωστά; Σε προχειροηχογραφημένες κιθάρες; Αυτές όμως δεν θα είναι πιθανόν λάθος ρυθμικά; Ή μήπως ο ντράμερ είναι μετρονόμος από μόνος του (μπάααα) Πρώτα οι κιθάρες και μετά τα ντράμς --> σε τι θα πατάνε οι κιθαρίστες; Σε προχειροηχογραφημένα ντραμς; Αυτά όμως δεν θα είναι πιθανόν λάθος ρυθμικά; Ή μήπως σε arranged μετρονόμο (επαναλαμβάνω αν ξέρει κανείς πως, ελεύθερα) Ως γνωστό, ή και όχι, το μυστικό μιας "δεμένης" ηχογράφησης, μεταξύ άλλων, είναι η ευλαβική και ανευ λαθών διατήρηση του ρυθμού.

Λοιπόν, έχεις καταλήξει στις κιθάρες, εχείς καταλήξει στο μπάσο, έχεις καταλήξει στα ντράμς έχεις καταλήξει και στα φωνητικά. Ήρθε λοιπόν η ώρα να τα βάλεις όλα μαζί και να γράψεις ένα cdακι μ' αυτό το ένα τραγούδι, για δικιά σου χρήση κυρίως, αλλά με ένα αξιοπρεπές ήχο. Ας υποθέσουμε επίσης ότι η λύση της live ηχογράφησης στο studio με όλη την μπάντα απορρίπτεται για διάφορους λόγους. Επίσης ας υποθέσουμε ότι ένας σχετικά καλός εξοπλισμός για την ηχογράφηση των εγχόρδων υπάρχει διαθέσιμος σε σπίτι (bedroom studio). Πιο συγκεκριμένα καλές κιθάρες/μπάσο (μια Jackson, μια ESP, ένα Ibanez), καλοί ενισχυτές (ENGL pre+ENGL τελικός), καλή καμπίνα κιθάρας (με Celestion G12-T75), καλό μικρόφωνο (Shure SM57), προενίσχυση, κάρτα ήχου, υπολογιστής, monitors, καλώδια της προκοπής, software κ.τ.λ. Με δεδομένα τα παραπάνω, εσείς ποια μεθοδολογία/σειρά ηχογράφησης προτείνετε? Π.χ. 1) Γράφονται οι κιθάρες στο Cubase με μετρονόμο (παρεπιπτόντως, αν δεν βαριέστε, πως μπορείς να κάνεις arrange διαφορετικά bpm σε ένα μετρονόμο στο Cubase ώστε να ταιριάζουν στο τραγούδι, αν γίνεται κάτι τέτοιο βέβαια; (ναι λοιπόν δεν είμαι ειδικός το ομολογώ)) 2) Γράφονται τα ντράμς στο studio με τον ντράμερ να ακούει τις κιθάρες στα ακουστικά του. 3) Γράφεται και το μπάσο στο studio ή στο σπίτι. 4) Γράφονται τα φωνητικά στο studio. 5) Τα ανακατεύεις όλα μαζί στο cubase μαζί με λίγο eqing κ.α. (ξέρω, στα κ.α. μπαίνουν 10n, όπου n τείνει πολύ βρε παιδί μου, πράγματα) και 6) Βουαλά, ένα cdακι to go... Κάποιοι θα ρωτήσουν "γιατί δεν τα κάνεις όλα στο studio;" και θα έχουν δίκιο. Δύο λόγοι. Λεφτά και στο σπίτι υπάρχει ο ηχητικός εξοπλισμός της επιλογής μου. Άσε που σε ένα μικρό test trial το αποτέλεσμα ήταν αρκετά καλό. Το ξαναομολογώ, δεν είμαι ειδικός, δεν ξέρω βρε αδερφέ πως να το πω, και επειδή δεν θέλω να ξανα-ανακαλύψουμαι τον τροχό εξού το post.

Δεν νομίζω οτι υπάρχει διαφωνία, το αντίθετο μάλιστα είσαι πολύ σωστός σε αυτά που λες. Το ανέκδοτο ταιριάζει απόλυτα στο υπό συζήτηση θέμα. :) Το λες και μόνος σου, "θεωρία",γι' αυτό και δεν κρίνεται εξ ορισμού για την αποτελεσματικότητά της. Φυσικά και δεν μπορεί να εφαρμοστεί πλήρως ως μια πρακτική λύση, αυτό προσπαθούμε να ξεκαθαρίσουμε.

Πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσες οι αναλύσεις από το επιστημονικό "προσωπικό" του noiz αλλά λίγο αποστειρωμένες και τι εννοώ. Δυστυχώς για την συζήτηση και ευτυχώς για την μουσική, η ταλάντωση μιας χορδής επηρεάζεται και διαμορφώνεται από τόσους πολλούς παράγοντες (από το πάχος της πένας μέχρι το ξύλο του σώματος, από...) που δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός οτι υπάρχουν διδακτορικά αφιερωμένα σε αυτό το φυσικό φαινόμενο. Ως εκ τούτου μια απόπειρα επιστημονικής ανάλυσης στο πλαίσιο ενός φόρουμ σαν το noiz είναι το λιγότερο παρακινδυνευμένη αφού μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε "παραμορφωμένα" συμπεράσματα. Κάποια πράγματα είναι σίγουρα δεδομένα, όπως η αλλαγή στην "σκληρότητα" της χορδής, αλλά το τι ήχος θα βγεί δεν είναι καθόλο εύκολο να το προδικάσουμε. Αν ο yameth βολεύεται με το συγκεκριμένο υβριδικό σχήμα, ας το δοκιμάσει χωρίς πειραματισμούς στην θέση των μαγνητών και από εκεί και πέρα ας δοκιμάσει διάφορους μαγνήτες μέχρι να πετύχει την χροιά που θέλει. Σίγουρα δεν είναι ότι καλύτερο να αλλάζεις μαγνήτες αλλά νομίζω ότι είναι η πιο "σωστή" λύση. Άλλωστε μια fender (gibson) ακούγεται σαν fender (gibson) όχι μόνο λόγω του scale.

Το έβαλα απλά και μόνο γιατί αναφέρθηκε ο Richardson, όχι ότι λέει κάτι για ts. Υποτίθεται ότι ενισχυτή και κιθάρα έχεις ήδη και σχετικά καλά και τα δύο γιατί αλλιώς να το πω όπως οι Αμερικάνοι crap in crap out. Τι να σου κάνει ένα ts αν παίζεις με μια Aria σε ένα Marshall solid state 15άρι.

Ο ΥΠΟΠΤΟΣ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΑΡΛΙΝΓΚΤΟΝ ή αγγλιστί Arlington Road, fear thy neighbor Sorry γι' αυτούς που τους χάλασα το τέλος αλλά η ταινία είναι Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Η. Απόλυτο must.

Να και ένα παράδειγμα χρήσης από τον Andy NEVERMORE-DEAD HEART IN A DEAD WORLD: Custom Built 7 String Guitar loaded with EMG 707 pickups. The guitars were routed into a Ibanez TS-9 Tube Screamer that was used as a signal boost. The settings on the TS-9 were: Drive: 9 O'Clock Tone: 10 O'Clock Level: 12 O'Clock This was fed into the amp that was used on all of the rhythm and leads. The amp used was a Mesa Boogie (2 Channel) Dual Rectifier that was straight from the box. The Mesa Recto was routed into a Marshall 1960B 4X12 Cab with the stock 75 Celestions they have. Settings on the Mesa Recto were: Silicon Diode Setting Bold Setting Red (Modern) Channel Treble: 11.30 Mids: 10 O'Clock Bass: 11.30 Gain: 12:30 Presence: 12.30 Master: 10 O'Clock There were 4 tracks of rhythm, with 2 tracks being panned 100% left and right, and the other set being panned 80% left and right. There was no compression, limiting, etc…only a slight touch of EQ used. Two Shure SM-57's were used for recording, one on the center of the cone about an inch away. This was the approximate's denoted by Andy Sneap previously. Βέβαια εδώ λέει ότι το χρησιμοποιούσαν σαν signal boost αλλά whatever...