Ακουστικές / Κλασσικές κιθάρες. Ελληνική ή εισαγόμενη;

[Nikolas]

Ήμουν εχτές με μία καταπληκτική Ελληνίδα βιολίστρα.

 

Πιάσαμε το θέμα "τιμή" σε όργανα, κι εγώ, ως πιανίστας υποστήριξα το ότι είναι πιο λογικό ένα ΚΑΛΟ!!!! πιάνο (με ουρά) να πηγαίνει περί τις 180,000 ενώ το βιολί με τα τόσο λιγότερα υλικά δε πάει...

 

Είχα μισό δίκιο. Ναι, δε πάει τόσο, πάει στις 100,000-150,000 ΑΛΛΑ αυτά για κάποια μάρκα. Γιατί υπάρχουν ΠΟΛΛΑ βιολιά που είναι απλά γνωστά και απλησίαστα σε τιμές! Πιάνα τέτοιου τύπου δεν υπάρχουν.

 

Ένα ακουστικό όργανο, που θα βγει στην σκηνή ΜΟΝΟ του, πρέπει να μπορεί να μείνει έτσι και να υποστηρίξει τον ήχο χωρίς ενισχυτές, χωρίς μπλα μπλα και μπου μπου... ΜΟΝΟ του!

 

Έτσι ένα επαγγελματικό όργανο, και στα πιάνα και στα βιολιά πάει στις 20,000 και πάνω. Τόσο απλά!

[Thomsot]

περί τις 180,000

 

Πολλα λεφτα εχουν αυτοι οι επαγγελματιηδες οι μουσικοι ρε φουστη μου, εγω οσο ημουν επαγγελματιας κοιτουσα να φαω να πιω και να μαμησω ο φουστης και δεν εχω φραγκο στη μπαντα, ερμεο της κρισης....  ;D

[Nikolas]

 

Πολλα λεφτα εχουν αυτοι οι επαγγελματιηδες οι μουσικοι ρε φουστη μου, εγω οσο ημουν επαγγελματιας κοιτουσα να φαω να πιω και να μαμησω ο φουστης και δεν εχω φραγκο στη μπαντα, ερμεο της κρισης....  ;D

Σκέψου το έτσι...

 

για να φτάσει κάποιος να παίξει έστω στο Carnegie Hall (λέμε τώρα), ή στο Μέγαρο πχ (μέχρι πρόσφατα τέλος πάντων), πρέπει να έχει περάσει περί τα 20 χρόνια (10? 15? who cares?) σπουδάζοντας. Στο χωριό του, στην πρωτεύουσα και μετά στο εξωτερικό.

 

Γενικά μιλώντας πάντα, η όλη διαδικασία απ'το "παίζω δύο νότες" μέχρι το "παίζω το Rach 2 με κλειστά τα μάτια" περιέχει τρελό χρήμα. Και βιολί/πιάνο να μη πάρει κανείς τα χρήματα που θα ξοδέψει για να φτάσει σε ένα τέτοιο επίπεδο είναι... σχεδόν παράλογα.

 

Δε γνωρίζω αν τα ίδια ισχύουν στην ηλεκτρική κιθάρα ή μπάσσο, αλλά έχω μια εντύπωση πως είναι πιο μαλακά τα πράγματα... Χωρίς να είμαι καθόλου σίγουρος! Πάντως κλασσικός που να παίζει σε επίπεδο διπλώματος και άνω και να μην έχει δώσει ΠΟΛΛΑ χρήματα σε σπουδές δεν υπάρχει (γενικά μιλώντας πάντα, γιατί μπορεί να υπάρχει κάποια εξαίρεση, αλλά ο κανόνας είναι σωστός).

[audiokostas]

κλασσικός που να παίζει σε επίπεδο διπλώματος και άνω και να μην έχει δώσει ΠΟΛΛΑ χρήματα σε σπουδές δεν υπάρχει

 

Δε γνωρίζω αν τα ίδια ισχύουν στην ηλεκτρική κιθάρα ή μπάσσο,

;D ;D :-X :-X :D :D :-X

 

Χρόνια Πολλά Νικόλα και ότι επιθυμείς (θα τα πούμε και αργότερα....)

[Thomsot]

Σκέψου το έτσι...

 

για να φτάσει κάποιος να παίξει έστω στο Carnegie Hall (λέμε τώρα), ή στο Μέγαρο πχ (μέχρι πρόσφατα τέλος πάντων), πρέπει να έχει περάσει περί τα 20 χρόνια (10? 15? who cares?) σπουδάζοντας. Στο χωριό του, στην πρωτεύουσα και μετά στο εξωτερικό.

 

Γενικά μιλώντας πάντα, η όλη διαδικασία απ'το "παίζω δύο νότες" μέχρι το "παίζω το Rach 2 με κλειστά τα μάτια" περιέχει τρελό χρήμα. Και βιολί/πιάνο να μη πάρει κανείς τα χρήματα που θα ξοδέψει για να φτάσει σε ένα τέτοιο επίπεδο είναι... σχεδόν παράλογα.

 

Δε γνωρίζω αν τα ίδια ισχύουν στην ηλεκτρική κιθάρα ή μπάσσο, αλλά έχω μια εντύπωση πως είναι πιο μαλακά τα πράγματα... Χωρίς να είμαι καθόλου σίγουρος! Πάντως κλασσικός που να παίζει σε επίπεδο διπλώματος και άνω και να μην έχει δώσει ΠΟΛΛΑ χρήματα σε σπουδές δεν υπάρχει (γενικά μιλώντας πάντα, γιατί μπορεί να υπάρχει κάποια εξαίρεση, αλλά ο κανόνας είναι σωστός).

 

Πλακα εκανα Νικολα, εχεις δικιο, αν ειχα τα λεφτα που εχω ξοδεψει ολα μου τα χρονια στη μουσικη και στη θαλασσα, θα ειχα ακομα τρια σπιτια.... ;D

 

Χρονια πολλα χιλιοχρονος νασαι  8)

 

[Alter]

 τα 5000 ευρω δεν ειναι ουτε καν κοντα στο κατω οριο για επαγγελματικα οργανα κλασικης κιθαρας. (εννοωντας οτι οι περισσοτεροι γνωστοι κατασκευαστες αρχιζουν τις professional series τους εκει η πιο πανω). Υπαρχουν κλασικες στα 30000 (οπου ανα μερικα χρονια αλλαζεις το καπακι). Και μιλαω για οργανα που απευθυνονται σε παικτες, οχι για συλλεκτικα. Αν παιξει κανεις με οργανα 3000-4000 και μετα με οργανα 8000-12000 ακουει καθαρα την διαφορα στην κατηγορια ποιοτητας, Πρεπει βεβαια και ο παικτης να βρισκεται σε αναλογο επιπεδο.

 

Οσον αφορα το διλημμα γνωστου-αγνωστου κατασκευαστη, εγω το βλεπω ως εξης: Με το γνωστο ονομα αγοραζεις μια κιθαρα με καλη μεταπωλητικη αξια, πληρωνεις ομως πολυ ακριβα την επιτυχια της μαρκας. Το επιπεδο ειναι καλο, γιατι οι εταιριες εχουν πολυ μεγαλη πειρα και εχουν η καθεμια εναν στανταρτ ηχο. Ειναι πιο ευκολο να ξερεις δηλαδη τι αγοραζεις. Συστηνεται το μεταχειρισμενο  ;D

 

Με εναν αγνωστο (σχετικα), αλλα καλο κατασκευαστη, αν ψαξεις, με τα ιδια λεφτα μπορεις να βρεις κατι πολυ καλυτερο. Πρεπει να ξερεις εσυ ομως τι ακριβως θελεις, και πρεπει να μπορεις να κρινεις αν ο συγκεκριμενος κατασκευαστης αξιζει τα λεφτα του η οχι. Παντως εχοντας αρκετες κιθαρες, και απο εταιριες και χειροποιητες, η γνωμη μου ειναι οτι ψαχνοντας σε κατασκευαστες, εκει γυρω στα 3000-4000 χιλιαρικα μπορεις να φτιαξεις οργανο κλασεις ανωτερο απο τις γνωστες μαρκες (κατι που εκει θα το πληρωνες διπλασια λεφτα).

 

 Οι ελληνες κατασκευαστες με πωλησεις στο εξωτερικο ειναι μετρημενοι στα δαχυλα, αλλα υπαρχουν. Στην ελληνικη αγορα αυτη τη στιγμη εννοειται πως δεν κινειται τιποτα ..  ;D Και βεβαια η επιτυχια ειναι δειγμα ποιοτητας. Οποτε δοκιμαζαμε στην ισπανια κιθαρα γνωστου κατασκευαστη, παντα ξεχωριζε..

[mick77]

Καλημερες και απο εμενα. Στην ερωτηση του τιτλου εγω θα απαντουσα Ελληνικη. Πριν 3 χρονια πηρα απο Ελληνα οργανοποιο μια Gypsy style κιθαρα 1500 ευρω την στιγμη που μια κινεζια μαρκα (Gitane ) ειχε 1700 .  Γενικα και πριν την κριση ξερω οργανοποιους που πουλαγαν σε αυτες τις τιμες ,απλα πιστευω οτι δεν ειναι καλο να τους τσουβαλιαζουμε ολους επειδη απλα δεν το ψαξαμε λιγο παραπανω. Μου την εκανε οπως ηθελα με το μπρατσο που ηθελα και γενικα στα spec και τα αυτια τα δικα μου. Την εχω 3 χρονια και service δεν εχει χρειαστεί ακομα... ενω η Gitane θα επρεπε να αλλάξω ταστα και να την σεταρω κανα 2 φορες μεχρι να στρωσει..(το λεει και ο κατασκευαστης αυτο δεν το λεω απο το κεφαλι μου)..Εχω καμια 10αρια φιλους οπου εχουν παρει κιθαρες απο ελληνες οργανοποιους σε αυτες τις τιμες και ειναι ολοι 100% ευχαριστημενοι . Οντως πριν την κριση υπηρχαν και θα υπαρχουν κορακια ελληνες που εκμεταlλευονται το ονομα τους και το γεγονος οτι κανουν χειροποίητα οργανα και καλα κανει ο φιλος “ΑΓΓΕΛΟΣ” και τα χωνει ...απλα πιστευω χωρις να το θελει τσουβαλιασε ολους τους ελληνες οργανοποιους. Η γνωμη μου ειναι οτι δεν εχουν να ζηλέψουν οι κιθαρες οι δικες μας τιποτα απο αυτες τον ξενων απλα εμεις δεν τους εμπιστευομαστε γιατι ακριβως υπάρχουν καποια λαμογια που χαλανε την εικονα..(οπως σε ολα τα επαγγελματα πιστευω)

 

Στην ουσια πληρωνεις την τεχνη και τον χρονο του αλλου αφου τα υλικα για μια αξιοπρεπη κιθαρα  σε καμια περιπτωση δεν ειναι τοσο ακριβα. ...αυτο το ξερω αφου φτιαχνω κι εγω τον τελευταιο χρονο κιθαρες ερασιτεχνικα ... Αν παρεις μαρκα απλα σου εξασφαλιζει οτι αργοτερα θα μπορεσεις να την πουλησεις ευκολοτερα και σε καλη τιμη  ωστε να μην χασεις .

[gskar]

Κι εγώ πιστεύω ότι είναι απλά τα πράγματα. Έχεις δύο κιθάρες, μία Martin ή  Lakewood ή Taylor ή ή οποιαδήποτε εισαγόμενη από τη μία και μία χειροποίητη ελληνική του καραθεοδωροχρηστοπαυλόπουλου από την άλλη. Τις βάζεις κάτω, τις δοκιμάζεις και αποφασίζεις ποια παίζει καλύτερα και πόσο κοστίζει.

Τα πλεονεκτήματα της ελληνικής είναι ότι έχεις τον κατασκευαστή από δίπλα σου και μπορείς να του γκρινιάξεις, να αλλάξεις κάτι, να σου φτιάξει μία ζημιά και μέχρι να σου φτιάξει μία καινούρια κιθάρα αν δεν μείνεις ευχαριστημένος.

Μπορείς να παραγγείλεις μία κιθάρα ακριβώς στα μέτρα σου πράγμα που δεν μπορείς να κάνεις στις ξένες΄(εκτός και αν δώσεις αρκετά χιλιάρικα)

Από την άλλη οι εισαγόμενες έχουν καλή αξία μεταπώλησης (πλέον ίσως όχι), αλλά κουβαλούν και τεχνογνωσία που δεν έχουν ίσως οι Έλληνες κατασκευαστές. Και γιατί να έχουν; Πόσες κιθάρες χειροποίητες πχ ακουστικές φτιάχνονται στη χώρα μας κάθε χρόνο, 10, 20; Πολλές λέω. Στις κλασσικές είναι καλύτερα τα πράγματα. Στις ηλεκτρικές νομίζω δεν έχει νόημα μια και ο ήχος εξαρτάται πολυ λιγότερο από την κατασκευή και περισσότερο από τα ηλεκτρικά...

Άρα το θέμα είναι πόσο εμπιστεύεσαι κάποιον Έλληνα κατασκευαστή ή όχι...

(H παραγγελία κρύβει πάντα ένα ρίσκο).

Και επί τη ευκαιρία έχουν περάσει από τα χέρια μου Lakewood, Takamine, Larrivee(η τελευταία είχε πολύ καλή ποιότητα κατασκευής, οι άλλες πολύ μέτρια) και έχω καταλήξει να παίζω με ελληνικές κιθάρες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι απαραίτητα καλύτερες, αλλά για τα λεφτά που έδωσα μπορεί και να είναι.

Είναι τουλάχιστον ισάξιες με τις αντίστοιχης τιμής εισαγόμενες.

Οι καλές-καλές ακουστικές και κλασσικές όπως έγραψε και ο Alter αρχίζουν από τα 3-4 χιλιάρικα ποσά απαγορευτικά για τους περισσοτέρους μας αλλά για έναν επαγγελματία βιρτουόζο ίσως είναι απαραίτητες...

 

 

[marathon]

Πόσες κιθάρες χειροποίητες πχ ακουστικές φτιάχνονται στη χώρα μας κάθε χρόνο, 10, 20; Πολλές λέω.

Λίγες λές....μόνο ο Κακανιάρης έχει φτιάξει 4 ;)...που να πιάσουμε τους Γύπες κλπ

[bloody_sunday]

Ήμουν εχτές με μία καταπληκτική Ελληνίδα βιολίστρα.

Ξέρω τις δυο ξαδέρφες της, την Βαλίστρα και την Χωρίστρα (χαϊδευτικό από το Αντροχωρίστρα). Εξίσου καταπληκτικές...  ;D

 

Από την άλλη οι εισαγόμενες έχουν καλή αξία μεταπώλησης (πλέον ίσως όχι), όμως κουβαλούν και τεχνογνωσία που φυσικά και έχουν οι Έλληνες κατασκευαστές. Και γιατί να μην την έχουν;

Διορθώθηκε. Αφ'ενός η ελληνική οργανοποιία έχει πολύ καλή και μακρόχρονη παράδοση (η οποία και διδάσκεται, και είναι κρίμα να διαφημίζουμε την άγνοιά μας για αυτήν), αφ'ετέρου δεν μιλάμε για μια τέχνη με βάθος γνώσης περιοριζόμενο από την απουσία τεχνικών μέσων, ούτε την απουσία "μερακιού". Ούτε αφορά κάποια εξαιρετικά προηγμένη τεχνογνωσία σε πεδίο τόσο διαστημικό και τόσο alien για την Ελλάδα όσο πχ. η τηλεμετρία της Φόρμουλα 1 ή η κατασκευή ιατρικών νανορομπότ.