Πίνακας συμμετοχής

Kαι για να κλείσει το φωτορομάντσο .... εεεεε φωτορεπορτάζ για το αρχείο του ΝΟΙΖ, μερικές φωτο από την συνέχεια και ολοκλήρωση του Project. Kαι τώρα, καμία δικαιολογία αν κάτι δεν ακούγεται καλά. Θα φταίω εγώ και το παίξιμο μου, όχι τα μηχανήματα :-) Eυχαριστώ για την βοήθεια, τις συμβουλές και την συμπαράσταση. PS. I 'll be back

Να αναφέρω εδώ ένα περιστατικό από τον έγγαμο βίο μου. Η γυναίκα μου όταν είχε να ξυπνήσει το πρωί, είχε την τάση να κλείνει το ξυπνητήρι και να την ξαναπαίρνει ο ύπνος, με αποτέλεσμα να τρέχει σαν την παλαβή μετά για να προλάβει να πάει στην δουλειά της. Για να την βοηθήσω λοιπόν, ρύθμισα τον χρονοδιακόπτη του στερεοφωνικού που ήταν στο σαλόνι, έτσι ώστε να ανοίγει το ραδιόφωνο σε "σεβαστή" ένταση όταν ήταν να ξυπνήσει, έτσι ώστε να πρέπει να σηκωθεί από το κρεβάτι, οπότε ξυπνούσε αναγκαστικά. Μετά από κανα-δύο μέρες, ξύπνησε και ήρθε στο σαλόνι λέγοντάς μου ότι δεν αισθανόταν καλά. Όταν την ρώτησα τι έχει, μου είπε ότι δεν ήξερε, να την παρατήσω ήσυχη, ξαναπήγε στο δωμάτιο να πιεί καφέ και να συνέρθει. Από εκείνη την στιγμή και μετά, σχεδόν κάθε μέρα, η ίδια ιστορία. Ξυπνούσε μέσα στα νεύρα, και δεν αισθανόταν καλά. Κάποια μέρα είχα ήδη βγει όταν ξύπνησε και δεν την είδα. Το βράδυ, όταν την ρώτησα πώς ξύπνησε το πρωί (είχα πραγματικά ανησυχήσει πολύ με αυτό που συνέβαινε), μου είπε ότι ξύπνησε μια χαρά. Μετά με κοίταξε θυμωμένη, και μου είπε ότι κατάλαβε τι συνέβαινε, και ότι εγώ έφταιγα για όλα αυτά. "Ξέρεις τι είναι να ξυπνάς και να τσιρίζουν καραμούζες μέσ' τα αυτιά σου? Απορώ πώς το άντεξα αυτό τόσες μέρες, έπαθαν τα νεύρα μου", μου είπε. Βλέπετε, το ραδιόφωνο στο σπίτι ήταν μόνιμα στον Jazz fm. Με αυτό τον σταθμό ξυπνούσε κάθε μέρα ....

Το θέμα δεν είναι μόνο οι μουσικές προτιμήσεις, αλλά όταν έρχεται ο κούριερ με ένα μεγάλο, βαρύ πακέτο που γράφει πχ Marshall amps και εσύ λείπεις, να μπορείς να γυρίσεις με ασφάλεια σπίτι.

Ενώ δηλαδή αν την είχες πάει εσύ, θα ενδιαφερόταν κι αυτή για τα κομμάτια που γράφεις για πόρνες (και ένα σωρό άλλες γυναίκες), και δεν θα ήσασταν ακόμα μαζί? Θα σε είχε ευνουχίσει φυσικά. Σωστός! Ωραίος ....

Ένα μόνο θα πω.... Η γυναίκα μου πήγε σε συναυλία του Χατζηγιάννη, με είχε πρήξει βέβαια τις προηγούμενες μέρες να την πάω εγώ στην Σαλονίκη, 45 χιλ. από την πόλη μου. Εννοείτε βέβαια ότι δεν την πήγα, πήγε με φίλες της με τον ΟΣΕ.... Μετά από 5 χρόνια από τότε είμαστε μαζί...... ακόμα... Εάν υπάρχει έρωτας (2 παιδιά και προίκα...) ποιός τις γ@μεί τις μουσικές.....

Σκεφτομαι να αγορασω μια ΖΩΝΗ για να μη μου πεφτουν τα πανταΛονια .... ΑκΣΙΖΕΙ ή καλυτερα να ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑΣΩ και να γλυτωσω 15 ευρΑ (δηλ. 0,345 ευρω στην 30ετια αλλα μπορει να υπολογιζω και λαθος οποτε @dimsonic & @fusiongtr που ιστΕ μαθηματικοι παρακαλω για σωστο υπολογιΖμο) και να τα κραταω με το ΧΕΡΙ like GOD intended in the first place? απωΨΗς?

To λές και αναβάθμιση. Μετά τα 8 Bit , μεταπήδησα στον 286...το τελευταίο απόκτημα IBM PS/2 30 286

Προτείνω κάποιες λύσεις. - Βάλε ζώνη κιθάρας αν έχεις. Κρατάει και κιθάρα και παντελόνια ταυτόχρονα. Αν δεν έχεις ζώνη κιθάρας, να πάρεις. Εγώ μάζεψα λ7 από τις φυσιοθεραπείες που έκανα γιατί έπαθε η μέση μου που έπαιζα καθιστός χωρίς ζώνη, και πήρα μια. Έτσι γλίτωσα τα έξοδα των γιατρών. - Βάλε χορδές να κρατάνε τα παντελόνια. Έτσι θα μπορείς να αξιοποιείς τις "παλιές" χορδές αφού αλλάζεις συχνά. - Πάρε παπούτσια με μακριά κορδόνια, να τα δένεις και να περισσεύει κορδόνι μέχρι την μέση, να τα δένεις κι εκεί. - Κόλλα το κουμπί της ζώνης με καλάι και κολλητήρι όταν αλλάζεις μαγνήτες στην κιθάρα. - Να ξέρεις ότι η ζώνη δεν χρειάζεται πραγματικά, αν το παντελόνι είναι καλά σεταρισμένο. Με ένα καλό σετάπ, όλα τα παντελόνια στέκονται μια χαρά χωρίς ζώνη. - Εγώ έχω μια, που μου την άφησε ο παππούς μου, οπότε είναι vintage. Πατάει κάτω όλες τις σημερινές ζώνες. Είναι μόνο για γνώστες.

Το πιο σημαντικό είναι να ταιριάζεις στο κρεββάτι. Κατόπιν να μπορείτε να κάνετε καλή παρέα. Στην προσωπική μου ζωή, υπήρξε εξαιρετικά σημαντικό να έχω/νοιώθω τον σεβασμό για την τέχνη μου. (Η πρώτη φορά που χώρισα, ήταν ακριβώς -και- γι αυτόν τον λόγο.) Το μοίρασμα της μουσικής αποτελεί μια ευτυχή προσθήκη, κάτι σαν ένα αναπάντεχο και κορυφαίο επιδόρπιο σε απολαυστικό δείπνο, φέρνει μια ηδονική αίσθηση ολοκλήρωσης.

Είσαι πολύ μπροστά εσύ αγόρι μου. Βλέπεις στο μέλλον.

Από τα 20 μας, με τις παρέες από το συγκρότηματα και τους φίλους/φίλες μας, όποτε τύχαινε να συζητάμε για μουσική, τα κορίτσια βαριόνταν. Ετσι έμαθα να μην δίνω σημασία στο τι μουσική ακούει το εκάστοτε ταίρι μου, όντας πεισμένος ότι δύσκολα θα βρεθεί κάποια να συμμεριστεί έστω και λίγο το δικό μου πάθος. Σκυλούδες και thrashμεταλούδες εξαιρούνταν λόγω ιδεολογίας φυσικά (και οι δεύτερες εξαιρούνταν μόνο εάν επρόκειτο για κανένα one-night stand). Ενιοτε μου βγήκε σε καλό, καθώς δεν είχα ποτέ προσδοκίες ούτε απαιτήσεις από τις φίλες μου. Το αντίθετο μάλιστα: ήταν πάντα μια ευχάριστη έκπληξη όταν κάποια με την οποία μοιραζόμουν τη ζωή μου και το κρεβάτι μου τύχαινε να ρωτήσει "τι ωραία μουσική είναι αυτή που ακούγεται! Τι είναι;" Είτε ακουγόταν Max Richter είτε War. Χιουμοριστικές σεκάνς: 1. Συμμαθήτρια στο σχολείο, τρίτη Λυκείου, nerd απρόσιτο γκομενικά, αλλά ωραίο κορίτσι, που δεν έχουμε μιλήσει ποτέ πριν, έρχεται να μου εκμυστηρευτεί ότι άκουσε το Piece of Mind των Iron Maiden και έχει ενθουσιαστεί. Ντρεπόταν να το πει στις φίλες της που άκουγαν ξέρω γω Bananarama και Kazagooggoo και απευθύνθηκε σε κάποιον που θεωρούσε ροκά :) 2. Πιπίνι γκρουπι, από εκείνες που ήταν ευτυχισμένες να ακολουθύν τα συγκροτηματα και να σου κουβαλάνε ξέρω γω το πιατίνι, ξυπνάει την άλλη μέρα στο σπίτι, ενώ ακούω το Goodbye & Hello άλμπουμ του Tim Buckley (συγκεκριμένα το Pleasant Street). "Τι ακούμε , ρωτάει. "Buckley" λέω εγώ βουρτσίζοντας τα δόντια. "Δεν τον ξέρω αυτόν τον δίσκο του Jeff Buckley" μου λέει σοβαρά. "Μωρό μου, είναι ο πατέρας του..." 3. Μια από τις μακροχρόνιες σχέσεις μου και πολύ αγαπημένη μου γυναίκα, είχε αποφασίσει κάποια στιγμή να μάθει μπάσο. Επαιζε ήδη κιθάρα κλασική και πιάνο. Της έδωσα ένα Ibanez McCartney μπασάκι που είχα παροπλισμένο, με στενή ταστιέρα για να μην παιδεύει από την αρχή τα χεράκια της. Τα πήγαινε καλά και κάθε φορά μου έλεγε τι της έδειχνε ο δάσκαλός της, reggae stuff και τέτοια την ενθουσίαζαν με τη ρυθμική τους στο μπάσο. Εκείνο το καλοκαίρι πριν φύγουμε για διακοπές, ο δάσκαλός της της έδωσε κάμποσα κομμάτια μαζεμένα για να τα μελετήσει το καλοκαίρι. Ερχεται στο σπίτι ενθουσιασμένη και με ρωτάει: "Αυτή την κομματάρα, το Money των Pink Floyd, το έχουμε;"

Αυτό είναι πάγια τακτική. Βολεύονται με όποιον και αν είναι :P

Δεν χρειαζεσαι ζωνη. Πουλα τις 6 tele, και παρε μια κιθαρα με 6 λαιμους, σαν τη Λερναια Υδρα, και βαζεις ενα σκαμπο απο κατω. Και μολις εμβολιστεις, μπορεις να καλεις μεχρι και 5 φιλους να παιζεται παρεα, με εναν ενισχυτη (δεν χρειαζεται αλλος).

εισαι ποιητης βρε ατιμε,για αΦτο και σε αγαπω!

Κατσε να δω και τον συνολικο ΧΡΟΝΟ που θα γλυτωσω/εχω γλυτωσει...με βαση την επιστημονικιΑ αναλυση σου.... Λοιπον ας πουμε αλλαζω με αυτον τον ρυθμο χορδες απο τα 25 μου .....θα πεθανω γυρω στα....100 αρα : 75 χρονια =5 15ΑΡΙΑ αρα 5 Χ 780= συνολο 3900 φορες με μανιβελακι θελω 3900Χ5'= 19.500 λεπτα χωρις μανιβελακι θελω 3900Χ20'= 78.000 λεπτα ΑΡΑ ΓΛΥΤΩΝΩ 58.500 ΛΕΠΤΑ....αρα 40,6 ημερες......αρα ΕΝΑΜΙΣΗ ΜΙΣΘΟ...βαλε και καμμια 5αρα χιλιαρικα χειρουργειο και φυσικοθεραπειες για τενοντιτιδα που γλυτωνω..... ΤΗ ΛΕΜΑΙ ΤΟΡΑ σιγουρα το 1 ΕΥΡΩ που εδΩκα για το μανιβελακι ακΣιζει!.........

Πολύ ωραίο θέμα. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει κοινός παρονομαστής όχι μόνο στην μουσική αλλά στην σύγχρονη κουλτούρα γενικότερα. Αυτό συμβαίνει γιατί στον leisure time είναι καλό να συγκλίνουν τα μουσικά αλλά και άλλα ψυχαγωγικά γούστα (σειρές, ταινίες κτλ). Πχ εγώ με την σύντροφο έχουμε κοινά γούστα ως βάση, απο εκεί και πέρα τα γούστα του ενός συμπληρώνουν τα κενά του άλλου, πχ αυτή είναι τρελαμένη με τον Springsteen και Bowie που ποτέ δεν ήμουν κάνας τρελός fan αλλά τους εκτίμησα καλύτερα από τότε που είμαι μαζί της και τους απολαμβάνω περισσότερο, ενώ αντίστοιχα το ίδιο συμβαίνει από την μεριά της με τους Deep Purple κτλ. Αλλά η βάση μας είναι κοινή, Alice Cooper, Maiden, Thunder είναι μπάντες που άνετα θα κάτσουμε να δούμε ένα DVD αντί να δούμε Netflix, ενώ το να σας κάνει δώρο η σύντροφός σας εισιτήρια για τους Steel Panther είναι κάτι που εύχομαι να βιώσετε όλοι . Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να συνυπάρξω με κάποια που δεν έχει ιδέα από αυτά, πχ να ακούγεται στο σπίτι Ρέμος και Sin boy και να βλέπει Bachelor στον Alpha, χωρίς να θέλω να θίξω καμία κοπέλα-σύντροφο που αρέσκεται σε αυτά και πολύ καλά κάνει, απλά καταλαβαίνετε που το πάω. Άλλο πλεονέκτημα είναι φυσικά ότι απολαμβάνετε τα ίδια μαγαζιά. Δεν χρειάζεται να ''της κάνεις το χατήρι'' να την πας στα μπουζούκια, ώστε την επόμενη φορά να πάτε στο ροκάδικο. Πιο πολύ χρειάζεται να κάνω αυτή την χάρη σε φίλους μου, αλλά όχι ευτυχώς στην σύντροφο. Εν κατακλείδι ναι, θεωρώ ότι είναι σημαντικό, αλλά από την άλλη αυτά δεν γίνεται να μπουν σε καλούπια και σε ''κανόνες'', το θέμα είναι να είσαι με ένα άτομο που να σε γεμίζει.

Κάτσε να βρεθεί η κοπέλα πρώτα... :P

win win αγαπητέ θα ήταν αν έπαιζες στην ορχήστρα του Αδαμα, ερχόταν η γυναίνα να σας απολαύσει και στο τέλος τσέπωνες και το μαρούλι

Μόρφωση δεν είναι μόνο τα πτυχία. Κάποτε τα είχα με μία δασκάλα που άκουγε σκυλάδικα. Η τηλεόραση ήταν μονίμως ανοιχτή, δεν έχανε επεισόδιο από τη Λάμψη, και όταν μια φορά άνοιξα να διαβάσω ένα βιβλίο, ενώ εκείνη έβλεπε Λάμψη, μού είπε: "Τί το θες το βιβλίο;".

Εμένα που ήθελε να με πάει στον Αδαμαντίδη, τι να πω ο έρμος. Ήταν, τελικά, ευκαιρία να βγει με τις φίλες της... Δεν ισχύει αυτό που λες. Πρέπει να μπορεί να καταλαβαίνει και να δέχεται ο ένας τον άλλον. Ούτε η διαφορά μόρφωσης παίζει ρόλο, ούτε οι μουσικές προτιμήσεις. Συνήθως, τα ετερόνυμα έλκονται περισσότερο. Πιο συχνά θα συναντήσεις ανδρόγυνα με εντελώς διαφορετικές προτιμήσεις και συνήθειες,και με αντίθετο χαρακτήρα. Έτσι δεν μπλέκει ο ένας στα πόδια του άλλου περισσότερο από όσο πρέπει, άρα δεν υπάρχει και μεγάλη φθορά. Συμπληρώνει ο ένας τον άλλον, και θαυμάζει ο ένας το διαφορετικό του άλλου. Όταν βλέπω ζευγάρια που θέλουν και κάνουν τα ίδια πράγματα, συνήθως βαριούνται σύντομα.

Δεν ξέρω τι λες εσύ φίλτατε D'Ailleurs αλλά εάν η Ελληνίδα γυναίκα δεν χορεύει τσιφτετέλι πάνω στο τραπέζι ή έστω Ποντιακά στην πίστα, δεν.....

Δεν έχω σύντροφο την παρούσα φάση, αλλά στο παρελθόν οι περισσότερες πρώην μου άκουγαν παρόμοια μουσική. Πιστεύω περισσότερο μετράει το συνολικό ταίριασμα μεταξύ των δύο, στο οποίο παίζει ρόλο η πνευματική καλλιέργεια γενικότερα. Δηλαδή ένα ζευγάρι για να μπορέσει να μείνει μαζί, ο ένας πρέπει να βρίσκεται πάνω κάτω στο ίδιο μορφωτικό επίπεδο με τον άλλο, ακόμα κι αν ακούει εντελώς διαφορετική μουσική. Από την άλλη, έχω έναν καλό φίλο που η γυναίκα του ακούει λαϊκά και δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Αλλά προϋποθέτει και συμβιβασμούς/υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές/

καλα εσυ εισαι παλαιοχορδητης.....σαν τον αλλοΝα τον ακατονόμαστο τον @fusiongtr Παντως δεν αλλαζω καθε μερα.....κανω rotation Καταρχην χορδες συχνα αλλάζω μονο στις TELECASTER μου (οι αλλες μου κιθαρες ειναι περισσοτερο wardrobe κιθαρες και η μονη που χρησιμοποιω πολύ ειναι η Gretsch που εχει flatwound οι οποιες κρατανε ανετα 2 χρονια ,ενω οι strat μου δεν χρησιμοποιούνται για twang παιξιμο) Ξεκιναω με την πάνω αριστερα και συνεχιζω clockwise Μολις πεθαινει η E σε μια tele σταματάω να την παιζω και προχωραω στην.... επομενη,παιζω περιπου μια ωρα την ημερα οποτε μου βγαινει περιπου...μια κιθαρα την εβδομαδα (ενα σετ χορδων την εβδομαδα δηλ. κάτω απο 0,70 ευρω την ημερα.... ). Μολις πεθανει και η τελευταια κιθαρα αλλάζω χορδες σε ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ (περιπου 20 λεπτα χρειαζομαι για ολες ή 30 αν γυαλισω και ταστα &καθαρισω/ λαδωσω ταστιερες) και ξαναμανα....οπότε αυτο γινεται κάθε 5-6 εβδομαδες περίπου (άρα αφιερώνω περιπου το 0,06% του 6εβδομαδιαιου χρονου μου σε αλλαγη χορδων ) Δεν θελει κοπο...θελει τρόπο ....

Το πισω οχι. Μονο στις σειρες 3 και πανω εχει solid. .

Μπράβο, πολύ καλή επιλογή και δουλειά, είμαι σίγουρος ότι θα παίξει τέλεια, θέλει μόνο λίγη προσοχή στη συστροφή των καλωδίων για να μην έχεις θόρυβο.. Έφτιαξα και γω τον 5f1 πέρισυ χρησιμοποιώντας μετασχηματιστές από blackheart 5watt και κατασκευάζοντας νέα πλακέτα με ανορθώτρια λάμπα κλπ κλπ και μετά από κάποιες τροποποιήσεις και προσθήκη negative feedback διακόπτη, δηλώνω φουλ ερωτευμένος! Έχω μπροστά και ένα SD-1 μόνιμα ανοιχτό και χαμηλώνοντας το volume της στρατ στο 6-7 ακούς Rory....(νταξει, οκ...ντεμέκ Ρόρι δηλαδή γιατί παίζω εγώ, αλλά ήχο αλητεία). Επίσης στο διαμέρισμα που μένω, δεν μπορώ να τον ανοίξω πάνω από "9 η ώρα" χωρίς να μου χτυπήσουν κουδούνι. Έπαιζε με celestion 12άρι αλλά του έβαλα jensen 10άρι και έγινε πιο μεσαίος και τον ευχαριστιέμαι περισσότερο. Του 'φτιαξα και ένα κουτί από περισσεύματα και το έστησα ως κεφαλή:

Πρότεινα σε δύο εξαιρετικούς μουσικούς και φίλους να με βοηθήσουν σε ένα cover που σκεφτόμουν να γράψω στο "I just got to know", στην εκδοχή του Magic Sam από το live δίσκο του. Μαζί με τον Δημήτρη Ιωάννου και τον Τόλη Γούλα, το διαδικτυακό πόνημα μας... Ps. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η αυθεντική εκδοχή του Jimmy McCracklin

όχι ένοπλη βία. Μόνο ξύλο. χαχαχαχαχαχαχαα

Εγώ ζώνη κάτω από 150 ευρώ δεν φοράω

Ναι αλλά ΠΟΣΟ κάνουν οι τιράντες; Αν κάνουν 2 ευρώ αυτό σημαίνει ότι θα μου κοστίσουν 0.00000002 ευρώ την επόμενη δεκαετία....δεν είναι πολλά;

Μερακλής ο φίλος σου,από τα ωραιότερα και καθαρότερα wiring που έχω δει.

Τώρα με βάλατε σε σκεπΣεις και σκέφτομαι να κρατώ τα πΑνταλονια με τα σαγωνια.....

Με τον μηχανικό βοηθό ηχολήπτη που λέγεται DynaMount, στήνεις μικρόφωνο χωρίς μα και μου και με απόλυτη ακρίβεια. Το καλύτερο δε είναι όταν χρησιμοποιείς 2 μικρόφωνα και ρυθμίζεις την απόσταση του δεύτερου για αποφυγή διαφοράς φάσης. Εργαλείο.

Είχα απαντήσει με την original version και με αυτό

Φαντάσου Campale με Otmaro Ruiz και Καναδό Μπασιστα..... Αθλος.

Και με κινητο δεχομαστε κλιπ.

To φοβόμουνα ότι θα το ζητούσε κάποιος :-( Θα βρω μικρόφωνο γιατί δεν υπάρχει υποδομή προς το παρόν και θα επανέλθω.

πολυ ωραιο μπραβο! ανεβασε ηχιτικο

Πςςςς, δηλαδής θα παγαίνεις παντού με μια κιθάρα. Κι αν σε ρωτήσουν αν παίζεις, θα λες, "όχι, είναι που δεν έχω ζώνη και μου πέφτουν τα παντελόνια ασούμε ...."

Ειναι μαθηματικα βεβαιον οτι η ζωνη κιθαρας στηριζει το πανταλονι. Ειναι επισης βεβαιο οτι με σκαμπο μπορεις να στηριζεις την κιθαρα. Αρα ειναι βεβαια οτι με σκαμπο στηριζεις το πανταλονι (επιμεριστικη ιδιοτητα)

Ρε παιδιά ζώνη για πανταλόνι ζήτηξε ο άνθρωπας, όχι για κιθάρα .... Παρακαλώ να μείνουμε στο θέμα ...

Εγώ τη γυναίκα την θέλω χαζή, τουλάχιστον πιο χαζή από 'μενα, μια τέτοια γυναίκα θα ακούσει ότι ακούω και εγώ, μαζί με όλα τα άλλα πράγματα που υιοθετήσει σπαταλώντας το χρόνο της μαζί μου

Ευτυχώς για τη γυναίκα μου έχω σταματήσει να ακούω napalm,bolt thrower,carcass, at the gates, entombed σπίτι..

αυτη δεν ειναι απλα ηρωίδα αυτη ειναι η Ζινα δε γοριορ.

είναι θέμα κοινής αισθητικής, που ένα μικρό τμήμα της είναι το μουσικό γούστο. αν δεν είμαστε κολλημένοι τύπου εγώ ακούω μόνο __________ (άρα κάποιο προβληματακι παίζει στην από δω μεριά), και τα έχεις καλά στα υπόλοιπα, τότε μόνο να κερδίζεις έχεις από την αλληλεπίδραση με τον απέναντι σου.

κλιψ?

Καθόλου. Είναι σημαντικό να υπάρχει μια γενική κοινή γραμμή όσον αφορά την αισθητική (πχ αν η άλλη είναι τίγκα σκυλάδικο η οστρογότθα δύσκολα θα συμβιώσουμε) και κυρίως μια αποδοχή της "φάσης" του άλλου. Απο κεί και ύστερα, λίγος έρωτας, λίγη αγάπη, λίγη συνεννόσηση καλό σέξ και τα υπόλοιπα βρίσκονται.

+1000

Προτιμώ αυτό παλικάρι μου. Αλλά αυτό τα σπάει άσχημα. Αγέραστος ο Glenn ..... Τώρα τι να πεις για τον John .....

είχα την τύχη να δω τον Charlie Byrd στα τέλη της 10ετίας του 1970 https://www.facebook.com/abrasivocultural/videos/852252935345715