Γιατί πωλούνται παλαιοί συνθετητές ?

[nektarios]

Έχω να εκφράσω μία απορία, η οποία μου δημιουργήθηκε εδώ και πολύ καιρό μετά από περιπλάνηση στις αγγελίες πληκτροφόρων συνθετητών.(ακόμα και σήμερα)

Βλέπω προς πώληση σπάνιους αξιόλογους "παλαιούς" αναλογικούς και μη συνθετητές, για τους οποίους από τη μία η εργοστασιακή παραγωγή τους έχει λήξει προ πολλού, κι από την άλλη η αντικατάσταση τους με αντίστοιχους σημερινούς μάλλον με αστείο μοιάζει.

Για ποιο λόγο βρε σεις (πέρα από ενδεχόμενη μεγάλη οικονομική ανάγκη) τα αποχωρίζεστε τόσο άπονα κι εύκολα ?  ;D

Πιστεύετε ότι θα βρείτε σήμερα ισάξια μηχανήματα ?

Έχετε πεισθεί από τα τελευταία δείγματα κυκλοφορίας των εταιρειών ?

[lambrosgg]

Διαβαζοντας αρχικά το πόστ σου νόμιζα ότι ρωτούσες "και που τα πουλάτε ποιός τα παίρνει"!!!

 

Οπότε αντιλαμβάνεσαι ότι είναι θέμα γούστου. Άλλοι θέλουν να έχουν την τελευταία τεχνολογία και άλλοι τα αυθεντικά παλιά μηχανήματα. Εξαρτάται το τί παίζεις, το πού παίζεις το πόσο πιστός θες να είσαι και φυσικά το τί διαθέτεις.

 

Προσωπικά επειδή τα όργανα τα αγοράζουμε και δεν τα βρίσκουμε στο σάκο του Αι βασίλη, προτιμώ να δώσω ένα Α ποσό για να πάρω κάτι σύγχρονο με πολλές δυνατότητες το οποίο θα μου παράγει κατα 80-90% και τον ήχο του αναλογικού παρά να πάρω το ίδιο αναλογικό στα ίδια λεφτά και να κάνει μόνο αυτό. Γούστα φυσικά αυτά, καποιος μπορεί να θέλει 100% αναλογικό ήχο και να μην χρειάζεται ούτε sampler, ούτε sequencer ούτε οθόνη για να κάνει την δουλειά του.

 

Έχω μια απορία που ελπίζω να μου την λύσουν οι έχοντες και κατέχοντες τέτοιων αναλογικών synth. Κατα πόσο ένα ταλαιπωρημένο όργανο 20 χρονών το οποίο έχει αλλάξει αρκετά χέρια, σε όσο καλή κατάσταση και να είναι θα αναπαράγει τον ήχο που παρηγαγε τότε πιστά. 20 χρόνια φθοράς είναι πολλά για οποιοδήποτε μηχάνημα. Αν πάρεις δλδ το τάδε αναλογικό σήμερα, θα βγάζει τον ίδιο ήχο με τότε? ή γύρω στο 80-90% οπότε δεν έχει νόημα?

[Επισκέπτης]

Ο μόνος λόγος για τον οποίο πουλάει ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ, το ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ, είναι η οικονομική ανάγκη. Η συζήτηση για το αν η ανάγκη ήταν "μεγάλη" ή "μικρή" είναι άκυρη, διότι εκείνος που έχει την ανάγκη, πάντα την αντιλαμβάνεται ως "μεγάλη". Το ερώτημα "θα βρω άραγε κάτι εφάμιλλο;" παραγκωνίζεται από την πεποίθηση ότι "θα βρω κάτι καλύτερο", και τελειώνει το δίλλημα.

 

Πάντως, και όσοι κρατάνε παλιά όργανα (ειδικά συνθετητές) δε βλέπω να οφελούνται και σε τίποτε. Περιμένουν υπομονετικά ότι θα έρθει κάποια εποχή που ο ήχος των οργάνων τους να είναι πάλι στη μόδα, αλλά ξεχνάνε ότι το σήμερα είναι που έχει σημασία - κυριολεκτικά και μεταφορικά.

 

 

[nektarios]

Mία πολύ μικρη διευκρίνηση κι αν μου επιτρέπεις ας αφήσουμε απέξω την λογική των Workstations, κι ας μην αναλωθούμε στην διάθεση και την ευκολία των τεχνολογικών επιτευγμάτων.

Μου κάνει εντύπωση που λες Λάμπρο διότι για να προχωρήσει κανείς σε μια τέτοια αγορά (τότε, τον καιρό εκείνο) σημαίνει ότι ξέρει τουλάχιστον τι αγοράζει και τι θέλει.

Πουλώντας το όμως σήμερα (θέλοντας να το αντικαταστήσει απαραίτητα με κάποιο άλλο) άραγε ξέρει τι θέλει ή τι θα αγοράσει ?

Βέβαια παίζει πάντα κι μία άλλη παράμετρος που ξέχασα να αναφέρω, η λάθος αγορά.

Για το ερώτημα που θέτεις καλλιεργείται ένας μύθος σχετικά με την απόδοση των αναλογικών συνθετητών με το πέρασμα των χρόνων.

Η αλήθεια είναι πως μετά από τόσα χρόνια χρήσης και λόγω της hardware σύνθεσης τους θα χρειαστεί σίγουρα κάποιο service ή η αντικατάσταση ενός component.

[nektarios]

Ο μόνος λόγος για τον οποίο πουλάει ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ, το ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ, είναι η οικονομική ανάγκη. Η συζήτηση για το αν η ανάγκη ήταν "μεγάλη" ή "μικρή" είναι άκυρη, διότι εκείνος που έχει την ανάγκη, πάντα την αντιλαμβάνεται ως "μεγάλη". Το ερώτημα "θα βρω άραγε κάτι εφάμιλλο;" παραγκωνίζεται από την πεποίθηση ότι "θα βρω κάτι καλύτερο", και τελειώνει το δίλλημα.

 

Πάντως, και όσοι κρατάνε παλιά όργανα (ειδικά συνθετητές) δε βλέπω να οφελούνται και σε τίποτε. Περιμένουν υπομονετικά ότι θα έρθει κάποια εποχή που ο ήχος των οργάνων τους να είναι πάλι στη μόδα, αλλά ξεχνάνε ότι το σήμερα είναι που έχει σημασία - κυριολεκτικά και μεταφορικά.

 

 

 

Πιστεύεις ότι όσοι τα κρατάνε ο λόγος είναι μόνο η μόδα και η τάση της εποχής?

Αποκλείεις το γεγονός ότι ούτε καλύτερο ούτε εφάμιλλο ήχο μπορούν να βρούνε?

Από τα λεγόμενα σου Wow! κατά καιρούς κρίνω ότι η ηλικία σου σου έχει επιτρέψει να απολαύσεις κάποιες παλιές καλές εποχές, κάποια μοντέλα με ιστορία και κάποιες δισκογραφικές δουλειές που έχουν ταυτιστεί απόλυτα με συγκεκριμένους συνθετητές.

Σήμερα τι "μυρωδιά" σου αφήνουν τα ψηφιακά ? (δεν το λέω καθόλου υποτιμητικά το αναφέρω ως παράδειγμα, προς αποφυγή παρεξηγήσεως)

 

[jack2]

Αφου ειναι "παλιοι" το πιο φυσιολογικο ειναι να πωλουνται. 

 

...κι από την άλλη η αντικατάσταση τους με αντίστοιχους σημερινούς μάλλον με αστείο μοιάζει.

γιατι σου φενεται αστειο ?

 

Έχετε πεισθεί από τα τελευταία δείγματα κυκλοφορίας των εταιρειών ?

Γιατι να μην εχουμε "πεισθει" ? Βλεπεις καποια μειονεκτηματα στα καινουρια μοντελα ?

[lambrosgg]

Μου κάνει εντύπωση που λες Λάμπρο διότι για να προχωρήσει κανείς σε μια τέτοια αγορά (τότε, τον καιρό εκείνο) σημαίνει ότι ξέρει τουλάχιστον τι αγοράζει και τι θέλει.

Πουλώντας το όμως σήμερα (θέλοντας να το αντικαταστήσει απαραίτητα με κάποιο άλλο) άραγε ξέρει τι θέλει ή τι θα αγοράσει ?

Βέβαια παίζει πάντα κι μία άλλη παράμετρος που ξέχασα να αναφέρω, η λάθος αγορά.

Για το ερώτημα που θέτεις καλλιεργείται ένας μύθος σχετικά με την απόδοση των αναλογικών συνθετητών με το πέρασμα των χρόνων.

Η αλήθεια είναι πως μετά από τόσα χρόνια χρήσης και λόγω της hardware σύνθεσης τους θα χρειαστεί σίγουρα κάποιο service ή η αντικατάσταση ενός component.

 

Κοίτα, πιστεύω ότι είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που κάποιος πουλάει πρώτο χέρι ένα τέτοιο όργανο, εκτός αν είναι η περίπτωση "το πήρα τότε - δεν το χρησιμοποίησα ποτε - έμεινε στην αποθήκη - το βρήκα τυχαία και το πουλάω επειδή έχω οικονομική ανάγκη" Αυτά συνήθως κάνουν βόλτες απο ebay κλπ.

 

Σύμφωνοι ότι τότε τα μοντέλα ήταν λίγα και όντως σίγουρα έπαιρνες κάτι που ήσουν σίγουρος. Τη σήμερον ημέρα όμως όλα τα όργανα μπήκαν στον χορό του καπιταλισμού. 1000άδες επιλογές για 1000άδες "ανάγκες". Έτσι είναι όμως τί να κάνουμε? Όποιος διαφωνεί να ανοίξει εργαστήριο να φτιάξει το δικό του όργανο, διαφορετικά θα πρέπει να αποφασίσει. Η ποικιλία ναι μεν κάνει την απόφαση δύσκολη, αλλά ξέρεις ότι θα βρεις αυτό που σου ταιριάζει.

 

Το service που αναφέρεις και η αλλαγή hardware στο οργανο, δεν θα επηρεάσει την απόδοσή του? Τον ήχο του? Μήπως λοιπόν η αξία τους είναι απλώς συλλεκτική και όχι στην απόδοση?

 

Mία πολύ μικρη διευκρίνηση κι αν μου επιτρέπεις ας αφήσουμε απέξω την λογική των Workstations, κι ας μην αναλωθούμε στην διάθεση και την ευκολία των τεχνολογικών επιτευγμάτων.

 

Μα δεν είναι λογική αυτή. Γιατί να τα αφήσουμε απ έξω εφόσον ΜΠΟΡΟΥΝ να μας αποδόσουν αρκετά πιστά τον ήχο αυτών των οργάνων? Και πέρα απο τα workstations που είναι κάπως γενικές λύσεις, υπάρχουν συγχρονα ψηφιακά synths ειδικευμένα στο να παράγουν ήχους αναλογικών οργάνων σε τιμές χαμηλότερες απο τα αναλογικά.

 

Ξαναρωτάω λοιπόν: Αξίζει να μπεις στον μπελά του αναλογικού (στήσιμο, service, τιμή αγοράς)? Θα πετύχεις τον ήχο που έβγαζε πριν 20 χρόνια? Αν όχι, ο ήχος του θα είναι καλύτερος απο κάποιο συγχρονο synth? αν ναι αξίζει τα παραπάνω λεφτά/μπελά? Μήπως η όλη vintagολαγνεία προέρχεται απλώς επειδή θέλουμε να έχουμε ένα όργανο απο την εποχή μας να το καμαρώνουμε?

[warpie]

Ξαναρωτάω λοιπόν: Αξίζει να μπεις στον μπελά του αναλογικού (στήσιμο, service, τιμή αγοράς)? Θα πετύχεις τον ήχο που έβγαζε πριν 20 χρόνια? Αν όχι, ο ήχος του θα είναι καλύτερος απο κάποιο συγχρονο synth? αν ναι αξίζει τα παραπάνω λεφτά/μπελά? Μήπως η όλη vintagολαγνεία προέρχεται απλώς επειδή θέλουμε να έχουμε ένα όργανο απο την εποχή μας να το καμαρώνουμε?

 

αν δεν αξιζε δε θα το συζητουσαμε τωρα...  ;)

[nektarios]

αν δεν αξιζε δε θα το συζητουσαμε τωρα...  ;)

 

Πολύ σωστά

Jack2 και labrosgg τι σας κάνει να πιστεύετε ότι δεν αξίζει ενα PRO-ONE ή ένα ARP ODYSSEY ή ένα JD-800 ή ένα DX-7 ?

Έχετε την εντύπωση ότι σήμερα κυκλοφορούν εφάμιλλα μηχανήματα ?

Για καλύτερα είμαι διστακτικός πάντως να μιλήσω.

Σίγουρα στις μέρες μας ευδοκιμούν καπιταλιστικά καταναλωτικά πρότυπα αλλά μην το αναγάγουμε εκεί.Καμιά φορά οι ανάγκες που "δημιουργούνται" είναι πέρα για πέρα παιδιάστικα τεχνητές και κατευθυνόμενες.Αλλά ας αφήσουμε την τεχνολογία απέξω.

Δεν θα κλάψει κανείς εάν ένας συνθετητής δεν έχει usb θύρα, ας αποφύγουμε αναφορές σε workstations.

Και σίγουρα δεν μιλάμε για λαγνεία ούτε για vintage προβολή, διότι σε αυτή την περίπτωση δεν θα είχαμε τάσεις για πωλήσεις αλλά μια τεράστια ζήτηση, δηλαδή ακριβώς το αντίστροφο.

[Επισκέπτης]

Σήμερα τι "μυρωδιά" σου αφήνουν τα ψηφιακά ? (δεν το λέω καθόλου υποτιμητικά το αναφέρω ως παράδειγμα, προς αποφυγή παρεξηγήσεως)

 

Όταν τελειώνει μία σχέση, τείνουμε να θυμόμαστε μόνο τα ευχάριστα σημεία της. Νομίζω ότι το ίδιο συμβαίνει σε πολλούς όσον αφορά τα παλιά αναλογικά synths: οι περισσότεροι που τα γουστάρουν, δεν είχαν ποτέ τους κανένα τέτοιο όργανο, ούτε χρειάστηκε να το μεταφέρουν, ούτε χρειάστηκε να το βάλουν να λειτουργήσει στα πλαίσια μίας μπάντας, ούτε καν παίζουν μουσικές που να "χρειάζονται" αυτόν τον ήχο.

 

Η αλήθεια είναι ότι η αίσθηση που έχεις με ένα παλιό αναλογικό όργανο είναι η ίδια που θα είχες αν κάποιος έπαιρνε το σύγχρονο ψυγείο σου και σου έβαζε ένα από εκείνα τα παλιά - με τον πάγο!! Και βέβαια παγώνει, αλλά ο μπελάς του είναι τόσος που όσοι τα είχαν δεν έκλαψαν καθόλου που χρειάστηκε να τα ξεφορτωθούν.

 

Εγώ αγάπησα τα synths εξ'αιτίας του DX7 και του M1, όχι εξ' αιτίας των θηρίων που έπαιζε ο Emerson ή ο Wakeman ή ο Schulze. Πολύ απλά, δε μου αρέσει ο "αναλογικός" ήχος και θεωρώ ότι οι δυνατότητες αυτών των οργάνων είναι πολύ περιορισμένες (γι' αυτό άλλωστε, θα ακούσεις να λένε ότι το "τάδε" είχε ωραία μπάσα, αλλά το "δείνα" είχε ωραία strings...).

 

Αν είχα ένα, και ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, και δεν ζαχάρωνα κάποιο πιο καινούργιο, τότε θα το κράταγα, αλλά (και πάλι) δεν είμαι βέβαιος σε τι ακριβώς θα χρησίμευε.

 

Επίσης (μια και μόλις είδα το πρόσφατο ποστ σου, σε πληροφορώ ότι το FM7 είναι απολύτως εφάμιλλο (και ίσως καλύτερο) του DX7, αλλά τι σημασία έχει; Το πρωτότυπο, κατευθείαν σε ενισχυτή ακουγόταν σαν κλασομπανιέρα.