Η Μουσική τέχνη κατα παραγγελία

[Jet72]

Συμφωνώ και επαυξάνω. Ως απόλυτα χομπίστας και μόνο συνθέτης, έγραψα ό,τι έγραψα όταν πραγματικά υπήρχε στόχος (ερασιτεχνικό ντοκυμαντέρ, ερασιτεχνικό θέατρο).

Στις άλλες περιπτώσεις χανόμουνα στους ωκεανούς της (μη xe$w) αχανούς έμπνευσής μου.

 

Με βασάνιζε γιατί από συγγραφείς και 1-2 φίλους που ασχολούνται με την ποίηση πήρα τελείως διαφορετικό feedback. Ήθελα λοιπόν να δω και την άποψη των μουσικών.

 

To διαφορετικό feedback οφείλεται στο ότι δομικά / λειτουργικά / αποτελεσματικά οι δύο τέχνες είναι εντελώς διαφορετικές.

Θα πω το βασικότερο: η μουσική διδάσκεται με ή χωρίς δάσκαλο, στο ωδείο ή οπουδήποτε αλλού. Η μουσική παίζεται από πολλούς, έναν ή... και κανέναν σε extreme κατάσταση.

Η ποίηση είναι κάτι τελείως διαφορετικό, θα έλεγα έχει ως κέντρο τον ποιητή και όχι το ίδιο το ποίημα. Η μουσική έχει ως κέντρο το αποτέλεσμα, τον ήχο και όχι τον δημιουργό.

 

Ίσως το μόνο κοινό τους είναι ότι και τα δύο αποκτούν αξία με την ύπαρξη ενός αποδέκτη.

 

 

[marathon]

Ίσως το μόνο κοινό τους είναι ότι και τα δύο αποκτούν αξία με την ύπαρξη ενός αποδέκτη.

Θα έλεγα υπέρ-αξία...αξία έχουν ήδη για τον δημιουργό

[Nikolas]

Δε μου λες ρε Νικόλα, χωρίς πλάκα: Δε σου έχει κατέβει ποτέ μια μελωδία στο κεφάλι; Δοκιμάζεις πρώτα όλους τους... συνδυασμούς  ;D, ή βάζεις στην τύχη όποια νότα κάτσει;

Μα φυσικά και μου έχει κατέβει. Και μάλιστα αρκετές φορές. Αλλά αυτό δεν είναι η σύνθεση, αλλά μονάχα η σπίθα (για εμένα). Αυτό είναι που εννοώ. Δε περιμένω να φτιαχτεί το κομμάτι από φαντασία, ή έμπνευση, αλλά από δουλειά.

 

Και φυσικά, μπορείς να μεγαλουργήσεις και την ώρα της "δουλειάς", και φυσικά μπορείς να έχεις φαντασία και να δημιουργήσεις δικού σου κανόνες, κλπ, αλλά παραμένει ένα προϊόν (προ)εργασίας, παρά ένα φαντασίας, κλπ.

 

Τουλάχιστον έτσι νομίζω. Και βέβαια, όλες οι γνώμες είναι προσωπικές, υποκειμενικές, κλπ ,κλπ...

[manosx]

Καλά, αν μιλάμε για καμιά φόρμα της προκοπής  ;D, καμιά συμφωνία ή κάνα κονσέρτο και τα παρόμοια απλά πραγματάκια  ;D θα συμφωνήσω ότι χρειάζεται ΚΑΙ πολύ δουλειά. Όταν όμως μιλάμε για πιο απλές φόρμες, όπως π.χ. ένα pop τραγούδι, τότε η έμπνευση μπορεί κάλλιστα να περιέχει το μεγαλύτερο μέρος της σύνθεσης.

 

Κάθεται ο mr PopHitMaker στο πιανάκι, του καρφώνεται μια μελωδία πάνω σε ένα κυκλάκι τριών ακόρντων, και τσουπ! Νάτο το multi- platinum hit! Καθόλα ρεαλιστικό σενάριο! Εκεί τη δουλειά βέβαια θα την τραβήξει ο performer χοροπηδώντας και οι manager προωθώντας,  ;D αλλά όπως και να έχει η συνθετική δουλειά αφορούσε κατά κύριο λόγο την έμπνευση.

 

 

Για να μη μιλήσουμε και για την έμπνευση ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της δουλειάς  :o  ;D

[marathon]

Για να μη μιλήσουμε και για την έμπνευση ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της δουλειάς  :o  ;D

Μα νομίζω ότι μιλάμε για σύνθεση...

[manosx]

Δηλαδή  ???

[Χάρης Ο]

Πολυ μπερδεμενα τα λετε παληκαρια.

 

Δεν εχω καταλαβει τιποτα. :-[

 

Συγχωρεστε με. ::)

[marathon]

Δηλαδή  ???

Sorry, είχα την εντύπωση ότι έμπνευση και σύνθεση είναι διαφορετικά πράγματα... :D

[manosx]

 

 

[Nikolas]

Καλά, αν μιλάμε για καμιά φόρμα της προκοπής  ;D, καμιά συμφωνία ή κάνα κονσέρτο και τα παρόμοια απλά πραγματάκια  ;D θα συμφωνήσω ότι χρειάζεται ΚΑΙ πολύ δουλειά. Όταν όμως μιλάμε για πιο απλές φόρμες, όπως π.χ. ένα pop τραγούδι, τότε η έμπνευση μπορεί κάλλιστα να περιέχει το μεγαλύτερο μέρος της σύνθεσης.

 

Κάθεται ο mr PopHitMaker στο πιανάκι, του καρφώνεται μια μελωδία πάνω σε ένα κυκλάκι τριών ακόρντων, και τσουπ! Νάτο το multi- platinum hit! Καθόλα ρεαλιστικό σενάριο! Εκεί τη δουλειά βέβαια θα την τραβήξει ο performer χοροπηδώντας και οι manager προωθώντας,  ;D αλλά όπως και να έχει η συνθετική δουλειά αφορούσε κατά κύριο λόγο την έμπνευση.

Εντάξει, και ακριβώς όπως τα λές είναι! Για αυτό και το 99% (λέμε τώρα, αριθμός τυχαίος, κλπ, κλπ) των ποπ τραγουδιών είναι ένα 8μετρο και μετά επανάληψη του κερατά, ή επιπλέον και φόρμα "ροντό" (κουπλέ-ρεφρέν-κουπλέ-ρεφρεν-κλπ".

 

Σε πιο ανεπτυγμένα σχήματα (πχ. Radiohead) τα πράγματα αλλάζουν, και, αν και έχω δει κάποιο ντοκυμαντέρ από τον Πέτρο (blue) εξακολουθώ να νομίζω ότι οι άνθρωποι ξέρουν, μελετούν και δουλέυουν, παραπάνω από το να είναι συνέχεια στον μπάφο, κλπ, κλπ.

 

Για να μη μιλήσουμε και για την έμπνευση ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της δουλειάς  :o  ;D

Εδώ ναι, αλλά να το ορίσουμε κάπως.

 

Δηλ, είναι έμπνευση το τι τεχνική θα χρησιμοποιήσεις; (πχ αντιστιξή, δωδεκαφθογγισμό, micropolyphony, κλπ)? Είναι, αλλά η χρήση της τεχνικής καθ'αυτής μάλλον δεν είναι. Το ίδιο και για τη φόρμα, κλπ. Και όλα αυτά μπορούν να είναι σε πλαίσιο έμπνευσης αν ο συνθέτης δημιουργήσει τη δική του φόρμα/τεχνική/κλπ.

 

Κάπως έτσι τέλος πάντων...