Διαφορά πεταλοήχου - λαμπατοήχου

[Superfunk]

Για να μην ανοιγω καινουργιο θεμα γιατι ειναι απλο το ερωτημα μου: ξερει κανεις πως μπορουμε να ξερουμε ποσων χρονων (δηλαδη ποσα χρονια το ειχε ο προηγουμενος) ειναι ενα μεταχειρισμενο πεταλι χωρις να χουμε αποδειξη αγορας ,χαρτια, manual κτλ?

 

να ανοιξεις νεο θεμα παλικαρι μου,αυτο που ρωτας ειναι ΕΝΤΕΛΩΣ ασχετο με το θεμα.

 

 

[soundmagic]

 

αυτό ειναι σχετικά καλό

 

http://www.wamplerpedals.com/distortions/triple-wreck.html

 

 

αλλά boogie δεν είναι με τίποτα....

 

Τώρα που το είπες έκανα το συνδιασμό: triple wreck - triple rec!

[Sinner]

Αυτό το θέμα πετάλι-ενισχυτής είχα στο μυαλό μου τώρα τελευταία... Τυχαίο? Δεν νομίζω...

Έχω τον Fender Mustang I ο οποίος έχει 24 presets από ήχους άλλων ενισχτυτών Fender όπως '65 Twin Reverb, '57 Deluxe, '59 Bassman...

Σκεφτόμουν αν αξίξει να αγοράσω κάποια πετάλια ή να μείνω και να πειραματιστώ με τα presets...?

Η ποιότητα του ήχου για το συγκεκριμένο εφφέ πχ distortion, fuzz, delay θα είναι καλύτερη αν έχω κάποιο πετάλι?

[ThanosJ]

να ανοιξεις νεο θεμα παλικαρι μου,αυτο που ρωτας ειναι ΕΝΤΕΛΩΣ ασχετο με το θεμα.

 

 

 

Ενταξει, ναι επρεπε να ανοιξω νεο θεμα βλακεια μου  :) απλα ειπα να μη βαρυνω το φορουμ με ενα ακομη καινουργιο θρεντ για κατι τοσο ασημαντο  8)

[bloody_sunday]

και τα δυο συστηματα βασικα προσπαθουν να μιμηθουν τον κλιπαρισμενο ηχο ενος ενισχυτη οταν αυτος ειναι στο τερμα,επειδη μεχρι και τα μεσα της δεκαετιας η...παραμορφωση του ενισχυτη ηταν ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ολων των κατασκευαστων ενισχυτων (μια και μεχρι να σκασει μυτη το ...σκληρο ροκ κανενας δεν ηθελε βρωμικο ηχο) και ολοι οι κλασσικοι ενισχυτες ειναι φτιαγμενοι με στοχο τον καλυτερο δυνατο καθαρο ηχο

...ο οποίος εξαφανίστηκε τόσο γρήγορα από το ηχητικό ρεπερτόριο άπειρων κιθαριστών (ήδη από την εποχή των tweeds της Fender στα τέλη των 50s) που όχι μόνο έπαψε να είναι ο εφιάλτης τους αλλά από τότε μαζί με τους ίδιους τους κατασκευαστές τον αγκάλιασαν, γράφοντας φυσικά ιστορία.

[Bill2]

Τώρα που το είπες έκανα το συνδιασμό: triple wreck - triple rec!

 

χαχαχα πέρα από τη πλάκα πάντως είναι πολύ καλό πετάλι αν είσαι αναγκασμένος να βγάλεις metal ήχο από πετάλι αλλά δεν είναι το ίδιο με το να έχεις ένα καλό high gain ενισχυτή

 

το βλέπω πιο πολύ για να μη κουβαλάς σε πρόβες ή αν θες να το βάλεις στη κάρτα ήχου και cab sim στον υπολογιστή μετά κτλ...   μόνο σαν εναλλακτική δηλαδή

[Superfunk]

ο οποίος εξαφανίστηκε τόσο γρήγορα από το ηχητικό ρεπερτόριο άπειρων κιθαριστών

 

ναι απο τα μεσα της δεκαετιας του 60 ,και λιγο πιο αργα.

 

Αλλα μεχρι τοτε ολοι καθαρους ενισχυτες εβγαζαν,μαλιστα ολη η εξελιξη του βασικου κατασκευαστη ενισχυτων (Φεντερ) απο tweed σε brown σε blackface αυτο στοχευε,ολο και πιο δυνατο και ΚΑΘΑΡΟ ηχο (το ιδιο βεβαια εκαναν και οι Εγγλεζοι) μεχρι που εσκασαν μυτη o Hendrix ( βεβαια και αυτος  με καθαρο ενισχυτη επαιζε ) &  τα 70s (αλλα στασου και εκει με κατι γομαρια σε στυλ HIWATT,SOUNDCITY ,ORANGE & MARSHALL επαιζαν ολοι & παλι τα ειχαν καθαρα)....βασικα οσο και να σπασω το κεφαλι μου ...βρωμικο ηχο απο τερματισμενο ενισχυτη μονο ο Clapton σε ΕΝΑ αλμπουμ ειχε χρησιμοποιησει.... ;D ,και στα 70s τα πεταλακια εκαναν ολη τη...βρωμικη δουλεια (οι μικροι ενισχυτες ηταν εντελως εκτος μοδας) ...υπηρξαν βεβαια και καποιες πρωτοπανκ "τερματισμενες" καταστασεις (Link Ray,Kinks etc) οπου χρησιμοποιηθηκαν φτηνοι τερματισμενοι ενισχυτες με ...σχισμενα μεγαφωνα αλλα γενικα μιλωντας νομιζω οτι ιστορικα τα πεταλακια βρωμας (booster,fuzz,od etc) κουβαλανε πανω τους την ιστορια του βρωμικου κιθαριστικου ηχου (ακομα και ο Keith που χρησιμοποιουσε εναν μικρο τερματισμενο champ για γκαζια οταν χρειαστηκε ..σοβαρη βρωμα σε fuzz κατεφυγε... ;D)  & οι ιστοριες περι ...τερματισμενων ενισχυτων αφορουν κυριως καποια...αρχεγονα μπλουζ.

 

αλλά από τότε μαζί με τους ίδιους τους κατασκευαστές τον αγκάλιασαν, γράφοντας φυσικά ιστορία.

 

δεν νομιζω να υπαρχει καποιος ...ιστορικος...βρωμικος ενισχυτης που να κατασκευαστηκε επι τουτου (δηλ.για να βγαζει βρωμικο ηχο) ή ιστορια των βρωμικων ενισχυτων ξεκιναει ουσιαστικα με την Mesa.

[bloody_sunday]

Οι ενισχυτές που ανέφερες είχαν πάψει νωρίτερα από το '60 να ηχογραφούνται ως καθαροί, και ο Χέντριξ ήταν μόνο ένας από αυτούς που δεν το έκανε (ναι, πάλι την ιδια συζήτηση θα κάνουμε... για πλάκα ξανακοίταξα βιβλιογραφικές πηγές και για τα δυο ζητήματα, και όλες έλεγαν τα ίδια που έλεγα και πριν).

[Superfunk]

μα εγω δεν ειπα το αντιθετο,οντως ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ (σε σχεση με τη συνολικη μουσικη παραγωγη) καλλιτεχνες ειχαν βγαλει δισκους πριν το 65 με βρωμικο ηχο,αλλα βασικα οι ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ άλλα ειχαν στο νου τους (για αυτο ολοι οι κλασσικοι Vintage ενισχυτες,ναι και οι Marshall, εχουν υπεροχο & πολυ δυνατο καθαρο ηχο αλλωστε μη ξεχναμε οτι πρωτοφτιαχτηκαν για τον Pete που ηταν ο.... ορισμος του (very) loud & clean ) .

 

μη ξεχναμε αλλωστε οτι ο Jim Marshall ηταν...τζαζιστας και δεν νομιζω να ..ποθουσε ενισχυτες που...παραμορφωνουν... ;D ,αρα βασικα σε happy accidents (βλ.Clapton) οφειλεται η "βρωμικη" αυτη...ιστορια....

 

αρα αυτο ισχυει

 

δεν νομιζω να υπαρχει καποιος ...ιστορικος...βρωμικος ενισχυτης που να κατασκευαστηκε επι τουτου (δηλ.για να βγαζει βρωμικο ηχο) ή ιστορια των βρωμικων ενισχυτων ξεκιναει ουσιαστικα με την Mesa.

 

με την εννοια οτι κατασκευαστηκε ενας ενισχυτης που βγαζει ...αυτοματα βρωμικο ηχο..

 

 

 

 

γενικα με την εμφανιση του hard rock στα τελη της δεκαετιας του 60  μπηκε ο βρωμικος ηχος στο mainstream "λεξιλογιο" της κιθαρας & τα υπολοιπα ειναι ιστορια.

[bloody_sunday]

Ίσως είναι καλύτερο να αποκολληθεί αν θέλετε (αξίζει), απλά να κάνω μια λίστα με παραδείγματα από pre-60s τραγούδια από μπλουζ και απ'τα βρεφικά πρώτα βήματα του rock'n'roll που είχαν ηχογραφημένους distorted ήχους (συνηθισμένο στις θορυβώδεις σκηνές αλλά πρωτοφανές στη διασκογραφία). Ιδού τα πιο ιστορικά με χρονολογική σειρά. Play them LOUD:

 

Kings of Rhythm - "Rocket 88", 1951

 

 

Οtis Rush - "I Can't Quit You", 1956

 

 

Link Wray - "Rumble", 1958