Δημοτική μουσική ή μήπως κάτι άλλο;

[atreu73]

Αλλά ας εξετάσουμε εμβριθέστερα αν τελικά το παραδοσιακό μπορεί να είναι και τέχνη πέρα από όποιο συναισθηματικό αντίκτυπο που σχετίζεται με ρίζες φανταστικές ή όχι.

Ας πάρουμε ετούτη την εκτέλεση από αγαπημένο καλλιτέχνη. Τελικά μπορούμε κύριοι να αναφωνήσουμε με ρίγος  «τι να κλάσει τώρα κι ο Μπάχ.»;

 

 

Ας διαλογιστούμε τώρα… Όχι. Όντως. Μαλακία.

[trolley]

η δημοτική μουσική δεν έχει καλλιτεχνική αξία? αυτό λέτε?

 

Ακριβώς αυτό.

 

Και επίσης, αυτό:

 

Ναι, μεν, θα συμφωνήσω ότι τέτοια ιδιώματα μάλλον (χωρίς να έχω εντρυφήσει ομολογώ) δεν έχουν καλλιτεχνική αξία, αλλά έχουν μεγάλη ιστορική και κοινωνική αξία αντ'αυτού! Και αυτό είναι που μετράει όπως επίσης αυτό είναι που έχει χαθεί στις πλαστικές καρέκλες και το χαλικάκι...

 

Αλλά, φίλε darshan, μην το παίρνεις αμοντάριστο. Όπως έγραψα νωρίτερα, δεν μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση χωρίς να έχει προσυμφωνηθεί ένα πλαίσιο κοινά αποδεκτών αξιών...

 

 

 

 

[darshan]

προφανώς. this is a dog. Να η μπάλα.

 

ξεκινώντας, φαντάζομαι, από έναν ορισμό του τι είναι η τέχνη...

 

απλά αναρωτιέμαι αν, λόγω του "αισθητικού" κοσκινίσματος, χάνεται ο Διονυσιακός - οργιαστικός χαρακτήρας της μουσικής.

 

Από την άλλη, χαίρομαι που έμαθα από το thread την τεράστια Γωγώ Τσάμπα.

[bouzoukleri]

Συμμετέχω στην κουβέντα ως ακροατής-θεατής πανηγυριών και των δορυφορικών δραστηριοτήτων τους. Δεν έχω παίξει ΠΟΤΕ μουσική ως οργανοπαίκτης με ή χωρίς πληρωμή σε πανηγύρι, έχω παίξει όμως μουσική με φιλαράκια, σε μια γωνιά, της γιορτής του πολιούχου αγίου και οι υπόλοιποι φίλοι και γνωστοί το κάναν πανηγύρι.

 

Υπάρχουν διαστάσεις της αντιμετώπισης των δρώμενων σε μια μάζωξη που μας αναγκάζουν να είμαστε υποκειμενικοί μερικές φορές, αντικειμενικοί άλλες και αδιάφοροι στα υπόλοιπα. Ανάλογα με την παιδεία του και τις προσλαμβάνουσες, ο καθένας υποκειμενικά κρίνει. Αντικειμενικά θα κρίνει ότι δεν του είναι άμεσο (ανθρώπινο το βρίσκω).

 

Υπάρχει μερίδα των ανθρώπων που συμπαθούμε που αντιμετωπίζουν τα παραδοσιακά  δρώμενα (μουσική, χορός, τραγούδι, κέντημα, πλέξιμο κλπ λαογραφία γενικότερα)  με μουσειακή αντίληψη. Υπάρχουν ανάμεσα μας άνθρωποι, που αντιμετωπίζουν τα παραπάνω ακαδημαϊκά, ψυχρά, στείρα και με απόσταση.

Υπάρχουμε και εμείς σε αυτές τις κατηγορίες. Ξέρουμε οι ίδιοι πότε είμαστε στην μια και πότε στην άλλη.

 

Εμένα με χαλάει το γυναικείο ζεϊμπέκικο με 20ποντο και μίνι μέχρι τις αμυγδαλές. Μου είναι αντιαισθητικό το αντρικό τσιφτετέλι από τον καλίγραμμο εώς τον υπέρβαρο υπέρτριχο έφυδρο. Με ενοχλεί που στις Κυκλάδες τα χορεύουν ΟΛΑ μπάλους. Και τα παίζουν ΟΛΑ συρτά (ή μήπως το ανάποδο) . Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι τα ποντιακά τα ακούς και τα χορεύεις ΜΟΝΟ με συνοδεία βότκας. Μου τρυπάει τα αυτιά η κάθε ότι'ναναι ενορχήστρωση με χάλκινα που την βαφτίζουμε μακεδονικό.

 

Εμένα μου αρέσουν τα μοιρολόγια της Ηπείρου χωρίς ενισχυτές. Εμένα μου αρέσει που στη Κρήτη αλλιώς χορεύουν και τραγουδούν στη Κίσαμο και αλλιώς στον Άγιο. Γουστάρω να μου προκαλεί ρίγους το συρτό της Χαλκιδικής και να εκστασιάζομαι με ζωναράδικο. Να ψάχνομαι που πάει ο μουσικός δρόμος από τον γυναικείο χορό του χωριού μου. Κερνάω τα διπλανά τραπέζια όταν ακούω χορταστικό καλό βαθύ τσάμικο.

 

Και μπαίνω στο ψητό. Θέλει υπομονή πολύ να ασχοληθεί με την παράδοση ο μουσικός. Πολλά χρόνια ιστορίας. Πάρα πολλά. Σαν να θέλεις να γίνεις ποιητής και να βγάζεις εκτός του εαυτού σου τον Όμηρο. Πάνω που 'γίναν κτήμα οι ηχογραφήσεις το 1900 έρχεται μεταπολεμικά ο Καρακώστας και ο Σούκας στα κλαρίνα και επαναπροσδιορίζουν. Πάνω που ξεφεύγουμε από το χουντικό κατάλοιπο μας δίνει μια η κυρα-Δόμνα και αναρωτιόμαστε ξανά. Σαν να μη έφταναν όλα αυτά ξεπετάγονται από παντού Ξηλούρηδες , Φιλιππιδαίοι και Βασιλόπουλοι. Και εγώ να βρίσκομαι να γουστάρω τους Mode Plagal που παίζουν jazz ( ή μήπως όχι )  ;)  .  Να ξανακούω κασέτες του Μάγκα από το 1988.  Να  αναρωτιέμαι γιατί δεν ξαναβγάλαμε έναν Αραπάκη (ή μήπως βγάλαμε) . Να προσπαθώ να πείσω ότι full eko eko eko eko δεν είναι πλέον το μόνο εφέ, και ναι, ένα Korg βγάζει πανηγύρι αλλά,  ρε οργανοπαίκτα παίξε και εσύ τίποτα όχι μόνο arpeggiator και factory defaults.

 

 

 

 

ΥΓ. Του Αγίου Γεωργίου στην Θεσπρωτία έμαθα και το νέο τοπικό σουξέ

 

Στο facebook chatάραμε και ήσουν όλο γέλια

Στο πανηγύρι του χωριού χορεύαμε καγκέλια  ( ή κάπως έτσι)

[Jasemeister]

Εμένα με χαλάει το γυναικείο ζεϊμπέκικο με 20ποντο και μίνι μέχρι τις αμυγδαλές. Μου είναι αντιαισθητικό το αντρικό τσιφτετέλι από τον καλίγραμμο εώς τον υπέρβαρο υπέρτριχο έφυδρο.

 

+oo

 

 

[mustafank]

Εμένα με χαλάει το γυναικείο ζεϊμπέκικο με 20ποντο και μίνι μέχρι τις αμυγδαλές. Μου είναι αντιαισθητικό το αντρικό τσιφτετέλι από τον καλίγραμμο εώς τον υπέρβαρο υπέρτριχο έφυδρο.

 

+oo

 

Είναι, ακριβώς, αυτή η αισθητική, που με χαλάει και ας περνάνε καλά ο "χορευτής/τρια" και οι χειροκροτητές τους.

 

+ άπειρο, λοιπόν, και από μένα, μίστερ Μπουζουκλερί  8)

[darshan]

χαίρω πολύ, το αυτονόητο λέτε ρε μάγκες, σίγα μη σας άρεσε το γκομενάκι που νομίζει πως είναι νταλικιέρης και ο νταλικιέρης που νομίζει πως είναι γκομενάκι.

 

νομίζω πως λέει και άλλα όμως ο bouzoukleri. ότι υπάρχει μεγάλος πλούτος που απαιτεί μεγάλη υπομονή...

 

και πάλι, η μουσική δεν έχει ως μόνο στόχο την αισθητική ικανοποίηση.

ξεκινά πρώτα από κάτι πιό πρωτόγονο, κάτι που πολλές φορές ξεπηδά κατευθείαν από την λάσπη και ικανοποιεί πρωτόγονα ένστικτα.

 

άσε που όποιος δεν γουστάρει πραγματικά, δεν ασχολείται.

Αλλιώς, το ότι γουστάρει ΠΟΛΥ είναι που τον κάνει να ενοχλείται από κάποια πράγματα.

 

Να μία παραδοχή που θα έκανε τα πράγματα πιο εύκολα.

[Waterfall-K]

άσε που όποιος δεν γουστάρει πραγματικά, δεν ασχολείται. Αλλιώς, το ότι γουστάρει ΠΟΛΥ είναι που τον κάνει να ενοχλείται από κάποια πράγματα.

Δηλαδη, εγω που ακουω RAP/Hip Hop και ξερναω, ειναι γιατι κατα βαθος καραγουσταρω RAP/Hip Hop? Ή εννοεις κατι αλλο?

[theoctapus]

Δηλαδη, εγω που ακουω RAP/Hip Hop και ξερναω, ειναι γιατι κατα βαθος καραγουσταρω RAP/Hip Hop? Ή εννοεις κατι αλλο?

 

Όχι βρε. Εννοεί πως αν ένιωθες ενόχληση για το γεγονός ότι κάτι δεν πάει καλά στο RAP/Hip Hop θα σήμαινε ότι σε ενδιαφέρει ο χώρος, αν δεν σε ενδιέφερε απλά δεν θα σου καιγόταν καρφάκι και έτσι δεν θα εξέφραζες την ενόχλησή σου (γιατί δεν θα υπήρχε εξαρχής).

[Waterfall-K]

Α, μαλιστα... :P