Τελικά μόνο ο Lennon άξιζε στους Beatles;

[myster_maze]

Απορώ γιατί κανείς δεν ανέφερε ότι ο McCartney έφυγε το '66 σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα! Για άλλον καλλιτέχνη μιλάτε τόση ώρα!  ;D

 

 

[atreu73]

O sf έχει δίκιο ως προς το γεγονός ότι οι Pink Floyd ήταν το σύνολο των μελών τους. Μετά τη διάλυση αμφότεροι έχουν παρουσιάσει πολύ καλή δουλειά αλλά ποτέ κάτι εφάμιλλο σε αρτιότητα με παλιά άλμπουμ. Άλλο ένα συγκρότημα  ίσως όχι του ίδιου βεληνεκούς (για μένα είναι) που ακολούθησε ίδια διαδρομή με ανάλογη αν μπορούμε να πούμε καλλιτεχνική καθίζηση είναι οι Supertramp.

Οι Beatles από την άλλη.... Ειλικρινά απορώ με όλες αυτές τις ατέρμονες συζητήσεις.

 

[sfaku]

Το γιατί μια μπάντα μπορεί να είναι ή να φαίνεται ανώτερη των μεμονωμένων μελών της, μπορεί να οφείλεται σε μια σειρά από παράγοντες όπως:

 

α) the parts are great but the whole is greater.

 

β) η μπάντα θέτει πολύ ψηλά τον πήχυ και μετά ο ξεμοναχιασμένος καλλιτέχνης αυτοεγκλωβίζεται στο να επιβεβαιώσει την ίδια του την εικόνα (παράγοντας εχθρικός προς τη δημιουργικότητα αυτός).

 

γ) το παραπάνω αφορά και τον ακροατή: είναι δύσκολο να ακούσει τη σόλο δουλειά χωρίς άθελά του να συγκρίνει, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, με τη δουλειά της μπάντας. Έτσι αδικεί τη σόλο δουλειά που μπορεί να έχει τις δικές της αρετές.

 

δ) στις μπάντες -κατά κανόνα προηγούνται της σόλο καριέρας- τα μέλη περνούν τη χρυσή τους περίοδο: είναι ακόμη νέοι, φρέσκοι, εύστροφοι, δημιουργικοί, λιγότερο καμμένοι από ουσίες και πολύ ορεξάτοι για διακρίσεις. Στη σόλο καριέρα αντιθέτως υπάρχουν πλέον δάφνες που μπορεί να αποδειχτούν και πολύ (επ)αναπαυτικές.

 

ε) όταν μιλάμε για τόσο μεγάλες μπάντες ( Stones, Beatles κττ) μιλάμε για μια ανεπανάληπτη εμπειρία όχι μόνο για τον ακροατή αλλά και για τα μέλη: πιθανόν ποτέ δεν θα βιώσουν ξανά τον ίδιο ενθουσιασμό ούτε θα βρουν ανάλογο κύμα για να καβαλήσουν, όταν θα είναι σόλο. Αυτό αποτυπώνεται στις δουλειές τους.

 

Κατά τα άλλα θα συμφωνήσω τα μάλα με το παρακάτω:

Οι Beatles ήταν αποτέλεσμα μιας ευτυχούς συγκυρίας να βρεθούν μαζί δύο μουσικές ΔΙΑΝΟΙΕΣ, μία διάνοια (κατά τη γνώμη μου) στα τύμπανα, μία ήρεμη δύναμη (που έγραψε 6-7 από τα σπουδαιότερα κομμάτια "έβερ") στην κιθάρα, μία ΔΙΑΝΟΙΑ στην παραγωγή (Martin), μία μανατζερίστικη αλεπού (Έπσταϊν), σε δεδομένες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου της σύγχρονης ιστορίας. Το να ψάχνουμε γιατί το κάθε ένα από τα συστατικά αυτά δεν ήταν αντάξιο αυτού του μίγματος, είναι άτοπο...

[bloody_sunday]

Ωραιότατο και ωριμότατο σχόλιο! :)

[theoctapus]

Να προσθέσω το

στ) Αρκετές φορές οι σόλο καριέρες εξυπηρετούν τις εναλλακτικές καλλιτεχνικές ανάγκες/επιθυμίες των μελών μιας μπάντας κι αυτό δεν μεταφράζεται πάντα σε επιτυχημένο αποτέλεσμα. Συνήθως έτσι το "καλό" κομμάτι του ταλέντου τους βρίσκει διέξοδο στην μπάντα.

[Jet72]

Το γιατί μια μπάντα μπορεί να είναι ή να φαίνεται ανώτερη των μεμονωμένων μελών της, μπορεί να οφείλεται σε μια σειρά από παράγοντες όπως:

 

(...)

 

ε) όταν μιλάμε για τόσο μεγάλες μπάντες ( Stones, Beatles κττ) μιλάμε για μια ανεπανάληπτη εμπειρία όχι μόνο για τον ακροατή αλλά και για τα μέλη: πιθανόν ποτέ δεν θα βιώσουν ξανά τον ίδιο ενθουσιασμό ούτε θα βρουν ανάλογο κύμα για να καβαλήσουν, όταν θα είναι σόλο. Αυτό αποτυπώνεται στις δουλειές τους.

 

Αυτό το λένε "Χημεία" και δεν πρέπει να το αγνοεί κανείς στη μουσική. Συνήθως εστιαζόμαστε στον παίκτη, το όργανο, την τεχνική. Όμως ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον (άντε και ζώον μερικές φορές...) και δημιουργεί διαφορετικά μέσα στην "ομάδα".

Και να πω και κάτι; Νομίζω ότι ότι η ενέργεια που περνάει ένα group στο κοινό είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που περνά ο σόλο καλλιτέχνης.

 

[Superfunk]

Παντως τετοιοι "προβληματισμοι" γινονται συνηθως απο ανθρωπους που δεν εχουν ζησει την εμπειρια της "μπαντας" (και δεν μιλαω για τη μπαντα που εχουμε με 3 κολλητους μας και παιζουμε διασκευες,ουτε γενικα για "διασκευομπαντες" μια και εκει δεν τιθεται θεμα δημιουργικοτητας ή συνθεσης αλλα καθαρα θεμα εκτελεστικης δεινοτητας)....οποιοσδηποτε εχει παιξει για ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ με την ΙΔΙΑ μπαντα φτιαχνοντας ORIGINAL υλικο ξερει οτι το "η ισχύς εν τη ενώσει" ειναι αξιωμα.

[dvat]

<Τελικά μόνο ο Lennon άξιζε στους Beatles; >

 

... Όχι βέβαια...  ::) ::)

[sfaku]

Πολύ σωστές οι παραπάνω επισημάνσεις.

Να προσθέσω το

στ) Αρκετές φορές οι σόλο καριέρες εξυπηρετούν τις εναλλακτικές καλλιτεχνικές ανάγκες/επιθυμίες των μελών μιας μπάντας κι αυτό δεν μεταφράζεται πάντα σε επιτυχημένο αποτέλεσμα. Συνήθως έτσι το "καλό" κομμάτι του ταλέντου τους βρίσκει διέξοδο στην μπάντα.

Αυτό πραγματικά έλειπε από τη λίστα. Να επαυξήσω: πολλές φορές κάποιες προσωπικές εμμονές ενός κατά τα άλλα εμπορικά πετυχημένου καλλιτέχνη μπορεί να είναι πολύ αντιεμπορικές. Ή μπορεί το απωθημένο του να είναι πολύ κόντρα στο κυρίως αντικείμενο, κάτι λογικό, αφού οι μεγάλες επιτυχίες γίνονται καταπιεστικές κάποια στιγμή για τους δημιουργούς τους (Έι, Ρόμπερτ, θα μας παίξεις για 23η σερί φορά το Στέργουεϊ του Χέβεν στο γιουκαλίλι; ). Μετά από τέτοιες εμπειρίες σου 'ρχεται να παίξεις χιπ χοπ με εσκιμώικο στίχο.  :D

[theoctapus]

Μετά από τέτοιες εμπειρίες σου 'ρχεται να παίξεις χιπ χοπ με εσκιμώικο στίχο.  :D

 

Καλή ιδέα, θα κάνει επιτυχία.  ;D