Γιατί δεν πάω σε συναυλίες, live, gigs.

[LK]

@Nikolas

Δεν ξέρω αν η σχέση μουσικής Live- ηχογραφημένης είναι ή ίδια με τη σχέση θέατρο-κινηματογράφος, αλλά καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς, και βλέπω και εγώ ομοιότητες.

 

Ένα άλλο ασφαλές κριτήριο ως προς την ομοιότητα των σχέσεων είναι ότι κινηματογράφο βλέπω, αλλά θέατρο δεν βλέπω.   ;D ;D ;D ;D

 

 

[Rebel_Of_South]

Βλέποντας για πρώτη φορά τον Uli Jon Roth σε δικό του λάηβ (ΣΕΦ 05/09 και στο πρώην τζασμιν χτες ), ειλικρινά σκέφτηκα αυτό το θρεντ. Ο σπουδαίος αυτός "παππούλης" έδωσε σάρκα και οστά σε όλα τα επιχειρήματα των συμφορουμιτών που υπερασπίζονται τη μοναδικότητα κάθε συναυλίας

[Επισκέπτης]

Την Κυριακη 6/9 ο "παππουλης" επαιζε στην πολη μου (Χαλκιδα). Δεν πηγα για δυο λογους. Πρωτον, ηταν Κυριακη. Απαραδεκτη μερα για οτιδηποτε πλην υπνου, ιδιαιτερα αν εχεις γυρισει σπιτι στις 7 το πρωι της ιδιας μερας.

Δευτερον, οταν βλεπω 60χρονους στη σκηνη με 60s/hippie ντυσιμο λες και επαιζαν στο Woodstock χτες, με πιανουν τα νευρα μου. Εντελως pathetic η ολη αμφιεση. Η μυρωδια του δηθεν μας εσπασε τη μυτη. Εκτος κι αν ο γεροντας οντως ντυνεται ακομα ετσι, οποτε καποιος (γιατρος) να τον κοιταξει.

 

[Vasilis135]

Προσωπικά είμαι λάτρης της ζωντανής μουσικής,αλλά θα σκεφτώ πλέον σοβαρά να πάω σε λαϊβ χωρίς ντεσιμπελόμετρο και ωτοασπίδες...

 

;D

[Rebel_Of_South]

δεν είχα πάει ποτέ να τον δω για τους λόγους που λέει ο waterfall. Αναγνώριζα πάντα τη σπουδαιότητα του αλλά δεν μου έκανε κλικ. Αναθεώρησα γιατί μόνο δήθεν δεν ήταν το λαηβ. Σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι η φάση "παίζω με φίλους ΓΙΑ φίλους"...

 

Είδα έναν σχεδόν 70χρονο να παίζει δυόμιση ώρες με όλη του την καρδιά, κομμάτια με μπόλικο τζαμάρισμα, με φλαμέγκο αίσθηση, με τα πάντα. Είδα έναν τεράστιο κιθαρίστα χωρίς ίχνος κομπλεξ, να κάνει χιούμορ με κάθε ερέθισμα που δεχόταν από τη μπάντα του ή το κοινό, να κάνει μικρά λαθάκια που και που (στις ρυθμίσεις) καθώς άλλαζε από κλασσική σε ηλεκτρική στην double-neck κιθάρα του ....Για μένα η μαγεία σε ένα λάηβ είναι και τα λαθάκια, και το interaction, γιατί ο σωστός καλλιτέχνης δεν είναι ρομποτ, είναι αυθεντικός και άνθρωπος όπως κι οι υπόλοιποι

 

Εγώ είδα με άλλο μάτι τη μουσική χτες. Και πλάκα πλάκα είναι όντως ξεχασμένος στην εποχή του. Αλλά πραγματικά, σε σχέση με καμιά 15αρια die hard φανς που πήγαν να τον δουν, είναι ίσως ο λιγότερο "γραφικός"

 

Εν τω μεταξύ, γράφω με θαυμασμό για έναν κιθαρίστα που ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη λατρεία, αλλά με κέρδισε με την εμφάνιση του

[Επισκέπτης]

Oταν λεω "δηθεν" εννοω το ντυσιμο και μονο. Εκτος ξαναλεω κι αν ο τυπος ντυνεται ακομα οπως ντυνοταν στα 60s οποτε τι να πω? Γουστα... 8)

Ο Uli Jon Roth btw δεν εναι "σχεδον 70χρονος", ουτε τα 61 δεν εχει κλεισει ακομα.

Μεγαλοδειχνει. Αν βγαλει την μπαντανα, πιασει το μαλλι κοτσο και φορεσει κατι του 21ου αιωνα, τοτε θα δειξει καλυτερα.

Υπαρχουν και χειροτερα παντως, αλλοι ντυνονται με ρουχα του Μεσαιωνα...

 

[Χάρης Ο]

Υπαρχουν και χειροτερα παντως, αλλοι ντυνονται με ρουχα  μεσαιωνα.....

 

Αυτος ειναι ειδικη περιπτωση, αλλα τον αγαπαμε και ετσι. ;)

[TamTam]

δεν είχα πάει ποτέ να τον δω για τους λόγους που λέει ο waterfall. Αναγνώριζα πάντα τη σπουδαιότητα του αλλά δεν μου έκανε κλικ. Αναθεώρησα γιατί μόνο δήθεν δεν ήταν το λαηβ. Σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι η φάση "παίζω με φίλους ΓΙΑ φίλους"...

 

Είδα έναν σχεδόν 70χρονο να παίζει δυόμιση ώρες με όλη του την καρδιά, κομμάτια με μπόλικο τζαμάρισμα, με φλαμέγκο αίσθηση, με τα πάντα. Είδα έναν τεράστιο κιθαρίστα χωρίς ίχνος κομπλεξ, να κάνει χιούμορ με κάθε ερέθισμα που δεχόταν από τη μπάντα του ή το κοινό, να κάνει μικρά λαθάκια που και που (στις ρυθμίσεις) καθώς άλλαζε από κλασσική σε ηλεκτρική στην double-neck κιθάρα του ....Για μένα η μαγεία σε ένα λάηβ είναι και τα λαθάκια, και το interaction, γιατί ο σωστός καλλιτέχνης δεν είναι ρομποτ, είναι αυθεντικός και άνθρωπος όπως κι οι υπόλοιποι

 

Εγώ είδα με άλλο μάτι τη μουσική χτες. Και πλάκα πλάκα είναι όντως ξεχασμένος στην εποχή του. Αλλά πραγματικά, σε σχέση με καμιά 15αρια die hard φανς που πήγαν να τον δουν, είναι ίσως ο λιγότερο "γραφικός"

 

Εν τω μεταξύ, γράφω με θαυμασμό για έναν κιθαρίστα που ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη λατρεία, αλλά με κέρδισε με την εμφάνιση του

 

Εύγε νέε μου! Εν ολίγοις απολαυσες ζωντανά μουσική!

Σκέφτομαι μερικούς από δω, την εποχή του Woodstock και γελάω. Φαντάζεσαι να είχες ευκαιρία να δεις τον Hendrix ή την Janis και να μην πήγαινες στη συναυλία επειδή, χμ, δεν σου άρεσαν τα ρούχα τους; Κι εκείνος ο Richie Heavens ρε παιδί μου με την κελεμπία... Άσε την κκαι την μπόχα από τους μπάφους και τη βρωμιά και το ξεβόλεμα να τρέχεις μέσα στους κάμπους. Αίσχως.

 

Γι' αυτό έκτοτε οι σεφ δεν τρώνε φασόλια και ο LK δεν πάει σε συναυλίες επειδή οι φωτογράφοι παίρνουν μια εικόνα ζωής και τη μετατρέπουν σε στατική αθανασία, ενώ οι ζωγράφοι όχι.

Σπουδαία νέα για φόρουμ μουσικής τεχνολογίας!

[magna]

Τι μου αρέσει στο δίσκο:εγγυημένος ήχος,προσωπική επιλογή χρόνου,χώρου,παρέας,ποτού κλπ.

Τι μου αρέσει στο live:θα ακούσω μια άλλη εκτέλεση απ'αυτή που περίμενα,θα έρθω σε επαφή με τον καλλιτέχνη (αν πάω να ακούσω κι όχι να του σπάσω τα νεύρα με μπίρι μπίρι κουβέντα όλη την ώρα) και πιθανότατα θα χορέψω κάτι που σπανίως θα έκανα πχ στο σπίτι.Εξού και live.

Τι δε μου αρέσει στο live:το στριμωξίδι από κόσμο που δεν πάει να ακούσει μουσική,η οχλαγωγία απ'τους ίδιους,το ποτό (!),τα τεράστια κινητά κλπ που με τυφλώνουν όλη την ώρα,το ό,τι ο ψηλότερος θαμώνας θα καθίσει μπροστά μου.(αποδεδειγμένα).

Και οι πανέμορφες πουκαμίσες του Uli στη λίστα του "μου αρέσει".Θα'θελα να'ξερα πού τις αγοράζει.Σκαρπίνι και  little wing δεν πάει ;D Καλός κι ο Ρίτσις αλλά το κομοδινέ μαλλί είναι η προσωποποίηση του δήθεν.Ας μην μπερδευόμεθα... ;)

[GabrielM]

Waterfall εχεις δει το Uli Roth σε δικο του live;

 

Αν οχι σου προτεινω να το κανεις. Και ακομα περισσοτερο αν μιλησεις μαζι του. Ειναι πραγματικα εξαιρεση παρα την ηλικια του. Σε καμια περιπτωση δεν τον λες δηθεν. Ουτε για τις επιλογες του , ουτε το ντυσιμο του. Ακομα περισσοτερο οταν μιλαμε για εναν ανθρωπο που τυγχανει αναγνωρισης χωρις να το εξαργυρωνει οπως θα καναν αλλοι. Ο ανθρωπος ειναι σε αλλο επιπεδο σκεψης.