Μουσική υπερπαραγωγή

[aggelos_]

Ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με την υπερπαραγωγή σε εκατοντάδες εκατομύρια κομματιών, και η γνώμη του Ντ. Μπάουϊ.

 

http://www.topontiki.gr/article/160622/pos-i-psifiaki-tehnologia-skotonei-ti-spoydaia-moysiki-i-pagkosmia-apolyti-kyriarhia

 

 

Και κάτι αξιόλογο

 

 

 

[X-minor]

Ε καλά, η σημερινή ποπ είναι εντελώς fast food και προφανώς κρατάει όσο κι αυτό. Μέχρι την επόμενη... εκκένωση!  8)

Και φυσικά είναι και λογικό, αφού μια τεράστια μερίδα κόσμου αυτό θέλει. Μια εύπεπτη ...ίτσα και προχωράμε στο επόμενο χιτάκι ντε ζουρ. Τραγούδια όπως αυτό:

 

 

έχουν εκατομμύρια ακροάσεις/views. Ε, enough said.

 

Απ'την άλλη, στην εποχή της εύκολης και αβίαστης πρόσβασης, είναι ότι πιο εύκολο για κάποιον μουσικό να προωθήσει την δουλειά του χωρίς την, άλλοτε απαραίτητη, βοήθεια μιας δισκογραφικής. Λεφτά δεν πρόκειται να βγάλει κανείς εκτός απ'τον Drake, την Swift κι οτιδήποτε παρόμοιο αλλά αν είναι μόνο τα λεφτά το θέμα, λάθος καριέρα, λάθος εποχή, λάθος χώρα κτλ.

 

Και απ'τη μεριά του ακροατή-"καταναλωτή" υπάρχει όφελος. Αν εγώ γουστάρω prog rock στο ύφος των genesis, yes κτλ., ε δεν χρειάζεται να ψάξω τα πιο ψαγμένα zines μπας και ανακαλύψω καμιά απίστευτη μπάντα απ'την Αίγυπτο που τους ξέρει μόνο ο Ιζνογκούντ.

 

Bottom line, όλοι (περίπου) κερδίζουν, απλά οι εποχές που οι δημιουργοί βγάζανε φράγκα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Δυστυχώς; Ευτυχώς; Χου νόουζ;

 

Κι άλλο ένα ενδιαφέρον αρθράκι, τροφή για σκέψη και μοχαμπέτι.

 

http://www.theguardian.com/music/2013/oct/11/david-byrne-internet-content-world?CMP=share_btn_fb

 

 

[ex-infectme247]

Νομίζω πως ο τίτλος του thread (μειωτικός για το επίπεδο της σημερινής μουσικής, όπως το εκλαμβάνω εγώ, και με βάση το embeded video) δεν έχει να κάνει και πολύ με το περιεχόμενο του άρθρου.

Μόνο μια αναφορά γίνεται σε κάποιο σημείο, για διπλασιασμό των μουσικών κομματιών μέσα σε ένα χρόνο, τελείως αφηρημένα και χωρίς λεπτομέρειες... ποιο streaming δηλαδή; σε σύνολο όλων των ψηφιακών κυκλοφοριών; σε videos με tag "music" στο youtube; σε κομμάτια που έγιναν αναρτήθηκαν σε social media και έκανε κλικ ο κάθε περαστικός;

 

Επίσης, πέρα από μια αναφορά στο ότι ο κόσμος πλέον δεν θυμάται καν τα ονόματα των καλλιτεχνών, το άρθρο δεν εξετάζει αν ο ο περισσότερος κόσμος θέλει να ακούει "εύπεπτες" μπούρδες από κακό γούστο, αλλά το αν πλέον κατακλύζεται κυρίως από τέτοιες, ώστε (στατιστικά και μόνο) καταφεύγει σε αυτές.

 

Το μεγάλο θέμα που θίγει το άρθρο, είναι κατά πόσο τα σύγχρονα εργαλεία του marketing, του targeted promotion, της ανάλυσης επισκεψιμότητας, έχουν φτάσει σε σημείο να είναι οι "παίχτες" που καθορίζουν πλέον την πορεία των εξελίξεων στα μουσικά δρώμενα, το τι "αρέσει" και τι όχι, το αν κάποιος καλλιτέχνης θα κάνει καριέρα ή θα προωθηθεί από το "σύστημα" δισκογραφικών/καναλιών/ραδιοφωνικών σταθμών/απονομής βραβείων κτλ.

 

Ότι δεν υπάρχει πλέον χώρος για "επένδυση" (τι επένδυδη δηλαδή, μιλάμε πλέον για ένα popup με ένα link ως επί το πλείστον) για "εναλλακτικά" ακούσματα, και ότι έχει χαθεί κάθε ευκαιρία γνήσιας καλλιτεχνικής έκφρασης, η οποία θυσιάζεται πλέον στον βωμό της "πεπατημένης", και των σίγουρων κλικ.

 

Κατά την άποψή μου, δεν έχει αλλάξει σημαντικά κάτι. Και πριν 20 χρόνια πιτσιρικάς, μπορούσες να πάρεις το αστικό να κατέβεις σε κάποιο υπόγειο δισκάδικο, να ακουμπήσεις το χαρτζιλίκι σε μεταχειρισμένα βινύλια κατευθείαν απ'το ράφι, ή μπορούσες να κάθεσαι να ακούς κλάϊν fm μέχρι να κοπεί το ρεύμα... Θέμα επιλογών ήταν και τότε, θέμα επιλογών είναι και τώρα... απλά με το ίντερνετ φαίνεται να ενδιαφέρει όλο και περισσότερους, γιατί τους τρως στη μάπα πλέον!

[Superfunk]

Υπερβολες.

 

Σημερα παραγεται ΥΠΕΡΟΧΗ μουσικη απο παρα πολλους καλλιτεχνες και μετρια-κακη μουσικη απο ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ.

 

Λιγοτεροι ΑΚΡΟΑΤΕΣ ακουνε τους πρωτους και περισσοτεροι τους δευτερους.

 

ΑΚΡΙΒΩΣ δηλαδη οτι γινονταν ΠΑΝΤΟΤΕ.

 

Απλα οι ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ειναι πολυ μεγαλυτερες μια και ο καθενας μπορει  ευκολα να εχει προσβαση στη δημοσιοποιηση του...πονηματος του.

[ex-infectme247]

Απλα οι ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ειναι πολυ μεγαλυτερες μια και ο καθενας μπορει  ευκολα να εχει προσβαση στη δημοσιοποιηση του...πονηματος του.

Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια. Δεν χρειάζεται να δώσεις πια ούτε μικροποσό, ούτε καν χαρτζιλίκι, ως ελάχιστο κόστος διανομής... ούτε ως κόστος παραγωγής μερικών CDs, artwork, promotional υλικό ή οτιδήποτε άλλο... άϋλο ψηφιακό κι'άγιος ο θεός...

 

Σίγουρα αυτή η κατάσταση δεν βοηθά τη δημιουργική διαδικασία, (πχ να μπεις σε mode "πρέπει κλειστώ στο studio και να τελειώσω ένα ολόκληρο άλμπουμ), σίγουρα θα υπήρχε πολύ μικρότερη παραγωγή μουσικής αν ήταν διαφορετικά,  αλλά πάλι καταλήγουμε στο ότι πρέπει να "ψάχνεσαι" μουσικά, όπως γινόταν πάντα δηλαδή.