Προς το περιεχόμενο

Μας αφησε και ο Νικος Σπυροπουλος


yannisp

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Έφυγε από τη ζωή στα 63 του χρόνια ο ιδρυτής του θρυλικού συγκροτήματος "Σπυριδούλα", Νίκος Σπυρόπουλος.

 

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή μέσω του facebook ο Δημήτρης Πουλικάκος, ο οποίος έγραψε: "Μας αφήνεις ορφανά,κύριε συνάδελφε…. R.I.P……………………..("Άνοιξε Πέτρο,άνοιξε!!!")".

 

ΠΗΓΗ: https://www.thetoc.gr/politismos/article/nikos-spuropoulos-efuge-apo-ti-zoi-o-idrutis-ton-thrulikon-spuridoula/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ.

 

Έφυγε ο Νίκος ο Δόικας, έφυγε τώρα κι ο Νίκος ο Σπυρόπουλος ....

 

Τον ήξερα πολύ καλά τον Νίκο, όχι ρε γαμώτο, τρεις φορές την εβδομάδα εκεί ήμουνα.

Πώς ρε γαμώτο?

Τι σκατά?

 

Φοβερός μουσικός.

Ιδιότυπος άνθρωπος.

 

Όταν είχαν πάει τα αδέρφια στην Γαλλία, ο μπασίστας του Cecil taylor (δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του) που ζούσε εκεί, όταν τον άκουσε, κατευθείαν τον πήρε στην ορχήστρα του, την celestial.

 

Τι κρίμα ....

 

Βασίλη ... αν με διαβάζεις .... συλλυπητήρια ρε φίλε ....

Επεξεργασμένο από fusiongtr
  • Λυπάμαι 2

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru
12 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Όταν είχαν πάει τα αδέρφια στην Γαλλία, ο μπασίστας του Cecil taylor (δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του) που ζούσε εκεί, όταν τον άκουσε, κατευθείαν τον πήρε στην ορχήστρα του, την celestial.

Allan Silva...

  • Ευχαριστώ 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 minutes ago, pipityri said:

Allan Silva...

 

Ακριβώς!

Θόλωσα Σπύρο μου ....

 

Ευχαριστώ πολύ ...

 

Δεν σου κρύβω ότι αν πάθει κάτι ο Βασίλης ...

Επεξεργασμένο από fusiongtr

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru

Έγραψα κάτι για τον Νίκο στο ΦΜ, το αφήνω κι εδώ σαν αποχαιρετισμό, μεγάλη στεναχώρια...

ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟ
Πριν κάποια χρόνια, διάβαζα μια συνέντευξη του Peter Hammill που εξηγούσε πώς αποφασίστηκε να ξαναφτιαχτούν οι VDGG. Έλεγε λοιπόν με το περίφημο βρετανικό φλέγμα, πως παλιοί φίλοι και συνεργάτες, πλέον συναντιόντουσαν μόνο σε κηδείες, για ν' αποχαιρετίσουν κάποιον αγαπημένο συνοδοιπόρο που πέθανε. Εκεί, ανάμεσα σε μνήματα και κυπαρίσσια, συνειδητοποίησαν οτι το τραίνο της ζωής τους όλο και λιγοστεύει τις στάσεις του για ν' ανέβουν κι άλλοι. Και πως ο τερματικός σταθμός δεν είναι πια τόσο αλαργινά. Και αποφάσισαν ν' αφήσουν κατα μέρος διαφωνίες και αντιπαραθέσεις και να ενωθούν εκ νέου κάτω απο την σκέπη της τέχνης, προστατευμένοι, δημιουργικοί και φιλιωμένοι, κι όσο τους πάει ο δρόμος, όσο αντέξουν. Δεν συμπαθώ τις νουθεσίες η τις παραινέσεις, σήμερα όμως θέλω να πω στ' αδέλφια τους μουσικούς, όσο μπορούν να ξεχνούν τις τυχόν αντιπαλότητες τους και να τιθασεύουν ματαιοδοξίες κι εφήμερες δόξες, ν' αγαπάν, να σέβονται και να τιμούν φίλους και ομότεχνους, να διαλέγουν, να συγχωρούν και να πορεύονται με πίστη στο όραμα και τη δύναμη τους, να γεύονται με πάθος και χαρά τους χυμούς της ύπαρξης και να υπερασπίζονται τα δίκια του ανθρώπου.
Απόψε μαθαίνω για την αναχώρηση του Νίκου Σπυρόπουλου, η είδηση αυτή είναι που ξύπνησε τις θύμησες κι έγραψα τα παραπάνω λόγια. Λίγο μεγαλύτερος απο μένα στην ηλικία, ένας θεόρατης σημασίας μουσικός. Πρόλαβα να τον αγκαλιάσω και του εξομολογηθώ την αγάπη μου, όπως κάνω με κείνους που σμίλεψαν με το ταλέντο και τις πληγές τους το μονοπάτι της τέχνης για να μπορώ να βαδίζω του λόγου μου πιο εύκολα. Και μαζί όλοι οι μεταγενέστεροι μουσικοί. Χρωστάμε πολλά εμείς σε τύπους σαν τον Νίκο, κι ακόμα περισσότερα ο τόπος και ο πολιτισμός του, αλίμονο, η ψωροκώσταινα αυτούς τους έχει παρατημένους στην τύχη τους, να παλεύουν με θεούς και δαίμονες, να υμνούν φτώχεια και μοναξιά. Και να λάμπουν σαν το πολυτιμότερο πετράδι, λοξοκοιτάζοντας με περιφρόνηση την φτήνια και τη βρωμιά του πλούτου γύρω τους. Ο Νίκος είναι υπεύθυνος για την ύπαρξη ογκόλιθων στη μουσική της χώρας μας, είναι ένα πνεύμα που θ' αγαπάμε για πάντα, μια ψυχή που θα ζει εσαεί χάρη στην τέχνη του και την έμπνευση που χαρίζει ασταμάτητα στους νέους που ξεκινάνε τον δικό τους δρόμο. Είναι εκείνος ο δρόμος που αν αποφασίσετε να τον περπατήσετε, θα παρατηρήσετε στις άκρες του πεταμένα νάυλον ντέφια και θα αισθανθείτε πως τα ψόφια κέφια έμειναν πίσω, μακριά.

Επεξεργασμένο από ez
  • Like 13

The music you listen to, becomes the soundtrack of your life

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Yannis Methenitis changed the title to Μας αφησε και ο Νικος Σπυροπουλος

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου