Μικρή αρρωστημένη πραγματεία περί ήχου (μάλλον)...

[Earendil]

Καλησπέρα σας!

 

Έντονος ο υπαρξιακός προβληματισμός τελευταία...Βλέπετε, η μίξη του demo προχωρά και μου είναι αδύνατον να σταματήσω τις σκέψεις πάνω στην αντιμετώπιση μου προς την κιθάρα:

 

Την τεχνική μου :lol: , το ρόλο της κιθάρας μες στο κομμάτι, και τον ήχο: Προτογενώς αρχικά, σε ότι αφορά δηλαδή την αλυσίδα "χέρια Earendil-> εφέ-> ενισχυτής->κονσόλα", και δευτερογενώς στο ρετουσάρισμα της μίξης...Είναι μπροστά; Είναι θαμμένη; Μπορώ άραγε να πειράξω αυτό το solo εκ των υστέρων; Μήπως θέλουν ψαλίδισμα οι ψιλές; Μήπως έχω πυρετό;...

 

...και πάει λέγοντας...

 

Το μεγάλο κεφάλαιο της ηχοληψίας δεν έχω ούτε την πρόθεση ούτε -πολύ περισσότερο-το γνωστικό υπόβαθρο για να το βάλω στην κουβέντα.

 

Σκέφτομαι όμως τελευταία ενώ ακούω μουσική ότι ποτέ δεν είχα βάλει στη...ζυγαριά τον ήχο των κιθαριστών που γουστάρω. Ωφελιμιστικά το εννοώ: "Ρε συ, ένα distortion σαν του Χ θα μου έκανε για το τάδε κομμάτι;". "Αυτό το flanger είναι απίστευτο! Να το δοκιμάσω στο δείνα solo;"

 

Έχετε καταλάβει τί θέλω να πω;

 

Εγώ πάντως όχι!

 

Αλήθεια!

 

Το σίγουρο είναι πάντως πως την παραπάνω διαδικασία την έκανα νοητά, ακούγωντας ένα ευρύ φάσμα κιθαριστών. Είπαμε, δεν είπαμε; Τους άκουσα με τη λογική "έλα εδώ ρε poostie, αυτό το ovedrive θα το "κλέψω" και θα το βάλω καρμπόν στο Χ,Ψ κομμάτι μου".

 

Δεν μου άρεσε κανένας για να τον "κλέψω"! :cry: :cry: :lol: :lol: :lol:

 

(Παραληρώ ο άνθρωπος!)

 

Ας μιλήσουμε λοιπόν για τον τρόπο που επιλέγουμε τους ήχους μας. Ποιά διαδικασία ακολουθούμε; Έχουμε σκεφτεί τί μας επηρεάζει; Έχουμε ποτέ, ακόμα κι αν παίζουμε για πολύ καιρό ένα κομμάτι, παραδεχτεί κάποια στιγμή ότι ο ήχος μας είναι φόλα; Τί κάναμε για αυτό;

 

Αν υπάρχουν κι άλλοι τόσο χάλια όσο εγώ, περιμένω απαντήσεις (και καμιά συνταγή γιατρού ρε σεις)... :lol: :wink:

[NemOOO]

/offtopic

((o στρατός πώς πάει???))

[maze]

σε καλο δρομο εισαι :D να σκεφτεις οτι οι πιο πολλοι δεν αναρωτιουνται ποτε αυτα που αναρωτιεσαι εσυ.τωρα οσον αφορα το τελευταιο...για μενα ο ηχος και η ψυχολογια ειναι αλληλενδετα πραγματα και το ενα επηρεαζει το αλλο.ισως μπορω να πω οτι η ψυχολογια εχει λιγο περισσοτερη βαρυτητα..

[pastelius]

Δεν μου άρεσε κανένας για να τον "κλέψω"! :cry: :cry: :lol: :lol: :lol:

 

Eμ,εμενα που μου αρεσει και δε μπορω να τον κλεψω? :lol: :lol: :lol: :lol:

[Earendil]

ΟΚ, δεν μπορούμε να αφήσουμε απ'έξω την ψυχολογία, αλλά ας μην το πάμε τόσο νωρίς προς τα εκεί. Ας το δούμε σαν επιλογή "εργαλείου", πώς το χρησιμοποιεί ο καθένας και τί σόϊ δουλειά προσπαθεί να κάνει;

 

(Ο στρατός πάει...σαν στρατός! Γκασμαδολαγνεία στο maximum... :wink: )

[ex-freemindgr]

Οταν ο mike oldfield εγραφε σε ενα 4καναλο fostex το tubular bells με κατι οργανα του κωλου και ενα σιλοτεϊπ για να κανει overdub, δεν νομιζω να ενδιαφεροταν και τοσο για το ηχητικο αποτελεσμα οσο για το συνθετικο. Οποτε, αν σε ικανοποιει η συνθεση σου και γουσταρεις αυτο που κανεις, τοτε θα ερθει και η στιγμη που θα αποκτησεις τον προσωπικο σου ηχο..

[Christos.]

(και καμιά συνταγή γιατρού ρε σεις)...

 

Καταρχιν,ξαπλωσε ,χαλαρωσε ,ηρεμησε :D

Γραψε σ'ενα cd τα 3 πιο αγαπημενα σου κομματια απ'τα 3 πιο αγαπημενα σου ειδη μουσικης.

Κατοπιν ακου 1 το πρωι, 1 το μεσημερι ,και 1 το βραδυ.. :D

Και μολις τελειωσεις το φανταρικο σου(αν καταλαβα καλα)ασχολεισαι με τα υπολοιπα. :wink:

Περνα σ'ενα μηνα να σ'εξετασω παλι για να δουμε την προοδο σου. :wink:

Ο γιατρος σου... :lol:

[Earendil]

Οταν ο mike oldfield εγραφε σε ενα 4καναλο fostex το tubular bells με κατι οργανα του κωλου και ενα σιλοτεϊπ για να κανει overdub' date=' δεν νομιζω να ενδιαφεροταν και τοσο για το ηχητικο αποτελεσμα οσο για το συνθετικο. Οποτε, αν σε ικανοποιει η συνθεση σου και γουσταρεις αυτο που κανεις, τοτε θα ερθει και η στιγμη που θα αποκτησεις τον προσωπικο σου ηχο..[/quote']

 

Ορθόν, αν και το thread δεν ξεκίνησε με τη λογική της έλλειψης προσωπικότητας στον ήχο...Μάλλον στις μεθόδους και τη λογική που ακολουθεί ο καθένας μας για να τοποθετηθεί μέσα στο περιβάλλον ενός μουσικού συνόλου προσπαθώ να επικεντρωθώ...

 

(Ναι, ΟΚ, το καταλάβατε, ούτε κι εγώ ξέρω τί ακριβώς σκέφτομαι, αλλά κάντε πως δεν καταλάβατε...) :wink:

[ex-freemindgr]

Και γι'αυτο αναφερομαι στον mike oldfield. Απλα κατεληξα στον προσωπικο ηχο..Δεν τον ειχε αρχικα, ομως τον απεκτησε ( ασχετα αν τον τελευταιο καιρο καπου τον εχασε ). Και εκεινος ξεκινησε ως ανθρωπος μπαντα με λιγες γνωσεις και πολλη ορεξη! Εχεις ορεξη; Τοτε μην μπαινεις στο τριπακι των κανονων και ολων αυτων που δημιουργουνται απο τους παραγωγους των μασημεων επιτυχιων!

[harilatron]

Σε σχέση με τον ήχο της κιθάρας.

Έχω βασικά 4 ήχους:

1) Ένα καθαρό με phaser. (Φαντάσου κάτι σαν breathe / pink floyd -ξέρω δεν είναι phaser)

 

2) Ένα ψιλο-καθαρό lead με πολύ λίγο gain (Φαντάσου κάτι σαν brothers in arms -το ομώνυμο λίγο λιγότερο gain)

 

3) Ένα v-tone (χαμηλωμένα μεσαία) για ρυθμικά.

 

4) Ένα lead με delay (γύρω στα 400 msec -50% mix) και κουρεμένες ψηλές. (φαντάσου τα lead του pulse /pink floyd )

 

Όλα αυτά με compressor on και off.

 

Έχω 3 "εκδόσεις" αυτής της τετράδας (λίγο διαφορετικά settings) και επιλέγω ανάλογα με το ποια κιθάρα χρησιμοποιώ.

Ανάλογα με το πώς παίζω και ποιούς μαγνήτες βάζω αλλάζει και ο χαρακτήρας των ήχων.

Με όλους τους ήχους (εκτός του 4) παίζω KAI lead ΚΑΙ ρυθμικά.

 

(Φαντάσου π.χ πόσο διαφορετικός μπορεί να ακουστεί ο ήχος #1 με το noiseless neck μιας strat σε σχέση με τον duncan bridge μιας tele.)

 

Πάντως (όχι ότι πετυχαίνω τόσο κορυφαίους ήχους) αλλά οι 4 ήχοι μου έχουν προκύψει από την poostiki διαδικασία που λές. Προσπάθησα 15(+) χρόνια πριν να αντιγράψω τους ήχους του gilmour και έμαθα να λειτουργώ με αυτήν την συγκεκριμένη "παλέτα".

 

Στην ίδια λογική πάντα, (και κυρίως για λόγους φορητότητας/ ανεξαρτησίας από την ένταση) προσπαθούσα οι ήχοι να παράγονται στο στάδιο της προενίσχυσης -με effects παρά με υπεροδηγημένα στάδια ισχύος. Και το ηχητικό μου πρότυπο (είπαμε - ο Gilmour) το ίδιο έκανε (και κάνει ακόμα) τις περισσότερες φορές.

 

Σε σχέση με την παραγωγή / ηχοληψία /μείξη κιθάρας επικρατεί μαύρο σκότος στο μυαλό μου.... :lol: