Πίνακας συμμετοχής

Ήρθε αυτό το μπουμπούκι προχθές. Δίνω μάθημα αύριο και μόνο ένα boot για να δω ότι δουλεύει πρόλαβα να κάνω. Έρχεται review από βδομάδα όμως. Έχω να χαρώ έτσι με αγορά εξοπλισμού πολύυυυ καιρό. Καλή σας μέρα κύριοι.

Eκανα μια προσπαθεια,βαρεσα κατι ψιλα. Αν και απο καποια παιξιματα που ακουσα,μου εφυγε ο τακος,μαλλον να σιωπησω ηπρεπε. Ωραιο μπακιν,πολυ του γουστου μου Σπυρε. JJ.mp3

Αυτές ήταν κιθάρες....

Και τωρα που το ειδα και παρακατω, ενισχυει την αποψη μου στο οτι οταν ακους απο τους αλλους τον ηχο δεν μπορεις να ξεχωρισεις τοσο τις διαφορες. Στα χερια σου ομως φαινονται αμεσως. Δες στο 18.30. Εμενα μου αρεσει οταν πιανω οργανα των 150 ευρω και βλεπω οτι παιζουν για πολυ παραπανω. Θαυμαζω τους "μαστορες" που με τοσο μικρο μπατζετ βγαζουν τοσο καλο αποτελεσμα. Υπαρχει λογος μαλλον. Οταν ημουν πιτσιρικας και δεν ειχα τα φραγκα να παρω το καλο το ακριβο το οργανο, με τα τοτε 150 ευρω επαιρνες οργανο που δεν επαιζε ουτε 10. Και να ηταν μονο αυτο? Ακομα και με 500 ευρω, σπανια εβρισκες οργανο που επαιζε. Αν δεν εσκαγες την 1500αρα να παρεις φενδερ και γιμπσον δεν εβγαζες ακρη. (ενδεικτικες οι τιμες) Τα σημερινα παιδια μπορουν ομως και παιρνουν με 150 ευρω, noname οργανο που παιζει για 500 (ψιλο-yesname), και δεν σιχαινονται τη μουσικη και το οργανο πριν καν ξεκινησουν να ασχολουνται σοβαρα. Οταν πανε στα 500-800 παιρνουν οργαναρες .

Πάρα πολυ ωραίος! Οχι απλά ωραίος. Πήρα απο τις αγγελίες έναν Crate 150. Class D. 335 > Boss ME-70 > Crate > Mesa Lonestar Cabin Κόλαση. Θα φτιάξω κάποιο βίντεο σύντομα. Ξέρετε εσείς.

https://www.nakas.gr/prd/pac-311hbl-hlektpikh-kithapa-yamaha Κατά την άποψή μου, δεν υπάρχει καλύτερο όργανο για τα χρήματα που δίνεις γι' αυτήν, σε αυτή την κατηγορία. Οι Squier Classic Vibe που αναφέρθηκαν έχουν λίιγο ξεφυγει σε τιμή, αλλά εξακολουθεί να αποτελεί όργανο που εμπνέει και είναι αξιόπιστο (με ελαχιστη εως μηδενική φροντιδα) για κάθε χρήση, ακόμη και "επαγγελματική". Μην τρομαζει το τρέμολο, ειναι κάτι που μπορεί να ρυθμιστεί για trouble free παίξιμο, έστω για αρχή. Κάποια Epiphone SG ίσως όπως αναφέρθηκε, είναι καλή λύση. https://www.nakas.gr/prd/epiphone-sg-muse-wanderlust-green-metallic-hlektriki-kiuara Οι Vintage επίσης που αναφέρθηκαν είναι trouble free, κανονικότατα όργανα με αξιοπρεπεστατο hardware και μαγνήτες. https://www.musicpower.gr/el/proionta/mousika-organa/kithares/ilektrikes-kithares/vintage-v100cs-ilektriki-kithara-cherry-sunburst001608.html https://www.musicpower.gr/el/proionta/mousika-organa/kithares/ilektrikes-kithares/vintage-v72ftb-deluxe-thin-line-tele-ilektriki-kithara-tobacco-burst001886.html Οι περισσότερες από όσες αναφέρω, εκτός απροόπτου, παίζουν απ' ευθειας από το κουτί, με ελαχιστη ρύθμιση του καταστήματος. Για ενισχυτή, χωρίς να ειμαι σιγουρος, αλλα στην εποχή μας νομίζω με ένα καλούτσικο bluetooth ηχειο ή ακουστικά και μια εφαρμογη στο smartphone, μπορείς να βγάλεις πλέον πληθώρα πειστικών ηχων. Υπόθεση κανω, ας βοηθήσει καποιος που γνωριζει.

Μα εννοείται αυτό. Και εγώ στο παιδί μου τέτοια θα έπαιρνα μια σαν αυτή που πόσταρε ο Σατανάς των 150 ευρώ Αν μου έλεγε ''μα εγώ μπαμπά θέλω Fender USA/Gibson'' θα του έλεγα ''τότε κάτσε μάθε να παίζεις πρώτα μαλακισμενο ''

Και πολυ καλα σκεφτηκες αλλωστε σιγουρα υπαρχουν apps που θα σου δωσουν τον ηχο της κιθαρας εστω και με ακουστικα (και ετσι δεν θα ενοχλεις και τους γυρω σου μεχρι να γινεις παικταρΟΥ ) ενα μεγαλο συν ειναι οτι παιζοντας με τα apps θα μαθεις σιγα σιγα και τι ακριβως ειδος ενισχυτη σου αρεσει ωστε οταν αγορασεις τo real thing να κανεις την σωστη επιλογη για εσενα. Τοτε να ΠΑΡΕΙΣ STRATOCASTER ,δεν υπαρχει τιποτα πιο σημαντικο απο το να σε εμπνεει η κιθαρα σου.

Έτσι χτίζονται οι δυνατοί οικογενειακοί δεσμοί ....

Μπορεις να Ψολάρεις και ταυτόχρονα να φορτώνεις παιχνίδι στον commodore αν θες. Ουτε λεπτό για χάσιμο.

Και συνεχίζω στο ένα (1) τσιγάρο την ημέρα. Χωρίς καμία προσπάθεια. Μόνο του πάει το πράγμα.

Είσαι η ντροπή των DIΥers η του Dewars! Άκου πλαστικές!

Είναι αυτό που κάνει ο cos_dr. Πρώτα κάνει mastering στο κομμάτι, και μετά το ηχογραφεί. Τι αυτό ήτανε? Ούτε ένα "τσόγλανε", ούτε ένα "μουλόσπορε", έστω ένα "μαλακισμένο" ρε συ. Πώς θα καταλάβει δηλαδή ο κανακάρης, ότι είναι ο πατέρας του που του μιλάει, και πρέπει να τον ακούσει ασούμε?

Βλέπεις πόσο καλό κάνουν οι καινούργιες αγορές? Παίρνεις άλλον αέρα. Όπως είπαν και άλλοι έχεις φωνή που έχει δυνατότητες αλλά θέλει να μάθεις το κουμάντο. Βρες έναν δάσκαλο για φωνητική. Ακόμα κι αν όλο αυτό το κάνεις για την πλάκα σου όπως λες. Το ότι δεν γουστάρεις να ακούς τη φωνή σου, αλλά μόνο να τραγουδάς συμβαίνει σε όλους. Αγνόησέ το. Και βρες ένα δάσκαλο γμτ μου....Χτες

Αυτό ήθελα να πω στο προηγούμενο μου ποστ.

Αυτη ειναι κιθαρα για τον @cos_dr.....θα βαΝει στο κασετοΨωΜο ΑΝΤΑΡΤΙΚΑ και θα γουστερνει σολαροντας απο πανω με τον ΛΕΒΙΕ.

Να προσθέσω σε όσα ωραία είπε ο @Alex Raptakis πως το Jazz Improvisation το κάνει ο Gary Burton. Επίσης, ο τρόπος εξέτασης είναι peer review, δηλαδή οι εργασίες σου αξιολογούνται από την κοινότητα. Αν θες να ολοκληρώσεις κάποιο course και λάβεις το σχετικό certificate, πρέπει και να παραδώσεις τις εργασίες-υπάρχει deadline-και να κάνεις ο ίδιος αξιολογήσεις. Τουλάχιστον έτσι ήταν παλιότερα, διόρθωσε με αν κάνω λάθος. Εχω παρακολουθήσει κάποια εκπληκτικά courses στο παρελθόν. Είχε το Berklee ένα για songwriting με τον Pattison, απίστευτο. Ηταν ένα από κάποιο Arizona University ή κάτι τέτοιο για μουσική τεχνολογία, με γράψιμο σε Python, που έφτανε μέχρι στοχαστική, Markov Chains κλπ...φανταστικό. Αυτό που λες από το Yale, ωραίο. Εχει κι ένα αντίστοιχο από το Curtis, επίσης ωραιότατο.Από τα πιο χρήσιμα που έχω κάνει ήταν το Rehearsing Music Ensembles, εκπληκτικός καθηγητής, στοιχεία conducting και τεχνικές πρόβας που χρησιμοποιώ από τότε καθημερινά, ακόμα και στην μελέτη. Τέλος, το πιο απολαυστικό, βαθιά επιδραστικό και απολύτως εκπαιδευτικό ήταν το ModPo από το Penn, ένα απίστευτο ταξίδι στην σύγχρονη αμερικάνικη ποίηση- από Whitman, Dickinson και δώθε.

Καλωσόρισες στην παρέα του Noiz! Εδώ θα ακούσεις πολύ τη λέξη Tele, Telecaster, τη θεά, Fender, και άλλα πολλά. Επίσης βλέπω πολύ Thomann να πέφτει αλλά αφού είπες ότι δε ξέρεις ακόμα τι μπορεί να σε βολεύει, θα σου πρότεινα να περιμένεις λίγο να τελειώσει το lockdown και να κάνεις μια βόλτα στα μαγαζιά, και να κάτσεις να παίξεις ότι βρεις στις τιμές που ψάχνεις. Τα περισσότερα καταστήματα έχουν πλέον πάνω κάτω ίδιες τιμές με το Thomann. Αν βρείς κάτι που σου αρέσει εκεί, προσπάθησε να βρεις κάτι παρόμοιο για να πας να το δεις από κοντά. Έχοντας αγοράσει πρόσφατα (από Thomann και γω), σου προτείνω τα παρακάτω: - Κοίτα να σου αρέσει εμφανισιακά, γιατί πρέπει όταν τη βλεπεις να μη θες να την αφήσεις. - Άγγιξέ τη, παίξε τη, νιώσε το feeling της ταστιέρας και του λαιμού, που είναι ίσως το πιο σημαντικό, γιατί ουσιαστικά είναι το μόνο κομμάτι της κιθάρας που ακουμπάς όταν παίζεις. - Δες πώς κάθεται στο πόδι σου. Γλιστράει? Είναι βαριά? Έχει μεγάλο όγκο? κτλ - Άκουσέ την, εννοείται, αλλά να ξέρεις ότι εφόσον ΔΕΝ πάρεις ακριβώς τον ίδιο ενισχυτή που θα ακούσεις στο μαγαζί, δε θα έχει τον ίδιο ήχο σπίτι σου. - Μη σε ξεγελάσει το "Αυτή έχει 5 μαγνήτες ενώ η άλλη έχει 2", δε λειτουργεί έτσι. > Οι μαγνήτες αλλάζουν αργότερα > Μη σε νοιάζει αν το ξύλο είναι σπάνιο. Προφανώς δε θα είναι. > Ότι και να πάρεις, πρόσεχέ το, καθάριζέ το, άλλαζε χορδές όποτε πρέπει, και πάνω απ'όλα, εξάσκηση!

Εγώ είμαι στο Coursera από τον Σεπτέμβρη, μιας και μέσω του ReGeneration είχε τα περισσότερα τζάμπα για νέους μέχρι 29, μέχρι τέλη Σεπτέμβρη που αργότερα έγινε τέλη Οκτώβρη. Νομίζω βέβαια έπρεπε να κάνεις εγγραφή με συγκεκριμένο σύνδεσμο (τον οποίο μου τον έστειλε η εταιρία που δουλεύω). Έχω κάνει πάρα πολλά courses, μου και μου μένουν άλλα 3. Σας γράφω για την άποψή μου σε ότι έκανα: Το Musicianship είναι κυρίως γύρω από Blues και ελάχιστα Jazz, και ξεκινάει με απλή μουσική θεωρία και ελάχιστη αρμονία. Είναι πολύ καλό γιατί έχει τεστάκια τύπου ντικτέ, ακούς διαστήματα και συγχορδίες και διαλέγεις το σωστό. Στο τέλος σου ζητάει να γράψεις το δικό σου κομμάτι, τύπου 12-Bar Blues. Tα Guitar courses ήταν αρκετά καλά, αλλά για πολύ αρχάριους, ειδικά τα πρώτα 3. Στο 4ο έχει κάτι ωραίες ασκήσεις, κάπως προχωρημένες που σίγουρα θα δυσκολέψουν έναν αρχάριο. To Music Business είχε αρκετό ενδιαφέρον, αλλά εντελώς νομικού τύπου, και 100% βασισμένο στα δεδομένα των ΗΠΑ. Μαθαίνεις πολλά για τα copyrights, πώς δουλεύει το σύστημα, κτλ. Το Music Production II (The Technology of Music Production) είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ. Σου μαθαίνει πάρα πολλά τεχνικά κομμάτια που κάθε παραγωγός πρέπει να ξέρει, και τα αναλύει πολύ καλά. Τα υπόλοιπα είναι χρήσιμα για κάποιον που μόλις ξεκινάει. Οι ασκήσεις είναι από το να φτιάχνεις κομμάτια, μέχρι να φτιάχνεις 'μαθήματα' σύμφωνα με αυτά που έμαθες. Το Arranging for Songwriters είναι ψιλομούφα, εκτός αν πιστεύεις ότι χρειάζεσαι κάποιο βοήθημα. Η άσκηση είναι να γράψεις ένα κομμάτι και να το εξελίξεις. Είναι μόνο 1 course, δεν ανήκει σε κάποια κατηγορία. Δε το προτείνω ιδιαίτερα. Το Jazz Improvisation είναι ίσως το καλύτερο που έχω κάνει. Είναι και αυτό μόνο του. Εγώ προσωπικά έπαθα πλάκα. Σε βάζει βέβαια στα βαθιά και δεν είναι για αρχάριους. Από την πρώτη βδομάδα σου ζητάει να κάνεις improvise σε ένα jazz κομμάτι. Σκληρό. Τώρα κάνω το Introduction to Classical Music. Το μόνο που πήρα από άλλη σχολή. Όλα ήταν μέχρι τώρα Berklee, ενώ αυτό είναι από Yale. Και όπως, ο καθηγητής είναι φοβερός, και έχει μεγάλα αποσπάσματα από πραγματικές συνεδρίες της σχολής. Ξεκινάει να σου λέει πολύ βασική μουσική θεωρία και αργότερα συνεχίζει να αναλύει κάθε εποχή μουσικής, από μεσαιωνική μέχρι σήμερα. Είμαι λίγο πριν τη μέση αλλά αν ενδιαφέρεστε έστω και λίγο να μάθετε κλασσική μουσική, το προτείνω φουλ! Γενικά για το Coursera: Ο τρόπος "εξέτασης" είναι σχετικά γελοίος, και τα μαθήματα μπορείς να τα προχωρήσεις. Επίσης μπορείς να κάνεις όσα θες, όποτε θες, και τα deadlines δεν είναι καθόλου αυστηρά. Το Specialization είναι ένα extra "χαρτί" παραπάνω, αν τελειώσει κανείς τα 4 courses που χρειάζονται. Μπορείς να τα κατεβάσεις σαν pdf, και μπαίνουν με verified κωδικό στο linkedin.

Ενα βιντεάκι σχετικά με το πως έφτιαξα το κομμάτι μου με τίτλο Spaces στον τελευταίο διαγωνισμό noizlock

sad but true...

-Κάτσε μάθε να παίζεις κιθάρα ρε όλη μέρα τσιγκι-τσιγκι μας γάνωσες το κεφάλι. -Μα αυτό κάνω πατέρα. -Ε τότε μάθε πώς μαθαίνουν.Εγώ στην ηλικία σου πρώτα μάθαινα καλά και μετά μάθαινα. -Την πέτρα τι ώρα την έστυβες;

Μαρινα, τον ηχο τον βγαζει κυριως ο ενισχυτης, και οχι τοσο η κιθαρα. Προτιμησε, αναλογα με τις αναγκες σου, να αγορασεις σωστο ενισχυτη εξ' αρχης. Εαν εχεις σκοπο να τζαμαρεις με φιλους στο προσεχες μελλον, μην "πεταξεις" ~80 ευρω σε ενα οικιακο μικρο ενισχυτακι. Οπως και να εχει, η καλη κιθαρα ειναι επενδυση. Και η classic vibe ειναι καλη. Παρε τη σωστη κιθαρα, παιζε μεσω υπολογιστη εαν εχεις τη δυνατοτητα, και μολις εισαι ετοιμη για τον σωστο ενισχυτη, τοτε μονο να προχωρησεις σε αγορα. Να υπολογισεις γυρω στα 200 εαν θες πληρες πακετο για σπιτι, τζαμ με φιλους, και λάιβ αργοτερα. Περιπου τα μισα λεφτα θα κοστισει μικροτερος ενισχυτης, μονο για οικιακη χρηση.

+1 για Yamaha Pacifica. Λένε ότι είναι μακράν από τις καλύτερες starting κιθάρες. Στην οικογένια είχαμε μια Yamaha του 2002-03, ίσως και πιο πρίν. Την είχε πάρει δώρο η μαμά στη μεγάλη αδερφή τότε. Η κιθάρα έχει παίξει σε αρκετά live και εκδηλώσεις, έφαγε και ένα σετάρισμα πρόσφατα, και τη θεωρώ πολύ καλοστημένη. Δε παίζει να έκανε παραπάνω από 300 ευρώ. Οι σημερινές Pacifica πρέπει να ναι 5 φορές καλύτερες από αυτή βέβαια, με τα ίδια χρήματα.

Καλέ αυτός πήρε φόρα!

Διαβάστε το ΟP πριν την μπλέξετε την κοπέλα με τελάρα και τρέμολα. Είναι αυτοδίδακτη στην κλασική και θέλει μια basic ηλεκτρική κιθάρα (με όσο το δυνατόν λιγότερα ζητήματα ρύθμισης, προσθέτω εγώ) για να ξεκινήσει. Και αν αύριο θελήσει να την πουλήσει επειδή δεν της έκανε, να μπορεί να την πουλήσει κανένα 150άρι και όχι για καυσόξυλα του 50άρικου (ξαναπροσθέτω).

Το 'χεις και αυτο Γιωργη κι ας ειναι δυσκολο. Αν ειναι κιολας μια και εξω με λιγο ζεσταμα και προβα θα το "εσκιζες". Εμενα αυτο που με ξενιζει μερικες φορες ειναι ο τροπος που ερμηνευεις. Σε αλλα μου ταιριαζει γαντι σε αλλα με δυσκολευει. Αυτο ομως δειχνει χαρακτηρα,οτι εχεις τον δικο σου τροπο,δεν εισαι αχρωμος. Να βαρας να σε ακουμε.

Μετα απο ενα σημειο, που θα σε "παιρνει", να αρχιζεις να πιεζεις σταδιακα τον εαυτο σου, βαζοντας στοχους και χρονοδιαγραμματα. Ελπιζω να μην εχει την καταληξη που εχουν οι διαιτες μου, δηλαδη να γινει τροπος ζωης και να απαλλαγεις μονιμα απο το περιττο, αυτο, "βαρος".

Σπύρο μου διαφωνώ. Κατ' αρχήν είναι έξω από το μπάτζετ (150-400). Όμως νομίζω ότι η Jazzmaster δεν είναι όργανο για να αρχίσει κάποιος μ' αυτό. Έχει ιδιαιτερότητες που χρειάζονται κάποια εμπειρία (πχ γέφυρα, το τρέμολο έχει ιδιοτροπίες, κλπ). Ίσως και να κάνω λάθος βέβαια. Μαρίνα καλωσήρθες. Εγώ θα σου προτείνω να αποφύγεις τις κιθάρες με τρέμολο για την ώρα. Θα σου πρότεινα αυτήν ... https://www.musicland.gr/ilektrikes-kithares/epiphone-sg-g-400-pro-ebony .... αλλά πρέπει να σου αρέσει κιόλας. Είναι πανάλαφρη, παίζεις τα πάντα, και έχει κι άλλα καλούδια που δεν έχει νόημα τώρα να στα απαριθμίσω. Πήγαινε παίξτην μετά την καραντίνα και κρίνε μόνη σου. Αν φυσικά σου αρέσει.

Λίγο αργό βγήκε, αλλά το κατάλαβα αφότου έγραψα όλες τις κιθάρες και τη μισή φωνή. creep.mp3

Αυτό το ξανάκουσα παλιά, με τον ρουφηχτό ήχο από το μηχάνημα καπνού.... Εδώ καλύτερα το λες, αλλά φαντάζομαι για την κοπελιά κάτω....

Δεν κανω πλακα. Μου αρεσει να τραγουδαω (πολυ), αλλα δεν μου αρεσει να ακουω τη φωνη μου ηχογραφημενη. Οι λογοι ειναι διαφοροι, και εχουν να κανουν με ποιοτικα χαρακτηριστικα της φωνης μου στην εκαστοτε ηχογραφηση. Σε live, παντως, μου αρεσει να την ακουω στα ηχεια. Δεν χρειαζεσαι καποιον με καλο αυτι. Σε πολλα σημεια χανω λιγο τη νοτα, ειτε λογω κακης αναπνοης, ειτε λογω κακης συγκεντρωσης. Ενα take εκανα ολο και ολο. Γενικοτερα, σπανια θα φαλτσαρω νοτα, εντονα. "Κουρδιζω" πολυ καλα. Αλλα το τραγουδι δεν ειναι μονο κουρδισμα, vibrato και δυναμη στη φωνη. Ειναι και πολλα αλλα πραγματα, οπως η χροια, η αρθρωση, η ερμηνεια, η αισθηση του χρονου και πολλα αλλα. Απο την αλλη, ομως, επαγγελματιας δεν ειμαι. Δεν με ενοχλουν τα λαθη και η μετρια αποδοση οταν ανεβαζω κατι τετοιο εδω μεσα. Δεν νιωθω οτι εκτιθεμαι. Καθε αλλο. Χαιρομαι που 5-10 συναδελφοι μουσικοι το ακουνε και γουσταρουν. Ειμαι ο αυστηροτερος κριτης του εαυτου μου.

Σε προσκαλώ να έρθεις στο εργαστήριο για μία εβδομάδα να παρακολουθήσεις πώς βγαίνει μια κιθάρα και πόση δουλειά χρειαζεται για να στηθεί και να παρουσιαστεί σωστά ένα μέρος του οργάνου σε μικρή, τοπική κλίμακα. 6 μέρες x10 ώρες. Καλό είναι να μην αφορίζουμε ούτε να γενικεύουμε. Θα έπρεπε να προσβληθώ κανονικά, αλλά θα σου δώσω ένα δίκιο, ως προς τον ελιτισμό και το κοινό στο οποίο στοχεύουν ορισμένοι κατασκευαστές. Ρίξτε λίγο τους τόνους. Αυτό δεν είναι review. Αυτό είναι μίσος για όλες τις κιθάρες πλην τις low budget.

Κι ένα κλιπάκι από μένα. Υπερσλόπυ παίξιμο, το πρωί το έγραψα με τον καφέ, 3η προσπάθεια μια κι έξω. Am spesial Strat, Fender Mustang 1 αντί κάρτας ήχου, Guitar rig, Reaper. Joker 2.mp3

Το site Coursera.org διαθέτει περί τα 100 online σεμινάρια δωρεάν. Μια ευκαιρία για δημιουργικό χρόνο όσο είμαστε κλεισμένοι μέσα αλλά και όχι μόνο γι αυτό. Εδώ μια λίστα που σε παραπέμπει σε links: https://www.itspossible.gr/το-coursera-δίνει-δωρεάν-αυτά-τα-100-online-μαθήματα-ω/?fbclid=IwAR27yHuQoE8M14lnSG2aVOzD-yYYI3ixraCIxbtRQdYFWgyzsu0iC9fVVe0 Εχει και για μουσική: https://www.coursera.org/learn/music-theory?edocomorp=free-courses-high-school&ranMID=40328&ranEAID=EHFxW6yx8Uo&ranSiteID=EHFxW6yx8Uo-VTUjSK4.Gv6FQN41b7_NPA&siteID=EHFxW6yx8Uo-VTUjSK4.Gv6FQN41b7_NPA&utm_content=10&utm_medium=partners&utm_source=linkshare&utm_campaign=EHFxW6yx8Uo και για κιθάρα για αρχάριους: https://www.coursera.org/learn/guitar?edocomorp=free-courses-high-school&ranMID=40328&ranEAID=EHFxW6yx8Uo&ranSiteID=EHFxW6yx8Uo-piaulNpiT.Tot48wF9bZSg&siteID=EHFxW6yx8Uo-piaulNpiT.Tot48wF9bZSg&utm_content=10&utm_medium=partners&utm_source=linkshare&utm_campaign=EHFxW6yx8Uo αλλά και για πάρα πολλά άλλα ενδιαφέροντα.

Σκέψου Γιώργο ότι δεν κάνω τίποτα. Δεν πιέζομαι καθόλου. Με έχει εντυπωσιάσει αυτό. Και το άτμισμα με καλύπτει και στον καφέ και στο ποτό (πολύ περίεργο). Είναι σαν να σου αρέσει μια σπανακόπιτα. Μετά τρως μια άλλη, που σου αρέσει περισσότερο. Και τρως ξανά από την πρώτη, και σου φαίνεται σαν να έχει μέσα σανό αντί για σπανάκι. Ε από την καινούρια θα τρως, όχι από την παλιά. Πριν ξεκινήσω το άτμισμα, είχα πάρει κούτα. Μέσα Οκτώβρη πρέπει να ήταν. Έπαιρνα μια κούτα κάθε 6 μέρες πςρίπου. Έχουν μείνει 8 πακέτα και κάτι ψιλά. Πιστεύω να τελειώσει με το νέο έτος πια, και μετά βλέπουμε.

Μπραβο Στρατο! Εστιασε ολη σου την συγκεντρωση και ενεργεια στο να διατηρησεις και, εν τελει, να μειωσεις αυτο το ενα τσιγαρο. Βαλε καποια deadlines για το ποτε θα αρχισεις κανεις ενα ανα δυο μερες κοκ.

Άσε ρε...

Απαιτητικοτατο κομματι στην ερμηνεια, στην οποια δεν εδωσα καθολου βαση. Ηθελα να βγαλω σωστο ηχο απο μεσα μου. Εκανα ενα take και τελειωσα. Εαν το ελεγα αλλες 3 φορες, με το μυαλο μου στην ερμηνεια, θα απεδιδα καλυτερα. Το υπερβολικα αργο τεμπο δεν θα βοηθουσε και πολυ, βεβαια. Θα προσπαθησω στο επομενο να βαλω και λιγο παραπανω παθος και ερμηνεια. Πρεπει να ηταν κορη μου στο κοινο, ναι!

Γιώργο το λες πολύ καλά. Αλλά σ' αυτό το κομμάτι δεν αρκεί αυτό. Έχει ένα δίκιο ο Φώτης εδώ. Τι εννοώ. Και τον υπερτραγουδισταρά να μου έφερνες εδώ ίσως να μην μου έφτανε. Είναι κάτι εσωτερικό αυτό, δεν είναι θέμα τεχνικής και έκτασης (που τα έχεις). Απλά αυτό. Από εκεί και πέρα μπράβο σου, γιατί το είπες πολύ ωραία.

Aπαντηση σε τι? Δεν ειπα τιποτα. Απλα βρηκα με τι επαιζε (software), γιατι μου αρεσε ο ηχος του να το ψαξω, επειδη δεν μου αρεσε κανενα software απο οσα εχω δοκιμασει. (Θα μου πεις και οταν ακουσα το bias fx απο εναν αλλο, τρελλαθηκα, αλλα στα δικα μου χερια το αισθανομουν λες και επαιζα με γαντια οξυγονοκολλησης). Η πενα του δινει πολυ χαρακτηρα στον ηχο του, παρατηρησα. .

Δεν είναι μούφα σαν ιδέα, αλλά το περιεχόμενο του και το τι/πώς προσπαθεί να σου μάθει. Στην ουσιά δε σου μαθαίνει πώς να γράψεις ένα κομμάτι, και σίγουρα δε σου μαθαίνει πώς να το εξελίξεις - αυτή είναι η βασική ιδέα όμως. Αυτό που εν τέλει πάει να σου "μάθει", είναι το βασικό χτίσημο Intro, Verse 1, Chorus, Verse 2, Chorus, Bridge, Chorus. Boom έτσι γίνεται η μουσική. Ε και μάλλον επειδή διαφωνώ, τείνω να μη το προτείνω. Το Music Production I πχ το έκανε πολύ καλύτερα για μένα, αλλά ίσως είναι εντελώς υποκειμενικό. Έχοντας όμως επενδύσει τόσες ώρες σε άλλα courses, το Arranging είναι το τελευταίο που θα πρότεινα.

Κανείς δεν πρόκειται (και δεν έχει το δικαίωμα) να το πει αυτό σε σένα ή σε μένα ή στον οποιοδήποτε, από την στιγμή που σκάει τα γκαφρά Πρέπει να είναι κανείς πολύ αρχάριος ή κακός παίκτης για να πει κάποιος από το κοινό ''πω ρε φίλε, τι διάολο παίζει αυτός? αδικοχαμένη πάει η PRS''. Having said that, εγώ όντας εγώ, δεν ακουμπάω όργανα του 150ρικου, δεν γουστάρω τα κινέζικα, είμαι σνομπ, είμαι ψώνιο, είμαι ''έλιτιστ'' (καλά, δεν φτάνω και στο άλλο άκρο (CS), υπάρχει και ένα όριο στο πορτοφόλι και στην εμπιστοσύνη στις κιθαριστικές μου ικανότητες ) δεν τα καταδέχομαι ρε παιδιά Δεν πα' να λένε ''value for money'' και τέτοια, εγώ έχω κόλλημα με το brand

Μια απο τις πιο ακριβες Squier stratocaster ή telecaster θα ηταν ο,τι πρεπει, και εντος του budget σου. Ενισχυτη εχεις? Η πρεπει να καλυφθει και αυτος απο το budget που ανεφερες?

Με κίνδυνο να ακουστώ πολύ μαλάκας (και αφού συμφωνήσω στις παρατηρήσεις σας με αντοχή, playability, attention to detail) αλλά δεν με νοιάζει, εννοείται ότι ΚΑΙ ο ελιτισμός παίζει ρόλο. Κάνω (υπό κανονικές συνθήκες) πάνω από 100 gigs τον χρόνο, δεν θα πάω με κινέζικη κιθάρα. Γιατί είμαι ο Lord_Goumis και ο Lord_Goumis δεν παίζει με κινέζικες γιατί έτσι . Μου έχει τύχει πολλές φορές να με ρωτήσουν τουρίστες ''is this a real Gibson?'' ''Yes'' ''Wow, it's pretty'' (λες και κρατάω κανα τίμιο ξύλο ξερω'γω). Δεν είναι τυχαία τα slogan ''only a Gibson is good enough'' ή ''make History'' με τις Fender. Και καλά ''με τις Fender γράφτηκε η Ιστορία, όχι με τις HB, οπότε γράψε και εσύ την δική σου''. Το μάρκετινγκ δεν είναι τυχαίο. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι στις συνθήκες που παίζουμε, ούτε εγώ ούτε το κοινό θα καταλάβαινε την διαφορά με μια κινέζικη. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι υπάρχουν παιχταράδες που παίζουν με HB ένα εκατομμύριο φορές καλύτερα από μένα (έχω έναν Ιταλό διαδικτυακό φίλο σρεντερά που όλο με την HB ανεβάζει κλιψ και φώτος, και ο τύπος έπαιξε support στους Megadeth... έχει και φωτό με Mustaine). Aπό την άλλη, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι θα κράξω τον Janick Gers ο οποίος βγήκε στην σκηνή σε κομμάτι με drop D με την epiphone les paul custom των 400 ευρώ μην τυχόν και κλαίει τα λεφτά του αν την σπάσει με τα ακροβατικά του. Σε λάιβ των maiden είσαι ρε γύφτοοοοοοοο παίξε με original black beauty και άσε τα χορευτικά και τα καραγκιοζιλίκια ρεεεεε (εννοείται ότι μια χαρά κιθάρα είναι η Epi LP Custom). (λογικά θα φάω πολύ κράξιμο γι αυτό το ποστ, αλλά ρε παιδιά για ένα ψώνιο ζούμε όλοι, και πέρα από το ''value for money'' υπάρχει και το eye candy του πράγματος )