Πίνακας συμμετοχής

Τι λες τώρα ... Πυξ Λαξ, Πλιάτσικας και αρπίσματα .... Ούτε στον χειρότερο εχθρό μου κάτι τέτοιο. Και θα βγάλεις κάτι παραπάνω από squier? Τι μονοί, διπλοί και κούκος με μπαλαντέρ?

Απόστολε είναι λίγο "περίεργα" τα πράγματα εδώ. Κατ' αρχήν το κομμάτι είναι καλό για το είδος του (δεν εννοώ το τάγκο) και το είδος δεν μου αρέσει (αυτό όμως δεν έχει σημασία). Αλλά .... Ακόμα και στο είδος του δεν θα ξεχώριζε πιστεύω. Γιατί δεν έχει τίποτα ξεχωριστό μουσικά, κάτι που να του δίνει μια ταυτότητα (και πάλι μιλάω μουσικά). Είναι σαν να πήρες ένα τάγκο και να του έβαλες στίχους, δεν έχει τίποτα δικό σου μέσα (πάντα μουσικά). Ακόμα και η βασική μελωδία (της φωνής) είναι υπερβολικά generic. Όμως έχει πολύ ωραίους και έξυπνους στίχους, και έτσι όπως το βλέπω εκεί στηρίζεται 100%. Κι αυτό το κάνει άνισο. Αν είχες δώσει στην μουσική την έμπνευση, την σπιρτάδα, το παιχνίδισμα με τις λέξεις και τις έννοιές τους, που έχεις δώσει στον στίχο, θα είχαμε μια κομματάρα. Και πρέπει να το κάνεις, γιατί νομίζω αξίζει τον κόπο. Εδώ η μουσική μου φαίνεται κάτι διαδικαστικό, απαραίτητο συμπλήρωμα για να πεις τους στίχους. Πρόσεξέ την περισσότερο. Το κομμάτι κατά την άποψή μου "γέρνει". Στίχοι φοβεροί με ταυτότητα, και μια κοινότοπη μουσική χωρίς ταυτότητα. Ακόμα και στο τάγκο, μπορείς να κάνεις όμορφα και προσωπικά πράγματα, που να ξεχωρίζουν από το εγχειρίδιο. Επίσης το κομμάτι δεν έχει ρεφραίν, και αυτό είναι ένα μεγάλο μείον. Γιατί όσο κι αν το ακούς εσύ αλλιώς (λογικό είναι, εσύ το έφτιαξες), αυτό που έχει δεν είναι ρεφραίν, είναι γέφυρα, όπως είπαν και άλλοι πριν. Σε προετοιμάζει για ένα ρεφραίν που δεν έρχεται ποτέ. Προσωπικά θα ήθελα να δώσεις στην μουσική, την σημασία που δίνεις στους στίχους. Και το λέω αυτό, γιατί έχεις αποδείξει πολλές φορές ότι μπορείς να το κάνεις.

Βλέπω τα δύο που έβαλες και επαυξάνω ως εξής:

Το να μην σου αρέσουν οι Les Paul είναι σαν να λες , δεν μου αρέσουν οι αδυνατες , ψηλές , μελαχρινές. Οκ...σεβαστη κάθε άποψη....αλλά εισαι ανώμαλος πως να το κάνουμε.

Μπράβο Απόστολε, Άλλο ένα διαμαντάκι. Οι στίχοι είναι απλά εξαιρετικοί. Το ακορντεόν έχει καταπληκτικό ήχο αλλά νομίζω έχει λίγο περισσότερο βάθος από ότι θα έπρεπε.

Γιατί αυτή είναι των βλάχων των καντράδων, δεν είναι των μάβρων των γουοκαπδισμόρνιν. Εκεί, με τους γελαδάρηδες να μαρκάρετε μουσκάρια.

Με ολα τα κλασσικα μοντελα υπαρχουν ποσοι κλασσικοι ηχοι αρπετζιων (ειτε wet, ειτε dry) ΕΙναι θεμα γουστου, προσεγγισης κ κομματιου. Εγω στρατ προτιμω, γιατι στρατ εχω κ στρατ.. ξερω. Αλλα οπως εχομεν πει στο παρελθον... ολες σουπερ ειναι! Ειδικα η Γκρετς που ειπες!

Προειδοποιηση: Οποιος παει επισκεψη στο LK να εχει χeσeι απο πριν.

Οι οριτζιναλ PAF μονο dark δεν ηταν. Απο 80'w κ μετα που καθιερωθηκε να συνδεουμε λεσπωλ κ γκεην τιγκα, αλλαξαν οι προδιαγραφες (οχι παντου) κ βγηκαν κ αρκετα κακα παραδειγματα που η υλοποιηση τους στην πραξη παρερμηνευσε αυτο το στρογγυλο που λες ως μουντο

Εκεί το πηγαινα Βρασίδαρε. Τόσα χρόνια έπαιζα αρπετζιο με strat και εδώ και λίγους μήνες τα παίζω με κουφωτή Gretsch και μου αρέσουν πολύ περισσότερο. Θυμίζουν ακουστική κιθάρα αλλά σε πιο γεμάτο ήχο

Τότε ίσως έχουμε κάποιο hardware πρόβλημα.

Πιθανότατα ήρθε η ώρα αλλαγής του bender.

Είναι Super Απόστολε !!! Πολλά μπράβο !!!!!!!!!!!

Φοβερο, οπως παντοτε. Με παραξενεψε μονο η εισαγωγη. Οπως ειπε κ ο ΣΦ μου ακουγεται ιδια με κατι που δε μπορω να θυμηθω τι ακριβως. Αλλα μιας κ δε γνωριζω το ειδος δεν εδωσα σημασια κ δε με χαλασε καθολου. Μπορει κ να ειναι κλισε στο ειδος αυτο η αναπτυξη μελωδιας με αυτον τον τροπο. Ολα τα αλλα πανεμορφα!

Πολυσχιδής, πολύμορφος, πολύπλευρος, πολυπράγμων, "χαμαιλέοντας", ταλέντο, αντιστάρ... είναι λίγες από τις ιδιότητες που θα μπορούσαμε να αποδώσουμε στον καλλιτέχνη. 1ο Υ.Γ. Πολύ ωραία ερμηνεία... 2ο Υ.Γ. Το ρεφρέν πιο πολύ σε γέφυρα μου έφερε..

Εκπληκτική σύνθεση και απόδοση της. Πολύ ωραίες αλλαγές στην αρμονία, και τα φωνητικα είναι εξαιρετικά. Εύγε!!

Ατσα μας και tango.... Να δω τι άλλο θα γράψεις... Πολύ καλό αν και η εισαγωγή φοβάμαι ότι είναι ολόιδια με ένα κομμάτι του Άστορ Πιατσόλα αλλά θα μου πεις τα μισά τανγκό αυτή την εισαγωγή έχουν

Ρε φίλε, η εικόνα με την σπασμένη πόρτα που έβαλες είναι πραγματικά σοκαριστική. Δεν ξέρω αν έγινε μεσημέρι ή βράδυ (το 12:00 έχει πολλές αναγνώσεις) αλλά τι στο διάολα? Δεν άκουσε κάποιος γείτονας κάτι? Σου πήραν κι άλλα πράγματα? Πες κάτι περισσότερο. Μετά λες αν έχει κάποιος κάποια πληροφορία. Μόνο ο κλέφτης και ο κλεπταποδόχος μπορεί να έχει περισσότερες πληροφορίες. Και άντε και είδαμε μια κόκκινη Gretsch να πωλείται. Τι κάνουμε? Πώς ξέρουμε ότι μπορεί να είναι η δική σου? Δώσε κάποιες παραπάνω πληροφορίες για την κιθάρα (μοντέλο, χρονολογία, χώρα κατασκευής, κάτι που να την ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες). Μην δώσεις serial, αλλά δώσε κάτι να καταλάβουμε ότι μπορεί να είναι η δική σου, αν πέσει κάποια συναλλαγή στην αντίληψή μας. Αν και δυστυχώς το βλέπω δύσκολο.

@KostasP να την χαίρεσαι την κιθαρουκλα. Εννοείται πως δε δίνεις χιλιάρικο Παίρνεις ένα σετ G.A.S. κ αλληθωριζουν τ'αφτια σου. Δεν ξέρω πως γκενειν αυτό αλλά γκενειν...

Αυτό ήταν οι original PAF's με χαμηλή (για HB's με τα σημερινά δεδομένα) έξοδο και σε περιπτώσεις χαμηλότερη από bridge tele μαγνήτες & P90's. Μη ξεχνάμε ότι PAF's κατασκευάστηκαν με alnico II, III, IV, V οπότε τα ηχητικά χαρακτηριστικά αλλάζουν κάπως αλλά η έξοδος παρέμενε χαμηλή. Παράδειγμα τα βίντεο που παραθέτω με τις δύο Gil Yaron, replica LP και το δικό του μοντέλο Bone 1. Πάντως με τους εκατοντάδες κατασκευαστές παγκοσμίως σήμερα δε νομίζω ότι χρειάζεται να δώσεις χιλιάρικο για original PAF's ή για παράδειγμα Throback. Με λίγο διάβασμα (και αντίληψη) μπορείς να βρεις ή να παραγγείλεις σε λογική τιμή ένα σετ μαγνητών με αντίστοιχα χαρακτηριστικά που διαπρέπουν και σε καθαρό και βρώμικο ήχο. Oι P90's είναι από τους αγαπημένους μου μαγνήτες για τον χαρακτήρα και την ευελιξία που έχουν, είτε φθηνός Ασιατικός είτε μπουτίκ ποτέ δεν με έχει "χαλάσει" P90 μαγνήτης. Επειδή αναφέρθηκαν σε SG & LP να πω ότι ο αγαπημένος μου συνδιασμός είναι στην ES-330, τουλάχιστον στην δικιά μου μιας και δεν έχω παίξει άλλη. Οι συγκεκριμένοι Gibson low output P90 στη συγκεκριμένη κιθάρα είναι ότι πιο αγαπημένο έχω ακούσει από P90. Τεράστια πείρα στο θέμα P90 δεν έχω αλλά προτιμώ τους συγκεκριμένους από Lollar (που έχω σε Τhinline Tele), και από Suhr, PRS, Yamaha, Gibson P90's σε solid bodies που έχω παίξει/ακούσει. Για τις τιμές των μεταχειρισμένων LP...άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Το 2016 που κοίταγα για μαύρη LP Custom όντως οι περισσότερες και όλες οι οποίες αισθητικά ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, κόστιζαν έως και τρεις χιλιάδες περισσότερο από τις καινούριες. Δεν μιλάω για vintage, αναφέρομαι σε κιθάρες 20 - 30 χρόνων, έβλεπες για παράδειγμα 90's Custom στα 5000€ & 6000€ όταν το 2016 μοντέλο στον Θωμά είχε 3350€. Το απέδωσα στον αρκετά μικρότερο αριθμό Custom στην αγορά και στο ότι κάποιες είχαν έβενο αντί για richlite ταστιέρα που είχαν οι τότε καινούριες. Ο καθένας ζητάει ότι θέλει και όσο πιο σπάνιο ή συγκεκριμένο είναι αυτό που θέλει ο αγοραστής οι επιλογές δυσκολεύουν. Η LP Standard πάντως μόνο σπάνια δεν είναι και με υπομονή βρίσκεις κιθάρα σε λογική τιμή εκτός και κάποιος θέλει πολύ συγκεκριμένο συνδιασμό χρονιάς - μπράτσου - χρώματος κλπ.

Δεν έχουν και μεγάλη διαφορά,οι cunife σκοτώνουν σε αρπιΖματα πάντως ,άκου ΚολντπλειΣ όλα με wide range είναι. Εγώ πάντως έχω δύο σε ένα

απο λεςπολ δηλώνω άγνοια. Οι μόνες που μου άρεζαν ήταν οι Ρ90 (πχ εποχής abraxas) και οι hum για thin lizzy/wishbone. Τωρα επειδή βιαστικά έτρεξα το νήμα και δεν ξέρω καν αν απαντώ εντός εκτός ή επι τα αυτά σαν τον νεκ της deluxe δεν έχω βρει πουθενά δεν τον αλλάζω με ΤΙΠΟΤΑ (αλλά είναι άγκυρα η ντελουξ) και φυσικά ο καλύτερος συνδυασμός hum neck/ tele bridge κάτι σαν αυτό που έχει η μπρεμέισο.

@Σαμη Παραγκα ολες εχουν τον χαρακτηρα τους Παντως οσες φορες εχω παιξει με καλο PAF με χαρακτηρα οριτζιναλ (κ δεν εννοω seth lovers κ τετοια αλλα πολυ πιο μπουτικ κ ακριβες υλοποιησεις) καταλαβαινω γιατι τον περιγραφουν ολοι ως τελε on steroids

Έχω αυτό το memorabilia του Sinatra και σχεδόν ύστερα από 2 χρόνια μετακόμισης αποφάσισα ότι πρέπει να βρει τη θέση του στον νέο χώρο. Ταλανίστηκα αρκετα για το που και το άλλαξα διάφορες θέσεις, και τελικά σημερα κατέληξα . Εσείς που θα το βάζατε; (έτσι από περιέργεια). https://www.pinterest.com/pin/a-personal-favorite-from-my-etsy-shop-httpswwwetsycomlisting598879228vintagefranksinatragoldplatedrecord--328410997821690272/

Προτιμάει φραπέ (μπύρα) στη παραλία.

Δεν προκειται να ξανακαλέσω κανέναν μετα από όλα αυτα.

Το θέμα είναι να μην παραγγείλει ο άνθρωπος φαγητό απ' έξω για τους καλεσμένους του, και είναι τίποτα θαλασσινά που είναι και ευαίσθητα, και τους πιάσει όλους τίποτα "περίεργο" και τρέχουν και για ένα και για δύο και για τρία.

@Spyros Delta @fusiongtr κ μακρυα απο μπουκοβο (κ εχουν κ το καλυτερο στο μερη του @LK)

Εναλλακτικά, να φοράει μόνο σκουρόχρωμα ρούχα. Άμα γίνει καμιά ζημιά να μην φαίνεται τουλάχιστον δηλαδής.

Αααα, εντάξει τότενες.

Ναι αλλα αν καποιος δεν κατσει το βραδυ σπιτι αλλα μονο για το τραπεζι, να μην του πει ο ερμος μια κουβεντα? Για ενα ή δυο θα παει. (εντιταριστηκε μετα απο διευκρινιση του ΟΠ)

1ον θα εσπαγε η αυτό η άλλα 4 πλακάκια και δεν έχει άλλα μετα , να πας στο Λερου Μερλιν να πάρεις.....εκτός αν εχεις μηχανη του χρόνου. 2ον Μονο για Number 1 επιτρεπεται η χρήσις στους καλεσμένους

Πες το κ έτσι ρε Φιούζιε (Αλέφαντος)

Γιατί βρε δεν το έβαλες λίγο πιο κοντά στην λεκάνη και πιο χαμηλά? Να σηκώνεται δηλαδή ο καλεσμένος με το σκατό να κρέμεται από πίσω του να το πιάσει ασούμε? Εκεί που είναι ο Φρανκ, είναι μια χαρά να τον βλέπεις όταν πλένεις τα δόντια σου.

...και βαλε. Μην ρωτας εμένα....ρωτα τον 60"s μάστορα τι και πώς.....αλλά δεν νομιζω να ζει. Εγω σεβαστηκα την παραδοση .....και το άφησα εκει

Τι διαφορά έχουν? Κάνει τίποτα η μια που δεν το κάνει η άλλη? Ειδικά για κάτι τέτοιο (που δεν το γουστάρω με τίποτα βέβαια) εγώ προτιμώ διπλούς με χίλια. Οι μονοί είναι πολύ thin για τα γούστα μου.

Ναι, ε; Εμένα ήταν το εξής:

Κοιτα να δεις τι ειχα παθει. Ειχε ανοιξει καποτε ενας "Πλιετσικας" ενα ωδειο καπου στα βορεια προαστια. Επαιζε σε εντεχνη μπαντα που το ονομα της παραπεμπει σε ΜΜΑ. Η μπαντα ειχε καποια οικονομικα προβληματα κ ολο επανασυνδεοταν για τελευταια συναυλια. Δε σταματαν οι συμπτωσεις εδω. Ο τυπος ηταν κ ιδιος με τον οριτζιναλ εξωτερικα. Απιστευτο? Παω ν'αφησω βιογραφικο κ μετα την συνεντευξη στα ορθια μου λεει "Κοιτα αν εχεις ιδιαιτερα θα τα φερεις εδω γιατι ειμαστε καινουριο μαγαζι, κ εγω θα σε δινω 5 ευρω την ωρα". Παροτι ενθουσιαστικα με το ολο κονσεπτ μου ηρθε να του πω "Να δανειστω μια Ζακ Γουαηλντ με EMG να ερθω να σου παιζω τζαμπα αρπισμαντα στα λαηβ να ουμε?" Αλλα κολωσα γιατι περναγε απο κατω ενα ντατσουν κ κατεβηκα να παρω καρπουζα

Για Πλιάτσικα διάλεξε από αυτές.

Όχι ρε. Αμαρτία.

Σ'αυτον συγκεκριμενα θα επαιρνα την Λες Πωλ του Ζακ Γουαηλντ με EMG

Oi Telecaster Deluxe δεν έχουν humbuckers,έχουν τους εκπληκτικά καθαρούς Wide Range...,αν μιλάμε φυσικά για τους Cunife. Φυσικά και υπάρχουν και κλασσικοί humbuckers με ωραιότατα καθαρά,κατά τη γνώμη μου φταίει το γεγονός ότι στις περισσότερες Les Paul (δεν μιλάμε για 50s,60s και CS των χιλιάδων δολαρίων αλλά για mainstream μοντέλα) έχουμε πολύ hot μαγνήτες σε μια ήδη πολύ κομπρεσσαρισμενη εκ κατασκευής κιθάρα...τις περισσότερες φορές με υπερβολικά πολλά κιλά. Παρεμπιπτόντως μια από τις ωραιότερες κιθάρες για καθαρό ήχο που είχα ποτέ μου ήταν μια Custom του 1968 που δυστυχώς μου έκλεψαν. Πουπουλο και με σούπερ low output μαγνήτες. Αλλά ακόμα και αυτές γύρω στα 20Κ πάνε πλέον οπότε δεν τις λες και πανταχού παρούσες....

Ψηφισα μπανιο εστω κ για πλακα. Κερδισα! Μου αρεσε η κουβεντα ομως κ ειδικα η αναλυση στο τελος του πως κ γιατι. Το 1,2 κ 5 θα τα απεριπτα κ εγω για παρομοιους λογους. Κ την κουζινα. Το μπανιο ουτε που θα το σκεφτομουνα Οποτε μενει το στουντιο κ το πουθενα. Το στουντιο αποριπτεται με συνοπτικες διαδικασιες... γιατι δεν εχω. Αν ειχα παλι θα το απεριπτα. Μαλλον θα προτιμουσα ή φωτα κ φωτισμο κολπατζιδικο, ή καποιο πινακα πχ να με εμπνεει. Αρα μενει το 4

Σατανικό... να πας σε ένα σπίτι ενός ανθρώπου που τον θεωρείς νορμάλ, κάποια στιγμή να χρειαστείς το WC και μέσα στο WC να βρεις π.χ. φωτογραφίες με μαγιώ του Gordon Ramsay.

@LK πόσο σημαντικός είναι ο Σινάτρα και το συγκεκριμένο δισκάκι/τραγούδι για σένα? Οσο πιο σημαντικο/ς είναι για σένα, σε τόσο περισσοτερο περιοπτη θέση θα το βάλεις, στον χώρο που δημιουργείς, που χαλαρώνεις κοκ (για πάρτη σου, όχι για "πούλ-μούρ"). Αν δεν είναι σημαντικός δεν ειναι ανάγκη να μπει πουθενά.

Πέρυσι;

Εγώ έχω κρατήσει καμμία 400αρια cd. Βασικά τα ... κοιτάζω... καμμία φορά βάζω κανένα να παίξει και μετά θέλω τρεις μέρες να συνέλθω από την υπερκόπωση ξέρεις τι κόπος είναι να: 1.Ψαξεις να βρεις το cd 2.Να το βγάλεις από τη θήκη 3.Να το πας στην σιντιερα (δεν έχω σιντιερα από το dvd τα παίζω) 4.Να αναΠσισ τη σιντιερα 5.Να γυρίσεις στον ενισχυτή το ΚΟΥΜΠΙ από AUX που είναι μόνιμα (έχω συνδέσει την smart tv με το hi fi system ώστε να ... ακούω Netflix και Σπετζοφαι από τις ηχειαρες μου) σε CD 6.Να ψάξεις να βρεις το τηλεκοντρόλ της σιντιερας 7.Να βάλεις μέσα το cd 8.Να παΤικις play 9.Να τα κάνεις μετά όλα αυτά reverse Πέθανα... Ρε σπετζοφαι και κΣερο πσωμι λαιμαι