Πίνακας συμμετοχής

@gkourmoul1Ρέστα! @gmoukouΠέθανα...

Πανάθεμά σε @gkourmoul1 κάθε φορά που διαβάζω review σου θέλω να αγοράσω κάτι! (δεν αστειεύομαι) Μετά σκέφτομαι το τραπεζικό μου λογαριασμό και πέφτει αόρατη καρπαζιά αλα Τσάκωνας Να' σαι καλά Τζορτζ, θησαυρός οτι ανεβάζεις!

Με γεια! Ωραίο μοντέλο σε χαρακτηριστικά και η μόνη ουσιαστική ένστασή μου με την Charvel είναι ότι δεν το έβγαλε/βγάζει σε πολλά χρώματα.

Με 'γειές Γιώργο! Χάρηκα που τελικά κατάφερες και την πήρες - και απ'ότι ακούω και διαβάζω, πολύ καλά έκανες!

The Scarlett 4i4 consumes the highest power of all the bus powered Scarlett devices, in some high power situations, such as playing headphones at a high volume, some computers may not be able provide enough power and the 4i4 could be disconnected. If you experience this behaviour we recommend you ensure you're using a USB port that can supply 900mA of current. Εγω θα επαιρνα ενα powered hub με αρκετο ρευμα

Πιο ψηλά είναι σίγουρα. Δεν θυμάμαι πόσο πλατιά είναι στη sg, συγκριτικά. Θα σου πω πιο απόγευμα, με σιγουριά. Εδώ φαίνεται το ύψος, ξεκάθαρα

Κομματάρα και εξαιρετικό γκρουπ.

Ούτε να την μυρίσω. Από τις χειρότερες σοκολάτες που έχω φάει.

Φίλος με μπρόκολα και κουνουπίδια είμαι junkie. Η πλάκα είναι ότι μέχρι τα 20τόσα όχι να φάω, ούτε να μυρίσω... Και είμαι καλεσμένος σε ένα σπίτι (κάτι σαν γιορτή) και είχε κουνουπίδι ογκρατέν. Δεν ξέρω τι "όνειρο" είδα και δοκίμασα. Αφτό ήταν

Ποσο χρονωνε εισαι? Ελλαδα μεγαλωσαμε με ΗΒΗ Δεν ειχε τιποτα αλλο. Και το ελεγε ετσι .... Λεμοναδα λεγαμε τη γκαζοζα και ηταν μονο η sprite με τα μπιμπικια στο μπουκαλι.

Σωστά. Να ήταν αυτό το "φσσσσσσ" το μόνο ελάττωμα της...

Μπράβο Γκουρμουλαρε. Αυτά είναι ριβιουζ ναούμ. Μου έκανε εντύπωση που λες πως έχει "συρρικνωθεί" λίγο το νέκ. Θα περίμενα ψημένο μεηπλ να είναι λίγο πιο σταθερό. Η κιθάρα όπως τη βλέπω είναι κούκλα. Σπάνια μ'αρεσει το μαύρο σε σώμα, η δικιά σου είναι μια από αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις! Ηχητικά είναι έτσι όπως την παρουσίασες ακριβώς. Μ'αρεσουν πολύ οι θέσεις 1,3 κ 5. Αναμενόμενο. Τα 22 τάστα βοηθάνε πολύ να ακουστεί όπως πρέπει ο (ακόμα κ ένας χοτ) νέκ. Η θέση 3 δουλεύει υπέροχα σαν faux tele παρά τους χοτ μαγνήτες, μιας κ η απόσταση των έξω πηνίων είναι μεγάλη. Κ ο χοτ ρεηλς είναι μια χαρά. Οι θέσεις 2 κ 4 ποτέ δε μ'αρεσουν όταν ο μεσαίος είναι χοτ. Πάντα τον αλλάζω με έναν πιο παραδοσιακό, να φτιαξουν αυτοί οι δύο πολύ χρήσιμοι ήχοι κ ας είναι σε ένταση πολύ πιο κάτω από τις υπόλοιπες 3 θέσεις. Καλοπαιχτη κ πάλι! Μας (μου) τρέχανε τα σάλια μόνο από τη φωτό, τώρα με την παρουσίαση θέλω σούπερστρατ!

Είχαμε new guitar day τις προάλλες - μετά απο χρόνια φαγούρας απέκτησα επιτέλους μια Weissenborn! Για τις Weissenborn έγραψα πρόσφατα ένα μικρό αρθράκι, το οποίο μπορείτε να βρείτε στο λινκ, αλλα επιγραμματικά εδώ - πρόκειται για κάποιες πολύ ιδιόμορφες ακουστικές κιθάρες που προορίζονται αποκλειστικά για lap steel παιξιμο και που λόγω ιδαίτερης κατασκευής (με το μανίκι πχ να είναι κούφιο και ενιαίο με το σώμα) έχουν ένα τρομερά resonant και πλούσιο ήχο. Παραπάνω ινφο, φωτος και ηχοι στο αθρο: 'Ηθελα καιρο να αποκτήσω ένα τέτοιου τύπου όργανο λόγω American Primitive Guitar ενδιαφέροντος - οι κιθάρες αυτές κάνουν που και που την εμφανισή τους στο συγκεκριμένο υποείδος και ο ήχος τους (και οι τελείως νεες παικτικές δυνατότητες του slide) με ιντριγκάραν ανέκαθεν. Σκεφτόμουν λοιπόν για καιρό να αποκτήσω κάποια απο τις αξιοπρεπέστατες και (σχετικά) οικονομικές far-eastern που κυκλοφορούν στο εμποριο, με ιδανικό σενάριο να πετύχω μεταχειρισμένη σε καλή ευκαιρία κάποια απο τις πιο "καλες" Goldtone που καινούριες πάνε κοντά στο χιλιάρικο. Πρόσφατα χαζεύοντας τον κατάλογο για ένα επερχόμενο guitar auction σε έναν μεγάλο οίκο εδώ στην Αγγλία (Gardiner Houlgate, τυγχάνει να είναι και σχετικά κοντά μου) βλέπω 2 τέτοια όργανα. Και τα δύο ήταν φτιαγμένα απο έναν Βρετανό οργανοποιό, τον David Oddy, ο οποίος έφτιαχνε κιθάρες, μαντολίνα και άλλα folk όργανα και ήταν μάλιστα πολύ highly regarded για την δουλειά του. Έχωντας γνώση του πώς λειτουργούν αυτά τα auctions, ψιλιαστηκα ότι ο συνδυασμός obscure οργάνου (δεν ειναι ΛεςΠωλ) και χαμηλής αναγνωρισιμοτητας κατασκευαστή (καλός χρυσός ο David αλλα Leo Fender δεν ήταν) σήμαινε ότι η κιθάρα θα έφευγε κοψοχρονιά. 'Εβαλα λοιπόν στο μάτι την μια απο τις δύο που μου άρεσε παραπάνω στα νερά (ήταν σχεδόν πανομοιότυπες). Πριν απο κανα μήνα έγινε το auction, ένιωσα λίγο σαν να κλέβω εκκλησία και η κιθάρα ήρθε σπίτι μαζί μου. Η κιθάρα έχει τυπική Weissenborn κατασκευή & διαστάσεις. Εξ'ολοκλήρου μασιφ Sapele (African mahogany) με κούφιο square μανίκι, rope (maple/rosewood) binding σε καπακι, πλάτη και ταστιέρα σαν Style 4 (μονο που η ροζέτα είναι όστρακο) και rosewood bridge και fingerboard (με πάρα πολύ όμορφα νερά τα οποία δυστυχώς δεν φαίνονται καλά στις φωτό με τον εσωτερικό φωτισμό). Πολύ ωραίο figuring κάνει και η πλάτη στο κάτω μέρος της, ενώ το headstock φοράει Grover mini open-gear κλειδιά καί στο burly mahogany faceplate έχουμε το vine inlay που έβαζε ο Oddy στα όργανα του. Mετά απο συνομιλία με τον Nick Oddy, γιό του David ο οποίος και ανέλαβε το εργαστήριο μετά το θάνατο του Nick το 2017, έμαθα και μερικά ακόμα πράγματα για την κιθάρα. Ειναι μια απο τις συνολικά έξι Weissenborn που έφτιαξε ποτέ ο Oddy - είχαν φτιαχτεί ολες μαζι σε ένα batch το 2014. Οι περισσότερες ήταν προπαραγγελίες αλλα κανα δυο μείνανε στο εργαστήριο surplus; το αδερφάκι της με το αμέσως επόμενο serial number έιναι στα χέρια του Phillip Henry, γνωστου Βρετανου lap steel player (παιζει κυριως Dobro και ινδική). Σε ένα πρόσφατο ξεκαθάρισμα του estate o Νick τις έδωσε προς δημοπρασία μαζί με άλλες 2 ακουστικές και μια κλασσική που είχαν ξεμείνει στο stock room. To όργανο δηλαδή ειναι πρακτικά καινούριο και την τελευταία δεκαετία απλά μάζευε σκόνη στο εργαστήριο, είναι κυριολεκτικά ανέγγιχτο. Η ενδεικτική αρχική τιμη για μια Weissenborn ήταν σύμφωνα με τον Nick στις 1800 λιρες, πάνω κάτω απο εκεί που ξεκινάνε και οι περισσότερες κιθάρες τους. Εμένα μου κόστισε όυτε 500...ούτε κινέζικη laminate παίζει να μην έπαιρνα με τόσα, και αντ΄άυτου βρέθηκα με χειροποίητο όργανο υψηλού caliber. Ηχητικά τι να πω - είνα κανόνι, ειδικά απο όταν της πέρασα τις "σωστές" χορδές. Το sustain ειναι τεράστιο, το resonance είναι απλά χαζό - χτυπας τις χορδές και νομιζεις οτι θα πεταχτεί απο τα πόδια σου από τη δόνηση. Ηχοχρωματικά έχει το throaty warm midrange που θα περίμενε κανείς από μια all mahogany κιθάρα. Αν ήξερα βέβαια και τι κάνω, ίσως να μπορούσα να το κάνω και να ακουστεί όπως αξίζει - προς το παρών όμως πάρτε το παρακάτω βίντεο απο σήμερα το μεσημέρι όπου και δολοφόνησα ενα αγαπημένο slide tune του Fahey (διότι δε σέβομαι τίποτα). Συνήθως γράφω ακουστική με ένα mid/side pair, αλλά αυτή τη φορά είπα να γράψω με ένα στέρεο pair condenser mics, συγκεκριμένα Superlux HI-10 (το καλυτερο μικροφωνο που μπορεις να παρεις με 25 ευρω). Θα επιστρέψω με περαιτέρω ηχητικά τέστ με το που γίνουν λίγο πιο ανθρώπινες οι παικτικές μου ικανότητες. Προς το παρόν όμως έχω να πώ ότι είναι απίστευτα διασκεδαστικό το όλο lap steel σκηνικό, το συνιστώ ανεπιφύλακτα!

Πες τα βρε Terry, πες τα. Επιτέλους κι ένα κιθαριστικό θρεντ, έστω κι αν αυτό αναφέρεται σε μια ακουστική.

Ωραία η κιθάρα, αλλά ωραιότερη η ιστορία της. Καλορίζικη και καλόπαικτη η κούκλα. Καλά που υπάρχεις φίλος, να σπάει λίγο η μονοτονία των ηλεκτρικών κούτσουρων.

παμε γερα nick!!!

Έφαγα το youtube να βρω το παρακάτω βίντεο, αλλά μάταια. Το έχουν κατεβάσει. Αλλά ο παλιός είναι αλλιώς. Το είχα στον σκληρό, κι έτσι το ανέβασα στο κανάλι μου ως unlisted. Enjoy the masters.

Αααα, βλέπω ότι σας άρεσε (και σε εμένα ιδιαίτερα). Το ακόλουθο θα το προτείνω για το επερχόμενο Noiz Jam (όποτε και αν αυτό γίνει, δεν ξέρω κάτι). Οπότε όσοι πιστοί, αρχίστε τις μελέτες

Χτες το βράδυ μιλάγαμε για τον Dr. Lonnie Smith, αλλά μας διέφυγε ότι σαν χτες είχε γεννηθεί το 1942. Παρακάτω μια διασκευή του "Why Can't We Live Together" (Timmy Thomas) που υπάρχει στο τελευταίο του άλμπουμ "Breathe" του 2021. Μαζί του ένας απρόσμενος guest, ο Iggy Pop. Jonathan Kreisberg κιθάρα, Johnathan Blake ντραμς και Richard Bravo percussion.

Γκούχου γκούχου

Σωστός. Εδώ πάνε να τον βγάλουνε ότι έπαιζε κι αυτός με τελεκάστερ ασούμε.

Μια χαρά είσαι. Απ'την 10η γενιά και μετά οι i5 εκτοξεύτηκαν. Εγώ παίζω με μια 10600KF και είμαι υπερευχαριστημένος.

Μπρούκλη.... Ποιον επεξεργαστή έχεις πάνω @fusiongtr?

εσείς οι "αρμονίστες" πού να πιάσετε βαθειά νοήματα...

Έναν σκασμό...

Please, όχι άλλα τεστ, όχι άλλο κάρβουνο

οι ηχητικές διαφορές υπάρχουν πάντα (φυσικά επίσης και στο επίπεδο τιμής που θα τα βρεις μεταχειρισμένα), αλλά το πόσο σημαντικές είναι για τον καθένα , επίσης διαφέρει... το θέμα είναι ότι πολλές φορές αλλάζουν τον χαρακτήρα τόσο ώστε να μιλάμε για "άλλο" ηχείο (πχ το κλασικό hr824 με την πιο πρόσφατη έκδοση του)... το αρχικό BM5 που έχει ο συνονόματος, στην εποχή του έπαιζε μόνο του (αν και ακριβό) στην κατηγορία του... επαρκώς αναλυτικό χωρίς να σκληραίνει ενοχλητικά και γενικά ισορροπημένο πλην μιας έλλειψης σώματος χαμηλά (που δικαιολογείται φυσικά με μια ματιά στην καμπίνα και στην οικονομία μεγέθους σε σχέση με τη διάμετρο του woofer)... το είχα ζήσει αρκετά από κοντά τότε... ακούγοντας σχετικά πρόσφατα το MKIII (το ΙΙ δεν θυμάμαι να το έχω συναντήσει κάπου) η εντύπωσή μου είναι ότι ενώ παραμένει αναλυτικό έχει γίνει λίγο πιο ξεκούραστο και "χαιφαΐζει" συγκριτικά με το πρώτο, κατεβαίνοντας και λίγο χαμηλότερα... η διαφορά είναι εμφανής αλλά δεν είμαι σίγουρος σε εσένα ποια έκδοση θα ήταν πιο οικεία... οι μόνιτορ αρετές παραμένουν και στις δύο... tip...πριν αγοράσεις μεταχειρισμένο άκου το και κοίτα το... κοίτα το αν έχει σημάδια στις βίδες που να σε προϊδεάζουν ότι έχει ανοιχτεί (με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό) και άκου και τα δυο ηχεία ένα ένα με ένα μονοφωνικό σήμα σαν αναφορά... πρέπει να υπάρχει ελάχιστη διαφορά ... τέλος αν σε ενδιαφέρει η πιο "κλινική" φλατ απόδοση και η "απόλυτη" (πάντα τηρουμένων των αναλογιών για την κατηγορία μιλάμε) τονική ισοροπία στο φάσμα στο μόνιτορ που θα δουλέψεις, στρέψε το ενδιαφέρον σου στο Yamaha Hs8...

?

Λοιπόν... τα τεχνικά τα αφήνω δια τους τεχνικούς. Τι άκουσαν τα αφτιά του γερό μπασίστα (και ως γνωστόν εμείς δεν είμαστε για πολλά- πολλά τεχνικής φύσης. Jazz bass να είναι, Fender να γράφει και όξω απ' την παράγκα). Στην αρχή (ως τα 24 δευτερόλεπτα) μου ακούστηκε πολύ... ψηφιακούρα, hi hat- ταμπούρο. Μετά το σχήμα έστρωσε, σαν να κόπηκαν το πολλά- πολλά ψιλά, σαν να κομπρέσαρε το ζήτημα. Αφτά τα ολίγα και μπράβο μου δηλαδής που με αυτή τη ζέστη δεν έχω μπουκάρει στο ψυγείο να γίνει massacre και να μην αφήσω μπύρα για μπύρα. Αλλά ας όψεται που είμαι αδαμάντινος χαρακτήρας και σε δίαιτα για να πέσει η κοιλούμπα

Αφηστε τα χαλασματα και τα αποκαιδια, πλησιαζει η ωρα, θελουμε να αποκαλυφθει η αληθεια, να μας πει ο npap επιτελους το μυστικο

Αυτός ο δίσκος πάντα ήταν ένα μυστήριο για μένα. Πως ένας άγνωστος από το εντελώς παντελώς πουθενά καλλιτέχνης ξεκινάει και φτιάχνει τον πρώτο του δίσκο με τόσες επιτυχίες, σαρώνει τα πάντα και παίζουν μέσα οι πάντες. Carlton, Graydon, Eric Johnson...Αυτά τα ονόματα τότε ήταν αρκετά για να τον αγοράσω. Κι όμως αργότερα έμαθα την όλη ιστορία, και είναι πραγματικά να σε θέλει η τύχη. Όπου τυχερός μεν που υπέγραψε στην Warner, "άτυχος" που του δώσανε παραγωγό που δεν ήξερε. Μέχρι που κατάλαβε οτι ο παραγωγός του είχε παίξει σε όλους τους δίσκους των Steely Dan. Οπότε τον δέχτηκε υπό τον όρο να παίξει ο Larry Carlton στο δίσκο του. Ενας άγνωστος τεξανός, συμμαθητής του Eric Johnson (μάλιστα ο τελευταίος παίζει δισκογραφικά πρώτη φορά στο δίσκο αυτό!), που κάποτε έπαιξε στους purple στη θέση του Blackmore... Τα λέει όλα εδώ, και είναι ιδιαίτερα low profile.

Ωραίος, και ωραία η κιθάρα έτσι όπως την βλέπω πάνω σου. Να ρωτήσω ρε Γιώργο. Είπες φοράει jumbo τάστα. Από την εικόνα δεν μου φαίνονται τόσο μεγάλα. Σε σχέση με την sg πόσο πιο μεγάλα και ογκώδη είναι?

Ανεπαρκής τροφοδοσία. Βρήκα κι εδώ κάτι αντίστοιχο Εικασίες δικές μου. - Φταίει το usb καλώδιο. - Φταίει το usb 3 port (ΠΡΕΠΕΙ να είναι usb 3.0!) - Δε φταίει το port, αλλά μπορεί να χρειάζεται κάποιος driver της M/B, ώστε να λειτουργήσουν ως 3.0 και όχι 2.0 συμβατά. - Συνδέεις από type C σε type C, ή από 3 πλακέ σε type C? (Ίσως να άξιζε ένα καλώδιο typeC σε typeC για δοκιμή, αλλά όχι φόρτισης κινητού απλά. π.χ. https://www.e-shop.gr/logilink-cu0129-usb-32-gen2-type-c-cable-c-m-to-usb-c-m-pd-4k-60-hz-1m-black-p-PER.757912?gclid=Cj0KCQjwho-lBhC_ARIsAMpgMocPl8NlZ0WlcRz-DvnFLUJnCqHasa6Xr7ekjTueZBbMglxnD1jZ59QaAlXgEALw_wcB) Τώρα είναι η άχαρη φάση των δοκιμών. Τουλάχιστον ξέρουμε ότι είναι καθαρά ρεύμα.

Πώς ήταν ο Δόκτωρ από κοντά (σαν τύπος εννοώ)? Να τους πάλι το 2001. Τι κομματάρα ...

Τώρα βλέπω ότι τον έχω σε τρία άλμπουμς του Dr. (Evolution, All In My Mind κ' Breathe).

Όχι απλά μορφάρα. Τρελή μορφάρα. Πραγματικά ξεχωριστή περίπτωση. Ειδικά τα ρυθμικά του είναι από άλλο πλανήτη.

Απ'τον Dr έχω πάρα πολλά άλμπουμς, τον έχω δει και live σε τέτοια απόσταση που το πόδι μου έφτανε τα πατήσει τα pedals του. Είχαμε και μια ωραία συζήτηση μετά, περί Hammond και άλλων ωραίων. Από Kreisberg δεν έχω κάτι, αλλά θα αποκτήσω σύντομα απ'οτι βλέπω. Το παραπάνω βιντεο το έχω ξαναδεί. Μεγάλη και ξαφνική απώλεια ο Dr, μια και τον θυμήθηκες. Μορφάρα.

Α, ξέχασα. Κυρ καταρράκτη μου, ο Jonathan Kreisberg ήταν ο βασικός κιθαρίστας του Lonnie Smith. Απόλαυσε ... μια ρυθμική κόλαση (και όχι μόνο).

Κι άλλο ένα από τον Jonathan Kreisberg, από το live album του "Capturing Spirits" του 2019.

Neck through (ενιαίο το σώμα με το μπράτσο) Αριστερόχειρες (left handed) Weight relief (τις θέλουμε ελαφρές αλλά τα ξύλα μας είναι βαριά) Stratocaster (αυτό το ξέρεις) Βασικά σαν φακτορυ τουρ, σε πρώτα στάδια, πριν μπει το maple top, η ταστιέρα κ το hardware

Παπαγιαννόπουλος 'Σωωωπα!'.mp4

Jonathan Kreisberg με το κουαρτέτο του στο "Devika" του Dave Hubbard πριν δύο εβδομάδες. Το νου σας ρεμάλια, έρχεται στο Χαϊδάρι με την ίδια μπάντα μέσα στον Νοέμβριο. Ένας εκπληκτικός κιθαρίστας, αλλά πάνω από όλα ένας ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ μουσικός.

Όλοι παίξανε ωραία, κάποιοι πολύ ωραία και απλά ο Josh Smith πήρε σώβρακα, κάλτσες και φανέλες και θα έπρεπε εκεί να έχει τελειώσει το βίντεο ή απλά να τον έχει τελευταίο.

Τι λες βρε Νέκκονα ... Τον Λόταρ δεν είδα? Παιχταράς μεγάλος, η κολόνα της Γερμανίας ήτανε. EDIT: Α ρε Βρα, μαζί γράφαμε.

Παιζει κ κιθαρα ο Λοταρ?

- Τι περιμένουμε στο στουντιο συναθροισμένοι; Είναι η μπομπινα να φθάσει σήμερα. - Γιατί μέσα στο control room μια τέτοια απραξία; Τι κάθοντ' οι ηχοληπτες και δεν ηχογραφουνε; Γιατί η μπομπινα θα φθάσει σήμερα. Τι ηχογραφηση πια θα κάμουν σε DAW; Η μπομπινα σαν έλθει θα ηχογραφησουν. - Γιατί ο παραγωγος μας τόσο πρωί σηκώθη, και κάθεται στου στουντιο την πιο μεγάλη πολυθρονα στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορόνα; Γιατί η μπομπινα θα φθάσει σήμερα. Κι ο παραγωγος περιμένει να δεχθεί τον τεχνικο της. Μάλιστα ετοίμασε για να του δώσει ισοπροπυλικη. Εκεί στην κονσολα έγραψε και των πολλων καναλιων τα ονόματα. - Γιατί οι δυο μας βοηθοι εβγήκαν σήμερα με τα κόκκινα, τα κεντημένα χαιμαλια · γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσα Τσε Γκεβαρα, και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σηματα της ειρηνης· γιατί να φορεσουν σήμερα πολύτιμα σκουλαρικια μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα; Γιατί η μπομπινα θα φθάσει σήμερα· και τέτοια χιπικα πράγματα θαμπώνουν οσους θελουν να γραψουν σε αναλογικη ταινια. - Γιατί κι οι άξιοι DAW χειριστες δεν έρχονται σαν πάντα να αρχισουνε το editing, να κανουν τα μαγικα τους; Γιατί οι analog maniacs θα φθάσουν σήμερα· κι αυτοί βαριούντ' δυνατοτητες και ευκολιες. - Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία κι η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν). Γιατί αδειάζουν γρήγορα το live και το control room, κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι; Γιατί ξημερωσε και εβαλε blind test o npap. Και μερικοί έφθασαν απο το analog στρατοπεδο και είπανε πως διαφορα πια δεν υπάρχει. Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς μπομπινα. Το να τα ριχνουμε στο μεσο καταγταφης ήσαν μια κάποια λύσις.