Πίνακας συμμετοχής

Μπορεί να σε σοκάρει, αλλά θεωρώ πως αυτή τη στιγμή η Σάτι τιμά περισσότερο τα "παραδοσιακά" τραγούδια που ερμηνεύει, από ένα στρατό ερμηνευτριών που είχα την τύχη να ακούσω και να δω τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Ο λόγος είναι ότι προσπαθεί (ναι, προσπαθεί) να φέρει αυτό το υλικό στη δεκαετία μας, αντί να προσπαθεί να πάει εμάς στη δεκαετία των παπούδων μας. Και - αν δεις live της - θα δεις ότι αυτό λειτουργεί, το νεανικότατο κοινό της την πιάνει τη φάση και συντονίζεται. Είμαι βέβαιος ότι την έχεις παρεξηγήσει τη φάση, και εγώ μπάρμπας είμαι αλλά τελικά αντέχω απ' ότι φαίνεται.

Με γνώση κινδύνου δηλώνω ότι θεωρώ το "Yenna" το καλύτερο άλμπουμ της Ελληνικής δισκογραφίας τα τελευταία 10 χρόνια τουλάχιστον και ένα απ' τα καλύτερα όλων των εποχών. Εξηγώ: 1. Παρότι κάνει μια δύσκολη δουλειά, να συγκεράσει και να αναμίξει πολλά είδη, διατηρεί ακέραια δύναμη και συναίσθημα, δεν καταλήγει να είναι μια βαρετή εγκεφαλικότητα. 2. Φανερώνει βαθιά γνώση για όλα τα είδη με τα οποία καταπιάνεται. 3. Όλο το εγχείρημα ακούγεται πως έχει γίνει χωρίς συμβιβασμούς και τσαπατσουλιές. Με τον δύσκολο τρόπο. 4. Δείχνει πως και οι τράπερς ξέρουν από μουσική, απλά προτιμούν να κυκλοφορούν σκουπίδια που τους βγάζουν το μεροκάματο. 5. Είναι τελικά ένα θαυμάσιο concept album εν έτει 2024! Σε ότι αφορά το πρώτο βίντεο, είναι ξεκάθαρα τρολάρισμα και απορω πως σε δέκα σελίδες νήμα δεν βρέθηκε κάποιος να το επισημάνει. Γενικά η Σάττι παίζει πολύ με τα όρια του τρολ, έχοντας υιοθετήσει μια συγκεκριμένη περσόνα που δεν έχει σε τίποτα να κάνει με το κόρη γιατρού-αστική ανατροφή-σπουδές στο εξωτερικό κλπ.

Δεν είναι του Μπαρμπα-Θωμά αλλά αυτά τα νερά ...... με οβερλάι ...... γλύκιζμα https://www.musicstore.com/en_GR/EUR/Fame-SE-Big-Boy-Orange/art-GIT0051105-000

Την άσπρη... Αν η περτοκαλιά ήταν με χρυσό hardware δεν θα το συζητούσα καν- και όχι ότι δεν είναι όμορφη με το nickel. Αλλά για τα γούστα μου "βοά" για χρυσό. ΥΓ: Το... ύστατο poll

Κι εγώ την θεωρώ από τις πιο ενδιαφέρουσες καλλιτέχνιδες αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και ιδιαίτερα πολύπλευρο ταλέντο. Ας περιμένουμε, όμως, να ακούσουμε και το τραγούδι. Δεν ξέρω αν θεωρείται τράππερ, αν και έχει κάποια trap στοιχεία, πάντως σίγουρα η μουσική της δεν είναι μουσική για boomers.

Αρρώστια λαίμαι. Ο τύπος θα ακούει ELP, θα βλέπει Ντάλας και θα ψηφίζει Σάτι. Πόσο πιο kinky;

κορεκτεντ. η Σατι ειναι ταλενταρα...τωρα οποιος το καταλαβαινει χωρις παρωπιδες και ιδεολΙπσΙεσ το καταλαβαινει οι υπολοιποι ξυδι φασκοΜιλο στα ΚΑΠΗ

Αν (μου) δώσει κάνα φράγκο η ΕΡΤ, μέχρι και να ψηφίσω μπορώ...

Τωρα που ξαναβλεπω το βίντεο (δεν είχα δει τον ολόκληρο γύρο στο τέλος ) αρχίζει και μου αρέσει. Δίνει μία άλλη αίσθηση καθώς διακρίνονται πιο εύκολα κάποιες λεπτομέρειες όπως πχ τη συμπεριφορά του μονοθεσίου όταν χανει πρόσφυση και τη διορθωτική κίνηση του πιλότου. Τέτοιου είδους πλάνα θα δώσουν άλλη διάσταση σε μονομαχίες κατα τη διάρκεια του αγώνα. Φανταστείτε τι αίσθηση θα είχε η παρακολούθηση της μάχης του τίτλου τη σεζόν 2021 οπου κρίθηκε το πρωτάθλημα στην τελευταία στροφή, εαν είχε καταγραφεί με τέτοιου είδους πλάνα! Εαν καθιερωθεί πιστεύω θα δώσει μία άλλη διάσταση στη μετάδωση της F1. Ωραίο.

Αν η φωτογραφία απεικονιζει την πραγματικότητα σίγουρα για μένα είναι πέντε κλάσεις πιο πάνω τις ΗΒ. Y.Γ: Βλέπως επίσης έχει Filtertrons!!! Πιθανότατα τους τιμιότατους GFS;;; Διόρθωση, ΔΕΚΑ κλάσεις πιο πάνω απ΄τις HB...

Πες μας ποια έχεις διαλεξει να μη ψηφίζουμε τσαμπα...

Moυ αρεσε το παιξιμο σου και η με μετρο χρηση του τρεμολο.

Η εννοια αυτή εξαρτάται απο το με ποιον εχεις συνδέσει την εικόνα. Και οι δυο (οι gretsch) εχουν συνδεθει με διάφορους. Αλλά το θέμα ειναι ποιος εχει σημασια για σενα. Προσωπικά θεωρώ οτι o Chet Atkins ειναι πιο σημαντικος. Αλλά ειναι γεγονος οτι η white falcon δειχνει πιο πολύ σε σκηνή και φωτογραφιες ειναι γεγονος.

Σα τους Πυξ Λαξ έχεις καταντήσει, ύστατο πολ και κλάιν μάιν

Εκεί θα γράψουμε το επόμενο Waterloo.

Υπάρχει κανείς που ενδιαφέρεται να κερδίσουμε τη Γιουροβίζιον? Και αν ναι με ποια προοπτική οφέλους? Το επιχείρημα των υποστηρικτών είναι ότι έχει στο παρελθόν αναδείξει τους ABBA, τη Celine Dion, τον Iglesias και τη Νανα Μούσχουρη. Έχει δηλαδή καπου 40 χρόνια που έπαψε να είναι φρέσκο το όποιο ενδιαφέρον υπήρχε. Και καλλιτέχνες που χρηματοδοτήθηκαν για τέτοιες καριέρες δεν υπάρχουν πλέον πουθενά. Προσωπικά βλέπω ότι όσοι πήγαν και κέρδισαν, δεν κέρδισαν κάτι σπουδαίο πέραν μιας μικρής περιόδου που ήταν στην επικαιρότητα της Ευρωπης για μη μουσικούς λόγους, και μια λιγο μεγαλύτερη στην επικαιρότητα της χώρας τους. Και τα δύο δυστυχώς ξεχνιούνται σύντομα. Μετά μη καταφέρνοντας να ανακινήσεις πάλι αυτή τη δημοσιότητα με ίδια μέσα, σε τρώει η μαρμάγκα, όπως συμβαίνει και με τα talent shows. Είναι καλή η δημοσιότητα (ως ενος σημείου) αλλά είναι καλύτερο να την απολαμβάνεις για λόγους που η ιδιότητά σου δικαιολογεί. Η κοινωνία και η μουσική τι κέρδισαν απο το θεσμο? Μας έμεινε κανα τραγούδι τα τελευταία 40 χρόνια ή κανένας παραγωγικός συνθέτης? Τροφή για κουβεντούλα/ροκάνισμα χρόνου στα πρωινάδικα και γυρνάς στον εγχώριο μανατζέρ σου δινοντας του μια ευκαιρία να σε πουλήσει αλλιώς για λίγο. Απο την άλλη αν στραβώσει η δουλειά και πας σβουριχτός για κουβά, μπορεί και να είναι χειρότερο απο το να μην πήγαινες καθόλου και να συνέχιζες αυτό που έκανες απο πριν.

Δεν ασχολούμαι με την Ελληνική μουσική γενικότερα, και θα φάω μάλλον flaming αλλά εδώ είναι η άποψή μου. Εξαιρετική είναι. Έχει συνδυάσει πολύ ωραία στοιχεία απο διάφορα ιδιώματα. Καλή συνθετική ικανότητα, φρέσκος ήχος, και φοβερή χροιά η φωνή της. Έναν Liam Howlett θέλει να συνεργαστεί μαζί της. Ιδανική για Eurovision.

10000000_7267527340006453_2797249904353965898_n.mp4 ...και πιθανόν όχι η τελευταια... Πρόκειται για μια RG470 του 2001 (made in Fujigen, Japan), την οποία βρήκα σε αριστη κατάσταση από έναν Σαλονικιό κιθαρίστα. Η τιμή (500ευρώ) θεώρησα ότι ηταν τίμια και προχώρησα στη αγορά της. Την παρέλαβα πριν 1 ωρα και εχω ξεσκιστεί στα dive bombs (όχι στο βιντεο). Φοράει 10άρες και θα πρέπει να τις αλλάξω με 9άρες για να είμαι πιο ανετος, αν και είναι πολύ μαλακή. Το τρέμολο είναι το lo trs (made in japan) το οποίο είναι αξιόλογο ποιοτικώς. Το wizard μανίκι έχει σχήμα D και είναι σχετικά παχύ για RG. Ποιότητα κατασκευής και βαφής άριστη. Θα ακολουθήσει αναλύτική παρουσίαση, μόλις μαθω να κάνω dimebag squeals

Για τζαζ και fusion είναι αψογη για τα γούστα μου. Έχει πολύ στρογγυλούς και μπασάτους μαγνήτες, χωρίς "ξεσπασματα". Οι πιο πολλες κιθάρες μου με διπλούς εχουν πολλά ψηλομεσαία, και έχουν πιο έντονη ατάκα. Οι V7/V8 είναι κάπως πλαδαροί και χωρίς εστίαση στον ήχο. Φυσικά και με εμπνέει ο neck για παίξιμο όπως το πρωινό που ανέβασα. Η κιθάρα δεν εχει κέρατα όπως το εννοεις. Σαν στρατ είναι, αλλά πιο τετραγωνισμένες και κοφτερές γραμμές στο σώμα. Η μεγάλη διαφορά είναι στο μανίκι, όπου στην ibanez το αισθάνεσαι να έχει μισή φορά περισσότερο πλατος απο μια στρατ. Η κιθάρα αυτή μπορεί να κάνει τα παντα, με περιορισμούς στον πολύ καθαρό ήχο, καθώς δεν έχει έντονη ατάκα. Αλλά έχει τον πιο κρεμώδη και χυμώδη ήχο στη συλλογή μου. Και φυσικά είναι η ιδανική επιλογή για ταρζανιές, αλλά όπως σου εξήγησα, δεν είμαι κολλημένος και προκατειλημενος. Κάνω μαζί της ο,τι με αφήνει να κάνω.

Καλό, με πολλές ωραίες ιδέες και φράσεις.

Βασικά, πρέπει να τον συλλάβει η Μουσική Αστυνομία

όταν παίζω μαλακά κανω upstroke. Όταν παίζω πιο δυνατά κάνω downstroke. Όταν παίζω πάνω κάτω την πένα τότε κουνώ και καρπό. Και εγώ τώρα τα παρατήρησα από άλλο βίντεο. στο μπουζουκι κουνώ και πήχη μαζί με καρπό.

Πρωτη φορα προσεξα οτι εχεις πολυ ιδιαιτερο picking. Το βασικο σου ειναι το upstroke και παιζεις με κινηση των δακτυλων που κρατανε την πενα, χωρις καθολου καρπο.

Μια και ο Trolley μού θύμισε τους ELP, ας ακούσουμε κάτι από αυτούς. The Endless Enigma, pt.1 (1972) Άκρως Eurovisionικό... Keith Emerson - Hammonds, Mgs, grand piano Greg Lake - vocals, guitars, bass Carl Palmer - drums & percussion

Ψηφίζω κι εγώ music store από άποψη εμφάνισης, φαίνεται πολύ ομορφότερη. Μπορείς να ανοίξεις νέους δρόμους. Κι η λευκή τους φαίνεται πιο κρεμ, η άλλη είναι πολύ άσπρη.Βρε παιδάκι μου αυτή η λευκή του Θωμάν φέρετρο μου θύμισε.

Όταν έγραψα ότι και εγώ μπάρμπας είμαι, δεν εννοούσα ότι σε "κόβω" για μπάρμπα. Εννοούσα "όπως και άλλοι στο φόρουμ", εκ' των οποίων (λόγω ηλικίας) αναμένεται μία δυσκολία σε τέτοια θέματα.

Αν προτείνεις να πάμε να στήσουμε greek καντίνα έξω από τη Γιουροβίζιον, είμαι ΜΕΣΑ. Να δεις για πότε βγαίνουν τα λεφτά για τα Μοντάζ. Ε, τώρα, μη μας το κλειδώσουν ΑΥΤΟΙ, επειδή μας έπιασε οίστρος με πολιτικοπλαγιοσαλιγκαριές.

Η Eurovision καθιερώθηκε για πολιτικούς λόγους κυρίως, ήταν μια ακόμα προσπάθεια για την επούλωση των πληγών του δευτέρου παγκοσμίου, έπαιζε ένα ρόλο σύγκλισης, να διαγωνίζεται ο κόσμος στο τραγούδι αντί να πολεμάει. Και σήμερα παίζει το ρόλο της αμβλύνοντας κατά κάποιο τρόπο τις διαφορές βορρά νότου και ανατολής και δύσης στην Ευρώπη. Η μουσική που βγαίνει από εκεί δεν λέει και πολλά, άλλωστε γενικότερα η ποιότητα της μουσικής έχει πέσει σε όλες τις σκηνές για λόγους που έχουν αναφερθεί πολλές φορές εδώ. Αν το δεις σαν πανηγύρι χωρίς να έχεις μεγάλες προσδοκίες είναι διασκεδαστικό ακόμα και σήμερα

Η βιντεοσκόπηση με drone εξελίσεται. Η τεχνολογία συνεχώς βελτιώνεται. Δείτε που η Red Bull Racing και το τμήμα της Formula 1 έχουν φτάσει αυτή την εξέλιξη. Απολαύστε υπεύθυνα!

???

Εγώ πάλι αν ήταν να στείλουμε τραππερ θα ήθελα να είναι κάτι σαν αυτή εδώ την καταπληκτική παραγωγή:

Υπάρχει πρόγραμμα εδώ....σιγά σιγά

Ασπρη Η άλλη είναι για οβερλάι και σεμεδάκι.

Τώρα κάνεις πλάκα... Όποια και να πάρεις, επάνω σου iconic θα δείχνει

Ασπρη. Αφού πας να πάρεις μια κιθάρα/απομίμηση μιας κιθάρας που κατασκευάστηκε για μόστρα (white falcon) πάρε την πιο μπάνικη (να μην αχνοφαινεται και ο καπλαμάς απο μεσα)

Εδώ μόνο πέφτεις εντελώς έξω. Η ibanez δεν είναι για να παίζεις steve vai και όλα τα συναφή. Με την ibanez κάνεις ενα σωρό πράγματα, και τα κάνεις καλύτερα από άλλες κιθάρες, λόγω playability και ακρίβειας στο παίξιμο. Άκου πχ αυτά, που ξέρω ότι είναι το στυλ που σου αρέσουν (τζαζόηχοι και μπλουζοήχοι). ibanezjazz.mp3 ibanezblues.mp3

Μια είναι η λύση στη σκόνη, κύριοι. Πανακι D'Addario από τον Νάκα 7.5 ευρώ. Έχει σημασία και η μάρκα

Με τα αμάξια που πέρασα λίγο την φάση, άστο....και όχι μόνο λόγω κόστους, αλλά γιατί κυρίως έχεις να κάνεις αναγκαστικά με τρίτους....γκαραζιέριδες , ανταλλακτικά κ.λ.π..... δεν εξαρτάται μόνο από εσένα. Για τις γυναίκες , δεν ξέρω, ο κανόνας είναι ότι με ερωτεύονται αυτές

Εάν σε πω υπερβολικό, θα πω ψέμματα. Έτσι ακριβώς συνέβη. Ψάχνω εναγωνίως εδώ και λίγους μήνες κάτι να μου κάνει το κλικ. Είχα βρει στα Χάνια μια εξαιρετική περίπτωση Japan, ακριβότερο μοντέλο, αλλά είχε στραβώσει η δουλειά. Όλες οι άλλες δε μου άρεσαν εμφανησιακά, είτε δεν είχαν το "σωστό" -και αξιόπιστο- τρέμολο. Μόλις είδα αυτήν, που την είχα ξαναδεί στα 600 λίγο καιρό πριν, έκανα την κίνηση. Την επόμενη μέρα την έστειλε, και δύο μέρες μετά (χθες) παρέλαβα. Ευχαριστώ Νεκτάριε! 1. Έχω δυο τρία soft cases στο σπίτι για πρόβες και λοιπές μεταφορές. Όλα τα υπόλοιπα (καμιά 10αριά soft cases και 2 βαλίτσες) σκονίζονται σε μια απόθηκη και δεν προβλέπεται να έχουν κάποια χρήση μελλοντικά. 2. Οι χορδές αλλάζονται κάθε 1-2 χρόνια. Βέβαια, υπάρχει τακτική συντήρηση στις χορδές. Μετά από λίγες ώρες παιξίματός, ή μετά από βδομάδες απραξίας, καθαρίζω με πανί μια μια τις χορδές και μετά τις περνώ από πάνω με έναν GHS fast fret (τις λιπαίνει ελαφρώς και γλιστρά το χέρι σα να είναι καινούριες). 3. 18 από τις 20 ηλεκτρικές δεν προλαβαίνουν σκονιστούν, διότι τις πιάνω τακτικά. Την πολύ σκόνη τραβούν οι ηλεκτροκλασικοακουστικές λόγω μεγαλης απραξίας (1 φορά τον χρόνο τις χρησιμοποιώ και εάν) και επιφάνειας. Εκεί δυο φορές τον μήνα βάζω χοντρό πινέλο. 4. Εδώ σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Το τι κιθάρα θα πιάσω, εξαρτάται από πολλά πολλά πράγματα. Συνήθως πιάνω μια κιθάρα για έναν από τους παρακάτω λόγους: Α. Γιατί ειναι ηχητικά σωστή για αυτό που θέλω να κάνω ή έχει κάποιο feature που χρειάζομαι τη δεδομένη στιγμή. Σε κάποια παραγωγή θα χρειαστώ συγκρεκριμενη κιθάρα, ή παίζοντας κάθε βράδυ (πάντα με cleanish ήχο) στον ενισχυτή, παρέα με netflix, επιλέγω συνήθως κιθάρες με touch sensitive μαγνήτες. Β. Γιατί θέλω να θυμηθώ τους λόγους που με κάνουν να γουστάρω την κιθάρα αυτή. Πχ παίζω 3 μερες σερί με τις στρατ μου, και λέω μεσα μου ότι ειμαι stratguy. Τότε πάω και πιάνω με lp, η οποία στη αρχή μου μοιάζει σαν ξένο σώμα. Μετά από 10λεπτά παίξιμο, την ερωτεύομαι ξανά. Αυτό γίνεται συνεχώς με όλες τις κιθάρες. Όσες φορές και να ερωτευτώ κάποια, άλλες τόσες φορές θα την ξεχάσω και θα γυρνάω με άλλη. Ευτυχώς που δεν ήμουν ποτέ έτσι με τις γυναίκες και με τα αμάξια (θα μου είχε κοστίσει πολύ ακριβότερα). Μπορεί να τύχει να παίζω με την ίδια κιθάρα δύο μερες (δεν αντέχω παραπάνω), μπορεί να τύχει να αλλάζω 6-7 κιθάρες μεσα σε μία ώρα. Συνήθως αλλάζω 1-2 κιθάρες μεσα στη ημερα, και την επομένη παίζω με άλλες. Επίσης, αυτές που παίζω λιγότερο είναι οι "φτηνές" κιθάρες που έχω (επιπέδου classic vibe), και αυτές που παίζω περισσότερο είναι οι "ακριβές" κιθάρες (άνω του χιλιάρικου). Οι βασικές διαφορές τους, που με κάνουν να γίνομαι επιλεκτικός, είναι το βολικό μανίκι και ταστιέρα, όπως επίσης η αίσθηση της βαφής και τους βάρους τους στα χέρια μου. Για παράδειγμα, το καλό μανίκι σου δίδει την αίσθηση ότι είναι μασίφ, βαρύ ξύλο. Μια classic vibe δεν μου δίνει αυτή την αίσθηση. Μια ΜΙΜ μου τη δίδει ευκολότερα.

Άσπρη ξεκάθαρα, αν και δε ξέρω τι παίζει με το finish και πως θα φαίνονται και οι δύο από κοντά

Ρε τσάκαλε δεν έκατσε ούτε δύο μέρες στο smart. Πες αλήθεια, μπαίνεις smart και κάνεις refresh στις κιθάρες κάθε δύο ώρες. Βάζω φίλτρο Θεσσαλονίκη, βλέπω αυτήν την κιθάρα, λέω καλή περίπτωση αλλά όχι για μένα γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να παίξω τέτοια μουσική, και σε δύο μέρες έχει φτάσει Κρήτη και έχεις κάνει και review Καλόπαιχτη και με γεια λεβέντη μου, να της εκατοστήσεις να παίζεις όσο τραβάει η όρεξή σου

Η πορτοκαλί ,θυμίζει ένδοξες στιγμές της Rock ιστορίας(CRAMPS,STRAY CATS 50'S ROCK 'N'ROLL) ,όμως πριν 5-6 χρόνια που την λιμπιζόμουν ,υπήρχαν πολλές αναφορές στο youtube που εντόπιζαν πρόβλημα με το τρέμολο .Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον "Nick in the States" που έδειχνε πολύ απογοητευμένος με την κιθάρα, συν βέβαια που όσο και να το κουνάς twang δεν βγάζεις.

@gkourmoul1 Για πες μου λίγο (για να μου λύσεις βασικά δικά μου θέματα) 1. Έχεις θήκες για όλες τους ξεχωριστές; 2. Κάθε πότε αλλάζεις χορδές στην καθε μια; 3. Κάθε πότε τις ξεσκονίζεις; 4. Εκεί που πιάνεις π.χ την tele , και παίζεις ....το μάτι σου πέφτει πάνω στην strat και ξαφνικά στο 2 λεπτο νιώθεις την ανάγκη να αλλάξεις κιθάρες;

Γιατί?

Αγαπητοι Συνοδοιποροι ανεβαζω ετσι για το γουστο μερικες φωτο απο τον προσωπικο μου χωρο.

ΥΓ: video + audio δεν είναι συγχρονισμένα

Η Μαρίνα ήταν στη σκηνή πάνω από 10 χρόνια πριν φύγει στο εξωτερικό, εγώ έχω παίξει σεζόν μαζί της σε θέατρο. Όταν γύρισε, έκανε αυτή την τεράστια καριέρα - ειδικά για τα ελληνικά δεδομένα: πριν τον κοβιντ είχε περιοδεία σε όλο τον κόσμο - με δύο τρία σινγκλ και βίντεος, ούτε καν άλμπουμ δεν είχε βγάλει. Κάποιος εκεί στο τιμ είναι φοβερός επαγγελματίας, και η Μαρίνα βέβαια το ίδιο.