Πίνακας συμμετοχής

Όσον αφορά τη συγκεκριμένη αγγελία να πούμε τα εξής μαζεμένα: - Eric Clapton signature stratocaster βγαίνουν δύο μοντέλα: ένα custom shop και ένα signature series. Η αγγελία, αν αφορά κάποιο από τα δύο, προφανώς αφορά το δεύτερο του οποίου η τρέχουσα τιμή είναι γύρω στα 2.600€. - Ουδέποτε είχε το συγκεκριμένο μοντέλο rosewood ταστιέρα, matching colour headstock ή οποιουδήποτε είδους locking nut. - Ουδέποτε έμπαινε στο συγκεκριμένο μοντέλο set μαγνητών texas specials αν και το ότι αναφέρεται στην αγγελία είναι σα να εννοείται ότι οι μαγνήτες έχουν αλλαχτεί. - Από το κείμενο της αγγελίας, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι πρόκειται για partcaster όπου η μόνη συνάφεια με το signature μοντέλο είναι το χρώμα του σώματος και του pickguard. Παρόλα αυτά, το κείμενο είναι (σκόπιμα ή μη) παραπλανητικό.

Τον Έλτον Τζων τον έχεις δει στα live που έκανε τη δεκαετία του 70; Από την όψη θες να κρίνουμε μπρε; Δεν είναι δίκαιον. EDIT: Θυμήθηκα και τον Gabriel με τους Genesis.

Οχι, οι κλασσικοι δισκοι του ειδους εχουν mono κιθαρες συνηθως (o Hendrix ομως εκανε πειραματα με την "κινηση" των εφε του στο stereo image). Αλλα και παλι μη ψαχνεις μπουσουλες ,οτι δουλευει δουλευει και οτι δεν δουλευει δεν δουλευει γενικα ξεκινα με την ΛΟΓΙΚΗ (ας πουμε έχει λογικη να ηχογραφησεις μια κιθαρα στερεο οταν τα εφε που χρησιμοποιεις ,και στελνεις σε 2 ενισχυτες, ΔΕΝ ειναι στερεο? )

Μόνο αυτό δεν έχουμε δει (στη γειτονιά σου)

Βάλε ένα chorus με ελαφριές ρυθμίσεις σε ένα stereo bus καί ανοιγόκλεινε με automation όταν θές να βγεί μπροστά η φράση από το lead μέρος που θές.Το έκανε ο Alan Parsons,με ετεροχρονισμένες εγγραφές στην ταινία με 2 διαφορετικα takes της ίδιας φράσης,ο απλός τρόπος να το κάνεις είναι αυτός που σου περιγράφω,γίνε σαν τον Alan.

Δεν υπάρχει κάποιος απαράβατος κανόνας. Μπορεί ακόμη και το μπάσο να γραφτεί stereo αν αυτό σου αρέσει η εξυπηρετεί την παραγωγή. Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως είτε μιλάμε για lead κιθάρες, είτε για lead vocals συνηθίζεται η μονοφωνία. Παρόλα αυτά θα μπορούσε κάποιος πχ να έχει γράψει mono ακόμη και τα τύμπανα και να βάλει από πάνω stereo leads για να απλώσει ο χώρος της μίξης. Σε όλα χρειάζεται μια ισορροπία. Ένα άδειο κέντρο σε μια μίξη συνήθως ακούγεται εντελώς χάλια, αλλά από την άλλη αν νοιώθεις ότι στο κέντρο έχουν αρχίσει και μπουκώνουν τα πράγματα, αντί να κόψεις από το συχνοτικό εύρος των οργάνων μπορείς να παίξεις με τους χώρους. Είτε να στείλεις κάτι πιο πίσω με reverb/delays, είτε να το στείλεις left/right για να αποσυμφορήσεις την κατάσταση.

Εγω τα κανω ολα μονοφωνικα εκτος απο το delay στο lead (κι αυτο αναλογα. μπορει να παιξει κι εδω mono). Επειδη ομως στην ηχογραφηση βαζω παντα reverb και delay απο plugin πλεον (παλιοτερα Lexicοn και TC electronic 2290), μπορω στη μιξη να τα πειραζω οσο θελω. Αλλα ειναι αναλογα το προτζεκτ. Τα μονοφωνικα modulations τα θελω για real κιθαρες. Οπως θα γραφοταν απο μια μπαντα που ηχογραφει λαιβ αλα παλαια. Το stereo modulation plugin θα ηταν σαν να εβαζες το real πεταλι στη λουπα δυο ενισχυτων και να ηχογραφουσες δυο ενισχυτες (ετσι μου ακουγεται δηλαδη το stereo plugin, δεν ειναι ο μονος τροπος). Θα το εκανες ποτε. Αν το εκανες για καποια περισταση, τοτε στην ιδια περισταση το κανεις και με τα plugin. Πλαδαρευει ο ηχος στη μιξη ετσι. Εκτος οτι καταλαμβανει ολο το χωρο και δεν μενει για τους αλλους. Κοιτα, δεν ξερω πως τα λενε στη ηχοληπτικη γλωσσα και ποιες ειναι οι θεωριες, απλα την εμπειρια μου λεω. .

Γραφε σε Mono καναλι και βαζε stereo delay (ογδοα στο left, παρεστιγμενα ογδοα στο right) αν θελεις να απλωνει ο lead ηχος. Σε Mono καναλι το recording, oπου και να το στειλεις στη μιξη (απο τελειως αριστερα εως τελειως δεξια) θα εστιαζει. .

Δε λειτουργεί έτσι η υπόθεση. Αυτοί βγάζουν τα λεφτά. Το MTV τους υποστήριζε σαν τρελό εκείνη την περίοδο. Ο παραγωγός ήθελε τρία-τέσσερα high end όργανα στο κλιπ. Αυτά.

Μάλλον δεν πρόσεξες τον τίτλο του τραγουδιού.... Όπως και αν έχει, το ότι εμφανίζονται στο κλιπ δε σημαίνει ότι είναι δικά τους.

Προφανέστατα... Όμως για να δώσουμε ένα κάποιου είδους "credit" στον πωλητή και η original "Blackie" του EC ήταν με τον τρόπο της... partcaster!

Είχα την εντύπωση πως κρατάς τους υπολογιστές σε προδιαγραφές εποχής. Μόνο Xp ή κάποιο Linux και θα πετάει. Τα άλλα λειτουργικά είναι πολύ βαριά.

Ανάλογα τι θέλει να κάνει κανείς, επιλέγει μονοφωνικό ή στερεοφωνικό set-up στον ήχο του. Στα ρυθμικά, η απάντηση είναι πιο εύκολη, καθώς η στερεοφωνία έχει πολλά πλεονεκτήματα και μου ακούγεται καλύτερα στις πιο πολλές περιπτώσεις. Το ερώτημα είναι τι γίνεται στη lead κιθάρα. Όταν ένα lead κιθαρίστας "τοποθετείται" σε μια θέση μέση στο μιξ, είναι θεμιτό να απλώνεται ο ήχος του σε όλο το μιξ, απ' ακρη σε άκρη? Οκ, είναι και παλι θεμα επιλογης, αλλά σίγουρα θα υπάρχει ένας μπούσουλας. Προσωπικά, ενώ μου αρεσει η στερεοφωνία, κάτι με χαλά στον lead ήχο. Ίσως αυτή η έλλειψη εστίασης, που δεν έχω συνηθίσει. Ακολουθεί ένα παράδειγμα μονοφωνικό μονο.mp3 Και εδώ ξαναγραφω κάτι παρεμφερές σε στέρεο, με τα ίδια εφέ στερεο.mp3

Καλά εγώ έτσι που τω πάω, θα βρώ κανα Fairlight πεταμένο.

Εμένα πάντως μου αρεσε ο ήχος καιβτο παίξιμο. Κατά τα άλλα λίγο σημασία έχει.

Αναλόγως από ποια μεριά τη βλέπεις. Αν είσαι μέλoς πχ της LGBT κοινότητας και σ'αρέσει να βλέπεις έναν τραγουδιστή ντυμένο σαν την gay version του Ζόλταρ απ'την παιδική σειρά "Ομάδα G", no problem. (πω ρε τι σειρά θυμήθηκα ο γέροντας...)

Τώρα μπορεί να έχουν σχεδόν όλοι αυτόν τον ήχο, τότε όμως ήταν δύσκολο να τον πετύχεις..

Πολύ ενδιαφέρον βίντεο. Και μόνο που βλέπεις όλα αυτά τα θρυλικά μηχανήματα μαζεμένα σε ένα δωμάτιο σε πιάνει κάτι...Είναι απίστευτο πάντως το πόσο ακριβά κόστιζε να φτιαχτεί μια τέτοια παραγωγή πίσω στα '80s, σήμερα με ένα workstation του χιλιάρικου φτιάχνεις κλάσεις ανώτερες παραγωγές. Σου πετάνε στο τέλος και ένα "All audio was recorded into 3 Zoom R8" και σε στέλνουν. Μιλάμε για recorder των €150-200 αν θυμάμαι καλά, το είχα πριν κάποια χρόνια και ήταν εξαιρετικό btw.

Διάφορες πληροφορίες για το θέμα υπάρχουν εδώ http://bleepsandbooms.blogspot.com/2008/09/pet-shop-synthesis.html και εδώ

DX1, DX7, Emulator II και δύο! Fairlight! Ένα τάνκερ κόστιζε λιγότερο από όλα αυτά που έχουν μαζέψει εκεί. Που στον Μπέο βρήκαν τα λεφτά για όλα αυτά στην ηλικία τους (27 ο ένας και 32 ο άλλος)?

Κι ένα αρκετά γνωστό βίντεο-κλιπ με DX1, Emulator αλλά και.. Fairlight! Στο 0:38 φαίνεται το γουρουνο-βοδιο-αρκουδο-DX1 που παίζει ο Chris Lowe.

To DX5 μάλλον το βρίσκεις σήμερα, το DX1 πολύ χλωμό. Κι αν βρεις ένα, η τιμή του θα είναι αστρονομικά υψηλή. Ευτυχώς στις μέρες μας υπάρχουν σχετικά φτηνές, αξιόπιστες και πολύ πολύ καλύτερες FM εναλλακτικές από την ίδια τη Yamaha.

Νομίζω το χρονικό όρο διαφέρει ανάλογα το προϊόν. Όλες οι πατέντες πχ του Minimoog έχουν λήξει εδώ και χρόνια, οπότε οποιαδήποτε εταιρεία μπορεί να κατασκευάσει ένα και να το πουλήσει χωρίς πρόβλημα.

Ακούω ήδη να αχνοφαίνεται μια χαρακτηριστική φωνή γνωστού χρήστη: "ΤΟ ΘΕΛΩ! ΤΟ ΘΕΛΩ ΤΩΡΑ! ΘΑ ΤΟ ΒΑΛΩ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ V-SYNTH! ΤΟ ΘΕΛΩ!"

Yamaha DX1 / DX5 (1983 / 1985) DX1, τo "Holy Grail" της DX σειράς, το πιο ακριβό FM synth που έχει κατασκευαστεί ποτέ και ένα από τα πλέον σπάνια synths στην ιστορία, αφού κατασκευάστηκαν μόνο 140 units. Το DX1 κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά με το DX7 και τεχνικά ήταν δύο DX7 μαζί. Πιο συγκεκριμένα, το DX1 ήταν ένα bi-timbral 6-operator/32-algorithm FM synth και διέθετε 32-voice (max) πολυφωνία, 73-weighted wooden keys με initial & poly-aftertouch, μεγάλη (για την εποχή) LCD screen και LED parameter displays για ευκολότερο προγραμματισμό, κατασκευή από μέταλλο & ξύλο, XLR & jack εξόδους, έξοδο ακουστικών και εισόδους για breath controller, volume & mod. pedals και sustain & portamento footswitches, και φυσικά τα -τότε νέα- MIDI IN/OUT/THRU. Τσεκάρετε ξανά τα specs που είχε το DX1 πίσω στο 1983 και συγκρίνετε τα με κάτι αστεία specs σε σημερινά digital synths που πωλούνται ένα σκασμό λεφτά, για να καταλάβετε τι δούλεμα και κλέψιμο πέφτει στις μέρες μας (πχ, bi-timbral synths των 2-3 oscillators με 8-voice πολυφωνία και ADSR περιβάλλουσες με τιμή στα €2Κ+, με το DX1 να έχει 32-voice πολυφωνία και 8-stage amp. & pitch περιβάλλουσες 41 χρόνια πριν). Μια και αναφέραμε την 32-voice πολυφωνία του DX1, πράγμα εξωπραγματικό για synth της εποχής, να πούμε ότι το synth την αξιοποιούσε με τρία play modes, τα Single, Dual & Split modes. Στο Single mode το synth έπαιζε ένα patch με 32-voice πολυφωνία , στο Dual mode με δύο patches σε layer και 16-voice πολυφωνία και στο Split mode με δύο patches σε split και 16-voice πολυφωνία για κάθε patch. Το όργανο ήταν τεράστιο σε μέγεθος και ζύγιζε 51 κιλά. Δυστυχώς η πάρα πολύ υψηλή τιμή του το καθιστούσε απλησίαστο για την συντριπτική πλειονότητα των μουσικών. Με τιμή αγοράς τα $14,000 ($44,000 σε σημερινές τιμές) μόνο κάποια μεγάλα στούντιο και λίγοι διάσημοι κ' φραγκάτοι μουσικοί μπορούσαν να το αγοράσουν. Για το λόγο αυτό πήγε άπατο, ενώ το DX7 στα μόλις $2,000 έγινε παγκόσμιο best seller. Το 1985 κάνει την εμφάνιση του το DX5, που στην ουσία είναι ένα DX1 σε διαφορετικό "κέλυφος" και με πολύ χαμηλότερη τιμή, στα "μόλις" $3,5Κ (γύρω στις $11,000 σήμερα). Μεταλλική κατασκευή με 76-key synth type πληκτρολόγιο με initial & channel aftertouch (πάει το poly), ίδια in/outputs, σχεδόν ίδιο πάνελ αλλά με τα LED parameter displays να έχουν φύγει, και φυσικά πολύ λιγότερο βάρος (19 κιλά). Το δε "αεροδυναμικό" minimal design του προσωπικά ακόμα και σήμερα το βρίσκω υπέροχο. Ίδια specs λοιπόν με το DX1, αλλά κι αυτό δεν πούλησε αρκετά λόγω τσιμπημένης τιμής και της παντοκρατορίας του DX7, που μέσα σε μόλις δύο χρόνια είχε σαρώσει τα πάντα στην synth αγορά. Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του DX5 η Yamaha βγάζει τη νέα 16bit DX γενιά και το bi-timbral DX7 II, και οι 14bit γίγαντες της DX σειράς μάς αποχαιρετούν οριστικά. Πιάστε το μπουρνούζι, ακολουθεί γερό οφθαλμόλουτρο. DX1 To DX1 prototype με την ονομασία CSDX DX5

Καλά του λες. Που να ξέρει αυτός από τέλε. Κάτι άσπρες με χρυσά έχει σαν του Έλβις

Όχι για τη τέλε λέω.

Εξαρταται τι θες να κανεις και τι μουσικη παιζεις (μιξαρεις) ενω τεραστιο ρολο παιζει και το density του mix, δεν υπάρχουν κανονες. Ενα απλο "άνοιγμα" της κιθαρας με χρηση delay σε ξεχωριστό send καναλι μπορει να κανει θαυματα (για ξεκινημα προς ενα stereo imaging) οποτε παρτο απο εκει. Προσωπικα δεν ειμαι fan του stereo στις κιθαρες εκτος και αν ειναι πολυ αραιο το mix (bass,guitar,drums) γιατι αν υπαρχουν και αλλα οργανα ,ειδικα keys που ειναι σχεδον παντα stereo , γινεται "πουρες" το πραγμα... Αλλα και παλι, πειραματισου και καπου θα βγει...μπουσουλας δεν υπαρχει.

Εσύ έκανες μια... καταπληκτική αγορά

8ρια? Ούτε η Microsoft δεν έχει κάποιο pc με 8ρια πάνω.

Το χω ξανακάνει με ίδιο και χειρότερο επεξεργαστή. Θα παίξω με τα 11 άρια λίγο, Αλλά μετά τον ξαναβλέπω με xp η 7αρια. Εκτός αν βάλω 8αρια, δεν έχω στημένο μηχάνημα με 8

ετσι κι αλλιως απουλητα μενουν και αυτα τα "vintage" μπασα και οι κιθαρες....10 μηνες εκει...μονα τους και original..

Έχουν λεφτά για πέταμα....ι guess (Y.Γ), θα μπορούσα να το μάθω, έχει ΟΛΕΣ τις φορολογικές του δηλώσεις και τα εκκαθαριστικά του στο Pc, αλλά η ζωή είναι μικρή για να ασχοληθώ.

Και φυσικά δεν άντεξα. Πήγα σήμερα. Βρίσκω αυτόν. Λέω , θα το πάρω για Parts, όλο και κατι θα έχει χαλασμένο. Καμιά μητρική καμένη.....κανένα τροφοδοτικό. Τον ανοιγω, ουτε τα αρχεια του δεν έσβησε..... Windows XP (service pack 3) το λειτουργικο. Έχω στο storage μια sound blaster live 1024 και μια M-Audio Audiophile 192 , τον κάνω studio , γράφω 3 χρυσούς δίσκους Y.Γ. Θα παίξω το Πάσχα μαζί του, Θα του βάλω σύνολο 8GB 4Gb Ram (έχει την gigabyte 945pl-s3 ). Θα μπει ssd σκληρός, και windows 11. Μιλάμε studiαρα θα τον κάνω.

Γράψε ορθογραφικό λάθος. TRS είναι και τα δύο.

Πόσες φορές έχω πει ότι είμαι κατά του αυτοκινήτου. Σήμερα μετάνιωσα.. που δε είχα φορτηγό. 5 DVD players. 2 pc towers... Πήρα αυτή για ενθύμιο (ήμουν με τα πόδια) . SONY 15" Active Matrix, TFT LCD XGA LCD Monitor 30 ms 1024 x 768 SDM-X52 Και vga in, και dvi in .....φυσικά....fully working. Μαζί με 2 καλώδια τροφοδοσίας 1 vga 1 dvi

Είχε βγάλει κάποιο teaser για Virus clone... Θα γίνει πανηγύρι εκεί! Μία από τα ίδια, έχω Behringer monitor από το 2002, έχουν περάσει τα πάντα και παίζουν ακόμη αστέρι. Υπάρχουν μικρο-προβληματάκια με τη ποιότητα σε κάποια πράγματα (π.χ. noisy knobs, πλήκτρα με διαφορετική αίσθηση πίεσης σε PolyD και MonoPoly που έτυχε να έχω μέχρι πέρσι, κάτι μου λέει το ίδιο θα είναι και με αυτό εδώ γιατί βλέπω το ίδιο key-bed) αλλά γενικά για τη τιμή τα προϊόντα της είναι μια χαρά. Εκεί που με χαλάει σαν εταιρία είναι η promotional πολιτικές της. π.χ. βγαίνει και λέει μια "πατάτα" που ξέρει ότι θα προκαλέσει αναταραχές, γίνεται ο χαμός και μετά ξαναβγαίνει και το παίζει θύμα, "οι άλλοι δε μας θέλουν και μας κάνουν επίθεση εμείς δε φταίμε". Πέραν αυτού δεν έχω θέμα, δεν είναι η πρώτη εταιρία που κάνει cloning. Και γενικά καλά κάνει ότι κάνει, να υπάρχει και λίγο ανταγωνισμός να στρώνει η αγορά. Όχι τώρα να βγαίνει η Korg να μας πουλάει arp2600 mini clone 2k! Μη τρελαθούμε κιόλας :D

Αφού είπαμε, είναι clone του μονοφωνικού Roland SH-5, πόσο θες να έχει? 128?

Hartmann Neuron (2002) Ένα από τα πιο σπάνια και περίεργα digital synths που έχουν φτιαχτεί, το Γερμανικό Neuron χρησιμοποιούσε μια νέα μορφή επεξεργασίας & σύνθεσης ήχων. Για όποιον θέλει να διαβάσει λεπτομέρειες παραθέτω ένα λινκ στο τέλος απ'το review του SOS το 2003. Ήταν αρκετά ακριβό και δύσχρηστο, και όποιος ήθελε να ασχοληθεί σοβαρά με το editing του ήχου του, η σύνδεση του με ένα Mac ή pc ήταν μονόδρομος. Μάλλον κυκλοφόρησε την λάθος εποχή, με λίγες τροποποιήσεις και προσθήκες σήμερα ("normal"/πιο συμβατικό design, μεγάλη color touch screen κλπ) θα ταίριαζε μια χαρά στην εποχή μας. SOS review: https://shorturl.at/ceARS

https://www.nakas.gr/el/brands/mesa-boogie/

Το να απασχολεί κάποιον το τι θα γίνει σε οτιδήποτε (από το τι θα γράφει ο τάφος του μέχρι το μέλλον του κόσμου) είναι μια εν ζωή πλάνη. Τίποτα από αυτά δεν αφορούν κάποιον που έχει φύγει μια και οποιαδήποτε ικανοποίηση επιθυμίας θα είχε νόημα μόνο αν ήταν εδώ να δει τα αποτελέσματα. Παρόλα αυτά η φαντασίωση ότι πάνω από τον τάφο μας θα είναι μιλιούνια κόσμος που θα κλαίει και θα μονολογεί "πόσο δίκιο είχες σε ΟΛΑ", προσφέρει ομολογουμένως μια πολύ μεγάλη ναρκισσιστική ικανοποίηση. Ως εκ τούτου, ,μετά το θάνατό μου, θα ήθελα οι κιθάρες μου να μπουν σε ατομικές βιτρίνες σε κάποιο κεντρικό σημείο της πόλης ενώ στη βάση τους θα υπάρχει πλάκα με τεράστια χρυσά γράμματα με το όνομά μου.

Tα τελευταία χρόνια όμως είδαμε και μια άλλη τάση. Πολλά μπακάλικα ξανάνοιξαν σε μορφή "delicatessen". Προσφέρουν διαφοροποιημένα προϊόντα, εκπληκτική και προσωποποιημένη εξυπηρέτηση, επενδύουν στις σχέσεις με τους πελάτες τους και πάνε μια χαρά. Όποιος έχει ζήσει τα μουσικομάγαζα της Ελλάδας του '90, μπορεί να καταλάβει γιατί δεν άντεξαν το ίντερνετ. Αν δεν ήταν ο Thomann, θα ήταν κάποιος ή κάποιοι άλλοι. Αν πάει κάποιος στην Αμερική θα διαπιστώσει ότι μουσικόμπουτικομάγαζα μια χαρά έχουν επιβιώσει από τα Guitar Center, τα SweetWater κλπ. Eκεί πώς τα κατάφεραν; Όταν ας πούμε έμπαινα στο μαγαζάκι στην Sunset που είχε 15 κιθάρες διαλεγμένες και ήταν και οι 15 αστέρια, και μεταχειρισμένα επιλεγμένα κομμάτια και vintage, που σε άφηνε και τα δοκίμαζες όλα όση ώρα ήθελες με ευχάριστη κουβεντούλα κλπ κλπ γιατί να μην το ξαναπροτιμήσω; Όσο για το Νάκα, κάθε brand που φέρνει είναι ευλογία για την Ελληνική αγορά. Σε αυτές τις τιμές δυνατότητα δοκιμής και δόσεων; Τί μπορεί άλλο να συζητηθεί; Θα πέσει φωτιά να μας κάψει....

Εγώ αυτό που ξέρω σχετικά με το Νάκα είναι η προσωπική εμπειρία που είχα στο κεντρικό κατάστημα στη Ναυαρίνου, όποτε πήγα να δοκιμάσω εξοπλισμό αλλά και σε τηλεφωνικές επικοινωνίες με το online shop για διάφορους λόγους. Οι άνθρωποι είναι άψογοι παντού. Ευγένεια, επαγγελματικότητα, γνώση, συναδελφικό κλίμα. Και εγγύηση για την τιμή ότι αν βρεις το προϊόν στον Τόμαν φθηνότερο, σου το δίνουν στην τιμή του Τόμαν. Τις πρώτες φορές που πήγα, αισθάνθηκα ότι βρίσκομαι σε άλλη χώρα, ειδικά έχοντας την εμπειρία των έως τότε μικρών συνοικιακών μουσικομάγαζων που συνήθως σε κοιτούσαν με μισό μάτι όταν ζητούσες να δοκιμάσεις κάτι και προσπαθούσαν να σου πασάρουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες και σε τιμές για γέλια. Με άλλα λόγια, ο Νάκας έχει σωστό, μελετημένο business plan, προφανώς με προτεραιότητα τον σεβασμό στον πελάτη. Και κατάφερε να χτυπήσει και τις τιμές του Τόμαν ενώ αυτή τη στιγμή, το μόνο που του λείπει είναι το μεγάλο στοκ, το οποίο και ελπίζω σύντομα να αποκτήσει. ' Οπότε όσον αφορά το αρχικό ερώτημα: Δεν υπάρχει καμία επεκτατική στρατηγική-πολιτική, όπως λες. Υπάρχουν σωστά μυαλά που πήρα τα ηνία μιας επιχείρησης και την αναπτύσσουν, όπως γίνεται με όλες τις υγιείς επιχειρήσεις. Και προφανώς είναι προς όφελος των μουσικών και της αγοράς. Δηλαδή έχεις ένα κατάστημα με σοβαρή ποικιλία προϊόντων, άψογη αντιμετώπιση του πελάτη και τιμές online ευρωπαϊκού καταστήματος. Τι άλλο θέλουμε ως μουσικοί/καταναλωτές;

'Όχι, δεν είναι καθόλου πιο πρακτικό για όλους. Μην μπερδεύεσαι, τα φυσικά όργανα οποιουδήποτε τύπου ποτέ δεν θα εκλείψουν, κι αυτό δεν έχει να κάνει (μόνο) με live καταστάσεις. Υπάρχει μια τεράστια αγορά αναλογικών synths παράλληλα με την αγορά ψηφιακών synths, και αυτό κάτι λέει. Επίσης τουλάχιστον το 1/3 των synth players δεν ασχολείται ούτε με VST ούτε με κάπoιο DAW (παρά μόνο στο στάδιο της ηχογράφησης), τα MPCs πουλάνε σαν φρέσκο ψωμάκι και κάθε χρόνο κυκλοφορούν χιλιάδες κομμάτια δημιουργημένα μόνο πάνω σε αυτά. Όπως δεν εξαφανίστηκαν οι κιθάρες ή τα πνευστά ή άλλα ακουστικά όργανα με την έλευση του sampler (υπήρχε αυτή η φοβία ανάμεσα στου μουσικούς για πολλά χρόνια) έτσι δεν θα εξαφανιστούν ποτέ και τα hardware synths. Δεν έχουμε όλοι την όρεξη να παίζουμε με ένα mouse μπροστά σε μια οθόνη, κάποιοι (και είναι αμέτρητοι) γουστάρουν να παίζουν με πραγματικά όργανα, όχι με τις virtual υλοποιήσεις τους, και αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ. Τα hardware synths θα υπάρχουν για πάντα μια και αυτά εξελίσσονται τεχνολογικά με τον χρόνο. Εδώ ακόμα υπάρχουν και πωλούνται synths που εξελικτικά έχουν μείνει στην εποχή του χαλκού, τι συζητάμε τώρα? Είδες την αγορά αναλογικών synths να συρρικνώνεται επειδή υπάρχουν ένα μύριο VSTs που προσμοιάζουν τον ήχο τους? Ίσα ίσα που η αγορά των αναλογικών είναι πιο μεγάλη από κάθε άλλη εποχή. Τα romplers που δεν έχουν δυνατότητα να φορτώσουν user/3rd party samples είναι καταδικασμένα να γίνουν κάποια στιγμή παρωχημένα. Βέβαια τα παλιά romplers δεν είχαν samples μόνο από άλλα όργανα, διέθεταν και samples καθαρά από ηλεκτρονικές πηγές, οπότε και ανάλογα με τις δυνατότητες διαμόρφωσης του κάθε μοντέλου, η χρονολογία απόσυρσης παίζει. Δεν αγοράζουν όλοι romplers για να παίζουν με ήχους ακουστικών οργάνων, τα romplers δεν διαθέτουν μόνο αυτού του τύπου τις κυματομορφές. Οι περιπτώσεις των SY77/99 ξεφεύγουν από τα παραπάνω εν μέρει, μια και εκτός της sample engine διαθέτουν και μια FM engine που σκοτώνει, και αυτό τα κάνει μεν obsolete σαν romplers, αλλά σαν synths γενικά θα παραμένουν πάντα επίκαιρα, αφού η FM engine τους είναι ανεξάντλητη. To γιατί να αγοράσει τώρα κάποιος ένα όργανο 35 χρόνων για την FM του όταν υπάρχουν στην αγορά τα Montage και τα MODX, τα οποία κουβαλάνε μια FM engine-τέρας, είναι μια άλλη συζήτηση.

Για όσους δεν μπορούν να αγοράσουν ένα Fairlight...

Jesus Christ....

Το σύγχρονο mini-modular του Β. Παπαθανασίου που είχε φτιάξει και είχε στο τελευταίο του στούντιο στο Παρίσι. Μπορεί να είναι mini στο μέγεθος, αλλά αποτελείται από τουλάχιστον 16 ξεχωριστά modules. Το κόστος της συγκεκριμένης modular υλοποίησης ξεπερνάει τα €7Κ. Τα modules από τα οποία αποτελείται είναι τα κάτωθι: • Hermod 8-track sequencer (by Squarp Instruments) • Plaits macro-oscillator (by Mutable instruments) • Morgasmatron filter (by Intellijel) • 2x Spherical Wavetable Navigator synth (by 4ms Company) • Rings resonator (by Mutable instruments) • Morphagene (by Make Noise) • Lubadh stereo looper (by Instruo) • Sponde mixer (by IO Instruments) • Beads texture synth (by Mutable instruments) • Planar recordable joystick & vector mixer/router (by Intellijel) • Ochd LFOs (by DivKid) • Voltage Multistage (by Verbos Electronics) • Bitbox sampler (by 1010music) • A-143-2 Quad ADSR (by Doepfer) • Mother-32 synth (by Moog) Υπάρχουν και 2-3 modules που δεν έχουν αναγνωριστεί ακόμα. Όποιος modular γνώστης μπορεί να μας διαφωτίσει, ελεύθερα. Εγώ πάντως από τις παραπάνω εταιρείες μόνο τις Doepfer, Mutable instruments και Mg ξέρω.