Alex Raptakis

Πολύ καλό SF! Μου 'κανε κάτι σαν μοντέρνο noir! Τα πλήκτρα μου άρεσαν πολύ! Το verb στην κιθάρα μου χτυπάει λίγο, δε ξέρω τι ακριβώς είναι, νομίζω χτίζονται πολλές μεσαιο-χαμηλές συχνότητες. Αλλά κατά τ'άλλα, μου άρεσε!

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια! Εκεί που θέλω να φτάσω, κανονικά πρέπει να προσλαμβάνεις μουσικούς ή ακόμα και ολόκληρη ορχήστρα, αν φυσικά το budget το επιτρέπει... Τώρα που απλά τα κάνω για πάρτη μου, ε λέω να αρκεστώ στα ψευτοsamples και να τα προγραμματίσω όσο καλύτερα μπορώ :P

Ευχαριστώ παιδιά! Νομίζω είναι το καλύτερο σε μείξη που έχω κάνει μέχρι τώρα. Ίσως υστερούν λίγο πάλι τα κρουστά, αλλά θα το βρω με τον καιρό! Το πρώτο version ήταν στο FL και τα έκανα όλα port με midi στο Cubase. Από VST έχω πολλά. Κατά 90% είναι Spitfire. Το "κύριο" έγχορδο είναι Viola από Cinematic Studio Solo Strings, και το πνευστό είναι Bansuri Flute από Aria Sounds. Woodwinds, Strings (το ensemble στο τέλος), και κάποια άλλα strings στο βάθος είναι όλα Spitfire. Αρκετά κρουστά είναι και αυτά Spitfire, με κάποια πιάτα να είναι από το Kontakt Factory.

Υπάρχει το φυσικό vibrato, αλλά υπάρχει και το τεχνιτό που φυσικά και μπορείς να το μάθεις. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά σίγουρα γίνεται να το φτιάξεις. Πρέπει να βρεις συγκεκριμένο τρόπο να "κουνάς" μια νότα πάνω κάτω στο ελάχιστο, μέσω του λαιμού και της γλώσσας.

Θέλει λίγο παραπάνω vibrato αλλά κάτι είναι και αυτό :P

GGD για μένα είναι τοπ, αλλά είναι αρκετά metalιάρικα. Χρησιμοποίησα πρόσφατα το Modern Fusion στο Anastasis, και γούσταρα άσχημα. Δεν ασχολήθηκα πολύ με mixing στα ξεχωριστά μικρόφωνα γιατί είχα θέμα με την μπότα (έπαιρνε σήμα από άλλα μικρόφωνα ενώ δε θα έπρεπε). Μάλλον εγώ έκανα κάτι λάθος άλλα δεν είχα χρόνο να το κοιτάξω παραπάνω. Ο ήχος όμως είναι φοβερός. Το επόμενο που θα διάλεγα είναι το Superior Drummer.

Το registration δεν έχει να κάνει με το αν είσαι online ή offline. Στην πραγματικότητα είναι ξεκάθαρος offline μηχανισμός, καθώς online μπορεί κατευθείαν και μόνιμα να επικοινωνεί με κάποιο server. Επίσης η Steinberg έχει πάρει έξτρα μέτρα, γι αυτό και χρησιμοποιεί το USB Licenser. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βγάλεις το USB και να το βάλεις στο μηχάνημα που θες να χρησιμοποιήσεις το Cubase εκείνη την ώρα, αφού έχεις ακολουθήσει κανονικά όλες τις υπόλοιπες οδηγίες εγκατάστασης. Δεν υπάρχει κάποιο όριο.

Τι να πουν και οι Άγγλοι δηλαδή, που στα αγγλικά αν δεν έχεις όλο το context αρκετές φορές δε ξέρεις πώς να προφέρεις μια λέξη. Ή το Πχ δε ξέρεις αν μια λέξη είναι ρήμα ή αντικείμενο, και αρκετές φορές σημαίνει κάτι διαφορετικό ΚΑΙ προφέρεται διαφορετικά. Πχ Object. Πώς το διάβασες? Αν πω "I object", θα το διαβάσεις ομπτζέκτ. Σημαίνει ενίσταμαι. Αν πω "This object" θα το διαβάσεις όμπτζεκτ, σημαίνει αντικείμενο. Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα με απλά γράμματα. Πχ, Push / Rush. Ένα γράμμα αλλάζει το πώς προφέρεται το U. Στο Push είναι ΟΥ, και στο rush είναι κάτι σαν Α. Αυτό θα γίνει αυτόματα επειδή διάβασες την προηγούμενη λέξη ή το προηγούμενο γράμμα. Αυτό φυσικά αν έχεις ένα χ επίπεδο στα αγγλικά. Το ίδιο λοιπόν ισχύει με τη μουσική. Αν ξέρεις μουσική σε ένα χ επίπεδο, το κλειδί σταματάει να είναι πρόβλημα, και η επεξεργασία γίνεται αυτόματα χωρίς να σκέφτεσαι. Εγώ πιστεύω ότι ακόμα δεν έχεις καταλάβει ποια ακριβώς είναι η χρήση των κλειδιών. Η μετατροπή που γράφεις δε βγάζει κανένα νόημα - ή κάτι δεν έξηγείς σωστά. Στο κλειδί του Σολ, το "κάτω" ντο (αυτό που γράφεται με μία γραμμή) είναι αυστηρά το Ντο 4, όχι οποιοδήποτε άλλο Ντο. Γι αυτό και στα αγγλικά δε τα ονομάζουν με νότες, αλλά Trebble Clef, Bass Clef, Alto Clef, κτλ, γιατί αντιπροσωπεύει ένα συγκεκριμένο εύρος από νότες, συνήθως σχετιζόμενο και με κάποιο όργανο που έχει αυτό το εύρος και δε πάει παραπάνω ή παρακάτω.

Για να γίνει αυτό θα έπρεπε να υπάρχει κοινή νότα σε όλα τα "πεντάγραμμα" αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό. Επίσης το σύμβολο το ξεκαθαρίζεις από μακριά, χωρίς να χρειάζεται να μετράς τις γραμμές. https://www.dolmetsch.com/musictheory14.htm Φυσικά σε ένα 100% νεοδημιούργητο σύστημα, σίγουρα θα μπορούσαν να είναι πιο απλά τα πράγματα.

Κάτι δεν έχεις καταλάβει. Το κλειδί του Φα είναι η επέκταση του Σολ προς τα κάτω, δεν έχουν ουδεμία σχέση και οι αποστάσεις δεν είναι μόνο ένας τόνος. Χρησιμοποιείται επειδή καλύπτεται μεγαλύτερο εύρος. Είναι σαν να λες ότι δεν χρειάζονται πάνω από 2 οκτάβες σε ένα πληκτροφόρο.

ΤΙ??? ΑΛΗΘΕΙΑ?

Αυτό σημαίνει ότι κάνουν καλά αυτό που πρέπει να κάνουν.

Άντε καλέ, λίγοι είμαστε εδώ μέσα! Στο τέλος θα καταλήξουμε όλοι με Tele και Blues? Απαπαπαπαπα Πάμε δυνατά Bill!

Το ξέρω, το είπα και σε προηγούμενο σχόλιο, και τα παραδέχομαι φουλ τα παιδιά! Όταν πάτησα να το ακούσω, μέσα στα πρώτα δευτερόλεπτα εντυπωσιάστηκα τόσο που έψαξα το original γιατί πραγματικά με ψιλοτάραξε η ομοιότητα. Γενικά δεν έχω και τον καλύτερο λόγο για να εκφράζω μια άποψη, και αρκετές φορές βγαίνει ένας αρνητισμός, άθελά μου. Σίγουρα αξίζουν τα μπράβο και όλα θετικά σχόλια πάντως. Τα σχόλιά μου ήταν περισσότερο, φιλοσοφικά ας πούμε.

Ένας μεγάλος λόγος που επανεκτελούμε τα κλασσικά έργα είναι κυρίως γιατί δεν υπήρχαν ηχογραφικά μέσα τότε. Επίσης ποτέ ένα έργο δεν είναι το ίδιο, και κανένας μαέστρος δεν προσπαθεί να αντιγράψει ηχητικά έναν άλλο. Εκτελούν πάντα αυτό που υπάρχει γραπτώς, το οποίο δεν είναι αρκετό και ξεκάθαρο. Ένα εύκολο παράδειγμα είναι το tempo, μιας και δεν υπήρχαν τα "bpm" τότε. Επίσης τα όργανα μπορεί να διαφέρουν, τόσο σε αναλογικό αριθμό, τόσο και σε διαφορετικά όργανα, ή ακόμα και σε εντελώς νέα και μοντέρνα όργανα - καθώς είναι γνωστό πώς 200 χρόνια πριν τα όργανα δεν ήταν καθόλου ίδια, και κάποια έχουν εξαφανιστεί εντελώς - έχοντας αντικατασταθεί πλήρως από άλλα νέα. Τέλος πάντων - τα λέω αυτά γιατί δεν νομίζω να μπορεί να υπάρχει συσχετισμός με το σήμερα και μια επανεκτέλεση ενός κομματιού που γράφτηκε σε μοντέρνα μέσα, ειδικά όταν μιλάμε για το '90. Επίσης όταν μου λες ότι ήθελες να φτιάξεις κάτι ίδιο, δε νομίζω ότι κυνηγάς το διαφορετικό μέσω της τύχης. Ή το ένα, ή το άλλο. Επίσης μη χρησιμοποιούμε όρους μόνο και μόνο για το έτσι. Remix: Το remix έχει ξεκάθαρο στόχο τη διαφοροποίηση. Στο remix παίρνεις ένα κομμάτι (ή μέρος του) και το διαφοροποιείς σύμφωνα με το γούστο σου. Το επανα-μειξάρεις (re-mix), υπάρχει ξεκάθαρη επεξεργασία σύμφωνα με το γούστο του καλλιτέχνη, και η πρόθεση έρχεται γιατί αυτός πιστεύει ότι έχει να δώσει κάτι παραπάνω, και ξεκάθαρα κάτι διαφορετικό. Remaster: Ένας όρος που χρησιμοποιήται πολύ λάθος και πολλοί το μπερδεύουν με το remake. Το remastering είναι η αυτούσια επεξεργασία του υπάρχοντος υλικού χωρίς καμία μουσική επέμβαση. Αυτό γίνεται για να περάσει ένα παλιό κομμάτι από ένα παλιό μέσο σε ένα καινούργιο, πχ κάτι που ηχογραφήθηκε σε ταινία και πρέπει να περάσει ψηφιακά. Για γίνει αυτό υπόκειται επεξεργασία. Όταν πρέπει να αντικαταστήσεις-επανηχογραφήσεις κάτι, τότε τις περισσότερες φορές παίρνει αρνητικές απόψεις, καθώς εκεί χάνει την αξία του και την ταυτότητά του. Remake: Όταν παίρνεις κάτι παλιό και το χτίζεις εξ'ολοκλήρου από την αρχή. Εκεί αρκετές φορές υπάρχει καλλιτεχνική παρέμβαση, αλλά συνήθως έχει λόγο ο αρχικός δημιουργός και όχι κάποιος τρίτος. Αυτό που άκουσα δεν είναι τίποτα απ'όλα αυτά, είναι απλά μια καλή αντιγραφή. Δεν έχω ακούσει ποτέ αντιγραφή, παρά μόνο σε βιντεάκια που έγιναν γνωστά μόνο και μόνο λόγω της ομοιότητας που προξένεψαν. Συνήθως είναι είτε κάπως αστεία, προξενούν δέος (συνήθως λόγω θανάτου), ή παίρνουν περίεργα σχόλια (όπως τους Greta Van Fleet που έμοιαζαν υπερβολικά στους Led Zepelin). Ξαναλέω, καλά κάνατε ότι κάνατε, απλά προσωπικά δε βλέπω κάποιο νόημα, πέραν της τεχνικής εξάσκησης.

Ας αναφέρουμε και το ότι, και 300 να το πήρε στο παρελθόν, αυτό δε σημαίνει ότι αξίζει το ίδιο στο παρόν. Εκτπώσεις/προσφορές, πληθορισμός, προσφορά-ζήτηση, stock, κόστοι εισαγωγής, διαφορές στην ισοτημία - είναι από τους λίγους παράγοντες που παίζουν ρόλο στην τιμή ενός προϊόντος. Τον περασμένο Σεπτέμβρη έπαιρνες κάρτα γραφικών με 150 ευρώ, και ένα μηνά μετά η ίδια έκανε (και ακόμα κάνει) 400. Εδώ παίζουν ρόλο ακόμα περισσότερα - αλλά είναι ένα απλό παράδειγμα για το πόσο πολύ μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα μέσα σε λίγο καιρό.

Νομίζω είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνεις πιστή αντιγραφή και τα παραδέχομαι τα παιδιά γιατί έκαναν πραγματικά καλή δουλειά. Ξέρω ότι δεν είναι διασκευή, κάνει μπαμ. Δεν είπα ότι κάτι είναι βαρετό ή το αντίθετο, και ναι, είχα καλή πρόθεση όταν έγραψα ότι παραείναι ίδιο! Διαφωνώ όμως με τη φιλοσοφία σου στις διασκευές, γιατί αυτό δεν είναι διασκευή, είναι κάτι σαν επανεκτέλεση. Σκέψου όμως ότι ακόμα και τεράστια tribute bands δε κυνηγούν τον ίδιο ήχο, ούτε το ίδιο γρέζι στη φωνή, αλλά το ίδιο συναίσθημα, παίζοντας πιστά τη μουσική που έγραψαν οι παλιοί. Πιστά δε σημαίνει πανομοιότυπα όμως. Η ερώτησή μου είναι η εξής, και είναι καθαρά πρακτική. Οκ έστω ότι δημιούργησες το απόλυτο αντίγραφο. Γιατί να ακούσω αυτό και όχι το original? Σε άλλες μορφές τέχνης, το αντίγραφο έχει νόημα γιατί το πρωτότυπο είναι μοναδικό, και σίγουρα αξίζει πολλάκις εκατομμύρια. Εδώ όμως δεν ισχύει, καθώς η μουσική είναι σχεδόν απόλυτα προσβάσιμη. Βρίσκω λόγο και νόημα μόνο στη προσωπική ευχαρίστηση του δημιουργού - που είναι απόλυτα σεβαστή και αξιοέπενη, αλλά πέρα από αυτό, δε ξέρω αν δίνει κάτι σε τρίτους.

Είναι πολύ καλό! Τεχνικά μου φαίνεται ότι η φωνή χάνεται όσο χαμηλώνει η ένταση της, άρα ήθελε παραπάνω compression. Αλλά γενικά είναι πολύ όμορφο. Αλλά, λέω εγώ τώρα... μήπως παραείναι ίδιο? Δε ξέρω βέβαια ποιος ακριβώς είναι ο ορισμός του Tribute. Φαντάζομαι όμως ότι αυτός ήταν και ο στόχος σας. Αλλά, κάθε μουσικός που παίρνει μέρος, δε πρέπει να βγάλει και λίγο από τον χαρακτήρα του και τον ήχο του? Ποιο το νόημα αν προσπαθήσεις να κάνεις ένα κομμάτι 1:1 αντιγραφή - πέραν της εξάσκισης ή της μίμησης (που δε θεωρείται ιδιαίτερα αποδεκτό)? Είναι σαν να κάνεις ξεπατικοτούρα τον Picasso και να το παρουσιάζεις κάπου για να τον τιμήσεις. Περίεργο μου φαίνεται. Καλή δουλειά πάντως, μη παρεξηγηθώ πάλι :P

Βγάζει περισσότερο νόημα έτσι. Διαβάζοντας "DAW benchmark" προφανώς το μυαλό πάει στη μετρηση δύναμης κάθε DAW, όχι κάθε hardware για χρήση σε DAW.

Νομίζω μια τέτοια "έρευνα" θα ήταν καλή μόνο αν γινόταν ακριβώς στο ίδιο μηχάνημα, με ακριβώς το ίδιο λειτουργικό, και μόνο για λόγους προσωπικού συσχετισμού και όχι απολυτότητας. Λόγω της φύσης των υπολογιστών, είτε μιλάμε για laptop, είτε για desktop, τα χαρακτηριστικά είναι τόσο διαφορετικά που δεν έχει κανένα νόημα η σύγκρηση μεταξύ διαφορετικών χρηστών. Πέραν αυτού, ακόμα και ακριβώς ίδια να ήταν, ένας χρήστης μπορεί να έχει διαφορετικές ρυθμίσεις στο σύστημά του - όπως ένα μικρό setting στο bios, overclocking, cooling, power settings. Για να γίνει ακόμα χειρότερο, υπάρχουν και όλα αυτά που τρέχουν στο background, από ένα μικροπρόγραμμα ανανέωσης οδηγών, μέχρι ένα σωρό bloatware, antivirus και άλλα προγράμματα που σίγουρα θα επιρρεάσουν τα αποτελέσματα. Ένας κακός driver μπορεί να φέρει τρανταχτές διαφορές. Αυτός που κάνει benchmarks πρέπει για μένα να είναι επαγγελματίας, ή έστω πολύ καλός γνώστης του αντικειμένου, και της τεχνολογίας που το περιβάλλει. Όλα τα τεστ θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πανομοιότυπα γίνεται, αλλιώς δεν έχει πραγματικά κανένα νόημα. Θα υπάρχουν συμπεράσματα που δεν έχουν καμία συνέπια.

Πάμε Nick! Μη το βάζεις κάτω! Παίζε εσύ και εμείς ακούμε!

Σου γράφω εδώ δύο κανάλια που εγώ έμαθα πολλά παρακολουθώντας τα: 1) https://www.youtube.com/c/Producelikeapro Μixing engineer με μεγάλο βιογραφικό (Aerosmith, Ramones, Korn και πολλά άλλα). Είναι ιδιαίτερα αναλυτικός με πολύ θετική αύρα. 2) https://www.youtube.com/c/inthemix Ένας ωραίος τύπος που αναλύει τις λεπτομέριες για κάθε τι που χρειάζεσαι, και απευθύνεται κυρίως σε πολύ αρχάριους που ξεκινούν μουσική παραγωγή και τα κάνουν όλα μόνοι τους. Δουλεύει σε FL Studio αλλά σου μαθαίνει το πώς λειτουργεί το κάθε τι, που σημαίνει ότι μπορείς να το πάρεις και να το κάνεις ότι θες. Πχ ένα δικό του βίντεο για το compression Γενικά καλό είναι να βλεπεις το ίδιο concept από διαφορετικούς ανθρώπους. Η εμπειρία μου μου λέει ότι θα πάρεις κάτι διαφορετικό απ'τον καθένα.

Αν μάθεις το τι ακριβώς κάνει το κάθε εργαλίο - plugin, θα καταλάβεις ακριβώς και πότε/πού πρέπει να το χρησιμοποιήσεις. Νομίζω προς το παρόν έχεις μπερδευτεί με το να βλέπεις βίντεο απανωτά, και έχεις χάσει το νόημα με ορολογίες και περιττά πράγματα. Αν ξέρεις τι είναι το compression, δε χρειάζεται να σου πει κάποιος αν πρέπει να το χρησιμοποιήσεις ή όχι. Μαθαίνεις τι κάνει, πώς να το χρησιμοποιήσεις, και μετά είναι στο χέρι σου να το κάνεις ότι θες, όπως θες. Δέν υπάρχουν κανόνες, δεν υπάρχουν "πρέπει". Ένα sample μπορεί να είναι τέλειο και να μη χρειάζεται ούτε να κουνίσεις το μικρό σου δαχτυλάκι. Σπάνιο, αλλά μπορεί να τύχει. Δε χρειάζεται κανένα VU meter, ούτε πριν, ούτε μετά. Ουτε gain plugins χρειάζονται - δώσε σημασία στη λέξη, κυριολεκτικά μιλάω. Δεν χρειάζονται. Τα χρησιμοποιούμε μόνο όταν πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε, ανάλογα την περίπτωση, όχι γιατί το είπε ένα tutorial. Υπάρχει ένας μικρός κανόνας, μόνο και μόνο για να σου κάνει πιο εύκολη τη ζωή στο mixing. Αυτός είναι το λεγόμενο "headroom" - να αφήνουμε χώρο στις εντάσεις - και κυρίως στον μείκτη και στα faders, έτσι ώστε να μπορούμε να κάνουμε αλλαγές στις εντάσεις χωρίς να χρειαζόμαστε περαιτέρω επεξεργασία με plugins. Στο Ableton αυτός είναι ο μείκτης σου, εδώ βλέπουμε το track 1, ρυθμισμένο στην ένταση 0. (a) (d) Περίπτωση 1η - Έστω ότι βάζεις ένα όργανο και παίζει πολύ δυνατά σχετικά με το υπόλοιπο mix. Τι κάνεις? > Κατεβάζεις το fader από το 0, κάπου ώστε να κάθεται καλά και ισορροπημένα. Εύκολο. Περίπτωση 2η - Έστω ότι το όργανο είναι πολύ χαμηλά όταν το φορτώνεις. Τι κάνεις? > Επιλογή 1: Ανεβάζεις το fader πάνω από το 0. Εδώ δημιουργείται το πρόβλημα. Αν θες να το ανεβάσεις παραπάνω, μπορείς μέχρι τα +6db (b). Αυτό κάνει το mix πολύ περιορισμένο για πάρα πολλούς λόγους. Σκέψου ότι δεν έχει γίνει ακόμα καμία επεξεργασία - απλά έβαλες το όργανο. Πχ, αν πας να κάνεις compression, το επίπεδο θα πέσει και μετά τέλος, το fader στον μείκτη είναι άχρηστο. > Επιλογή 2: Βάζεις ένα gain plugin και το φέρνεις στα μέτρα του χωρίς να αγγίξεις το fader. Έτσι αφού κάνεις επεξεργασία, μπορείς να κάνεις μικροαλλαγές μέσω του fader. Κάτι που κάνουν πολλοί, είναι να κατεβάζουν όλα τα faders από την αρχή του mix έτσι ώστε να μπορείς να παίζεις με τις εντάσεις χωρίς gain plugins (c). Άλλοι προτιμούν το -6, άλλοι το -8, άλλοι το -12. Στο τέλος του mix δεν πρέπει τίποτα να είναι κοντά στο 0 (d) (όχι στον fader, αλλά στην πραγματική ένταση, αυτή που βλέπεις με πράσινα να ανεβοκατεβαίνει όταν κάτι παίζει). Αυτό γίνεται στο mastering. Γι αυτό λοιπόν πρέπει να ξεκινάμε με χαμηλές εντάσεις. Το αν θα κάνεις πρώτα EQ και μετά Compress είναι μεγάλη συζήτηση. Εξαρτάται από ένα σωρό πράματα + καθαρά προσωπική άποψη. Τέλος, κλείνω με το εξής: Κάθε plugin που βάζεις έχει 3 σκοπούς. Είτε για να διορθώσεις κάτι, είτε για να αλλάξεις τον ήχο (sound design), είτε για να σε βοηθήσει να δεις κάτι (βλέπε LUFS meters). Δεν είναι μόνο για live. Έχει 2 modes, το live performance/loop mode και το production/daw mode. Aλλάζει με ένα κουμπί. Οι περισσότεροι παραγωγοί ηλεκτρονικής μουσικής χρησιμοποιούν Ableton άντε και FL Studio, αν και έχει πέσει πολύ.

Καταρχάς ας χωρίσουμε τις διαδικασίες: Composing - Recording - Mixing - Mastering. Τις περισσότερες φορές, αν μιλάμε για σοβαρή δουλειά, κάθε κατηγορία την αναλαμβάνει άλλος. Αυτό σημαίνει ότι - εφόσον έχει τελειώσει η σύνθεση, έχουν γίνει οι ηχογραφήσεις, κτλ, ο Mixing Engineer πρέπει να παραλαμβάνει μόνο αρχεία ήχου (stems), όχι midi. Εκεί, το gain staging είναι το πρώτο πράγμα που κάνει όταν ξεκινάει το mixing. Βέβαια τώρα μιλάμε για έναν solo μουσικό που τα κάνει όλα μόνος. Εκεί ο καθένας μπορεί να δουλεύει διαφορετικά. Σίγουρα δεν είναι τίποτα απόλυτο. Δεν υπάρχει ένας και μοναδικός τρόπος που πας τυφλά και ξεμπέρδεψες. Υπάρχουν κάποια προκαθορισμένα βήματα που μπορείς να ακολουθείς, αλλά πρέπει να μπορούμε να ελισσόμαστε ανάλογα την περίπτωση. Ας τα πάρουμε ένα ένα: Midi to Audio: Midi σε wav κάνεις σε 2 περιπτώσεις: Όταν ζορίζεται ο υπολογιστής, και όταν θες να κάνεις περεταίρω επεξεργασία που γίνεται μόνο μέσω Audio (πχ να κάνεις κάτι σε reverse). Αν το κάνεις, θα πρέπει να κάνεις disable/freeze το midi track σου, έτσι ώστε να μπορείς να γυρίσεις πίσω και να κάνεις αλλαγή. Δε χρειάζεται να κάνεις ολική διαγραφή, και σίγουρα δε κάνεις απλά mute γιατί ο υπολογιστείς συνεχίζει να "διαβάζει" ότι πληροφορία έχει το track. Αν δε ζορίζεται ο υπολογιστής, δε βρίσκω λόγω να κάνεις ένα midi σε audio. Ο υπολογιστής ζορίζεται όσο τον φορτώνεις με libraries, vst και plugins. Εδώ παίζει ρόλο το buffer size που έχεις ρυθμίσει στην κάρτα ήχου. Όσο μικρότερο το buffer size, τόσο μικρότερο το latency (για recording), αλλά τόσο περισσότερο ζορίζεται ο υπολογιστής. Όσο μεγαλύτερο, τόσο περισσότερα μπρούμε να φορτώσουμε. Gain Staging & Mixing: Το gain staging είναι το πρώτο πράγμα που κάνει ο mixing engineer όταν λάβει τα stems. Αυτό σημαίνει ότι τα φτιάχνεις σωστά τις εντάσεις παντού. Αυτό δε σημαίνει ότι όσο γράφεις τη σύνθεσή σου, αφήνεις τα πάντα στην ένταση που έχουν όταν τα φορτώνεις. Πρέπει όταν βάζεις ένα νέο όργανο ή κάποιο εφε, να κάνεις ένα πρώτο gain staging έτσι ώστε να έχεις ένα καλό balance πριν πας στο στάδιο του mixing. Άλλα samples είναι προ-ρυθμισμένα στο -6db, άλλα στο -12, άλλα πάλι στο 0. Αν δε πειράξεις τις εντάσεις, θα γίνει χαμός όσο συνθέτεις. Το ίδιο ισχύει και με το panning, compressing, EQ, reverbs, και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Ναι, συνήθως αυτά γίνονται στο mixing γιατί δε θες να ζορίσεις τον υπολογιστή όσο συνθέτεις, αλλά αν είναι βασικά κομμάτια της σύνθεσης τότε πρέπει να τα κάνεις πριν το mixing. Ένα βασικό παράδειγμα είναι το double-tracking στις κιθάρες. Φυσικά και δε θα αφήσεις το panning στο κέντρο. Η μία θα είναι hard left και η άλλη hard right. To ίδιο ισχύει για το EQ και το compressing, γιατί έτσι μπορείς να φτιάξεις τον ήχο που θες (sound design) πριν πας στο mixing. Και σίγουρα μπορείς να βάλεις reverb, delay και άλλα εφέ. Εγώ πχ δε κάνω ποτέ bounce ή freeze ή pre-render, γιατί ο υπολογιστής μου αντέχει και κάνω καλή διαχείρηση (πχ purge samples στο Kontakt, disable tracks όταν γράφω ένα άλλο section και δε τα χρησιμοποιώ, κτλ). Επίσης, επειδή δεν ζορίζεται το pc, κάνω mixing πάνω στα midi, κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του project. Θα κάνω το side-chain μου, θα κάνω σίγουρα EQ, να δω αν ένα sample ταιριάζει με ένα άλλο, για να δω τι μπορώ να κάνω ή αν χρειαστεί να αλλάξω σε ένα άλλο. Τίποτα δεν είναι απόλυτο, θέλει αρκετό πειραματισμό, εξοικίωση με όλα αυτά που έχεις, και κάποια στιγμή βρίσκεις ένα ρυθμό που απλά σε κάνει αποτελεσματικό.