Yannis Methenitis

Μπράβο κυρ Αλι μου! Πολύ πετυχημένο. Άψογο το ρεφρεν κι η όλη εκτέλεση. Λίγο βαθάκι μου 'λειψε στο βόκαλ (όχι πολύ) αλλά είπαμε, τα καλά βγαίνουν στη πλάκα. Θαυμάζω τα άτομα που έχουν άνεση με δύση και ανατολή, όπως εσύ (κι ας λες ότι θες).

Γεια σου Λουκά με τα ωραία σου!

Απο την επιτόπια έρευνα που έκανα ο κόσμος που συνάντησα είναι αλλιώς εκεί και θα το τιμήσω δεόντως. Πρόκειται για στέκι ροκάδων και μοτοσυκλετιστών.

Φάγαμε πόρτα στο Κλημέντι. Είναι κλεισμένα τα πάντα. Ζημνιά...

Αφορμή για διαζύγιο ψάχνεις;

To πήρες ζεστά το άθλημα. Μπράβο!

Λυπάμαι...

Και για να μη ξεχνιόμαστε πριν λίγο τσέκαρα το venue Ειδιλιακό. Οποιος κοντάει, περνάει. Αλλά να κλείσουμε πρωτα τραπέζι noiz.

Άμα έχεις δίτροχο... και φίλο τον Αλί...

Θα είμαι εκεί! Και δεν κάνω πλάκα. Ευχαριστώ για το τιπ @trolley.

Γέρος είναι όποιος αισθάνεται έτσι. Παραθέτω και μια απο την επίσκεψη του γέροντα @Terry RoscoeBeck5 στα μέρη μας, που με το ζόρι ήπιε σχεδόν μια μπύρα. Δεν ήταν στα χάι του αλλά στη φωτό σκίζει. Είναι φωτογενής ο άτιμος. 20230719_124023.mp4

Μπράβο στους γέροντες! Εμείς εδω οι νεότεροι τα πίνουμε στη φύση, μόνοι χωρίς ανταγωνισμό.

Το επόμενο μου αμάξι, όσο παλιό και να'ναι θα πρέπει να έχει clima, γιατί τα κοινά air condition πάντα δεν είχαν απόδοση όταν τη χρειαζόμουν. Και δεν έφταιγε το υγρό.

Με 'γειά Νίκο! Όμορφη είναι. Έχει αναπτύξει και το ανάλογο ενδιαφέρον για Τέλε και ο μικρός μήπως; (Τόση προπαγάνδα να πάει χαμένη;)

Αν και το φλάουτο είναι κλάσικ επιλογή στο ύφος, μια τρομπέτα με σορντίνα (muted) μου πέρασε εμένα απο το μυαλό. Σαν σφαίρα και μετά εξατμίστηκε.

Τα δικα σου κριτήρια (ως πνευστού) σίγουρα ξεπερνούν τα δικά μου αλλά συμφωνώ με τον Νίκο, καθως ίσως εμείς έχουμε συνηθίσει να το ακούμε σαν το vst που σου παρέθεσε, ενώ το δικό σου π.χ. εκεί στο 2.50 θα μπορούσε να είναι ένα ημιτονοειδές συνθ. Βέβαια είναι και πολύ δύσκολο να αποδοθεί ενα sampled πνευστό με τις σωστές δυναμικές και την πρέπουσα χροιά στο πληκτρολόγιο.

Μπράβο Αλί μου. Μου αρέσει που έχεις κεφια και βγαίνουν σε αυτά που γράφεις. Συμφωνώ μαζί σου για το άλλο τρομπόνι. Αυτό σκεφτόμουν όσο το άκουγα πριν διαβάσω οτιδήποτε. Θέλει λίγο πιο bright χροιά για να ξεχωρίσει στην ορχήστρα. Και άμα ψήσεις και το φλάουτο, θα γίνει πανδαισία. Απόψης είναι αυτές όμως και όλοι έχουμε μια. Ποιον να πρωτοικανοποιήσεις... ξεκίνα με τον εαυτό σου κι εμάς μας περισσεύει.

Είναι μέρος του προσκυνήματος στη Φλωρεντία η ξακουστή της μπιστέκα. Το Duomo, το Ponte Vecchio, τα παλάτια και το βραδάκι η μπριζολάρα! Μαζί κι ένα Κιάντι και την έκανες ταράτσα. Την κατάφερες μόνος σου;

Ότι είχα γράψει την πρώτη φορά που το είχες ανεβάσει.

2023 = ηλικία 50. 1993 = ηλικία 20. Ότι και ν' ακούν σήμερα, αυτά που άκουγαν φανατικά στα 20 θα είναι πάντα απο τα καλύτερα τους. True story για όλους. Αν δεν δουν τα ινδάλματα της νιότης τους, ποιούς θα δουν... την Cardi B?

To Wendel ήταν απλά ένα ντραμοκούτι και κόστιζε τοτε πολλά, γιατί ήταν ΕΝΑ και μόνο το επίσης πανάκριβο Linndrum υπήρχε ως τέτοιο. Αλλά ακόμα και αυτό το προγραμμάτισαν να παίζει φυσικά και δεν θυμίζει καθόλου τις μηχανές που γνωρίσαμε στη συνέχεια και έχει απο μια ο καθένας μας. Αλλά συμφωνώ σε αυτό Το άπειρο μπάτζετ χρειαζόταν για να έχουν στη διάθεση τους για πολλές μέρες τα μηχανήματα και τους εγγραφείς που εμείς έχουμε ΜΟΝΙΜΑ πλέον στο σπίτι. Τα λεφτά για τους μουσικούς αυτού του επιπέδου και την τεχνογνωσία των ειδικών δεν έχουμε ή δεν διαθέτουμε. Βέβαια είναι και το ταλέντο στη μέση... Χρησιμοποιούμε το ίδιο reference.

Εδω έχουμε μια πολύ διαφωτιστική συνέντευξη του Elliot Scheiner που ήταν ο βασικός tracking και mixing engineer των Steely Dan, γνωστών για την εμμονή τους στην ποιότητα και τη λεπτομέρεια, με δίσκους αριστουργήματα, με αποκορύφωμα μουσικά και ηχοληπτικά το Gaucho. Άποψη που μοιράζομαι με πολλούς και είναι ο δίσκος που θα έπαιρνα μαζί μου σε ένα ερημικό νησί. Προς μεγάλη έκπληξη του Tyler Burns που έκανε τις σωστές ερωτήσεις απο την άποψη ενός ηχολήπτη, ο ήχος του άλμπουμ οφείλεται σε λιτά, ποιοτικά και σωστά χειρισμένα μέσα. Τίποτα απο τα φούμαρα και τη χρυσόσκονη που έχουν τα πολυδιαφημισμένα "κρυφά" και απρόσιτα εργαλεία που αργότερα έγιναν plugins (αμερικάνικοι compressors, equalizers κ.α.) που όσοι ζήσαμε και δουλέψαμε εκείνες τις εποχές, δεν ξέραμε την ύπαρξη τους καν. Μια καλή κονσόλα (Neve 8068) κι ένα πολυκάναλο (Studer A800 (mk I) 24-track στα 30 IPS, no NR) σαν αυτά που υπήρχαν σε πολλά επαγγελματικά στούντιο της εποχής με τα γνωστά μικρόφωνα (U87, 451, D12, SM57 κ.α.) και "κοινά" outboard μηχανήματα (DBX 160), πλην του plate reverb της EMT που ήταν απλά δύσκολο να βρεις λόγω κόστους, χρησιμοποίησε ο Scheiner. Ακριβά μεν (μιας και όλα τότε ήταν ακριβά) αλλά διαθέσιμα στο εμπόριο. Και προφανώς την γνώση της τέχνης και το εξαιρετικό αυτί του. Για όσους δεν γνωρίζουν τον δίσκο εδω είναι όλος:

Συγχαρητήρια για το κατατοπιστικότατο άρθρο.

Απο τα καλύτερα σας! Το γλυκό έδεσε με τον Σπύρο στο μπάσο. Μπράβο!