Τα πάντα

Ωραίος ήχος και όμορφο-πλήρες review!! Εκτός από τη θέση bridge + mid, πολύ Fender-o-Gibson μου ακούστηκε και μου άρεσε ο συνδιασμός!

Πραγματικά συγκινήθηκα πολύ. Συγχωρέστε με, είμαι γέρος κι ευσυγκίνητος.

Δε γελάνε με το lick, γελάνε με τον παράξενο και μη-βολικό δαχτυλισμό. Όσο μεγάλωνα και έπαιζα μπουζούκι στο σχολείο, ο Χιώτης ήταν το είδωλό μου. Είχα αγοράσει τον live δίσκο που έπαιζε ο Θανάσης Βασιλάς. Ακόμα το ακούω και παιθαίνω την πλακάρα μου. Δε μπορεί να αντιληφθεί το μυαλό μου την τελειότητα αυτού του σόλο (από το συγκεκριμένο live).

@ fusiongtr Τα εχουμε ξαναπει πολλες φορες.Για την παρτη σου παλικαρι μου δεν υπαρχει ευχαριστω. Δεν ξερω τι να πω,ειναι πολυ λιγο. Για ολα....

Το ακούω όλο, ώρα τώρα, έχω βάλει ένα κρασάκι, και .... δάκρυσα ρε γμτ. Το τι μου θυμίζει κάθε ένα κομμάτι ρε φούστη μου, είναι απίστευτο. Τι υπέροχες στιγμές, πόσες μπύρες, αστεία, ουρλιαχτά, τραγούδια, μια ολόκληρη ζωή στο "Βουράδικο". Μετά ανταλλαγή κομματιών με mail, πάντα περίμενα να ακούσω το επόμενο ... Τεσπα, να σε έχει ο θεός καλά Γιωργάρα μου, γιατί το αξίζεις, και σαν μουσικός, και σαν κιθαρίστας, και σαν άνθρωπος. Προσωπικά σ' ευχαριστώ μέσα απ' την καρδιά μου. ΔΙΣΚΑΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "οι μπεκρουλιακες εκει τα κανανε μανταρα καθε βραδυ" Κάπως έτσι θα πρέπει να σκέφτονταν και οι γείτονες του gvour όποτε μαζευόμασταν.

Ο "τυφλος",ηταν ο γιγαντας Jeff Healey. Ακομα εχω το σαουντρακ της ταινιας σε δισκο. Aπο τους αγαπημενους μου μουσικους εβερ. Σε ευχαριστουμε πολυ για τα λογια Πανο,ειλικρινα.

Ισως να το εχω ξαναπει αλλα σε λαθος χωρα γεννηθήκατε.Στη Αμερικη θα σας προσκυνούσαν.Επισης ακουγωντας τα κομματια, μου ηρθε στο μυαλο μια σκηνη απο την ταινια ο μπραβος οπου στο μπαρ τραγουδαει με την μπαντα του ενας τυφλος και μπροστα εχουν βαλει τσιπα γιατι οι μπεκρουλιακες εκει τα κανανε μανταρα καθε βραδυ

αν είμαι εγώ ασαφής και λακωνικός...εσύ είσαι τουλάχιστον ανυπόμονος ! ναι ε? such as? (προσωπικά θα συμφωνούσα μαζί σου και μόνο εν μέρει, με το κατά#5. Αν και πάλι είναι και δική μου άποψη, ή μάλλον ήταν μέχρι να την πιάσω στα χέρια μου και να πάρω τη σκληρή απόφαση να εκταμιεύσω. Όλα τα άλλα που ανέφερα είναι καθαρά -και- δικές μου απόψεις, άσχετα αν μπορεί να συμφωνεί μαζί μου ο μισός κιθαριστικός πλανήτης) Μετά το αποψινό καθιερωμένο noodling πριν βγάλω τα σκυλιά βόλτα, κατέληξα ότι χρειάζεται οπωσδήποτε ένα δείγμα σκέτο για να βγούν καλύτερα οι ήχοι, και μάλλον με πένα (το προηγούμενο είναι με δάχτυλα). Θα επανέλθω. Επίσης έχω την εντύπωση ότι τα ύψη των μαγνητών έχουν κατα κάποιο τρόπο προσδιοριστεί από το πως θέλει η fender να ακούγεται η κιθάρα και να έχει όλους τους ήχους σε κάποια ισορροπία. Πχ ο μεσσαίος είναι ο πιό αδύναμος και το μπλεντάρισμά του χαμηλώνει την αίσθηση των άλλων. Συνεπώς αν θέλεις να ακούς πιό έντονο το strat effect πρέπει να έχεις μια θέση όπως ήρθε από το εργοστάσιο. Αν θες πιό τελε ήχο με υποψία strat γκαζώνεις με ανέβασμα τους άλλους δυο. Αλλά ακόμα είναι νωρίς.

μάλλον το ΣΚ θα το ανέβω το βουνό και άντε θα ανεβάσω και ένα video με το σχετικό φυσικά commentary για τη πάρτη μας, για να γουστάρουμε χαχαχαχααχαχαχα

Που να φανταστώ ότι το έγραφες σε τέτοια έκταση, όταν εγω σε πήρα στο ψιλό για την σαφήνεια και την αναλυτικότητα σου. Εύγε νέε μου! Πάντως φαίνεται να αναφέρεις στα θετικά κι αρνητικά, απόψεις που προφανώς διάβασες - άκουσες και δεν είναι δικές σου. Δεν είναι απαραίτητες. Μας αρκεί η γνώμη σου εκεί.

Αγαπητέ Κώστα, gaming tv πήρα για το πολύ μικρό input lag της τάξης του κάτω από 10 ms. Από κει και πέρα και η τιμονιέρα είναι πολύ αξιοπρεπής έως πολύ καλή. Τα κορυφαία τα αφήνω στους κορυφαίους. Για τα πετάλια ρώτησα σε sim racing φόρουμ εάν είναι αρκετα τα 12-bit ανάλυση, ήτοι 4096 values, που διαβάζει σε κονσόλα. Γιατί σε PC είναι 16-bit ή γύρω στα 65500 values. Και με έπεισε ένα παιδί με τα μαθηματικά του που καταλήγουν στο ότι διαβάζει περίπου 40 διαφορετικές τιμές μέσα σε 1 χιλιοστό. Άρα είναι καλύτερο και από αυτό που μπορεί να καταλάβει το πόδι κάποιου. Περιμένω την ανάβαση σου στο Pikes με το flair που σε διακρίνει!

Οδηγίες και λεπτομέρειες για το bender https://www.fmicassets.com/Damroot/Original/10001/Glaser_Bender_Use_and_Adjustments_7720618000_Brent_Mason_Telecaster.pdf

δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να γελάνε με αυτά τα λικς. Σίγουρα τους βγαίνουν τα μάτια, αλλά γιατί να γελάνε κι όλας? Πολύ παράξενη αντίληψη. Γενικά υπάρχει αυτή η αντίληψη από τους δυτικούς για το μπουζούκι σρέντινγκ. Ότι είναι είναι δηλαδή ένα θέαμα... Κάτι σαν ζογκλερικό...

θελω να βάλω maple και ψάχνω κατι καλύτερο απ αυτο που ήδη έχω. Έχετε καποια πιο αξιοπιστη λύση?

... και άλλα πολλά!

ε, ένα καλό monitor με VRR ή μια καλή τηλεόραση βοηθάει από πλευράς latency αλλά κυρίως από πλευράς άνεσης για τα μάτια. Έχει διαφορά ένα καλό μόνιτορ για πολύωρο gaming, εγώ προσωπικά το νιώθω. Για να έχεις uψηλό framerate και να βλέπεις και κάνα γραφικό καλό επίσης χρειάζεται ένα καλό pc τουλάχιστο σε κάποια από τα simulators, γιατί κάποια άλλα που το core τους φτάνει να κλείνει και δεκαετία και είναι δημοφιλή και ρεαλιστικά, παρόλα τα updates βελτίωσης τρέχουν και σε πιο φθηνά συστήματα κανονικά. Μια 'άλφα χρηματική επένδυση αναγκαστικά λοιπόν θα την κάνει κάποιος. Αλλά οι υπερβολές δεν θα παίξουν τόσο ρόλο, καλούς χρόνους πετυχαίνεις όπως και με τη μουσική καλό αποτέλεσμα αντίστοιχα με την εκπαίδευση και την εξάσκηση. Είναι ωραία όμως η φάση. Μου ανοίξατε την όρεξη να ρίξω μια οδήγηση, σήμερα δεν μπορώ αλλά θα μπω το σκ να παίξω κανα dirt ή κανα wrc και άμα λάχει θα βάλω ένα βιντεάκι με ανάβαση το pikes peak και θα προσπαθήσω να κάνω κάτι αξιοπρεπές, γιατί είμαι και απροπόνητος.

Εξαιρετικό review. ΥΓ: Ποτέ δεν θα επέλεγα ότι ''είναι Tele'' σε τυφλό τεστ ακούγοντας το συγκεκριμένο κλιπ. Ούτε καν όταν αρχίζει και sparkl-ίζει στο 1:02

Μετά από αρκετή σκέψη και περίοδο ωρίμανσης κατέληξα στην συγκεκριμένη κιθάρα που σίγουρα δεν είναι μια απλή off the shelf κιθάρα που την παίρνει κανείς χωρίς πολλή σκέψη ιδίως αν δεν είναι επαγγελματίας. Εχοντας χρόνια στην κατοχή μου μια "αιρετική" telecaster (1973 Deluxe) ήμουν συνδεδμένος με το όνομα αν και το μυαλό μου ήταν πάντα σε μια strat που μιά φορά στη ζωή μου έφτασε δίπλα μου και την τελευταία στιγμή χώθηκε μπροστά η Deluxe. Εκτοτε η strat έμεινε όνειρο. Αργότερα πήρα και strat και tele αλλά σε φτηνές εκδόσεις, αλλά πλέον η αγάπη για τις telecaster ήταν σίγουρη. Από τη στιγμή που βγήκε η Brent Mason και τη συζητήσαμε εδώ πριν ένα χρόνο ήταν στο μυαλό μου, αλλά έπρεπε να συντρέξουν διάφορες προϋποθέσεις. Κάποια στιγμή ήρθε μια και στην Ελλάδα και ήταν για καιρό στο κατάσημα του Νάκα. Ελεγα για καιρό αυτή ...μπορεί να γίνει δική μου. Αλλά δεν το επιδίωξα. Οι υποχρεώσεις πολλές. Η τελευταία, η ιστορία της Ολλανδίας, με ζόρισε αρκετά και δεν είχα μυαλό για αγορές. Παραδόξως η κιθάρα πουλούσε καλά στο εξωτερικό, έπαιρνε καλές κριτικές και οι τιμές είχαν πάρει την ανιούσα. Η μία και μοναδική μάλλον στου Νάκα με γλυκοκοίταζε σταθερή στις απαιτήσεις της, καθώς σίγουρα στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλοί τρελλοί να θελήσουν να επενδύσουν τέτοιο ποσό σε μια country κιθάρα (αν και ουσιαστικά είναι πολυσουγιάς - όπως την θέλει ο Mason) που φοράει ένα B-G bender. Ο χρόνος περνούσε και έλεγα όταν επιστρέψω και χαλαρώσω θα δω αν υπάρχει μια κίτρινη κορδέλλα δεμένη στην βαλανιδιά....(αυτό για τους παλιούς...) Φυσικά δεν ήμουν διατεθειμένος να διαθέσω τέτοιο ποσό για τυφλή αγορά. Ούτε από τον θωμά, αλλά ούτε κι απο δω. Τις τελευταίες squier που αγόρασα θυμάμαι τις δοκίμασα επί 2-3 ώρες σε 2 επισκέψεις και επέλεξα ανάμεσα σε τουλάχιστον 5-6 τη φορά. Η κιθάρα ήταν διαθέσιμη για άμεση αγορά στην Αθήνα. Ζήτησα να μου τη φέρουν εδώ χωρίς υποχρέωση. Οντως ήρθε και εκανα δυό επισκέψεις να δοκιμάσω αυτά που ήθελα. Και μετά από δεύτερες και τρίτες σκέψεις ο κύβος ερρίφθη. Δεν ήθελα και πολύ να το σκεφτώ. Δεν θα έμπαινα ποτέ σε διαδικασία να παραγγείλω από εξωτερικό. Μια και βρέθηκε εδώ, η αυτή ή καμμιά. Η τιμή είχε μείνει σταθερή, στο εξωτερικό έχει ήδη ξεφύγει, και εδώ υπήρχε και η δυνατότητα των δόσεων. Επί της ουσίας. Η συζήτηση έγινε εδώ πριν ένα χρόνο, ενώ πρόσφατη ήταν και η συζήτηση αν αξίζει σήμερα ένα ποσό όπως ένα χιλιάρικο για μεξικάνικες ή δυο και βάλε για αμερικάνικες. Για να δούμε τι έχουμε λοιπόν. Χαρακτηριστικά. Η κιθάρα είναι ρεπλικα της κιθάρας του Bent Mason. Εχει ένα mat μπλε χρώμα, που βασικά είναι αστάρι, μια γενικά κιτς "χωριάτικη"-country εμφάνιση με χρυσά ποτς σε συνδυασμό με νικελ, locking tuners, 3 μαγνήτες SD, έναν mini humbucking neck, έναν hot stack strat middle (κόκκινο!) και έναν vintage stack tele bridge. Ο μεσσαίος έχει δικό του Blend pot αλλά και bypass διακόπτη στο tone pot. Φυσικά το κυριώτερο χαρακτηριστικό είναι το b-g bender περασμένο από τον ίδιο τον Joe Glaser. Για όσους δεν γνωρίζουν, μπορείς μ αυτό να ανεβάσεις ένα ενάμιση τόνο την ΣΙ ή την ΣΟΛ τραβώντας με τη ζώνη την κιθάρα μέσω ενός μοχλού. Είναι κάτι που αρέσει στους country παίκτες...περι ορέξεως.... Η κιθάρα συνοδεύεται από κανονικη βαλίτσα και μαζί παίρνεις και 2 dunlop belt clips για την τοποθέτηση των ζωνών. Εμφάνιση - Υλοποίηση. Η κιθάρα είπαμε έχει μια κιτς εμφάνιση. Δεν είναι κούκλα με την αυστηρή έννοια του όρου. Όμως είναι κουκλάρα αν σου κάνει κλικ. Δεν γιαλίζει, τα χρώματα είναι κουφά και φυσικά είναι τελε και όχι γκλαμουρίστικη στρατ. Την αγαπάς ή τη μισείς. Γι αυτό που είναι όμως είναι απλά τέλεια. Οι λεπτομέρειες στην κατασκευή σκοτώνουν. Δεν μπορώ να φανταστώ αν το άψογη μπορεί να έχει μεγαλύτερη διαβάθμιση. Δεν προεξέχει τίποτα, δεν γρατσουνάει τίποτα, το χρώμα είναι λείο όπως λέμε λείο, δεν υπάρχουν σπυριά ή ατέλειες. Η ματ αίσθηση του σώματος είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Το μανίκι είναι χάρμα οφθαλμών και αίσθησης. Εχει μια σατινέ αίσθηση, από μακρυά μοιάζει για νίτρο ή σχετικά λούστρα, αλλά δεν κολλάει στο χέρι και παίζεις απροβλημάτιστα. Το string tree φαίνεται κάπως offset, αλλά είπαμε είναι αντιγραφή Brent Mason. Το ίδιο ισχύει για τον neck μαγνήτη για τον οποίο έχουν γραφτεί χιλιάδες ποστ στο δίκτυο ότι "κατά λάθος" έχει τις βίδες προς τα κάτω, κάτι που φυσικά δεν ισχύει και το έχει πει κι ο ίδιος. Τα tuners έχουν καλή αίσθηση, δεν χάνουν με τίποτα και όταν χρειαστεί έρχονται στον τόνο σου εύκολα. Τα ποτς γραπώνουν στο χέρι, δεν ακούγονται καθόλου, έχουν την σωστή αίσθηση ούτε χαλαρή ούτε σφιχτή, το ίδιο και ο διακόπτης. Η κιθάρα ζυγίζει 3.6 κιλά που είναι εξαιρετική τιμή, αν υπολογίσεις οτι τόσο ζυγίζουν οι affinity μου που όμως δεν έχουν μέσα τα σιδερικά του Glaser. Απο ζύγισμα επίσης είναι ΟΚ χωρίς neck dives κλπ. Το heastock είναι ελαφρά στενότερο και παχύτερο, ενώ το τελευταίο κλειδί είναι αρκετά έξω και όταν μπαίνει στη βαλίτσα γυρίζει, αλλά ευτυχώς όχι τόσο που να ξεκουρδιστεί πολύ. Με την κιθάρα εκτός τα dunlop clips δίνεται επίσης ένα αλενάκι των 10 σεντς και όχι άλεν για το truss rod που φυσικά θέλει βγάλσιμο του pick guard για να το ρυθμίσεις. Αλλά είπαμε με τις 10άρες που έρχεται και όπως έρχεται δεν χρειάζεται για την ώρα. Αίσθηση στο παίξιμο. Εδώ έχουμε τον άσσο. Η κιθάρα απλώς παιζει μόνη της. Δεν υπερβάλλω. Ενω έχει 7.25 ακτίνα, το μανίκι της είναι είναι πανεύκολο σε μένα που συνήθισα την deluxe με την μεγαλύτερη ακτίνα και τα jumbo frets. Εδώ δεν με ενοχλεί τίποτα και ειλικρινά είχα ένα φόβο. Ταστοδουλειά και μανικοδουλειά....εξαιρετική. Το nut είναι εκεί που πρέπει κομμένο, δεν μπαζάρει, δεν σβήνουν οι νότες στα σηκώματα πουθενά. Αν και φοράει 10-46 έχεις την αίσθηση ότι είναι 9-42. Η γεφυρα βράχος δεν νιώθεις τίποτα μπόσικο. Τα ποτς της έντασης είναι εκεί που θες και ο διακόπτης επίσης. Η κιθάρα βγήκε από τη θήκη κουρδισμένη στην τρίχα (εγώ την ξεσφράγισα) και δεν χάνει καθόλου στο παίξιμο. Το intonation της είναι καρφί. Το ύψος των χορδών επίσης. Οι μαγνήτες είναι μόνο λίγο πιό χαμηλά. Ενα χιλιοστό σίγουρα προς τα πάνω παίρνουν. Αλλά και πάλι δεν είναι σε άσχετες θέσεις. Φυσικά δεν ξεκουρδίζει με την χρήση του b bender. Οι μαγνήτες ακούνε στα ποτς ιδίως οι βασικοί τελε. Ο μεσαίος έχει μικρή χρήσιμη διαδρομή. Μέχρι το 80% σχεδόν γίνεται κάτι λίγο και μετά έρχεται σιγά σιγά όλο. Ηχητικά. Είναι σε γενικές γραμμές αυτό που περίμενα και ήθελα. Τουλάχιστον για μένα. Μια κιθάρα για όλες τις δουλειές. Θεωρητικά βγάζει όλους τους ήχους μιας τέλε και μιας στρατ και ολίγον gibson (και παραπάνω) κάτι που ήθελα μια και ήδη στην δική μου στρατ έχω nashville wiring με blend pot για τον μεσαίο. Εχεις ήχο gibson με τον humbucking, κανονικό τελε, τον ήχο του Κηφ (tele custom), τους μεσαίους ήχους στρατ, τον μεσαίο στρατ, και όλους μαζί. Φυσικά έχεις ό,τι συνδυασμό θες με το μπλεντάρισμα του μεσαίου. Εκείνο που δεν έχεις είναι τον Hendrix ήχο του στρατ νεκ, και τον Gallagher ήχο στρατ μπριτζ. Εμένα μου αρκούν. g b Bender. Ερχόμαστε στα παράξενα. Το bender του Glaser είναι από τα πιό έξυπνα της αγοράς, καθώς δεν σκάβεις όλη την κιθάρα, αλλά μόνο ένα σωληνωτό λούκι από το neck plate έως το bridge strap lock. Προφανώς και δεν είμαι παίκτης. Για μένα ήταν ας πουμε ένα added bonus (ή malus). Το δοκίμασα λειτουργεί και κάνει αυτό που πρέπει να κάνει. Απλά πρέπει να ξέρεις, και το πιό βασικό θέλει μια ζώνη με καθαρό δέρμα εσωτερικά ώστε να γαντζώνει στα ρούχα όταν τραβάς τον μοχλό. Αλλιώς βολτάρει η ζώνη στο πουκάμισο και δεν έχεις ακρίβεια στο σήκωμα. Επίσης επείδή η ζώνη πιάνει πίσω από το neck plate η κιθάρα δεν βλέπει καθόλου προς τα πάνω, αλλά μόνο μπροστά. Μην περιμένεις να βλέπεις τι παίζεις. Πρέπει να...ξέρεις. Εχει ευκολία στο πέρασμα χορδής και φυσικά εύκολα αλλάζει από σι σε σολ. Θα δοκιμαστεί μελλοντικά. Υπέρ. 1. Αμερικάνικη υπεράνω κριτικής κατασκευή 2. Ελαφρύ βολικό όργανο 3. Σημαντικό vfm (για παίκτες country - για τους άλλους.....χμμμ) 4. Απίστευτο playability στο μανίκι. 5. Μια κιθάρα για όλες τις δουλειές, ιδίως για επαγγελματίες on a budget. 6. Πολύ καλοί ήχοι. 7. Καλή επένδυση στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή Κατά. 1. Τιμή (λόγω bender στην Ελλάδα) 2. Αμφισβητούμενη εμφάνιση 3. Υποχρεωτική αγορά βαλίτσας 4. Ελλειψη κάποιων strat ήχων. 5. Γενικότερη ιντερνετική αίσθηση ότι τέτοιο ήχο και όργανο φτιάχνεις με 1000 ευρώ με κομμάτια και "γιατί να το πάρεις από την fender" Κάποια στιγμή θα επανέλθω αν χρειαστεί. Θα προσθέσω ένα δείγμα ήχου. Αποφάσισα να βάλω ένα backing track για την ώρα. Ίσως κάποια στιγμή βάλω κι άλλα. To backing το διάλεξα στην τύχη, πρώτη φορά το άκουσα, πρώτη φορά έπαιξα πάνω του, χωρις edits, όταν έρχονταν τα μέτρα άλλαζα on the fly μαγνήτες. Προφανώς έχει και λάθη και χαζομάρες. Μια κι έξω (αυτά για τους λίγους ξυνούς). Η κιθάρα είναι DI στην RME με λίγο reverb από το lexicon. Κανένα εφέ, κομπρέσσορες κλπ. Καθαροί ήχοι. Κάποια στιγμή ίσως βάλω od, ή κανονικό ενισχυτή. Στο τρακ αυτό ανα 8 μέτρα αλλάζω μαγνήτες. Ετσι έχουμε. 4 neck 40 μεση 1.12 bridge 1.44 neck +mid 2.16 all 2.48 bridge + mid 3.20 mid 3.52 neck 4.26 μεση 4.56 bridge 5.28 bridge +mid 6 00 neck + mid brent backing-02.mp3

Πολύ καλό! Μέσα σε μια ώρα κατάφερες να παρουσιάσεις ολοκληρωμένο αποτέλεσμα! Ωραίο και ως άσκηση / πρόκληση!

Είναι απο τα native libs του Logic, στο World section, ονομάζεται Celtic Hammered Dulcimer.

Έτσι είναι, και τα εργαλεία κάνουν τον μάστορα με πρώτα το μυαλό, εμπειρία, υπομονή, επιμονή κτλ. κτλ. Σε μια άλλη νότα...