Alfa Handcrafted Guitars new OM steel string

[Πνοή και Νύξη]

Επανέρχομαι για να ρωτήσω το εξής.

 

Αν ήθελε ο αγοραστής να είναι ηλεκτρακουστική, ποιό σύστημα θα επέλεγες εσύ (προτείνοντάς το στον αγοραστή) να χρησιμοποιήσεις πάνω της, έτσι ώστε να διατηρήσει όσο το δυνατόν τα ακουστικά ηχητικά χαρακτηριστικά της χρησιμοποιούμενη στο ρεύμα?

 

Forget about it, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Ούτε καν μικρόφωνο. Άλλο πράγμα ο ενισχυμένος ήχος. Κιθάρα με τέτοιο response και τόση ευαισθησία δύσκολα στέκεται στη σκηνή. Αν έπρεπε να είναι όργανο performance θα άλλαζε η κατασκευή. Αν ήμουν ο ιδιοκτήτης, θα την άφηνα στην άκρη και θα έπαιρνα ένα όργανο για live. Aν σώνει και καλά ήθελα να την μπριζώσω, κάτι σε lyric της lr baggs ή σε soundhole pickup. Tα τελευταία θαρρώ έχουν εξελιχτεί αρκετά με πρωτοπόρο  την LR baggs πάλι, αλλά και άλλες καλές επιλογές (Seymour Duncan Mag mic, EMG ). Eν ολίγοις, δεν έχω ακούσει ποτέ το όργανο μέσα από οποιοδήποτε σύστημα. Συνήθως ακούω το σύστημα το ίδιο.

[Earendil]

Εγώ απ' τα πολλά που σκέφτομαι θέλω να ρωτήσω το εξής:

 

Είδαμε στις φωτογραφίες ότι η πλευρά της γέφυρας  που κρατά τα bridge pins "βουτάει" κάπως απότομα για να συναντήσει το καπάκι, αφήνοντας τα pins μισοεκτεθειμένα. Δε θα πειστώ αν μου πεις ότι απλά έτυχε  :D οπότε συγκεντρώνω τις απορίες μου:

 

Ι) Πρόκειται για καθαρά αισθητική πρόκληση, ή ήθελες όντως να αυξήσεις τη γωνία των χορδών πίσω απ' το saddle;

ΙΙ) Η γνώμη σου περί pins διαφόρων υλικών; Θεωρείς ότι πρέπει να μας ενδιαφέρει μόνο η σωστή εφαρμογή ανεξαρτήτως υλικού ή αν το σκαλίσουμε θα βρούμε διαφορές, έστω και λεπτές;

 

Επίσης,

 

Forget about it, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Ούτε καν μικρόφωνο. Άλλο πράγμα ο ενισχυμένος ήχος. Κιθάρα με τέτοιο response και τόση ευαισθησία δύσκολα στέκεται στη σκηνή. Αν έπρεπε να είναι όργανο performance θα άλλαζε η κατασκευή. Αν ήμουν ο ιδιοκτήτης, θα την άφηνα στην άκρη και θα έπαιρνα ένα όργανο για live. Aν σώνει και καλά ήθελα να την μπριζώσω, κάτι σε lyric της lr baggs ή σε soundhole pickup. Tα τελευταία θαρρώ έχουν εξελιχτεί αρκετά με πρωτοπόρο  την LR baggs πάλι, αλλά και άλλες καλές επιλογές (Seymour Duncan Mag mic, EMG ). Eν ολίγοις, δεν έχω ακούσει ποτέ το όργανο μέσα από οποιοδήποτε σύστημα. Συνήθως ακούω το σύστημα το ίδιο.

 

Πολλά ++++ για την προσέγγιση. Υπάρχουν ηλεκτροακουστικές - τεφαρίκια εκεί έξω για "μεροκάματο".

Έκαστος στο είδος του όμως.

[fusiongtr]

Υπάρχουν ηλεκτροακουστικές - τεφαρίκια εκεί έξω για "μεροκάματο".

Έκαστος στο είδος του όμως.

Η αλήθεια είναι ότι δεν εννοούσα αυτό (live-μεροκάματο).

Απλά αν ήμουν ο ιδιοκτήτης θα ήθελα να καταγράψω ηχητικά τις ακουστικές της ιδιαιτερότητες.

Και γιατί όχι, αν το feel και ο ήχος της με οδηγούσαν σε συνθετικά μονοπάτια, να μπορώ να τα καταγράψω με τον ήχο που τα ενέπνευσε.

[Earendil]

Η αλήθεια είναι ότι δεν εννοούσα αυτό (live-μεροκάματο).

Απλά αν ήμουν ο ιδιοκτήτης θα ήθελα να καταγράψω ηχητικά τις ακουστικές της ιδιαιτερότητες.

Και γιατί όχι, αν το feel και ο ήχος της με οδηγούσαν σε συνθετικά μονοπάτια, να μπορώ να τα καταγράψω με τον ήχο που τα ενέπνευσε.

 

ΟΚ, ούτε εγώ θεώρησα ότι το πας προς τα εκεί αλλά δεν το κατέγραψα. Mea culpa.

Εγώ βλέπω ηλ/ακουστική και σκέφτομαι πατάρι. Όχι γιατί το πατάρι είναι "κακό". Αλλά γιατί λίγο πολύ οι κιθάρες αυτές έχουν στη πλειοψηφία τους έναν "κατασκευασμένο" ήχο, μια λίγο καλύτερη εκδοχή του ήχου που θα έπαιρνες από ένα preset "acoustic guitar" από ένα σύνθι.

Στην προκειμένη περίπτωση όμως, γι' αυτή την υπέροχη κιθάρα, εγώ θα ήθελα τον treated χώρο ενός καλού studio και μια πανστρατιά από μικρόφωνα για να γράψω. Αν η αμέσως καλύτερη εναλλακτική είναι τα piezo και τα παρόμοια, θα ξεκινήσω με το μικροφωνάκι των 5 € για το Skype που έχω δίπλα μου και θα δω από κει και πέρα.  :-X

 

ΥΜΜV ασφαλώς.

[fusiongtr]

Αν η αμέσως καλύτερη εναλλακτική είναι τα piezo και τα παρόμοια

Δεν ξέρω αλλά έχω την εντύπωση ότι τα piezo (σκέτα) είναι η τελευταία εναλλακτική. :)

 

Πάντως ότι κι αν άκουσα δεν έφτανε (σίγουρα) τον ακουστικό ήχο (ακόμα και μικρόφωνα).

 

 

EDIT: Πάω από το ένα στο άλλο. Το ίδιο συμβαίνει και στις φωνές (με τα μικρόφωνα), συνεπώς αυτό που είναι το ζητούμενο είναι να έχουμε έναν συνδυασμό πηγής, λήψης της, επεξεργασίας της, και αναπαραγωγής της, που ικανοποιεί αυτό που έχουμε κατά νου, "άσχετα" με τις ιδιαιτερότητες της αρχικής και μόνο πηγής.

 

Άρα οι ηχητικές ιδιαιτερότητες της πηγής (κιθάρας), στην περίπτωση που είναι πραγματικά μοναδικές (βάζω και το feel μέσα), είναι φτιαγμένες κατά το μεγαλύτερο ποσοστό για τον παίχτη, και την επίδραση που μπορούν να ασκήσουν σ' αυτόν, στην δημιουργία και εκτέλεση, και πολύ λιγότερο για τον ακροατή ως άμεσο  δέκτη του συνόλου ηχόχρωμα, παίξιμο, απόκριση οργάνου, αισθητικό αποτέλεσμα.

 

Βέβαια αν ο παίχτης παίζει αλλιώς, θα αντιληφθούν αλλιώς τα πάντα και οι ακροατές.

 

Χμμμμ, κάτι λέγαμε κάποτε για τα ξύλα, τα vintage όργανα vs σύγχρονα, τα επώνυμα/ακριβά vs no name/φθηνά, analog vs modelling/digital, κλπ? 8)

[Alter]

Κιθάρα με τέτοιο response και τόση ευαισθησία δύσκολα στέκεται στη σκηνή.

 

υπαρχουν πολλοι γνωστοι (και αγνωστοι) κιθαριστες που παιζουν λαιβ με οργανα αυτης της φιλοσοφιας, απλα υπαρχουν περιορισμοι εντασεως και "ηχητικης" ποιοτητας χωρου οπως ειναι αναμενονμενο. Σε αρκετες περιπτωσεις (ειδικα της ελληνικης πραγματικοτητας) δηλαδη, τιποτε δεν ανταγωνιζεται μια godin  ;D, αλλα οταν το ζητουμενο ειναι οσο δυνατον καλυτερος ακουστικος ηχος, με λιγο παιδεμα γινεται η δουλεια. Αποτι εχω δει, πολλοι καταληγουν σε τριπλο συστημα, κατι σαν τα K&K ας πουμε.

 

Ειναι φοβερο προνομιο για ελληνες μουσικους να υπαρχουν τετοιες κατασκευες  στην ελλαδα, φαινεται πολυ ομορφη κιθαρα!

[Πνοή και Νύξη]

Η αλήθεια κι εγώ δεν εννοούσα πατάρι με την έννοια του νυχτοκάματου, αλλά ακόμη και αυτή η μυσταγωγική solo περφόρμανς σε κοινό που σχεδόν δεν αναπνέει κανείς δεν ενδείκνυται για να προσπαθείς να αποτυπώσεις την εμπειρία.

 

Επιμένω στην λέξη "εμπειρία" γιατί αυτό ακριβώς είναι το χειροποίητο όργανο. Αγορά εμπειρίας και όχι προϊόντος. Είναι ένα αντικείμενο το οποίο προορίζεται να δώσει χαρά στον ιδιοκτήτη του και μόνο και δεν αφορά επίδειξη, παρά μόνο την επίδειξη της χαράς κάποιου που αντλεί από ένα τέτοιο αντικείμενο. Είναι δύσκολο να αποτυπωθεί η εμπειρία παιξίματος ενός τέτοιου οργάνου από πρώτο χέρι. Δεν είναι ο ήχος αυτός καθεαυτός, αλλά η δόνηση, η αίσθηση ότι το όργανο έχει εξαιρετική συχνοτική απόκριση είτε το χαϊδέψεις, είτε το ζορίσεις. Μακάρι να ήμουν σε θέση να προλαβαίνω και "ελεύθερη" κατασκευή, για να μπορεί ο καθένας, έστω και λίγο, να αντιληφθεί την εμπειρία. Δεν είναι όλα τα χειροποίητα όργανα "υπέρτατα" όπως φυσικά δεν είναι και όλα τα εργοστασιακά, "χρέπια". Όμως αν κάποιος μπορεί να κάνει το ξύλο να μιλήσει, είναι ένας οργανοποιός με αντίληψη (και πολλή τύχη-ομολογουμένως). Γιατί για κάποια πράγματα, ευνοούν και ορισμένες συγκυρίες, που ίσως δεν είχαν ληφθεί υπ' όψη, αλλά λειτούργησαν για το καλό του συνόλου.

 

Είδαμε στις φωτογραφίες ότι η πλευρά της γέφυρας  που κρατά τα bridge pins "βουτάει" κάπως απότομα για να συναντήσει το καπάκι, αφήνοντας τα pins μισοεκτεθειμένα. Δε θα πειστώ αν μου πεις ότι απλά έτυχε  :D οπότε συγκεντρώνω τις απορίες μου:

 

Ι) Πρόκειται για καθαρά αισθητική πρόκληση, ή ήθελες όντως να αυξήσεις τη γωνία των χορδών πίσω απ' το saddle;

ΙΙ) Η γνώμη σου περί pins διαφόρων υλικών; Θεωρείς ότι πρέπει να μας ενδιαφέρει μόνο η σωστή εφαρμογή ανεξαρτήτως υλικού ή αν το σκαλίσουμε θα βρούμε διαφορές, έστω και λεπτές;

 

Δεν έτυχε φυσικά. Είναι ένα δέιγμα"φυσικής εξέλιξης" των πραγμάτων αλλά και δημιουργικής "αστοχίας". Ως άπειρος οργανοποιός, είχα πάντα το άγχος μη μου βγει off η γωνία του μανικιού και αναγκαστώ να έχω πολύ χαμηλό saddle (ή και να "φάω" πάχος από τον καβαλάρη). Ένας τρόπος για να σιγουρευτώ ότι θα έχω αρκετό string break πίσω από το saddle ήταν αυτός. Επίσης, ήθελα να δω τι μπορώ να κάνω με ένα παραλληλόγραμμο, από πλευράς "πλαστικότητας". Πώς θα μπορούσα να κάνω ένα απλό παραλληλόγραμμο, να μην είναι βαρετό, αλλά συγχρόνως να είναι λειτουργικό αλλά και να ευνοεί τον ήχο. Μην ξεχνάμε ότι ο καβαλάρης στις steel strings είναι αναπόσπαστο μέρος του ΟΠΛΙΣΜΟΥ/ΒRACING και είναι το μοναδικό ορατό. Κάθε επέμβαση πάνω του έχει αντίκτυπο ηχητικό. Γι΄αυτό και η "μπακαλίστικη" λύση του "φαγώματος" του καβαλάρη όταν έχει τερματίσει το action αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη σκεπτικότητα. Έχω δει όργανα να αποκτούν απίστευτα wolfnotes και deadspots από αυτή την επέμβαση. Neck reset, all the way.

 

Όσον αφορά τα pins, εφ' όσον αλλάζουν τη συνολική μάζα, σίγουρα έχουν αντίκτυπο. Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό και πόσο μετρήσιμο ή αμελητέο. Δυστυχώς δεν έχω κάνει, έστω και μπακαλίστικες συγκρίσεις.

 

 

Στην προκειμένη περίπτωση όμως, γι' αυτή την υπέροχη κιθάρα, εγώ θα ήθελα τον treated χώρο ενός καλού studio και μια πανστρατιά από μικρόφωνα για να γράψω.

 

Είναι επίσης γεγονός, σχεδόν απίστευτο, ότι πολλές φορές εξαιρετικά όργανα δεν "γράφουν" καλά ή δυσκολεύουν πολύ τους μηχανικούς ήχου στο να πάρουν χρήσιμες χροιές για μια παραγωγή, πόσω μάλλον, να αποτυπώσουν πιστά, συγκεκριμένα τον ήχο του οργάνου. Γι' αυτό θα επιμείνω στην "αλλιώτικη" σχέση που αποκτά κάποιος με τέτοιο όργανο. Από την άλλη, είναι αυτό που θα αναπτύξει, σε ολοκληρωτικό βαθμό, την εκφραστικότητά του, ή ακόμη και θα γεννήσει νέα μονοπάτια δημιουργικότητας.

 

Άρα οι ηχητικές ιδιαιτερότητες της πηγής (κιθάρας), στην περίπτωση που είναι πραγματικά μοναδικές (βάζω και το feel μέσα), είναι φτιαγμένες κατά το μεγαλύτερο ποσοστό για τον παίχτη, και την επίδραση που μπορούν να ασκήσουν σ' αυτόν, στην δημιουργία και εκτέλεση, και πολύ λιγότερο για τον ακροατή ως άμεσο  δέκτη του συνόλου ηχόχρωμα, παίξιμο, απόκριση οργάνου, αισθητικό αποτέλεσμα.

Συμφωνώ απόλυτα.

 

Αnyways, πολλή φιλοσοφία έπεσε σε μια απλή παρουσίαση κατασκευής. Για να το ελαφρύνω λίγο, παραθέτω και ορισμένες φωτό από στάδια κατασκευής της.

 

Ευχαριστώ και πάλι, όσους έχουν το χρόνο και τη διάθεση να σχολιάσουν.

 

 

 

 

 

 

[argytar]

Εγώ που την είδα από κοντά σήμερα περνώντας από το Φάνη θέλω να πω ότι την αδικούν οι φωτογραφίες!

Μιλάμε για ένα οργανο υψηλού επιπέδου είτε σε φάση strumming, fingerstyle ή απλού single note soloing.

Vibrant, αξιοζήλευτο.

Να ευχηθώ λοιπόν στον Φάνη "πάντα τέτοια" . Αν αυτή είναι το masterpiece σου , μόνο πιο ψηλά μπορείς να το πας.

Attention to effing detail. Παίζει ρόλο τελικά.