Πού πάμε....?

[fatalv]

3 ώρες πριν, dimsonic είπε

 

είναι

Απλά μετά το αρχικό ερέθισμα της κινέζικης αιρ γκιτάρ διαπιστώνεις το πόσο μικρό είναι το τελευταίο καρούλι της άμαξας που αντιπροσωπεύει τη χώρα σου, ακόμα και στον τομέα της βιρτσουαλ ρηαλιτυ ή έστω την ποιοτική διαφορά ακόμα και στην β/ρ δηλαδή μπιγκ φαρμ σουβιβρ βερσους φουμπου χομ πειτζ. Εμείς στον τελευταίο τομέα έχουμε κάποιες ξεβρακώτριες που ξεμαλλιάζονται με τις τηλεκαναπεδούδες

Δεν μπορώ επουδενει να διαφωνήσω ειδικά με την τελευταία πρόταση. 

3 ώρες πριν, Superfunk είπε

 

Μην εισαι και τοσο σιγουρος.

Επειδη εχω μικρο παιδι (8 ετων) μπορω να σου πω οτι υπαρχει μια τεραστια μεριδα γονεων που πιεζουν ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ τα παιδια τους (ναι τα 8χρονα παιδια τους) για να "ειναι τα καλυτερα" σε μια σειρα απο "πεδία" (αθλητισμο,μαθηματα,τεχνες).

Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ δε που επιβαλλουν με τη συμπεριφορα τους ειναι σκετη βομβα στα θεμελια της κοινωνικοποιησης των παιδιων.

Ηδη εγω τον σταματησα απο το μπασκετ που πηγαινε γιατι ηταν τετοια η ΕΝΤΑΣΗ απο τους γονεις των παιδιων κατα τη διαρκεια των προπονησεων και των αγωνων που το παιδι....τρομαξε (μιλάμε για καφριλες του στυλ να βριζει ο ενας γονιος το παιδι του αλλου που δεν εκανε σωστη πασα στο παιδι του και ετσι ο ΚΟΝΤΟΠΙΘΑΡΟΣ κανακαρης του δεν θα γινει ποτε Αμπντουλ Τζαμπαρ.....)

Εχουμε χασει τη μπαλα...

Φρίκη…

[panorios]

Πρέπει να είχατε πολύ αστέρια φίλους στην εφηβεία, εγώ όλο με κάτι καραγκιόζηδες έκανα παρέα, καθότι κι εγώ μέγας καραγκιόζης.

  

[Terry RoscoeBeck5]

8 ώρες πριν, Superfunk είπε

Εγω το καταλαβα απο τα 14 μου οταν σε ενα ταξιδι στη Νεα Υορκη ενας πλανοδιος πωλητης χοτ ντογκ ρωτησε τον πατερα μου "where are you from?" και ο πατερας μου ειπε "Greece" ...."οh that's near Venezouela isn't it?" του ειπε ο πωλητης...

Ε, αυτό δεν είναι και reference... Έχω δει (ακούσει) και χειρότερα από εκείνη την πλευρά του Ατλαντικού όσον αφορά τη γεωγραφία. Αλλά βέβαια δεν είναι και οι μόνοι... 

 

6 ώρες πριν, BillTrantos είπε

Τι ακριβώς εννοείτε πού πάμε; Η παρακμή του "Δυτικού" πολιτισμού φαίνεται εδώ και καιρό, αλλά μην πάμε μακριά.

Ναι (και όχι). Σαφέστατα και όπως ορθώς θίχτηκε από προλαλήσαντες, τα social media έδωσαν βήμα σε έναν ορυμαγδό βλακείας, άγνοιας, αμάθειας, συνωμοσιολογίας- προσθέστε ότι θέλετε. Καταστάσεις βέβαια που προϋπήρχαν διαχρονικά στις κοινωνίες μας, με την υποσημείωση ότι βγήκαν με έντονο τρόπο στην επιφάνεια. 

Όμως ήταν πάντα εδώ. Οπότε το ερώτημα θα μπορούσε να είναι αν το blame είναι των social media ή των κοινωνιών. 

Από την άλλη (και εδώ πάει το όχι) η αίσθηση της παρακμής στις δυτικές κοινωνίες είναι και αυτή διαχρονική. 

 

Δεν θυμάμαι ποιος το είχε θίξει- νομίζω ο Νίκος σε ένα thread ενός νεαρού που είχε κάτι... μουσικές ανησυχίες. Και (χονδρικά) είπε ότι για την τζαζ τα μπλουζ ήταν "παρακμή" κ.ο.κ. 

 

Γενικά, πάντα υπάρχει μια διάχυτη ανησυχία όταν "διασαλεύεται η τάξη του κόσμου"- τουλάχιστον (και κυρίως) στις μεγαλύτερες ηλικίες που έχουν βαθύτερα παγιωμένες απόψεις. 

Όμως μπορώ να σκεφτώ έτσι πρόχειρα ορισμένες "διασαλεύσεις" που πήγαν τον κόσμο μπροστά- τις σουφραζέτες, τη Ρόζα Παρκς, ακόμα και το κίνημα των χίπις. Μη αποδεκτές στην εποχή τους, ήθελαν να αλλάξουν το status quo, παρακμιακές για μερίδα της κοινωνίας.

Βέβαια κατανοώ ότι ως παράδειγμα είναι λίγο... ακραίο. Όμως αποτυπώνει μια πραγματικότητα: Κοινωνίες σε διαρκή κίνηση. 

Δεν τα έγραψα όλα αυτά βέβαια για να υπερθεματίσω την προβολή ενός ανηλίκου- προσωπικά με βρίσκει αντίθετο. 

Όμως η αίσθηση μου είναι ότι ζούμε μια μόνιμη παρακμή (αιώνες τώρα), αλλά με μόνιμη κίνηση (τουλάχιστον πιο έντονα στις δυτικές κοινωνίες). Και αυτή η κίνηση ενίοτε θα ανεβάσει στον αφρό "σκουπίδια" ή "διαμάντια". Έναν Χίτλερ ή έναν Μάρτιν Λούθερ Κινγκ...

Θα δώσει δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες, πολιτικά δικαιώματα στους αφροαμερικανούς ή θα δημιουργήσει μια "πανδημία" ατόμων που ρίχνουν παγωμένους κουβάδες στο κεφάλι τους. Όλα έχουν χώρο, όλα (πρέπει να) περνάνε από προσωπικά φίλτρα, κάποια θα αφομοιωθούν, κάποια θα απορριφθούν.

Κατά την ταπεινή μου άποψη όσον αφορά την παρακμή, σαφέστατα πρέπει να υπάρχουν κάποιες κοινώς αποδεκτές "σταθερές" που οριοθετούν κάποιες αξίες- όμως δεν είναι "άσπρο-μαύρο". 

Κλείνοντας, μου υπενθυμίζω ότι ως πρώην μακρυμάλλης, ροκάς, με σκουλαρίκια, δερμάτινα τζάκετ και σκισμένα τζην, σαφέστατα θα συγκαταλεγόμουν στην παρακμή της εποχής Πλέον για πολλούς είμαι απλά ένας μεσήλικας συντηρητικός. 

ΥΓ: Ευτυχώς τότε δεν υπήρχαν social media...    

         

[fusiongtr]

37 λεπτά πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

 

Και αυτή η κίνηση ενίοτε θα ανεβάσει στον αφρό "σκουπίδια" ή "διαμάντια". Έναν Χίτλερ ή έναν Μάρτιν Λούθερ Κινγκ...

Θα δώσει δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες, πολιτικά δικαιώματα στους αφροαμερικανούς

 

Πρόσεξε όμως Τέρυ μου εδώ κάτι.

Τα "διαμάντια" στα οποία αναφέρεσαι, προσπάθησαν λίγο να διορθώσουν κάποια "σκουπίδια" (τα οποία είναι κυρίαρχο καθεστώς στις κοινωνικές δομές ανά τις εποχές).

Δεν θα υπήρχαν σουφραζέτες αν η θέση της γυναίκας δεν ήταν σχεδόν δουλική, και δεν θα ήταν τίποτα το ιδιαίτερο ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ (δεν θα χρειαζόταν καν) αν οι αφροαμερικάνοι δεν ήταν δούλοι χωρίς δικαιώματα.

 

Έτσι κι αλλιώς, πάντα τα "σκουπίδια" κυριαρχούσαν ως νοοτροπίες, με ελάχιστες σύντομες εξαιρέσεις.

Επεξεργασμένο 18 Μαρτίου 2022 από fusiongtr

[Terry RoscoeBeck5]

21 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Πρόσεξε όμως Τέρυ μου εδώ κάτι.

Τα "διαμάντια" στα οποία αναφέρεσαι, προσπάθησαν λίγο να διορθώσουν κάποια "σκουπίδια" (τα οποία είναι κυρίαρχο καθεστώς στις κοινωνικές δομές ανά τις εποχές).

Δεν θα υπήρχαν σουφραζέτες αν η θέση της γυναίκας δεν ήταν σχεδόν δουλική, και δεν θα ήταν τίποτα το ιδιαίτερο ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ (δεν θα χρειαζόταν καν) αν οι αφροαμερικάνοι δεν ήταν δούλοι χωρίς δικαιώματα.

 

Έτσι κι αλλιώς, πάντα τα "σκουπίδια" κυριαρχούσαν ως νοοτροπίες, με ελάχιστες σύντομες εξαιρέσεις.

Το αποσαφήνισα εξ αρχής ότι το παράδειγμα ήταν ολίγο... ακραίο. 

Όμως πάντα υπάρχει η "λούμπα" της κυρίαρχης άποψης- αποτελεί μεταβλητή και όχι σταθερά. 

 

Πάλι ένα παράδειγμα που μπορεί να φανεί ακραίο: Γερμανία του μεσοπολέμου. Ποια θεωρούμε σήμερα την εκεί παρακμή; Την άνοδο του ναζισμού- τα "σκουπίδια". Όμως στην συγκεκριμένη κοινωνία τη δεδομένη χρονική συγκυρία, η παρακμή, τα "σκουπίδια", ήταν οι Σπαρτακιστές, οι αριστεροί, η Λούξεμπουργκ και ο Λίμπκνεχτ. Αυτή ήταν η επιταγή της κυρίαρχης άποψης.

 

Αυτό βέβαια συνηγορεί σε αυτό που αναφέρεις ότι "πάντα τα "σκουπίδια" κυριαρχούσαν ως νοοτροπίες", αλλά... 

 

Για να υπάρξει η "ποιοτική" ταξινόμηση, πρέπει να υπάρξει απόσταση από το γεγονός- η οποία βέβαια θα κριθεί με βάση (ξανά) την κυρίαρχη άποψη. 

 

Σε εκείνη τη Γερμανία που είχε επικρατήσει (μέσω του ναζισμού) ένας "εθνικοπολιτικός βιταλισμός",  η κυρίαρχη και παγιωμένη αντίληψη ήθελε οτιδήποτε άλλο να είναι παρακμή. 

 

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι κατ' εμέ η παρακμή εμπεριέχει μια "υποκειμενικότητα"- Η αντίληψη της εδράζεται στην κυρίαρχη άποψη, αλλά η κυρίαρχη άποψη μεταβάλλεται. Υπόκειται σε αλλαγές και αναθεωρήσεις.

Οπότε, θεωρώ ότι "αντικειμενικότερη" άποψη της παρακμής μιας συγκεκριμένης στιγμής, ενδεχομένως να έχει κάποιος μελλοντικός παρατηρητής- όχι βέβαια ότι εμείς δεν μπορούμε να έχουμε άποψη. 

     

 

[fusiongtr]

14 λεπτά πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

Για να υπάρξει η "ποιοτική" ταξινόμηση, πρέπει να υπάρξει απόσταση από το γεγονός- η οποία βέβαια θα κριθεί με βάση (ξανά) την κυρίαρχη άποψη. 

 

 

Φυσικά συμφωνώ.

Έτσι κι αλλιώς οι "κανόνες ηθικής" (και όχι μόνο) ανά περιοχές και ανά περιόδους της ιστορίας έχουν υπάρξει τόσο δραματικά διαφορετικοί, που πχ σήμερα εδώ θεωρούμε "εγκληματικό", κάτι που σε άλλα μέρη της γης ή σε άλλη εποχή θεωρείτο το φυσιολογικό.

 

Αυτό που έχει σημασία όμως στην συγκεκριμένη κουβέντα, είναι το "σκουπίδι" στην εποχή του και στον γεωγραφικό χώρο του.

Δηλαδή αν πχ σε κάποια χρόνια το σαρβάιβορ θεωρείται ποιοτικό (λέμε τώρα), δεν παύει σήμερα και εδώ, να είναι "σκουπίδι".

Δεν ξέρω αν σε τέτοιες (μονοσήμαντες είναι η αλήθεια) περιπτώσεις ωφελεί η χρονική απόσταση.

[Terry RoscoeBeck5]

14 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Αυτό που έχει σημασία όμως στην συγκεκριμένη κουβέντα, είναι το "σκουπίδι" στην εποχή του και στον γεωγραφικό χώρο του.

Δηλαδή αν πχ σε κάποια χρόνια το σαρβάιβορ θεωρείται ποιοτικό (λέμε τώρα), δεν παύει σήμερα και εδώ, να είναι "σκουπίδι".

Δεν ξέρω αν σε τέτοιες (μονοσήμαντες είναι η αλήθεια) περιπτώσεις ωφελεί η χρονική απόσταση.

Επί της ουσίας συμφωνώ. Με βάση τις δικές μου προσλαμβάνουσες το "Χ survivor" είναι για τον κάλαθο των αχρήστων.

Όμως- θα σου έχει τύχει και εσένα, όπως και σε άλλους- στο ερώτημα που είχα απευθύνει στο παρελθόν σε άτομα που το παρακολουθούσαν "μα πώς μπορείς να βλέπεις αυτό το πράγμα", οι απαντήσεις ήταν κάτι του στιλ "το βλέπω για να χαζεύω" ή "έχει πλάκα" κ.ο.κ.

Άλλες προσλαμβάνουσες... Σαφέστατα και κανείς δεν είπε ότι το παρακολουθεί για την... ποιότητα του, αλλά και κανείς δεν το αντιμετώπισε ως κάτι παρακμιακό. Δεν θα πω ότι σώνει και ντε θα πάμε και εμείς με το ρεύμα. Όμως θα δεχθούμε (και) αυτή την κοινωνική πραγματικότητα.

Τι μου θύμισες... κάποιες φορές (στις εποχές των πρώτων reality) σε κάποιες παρέες ένοιωθα λίγο... αποσυνάγωγος καθώς οι "εξελίξεις" των παιχνιδιών μονοπωλούσαν τις κουβέντες- απίστευτη βαρεμάρα. Και έγραφα σε τηλεοπτικό περιοδικό. Και είχα μπει στο σπίτι του πρώτου Big Brother στην δημοσιογραφική παρουσίαση και μου είχε κάτσει το πάσο με αριθμό 666! Όμως πάντα ήμουν αποστασιοποιημένος. 

Αν τώρα, σε κάποια χρόνια το σημερινό survivor θα θεωρείται ποιότητα, η "λογική" εξήγηση θα είναι μια: Το τότε "survivor" θα είναι συγκλονιστικά αθλιότερο  και κάποιοι (μάλλον λίγοι) θα έχουν μια διαφορετική- από την κυρίαρχη- αντίληψη.

Και όπως λέει το moto μου: all this has happened before and will happen again

 

 

[fusiongtr]

7 λεπτά πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

 

Όμως- θα σου έχει τύχει και εσένα, όπως και σε άλλους- στο ερώτημα που είχα απευθύνει στο παρελθόν σε άτομα που το παρακολουθούσαν "μα πώς μπορείς να βλέπεις αυτό το πράγμα", οι απαντήσεις ήταν κάτι του στιλ "το βλέπω για να χαζεύω" ή "έχει πλάκα" κ.ο.κ.

Άλλες προσλαμβάνουσες...

 

Είναι το ίδιο πράγμα με την μουσική, "ακούω όταν σιδερώνω" "το ακούνε όλοι οι άλλοι" "το ακούω για να πετάω γαρούφαλλα" "είναι μια παρέα", κλπ, όταν μιλάμε για το μεγαλύτερο ποσοστό mainstream μουσικής στην Ελλάδα (ελληνική ή "ξένη").

[Κβαντική Διεμπλοκή]

Ο Άγιος Βλαδίμηρος θα συντρίψει μια και καλή αυτόν τον θλιβερό απολιτισμό που δεν έχει λόγο ύπαρξης.

Επεξεργασμένο 20 Μαρτίου 2022 από Κβαντική Διεμπλοκή

[dimsonic]

ποιός ήρθε?