Προς το περιεχόμενο

Jimmy Page Shred Thread


munchkin

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Ελάτε ρε παιδιά τώρα... Θεός ο Page αλλά στα λάιβ πρασίνιζε ο τόπος, πώς να το κάνουμε. Ε και για να πούμε την αλήθεια με την κιθάρα στα γόνατα πουλάς ίματζ αλλά μέχρι εκεί... Δεν είπαμε να είναι βιρτουόζος αλλά ούτε τα μισά από τα δικά του σόλο δεν μπορούσε να παίξει σωστά. Αυτό δεν μειώνει επ'ουδενί την προσφορά του στη μουσική βέβαια...

When you will get good you will know. There is no guitar. There never was.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 30
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Αυτή τη στιγμή μιλάμε για έναν από τους κορυφαίους σεσιονάδες και παραγωγούς της μοντέρνας μουσικής, για τον άνθρωπο που δημιούργησε από το μηδέν τους Led Zeppelin σαν το απόλυτα ισορροπημένο μουσικό σύνολο που η τεράστια δύναμή του πήγαζε από την ισορροπία & σχεδόν τηλεπαθητική επικοινωνία μεγάλων μουσικών, για τον άνθρωπο που ανέλαβε από την αρχή μέχρι το τέλος την παραγωγή και αρκετή από την σύνθεση των κομματιών τους, για τον κιθαρίστα που επηρέασε όσο ελάχιστοι το σύνολο της χθεσινής και σημερινής μουσικής, και που επανειλημμένα ψηφίζεται σαν τον συνθέτη & παίκτη του ωραιότερου σόλο στην ιστορία. Όταν συμβαίνουν όλα αυτά (κι άλλα που ένα βιβλίο, ένα περιοδικό ή έστω η Wiki θα σας πει), απλά ΔΕΝ υπάρχουν οποιασδήποτε μορφής "ναι μεν αλλά". Είναι οξύμωρο και κάπως φαιδρό.  ::)

 

Και αλήθεια, τι πάει να πει "σωστά" σόλο; Mήπως τα έπαιζε ποτέ ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που θα πρέπει να θεωρήσουμε "σωστό" - ίσως τον δισκογραφημένο; Κι εν κατακλείδει, μπορεί σας παρακαλώ να κρατηθεί σε ένα επίπεδο αυτό το θρεντ (κάτι που περιέργως ποτέ δεν γίνεται με τους Zeps γενικά στο φόρουμ) ή θα εξελιχθεί στο γνωστό "ε μωρέ, τι να κλ#!&σει κι αυτός";

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Λέγοντας "σωστά" εννοώ να μη του φεύγουν νότες, να μην πατάει άλλα αντί άλλων, να μην του βγαίνουν κουφές, να μην ακούγονται ανοιχτές αν δεν τις εννοεί. Όχι note-for-note.

 

Και σόρρυ αλλά για να μιλήσω προσωπικά, ποτέ δεν με ενδιέφερε τι λένε τα περιοδικά, τα βιβλία, η Wiki και κυρίως οι βαμμένοι φανς. Εμπιστεύομαι τα αυτιά μου και μόνο αυτά. Και τα αυτιά μου μου λένε ότι όλα αυτά που λες περί παραγωγής, προσωπικότητας και τα σχετικά είναι σωστά ΑΛΛΑ το παίξιμο του ήταν καθαρό μόνο στο στούντιο. Στο λάιβ το παίξιμο θυσιαζόταν στο show ή στα ναρκωτικά ή σε ο,τιδήποτε. Και αν αυτό δεν μπορείς να το δεις τότε απλώς δεν είσαι αντικειμενικός.

When you will get good you will know. There is no guitar. There never was.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και σόρρυ αλλά για να μιλήσω προσωπικά, ποτέ δεν με ενδιέφερε τι λένε τα περιοδικά, τα βιβλία, η Wiki και κυρίως οι βαμμένοι φανς. Εμπιστεύομαι τα αυτιά μου και μόνο αυτά. Και τα αυτιά μου μου λένε ότι όλα αυτά που λες περί παραγωγής, προσωπικότητας και τα σχετικά είναι σωστά ΑΛΛΑ το παίξιμο του ήταν καθαρό μόνο στο στούντιο. Στο λάιβ το παίξιμο θυσιαζόταν στο show ή στα ναρκωτικά ή σε ο,τιδήποτε. Και αν αυτό δεν μπορείς να το δεις τότε απλώς δεν είσαι αντικειμενικός.

 

Είμαι, ακριβώς γιατί με ενδιαφέρει τι λένε τα περιοδικά, τα βιβλία και η Wiki. Δεν θα ήμουν αν δεν το έκανα αυτό. Βαμμένος φαν δεν είμαι σε καμία περίπτωση, και υπογραμμίζω πάλι σαν απάντηση αυτό που έγραψα προηγουμένως:

 

Όταν συμβαίνουν όλα αυτά (κι άλλα που ένα βιβλίο, ένα περιοδικό ή έστω η Wiki θα σας πει), απλά ΔΕΝ υπάρχουν οποιασδήποτε μορφής "ναι μεν αλλά". Είναι οξύμωρο και κάπως φαιδρό.

 

Όλοι κρινόμαστε συνολικά (ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε). Δεν τον παρουσιάζεις σαν κάποιον που παρ'όλα τα άλλα, μόλις ανέβαινε στη σκηνή γινόταν ρεζίλι των σκυλιών (μια δόση υπερβολής εδώ), απλούστατα γιατί χιλιάδες κόσμος έτρεχε σαν τρελός να τους/τον ακούσει. Επί σκηνής ήταν ο ορισμός του απρόβλεπτου και της συνεχούς μετάλλαξης των κομματιών, τις περισσότερες φορές μάλιστα χωρίς καν να έχουν συμφωνήσει το πώς θα αποδώσουν το εκάστοτε κομμάτι. Αυτό, για να πετύχει, χρειάζεται τέτοια χημεία και ικανότητα που από μόνο του καταρρίπτει, πιστεύω, τέτοια επιχειρήματα περί πρασινάδων. Απλούστατα γιατί δεν είχαν καμία σημασία.

Fear no more the heat o' the sun

Nor the furious winter's rages

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

A ρε Jimmy τι τραβας και δεν το μαρτυρας.

 

Δεν ξερω τι αλλο θα ειπωθει για τον «μετριο κιθαριστα»,

εγω παντως ενας λογος που επιασα την ηλεκτρικη

και αρχισα να την γρατζουναω ηταν ο εν λογω κυριος

(μαζι με τις πρασιναδες του και τα αλλα λαχανικα του  ;D)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

A ρε Jimmy τι τραβας και δεν το μαρτυρας.

 

Δεν ξερω τι αλλο θα ειπωθει για τον «μετριο κιθαριστα»,

εγω παντως ενας λογος που επιασα την ηλεκτρικη

και αρχισα να την γρατζουναω ηταν ο εν λογω κυριος

(μαζι με τις πρασιναδες του και τα αλλα λαχανικα του  ;D)

 

+++++++++++

 

Έχουν και οι πρασινάδες τη γλύκα τους :D :D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

:) :) :) :) :)

 

όλα τα λεφτά όμως είναι το φάλτσο στα δεύτερα φωνητικά που κάνει στο τέλος του Tangerine (αλλά και τι σόλο...)

 

αγαπάω jimmy page, και ας είναι μέτριος κιθαρίστας.

 

:) :) :) :) :)

 

 

ΥΓ: παρεπιπτόντως, είναι και για μένα ο λόγος που παίζω κιθάρα...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ρε παιδιά δεν ξέρω. Και προσωπικά αλλά και όταν κρίνω έναν μουσικό πότέ δεν με ενδιέφεραν σε πρώτο βαθμό οι τεχνικές αδυναμίες, τα λάθη του κ.τ.λ. ( Δλδ στον Hendrix θα με ένοιαζε που έχει σε λάθος θέση το δεξί του χέρι?) :)

Ο Page ήταν τρομερός μουσικό με ιδιαίτερα προσωπικό στυλ και αυτοδίδακτος.  Κατάφερνε να παίζει μουσική και όλος κόσμος να μένει με ανοικτό το στόμα. :o

Οι λόγοι που στα τέλη των 70s μέχρι τα μεσα των 80s έκανε άθλια live είναι πολύ βαρύ εθισμό στην ηρωίνη, ατυχήματα στα χέρια (έπαιξε ρόλο πως ήταν αυτοδίδακτος) και νευρικό κλονισμό που τον οδήγησε σε αγοραφοβία.

Τεσπά εμένα αυτό που με στεναχωρεί με τον Page είναι πως έχει να γράψει κανένα καλό κομμάτι από τα τέλη των 70s. Με εξαίρεση τον δίσκο Page/Coverdlale. Κατα την αποψή μου ο καλός μουσικός φαίνεται από την πορεία του μέσα στον χρόνο.

Ο ήχος του στο You shook me από Led Zeppelin I είναι κορυφαίος!

Υ.Σ. ΓΙα μένα ένας καλός μουσικός πρέπει να είναι τουλάχιστον μέτριος συνθέτης.

Και οι Les Paul θα ουρλιάζουν στο φεγγαρόφωτο...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Υ.Σ. ΓΙα μένα ένας καλός μουσικός πρέπει να είναι τουλάχιστον μέτριος συνθέτης.

 

Και ένας καλός συνθέτης δεν θέλει και πολύ για να είναι αξιοπρεπέστατος μουσικός... Αυτό γενικά, και όχι για τον Page, γιατί δεν νομίζω ότι μπορεί να χαρακτηριστεί απλά "αξιοπρεπής" ένας κύριος που έχει επηρρεάσει την ιστορία (όλου;) του ροκ...

 

Τώρα για την τεχνική... Αν ήταν ο Satriani, θα τον βγάζαμε τουλάχιστον ανάπηρο... Από τον Page, όμως (εγώ τουλάχιστον) δεν περιμένω να τον δω αρχίσει να σολάρει... Η μαγεία του είναι στο ριφάρισμα, στο δέσιμο με την μπάντα, στην ψυχαιδελικότητα που αποπνέει η όλη ατμόσφαιρα... Και αυτό το καταφέρνει είτε καθαρός, είτε πρεζάκιας...

 

Κατα τ' άλλα, ήταν και για μένα ο λόγος να αφήσω  την κλασική, και να αρχίσω την ηλεκτρική κιθάρα...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

επειδη πολλα ειπαμε

 

ας προσκυνησουμε!

 

ΤΙ ΣΟΛΑΡΑ ΤΙ FEELING ΤΙ ΧΑΜΟΣ

 

http://www.youtube.com/watch?v=wEiyGgWt6no

A musician who is travelling with the old blues while searching the psychedelic groovie sounds of the 60's with his guitar.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου