Levinson Blade B-25 Bass

[bassbill]

Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους, μια και έχουμε Εθνική επέτειο...

Εδώ και αρκετές εβδομάδες με έπιασε πάλι...

G.A.S.

Οι καιροί δύσκολοι για απόκτηση νέων οργάνων, καινούργια δουλειά, υποχρεώσεις και βάλε, άρχισα λοιπόν να σκέφτομαι την λύση της ανταλλαγής.

Ένα απο τα δύο κύρια μπάσα μου, ένα Warwick F.N.A. έμεινε αραχτό στην θήκη για 2 χρόνια.

Κάθε φορά που το πήρα να το παίξω σε gig, κάτι δέν μου κάθησε στον ήχο και έμπαινε ξανά στην θήκη του.

Πρότεινα λοιπόν ανταλλαγή μέσα απο το φόρουμ, ( αγγελίες ) και σας παρουσιάζω το νέο μου απόκτημα.

Levinson Blade B-25 του 1992. Χειροποίητο Made in Japan, Jazz bass setup, Alder body, maple neck, rosewood ταστιέρα, 21 τάστα, και Active electronics.

To όργανο είναι πανέμορφο, λίγο βαρύ αλλά καλά ζυγισμένο, φοβερή ποιότητα κατασκευής. Όχι οτι περίμενα κάτι λιγότερο απο τους Ιάπωνες, είμαι ήδη κάτοχος μιας Γιαπωνέζικης Τέλε, που σκοτώνει αρκετές Αμερικάνες.

Σε ποιότητα κατασκευής νομίζω όλες  ;D

Το μπάσο θέλει λίγο φροντίδα, όπως θα δείτε στις φωτο, έχει δύο μαύρα και δύο χρυσά ποτς, άρα πάμε για παραγγελία με την πρώτη ευκαιρία, και θέλει σετάρισμα το μανίκι του, πράγμα που θα γίνει σήμερα.

Τα ηλεκτρονικά του είναι λίγο παράξενα, αμφότερα τα ποτς είναι push-pull, το treble στην μία θέση λειτουργεί κανονικά, και στην άλλη ενεργοποιεί ένα preset που ορίζεται απο την ρύθμιση δύο trimmer στο πίσω μέρος του οργάνου. Ενός για τα πρίμα κι ενός για τα μπάσα.

Δηλαδή μπορεί κάποιος να έχει δύο εντελώς διαφορετικούς ήχους σε EQ με το πάτημα ενός κουμπιού.

Το bass pot στην μία θέση λειτουργεί κανονικά, στην δέ άλλη λειτουργεί ως mid-boost.

Η ρύθμιση για τα mids που προσθέτει γίνεται απο ένα τρίτο trimmer στο πίσω μερος.

H τέταρτη επιλογή, είναι both pots up, που δίνει mid-boost + το σετάπ των τρίμμερ.

Σε κάθε περίπτωση χρήσης της επιλογής push, οι ρυθμίσεις των pots παρακάμπτονται, και ανακαλείται το preset.

Να και το νέο μου απόκτημα

 

 

 

 

 

 

Και στα δικά σας παίδες  ;D

[bassbill]

Update...

 

Χτές έπαιξα πρώτη φορά το μπάσο λάιβ.

Φοβερή παλέτα ήχων, αλλά δύσκολο να βρείς γρήγορα αυτό που χρειάζεσαι.

Οι μονοπήνιοι σκοτώνουν σε kick, άπειρα χαμηλά σε σχέση με τα άλλα μου μπάσα, και κάπως scooped τα μεσαία απο την μάννα του. Δηλαδή θέλεις λίγο mid-boost για να αίσθάνεσαι καλά.

Απο βάρος που ήταν μια σοβαρή έγνοια μου, νομίζω οτι άν και βαρύτερο απο το Slapper μου που είναι όμως με γραφιτένιο μανίκι, παίζεται μια χαρά, τουλάχιστον εμένα δέν με κούρασε, ίσως όμως να είναι και η κ@..λα των πρώτων παιξιμάτων. Θα δούμε...

 

[Evilnye]

Μεγειά! Φαίνεται συμπαθητική περίπτωση.

Αυτό με τους πολλούς ήχους με προβλημάτισε, αλλά παίζοντας θα συνηθίζεται φαντάζομαι :)

 

Καλόπαιχτο!

[Terry RoscoeBeck5]

Καλορίζικο Bill, ωραίο όργανο...

Μόνο μια μικρή παρατήρηση: Τα «νερά» δείχνουν ότι το σώμα είναι ash και όχι alder, γιαυτό λες και για τα κιλά του.  ;)

[bassbill]

Δίκιο έχεις Τerry.

Εκ παραδρομής το έγραψα Alder... :-X

Ash φυσικά... Καλά θα ήταν να ήταν αλντεράκι, θα ήταν πούπουλο.

Thanks για τις ευχές  ;D

[audiokostas]

Τα Blade (και τα B-2 και τα B-4) είναι καταπληκτικά μπάσα. Και κιθάρες.

Ειδικά τα πρώτα τα Ελβετικά αλλά και τα Ιαπωνικά είναι άλλη κλάση. (Για τα tetra δεν είμαι σίγουρος) Τα πρώτα με το a ala Fender headstock τα θεωρώ πιό όμορφα και καλά μπάσα από τα Fender. Μακράν.....

Δύο φορές μου ξέφυγαν παρόμοια Jazz (όχι πεντάχορδα) με το δικό σου Βασίλη.

Ειδικά το ένα που είχε ταστιέρα έβενο, ήταν κουκλί.

Καλορίζικο και καλόπαιχτο Βασίλη.

Ζηλεύω...

[lgbesios]

 

Μεγιές  καλόπαιχτο , γουστόζικο  μπάσο ,. το βάρος  είναι ένα θέμα , για μένα τουλάχιστον, παρά τα  95 μου κιλά , αντάλλαξα  με φίλο συμφορουμίτη  precision 70s  made in japan  μόνο για αυτό τον λόγο

Ωραίο το (hard) ash αλλά βαρύ , anyway μπρος τα κάλη τι είναι ο πόνος  ;D

 

[Earendil]

Ααα, ωραίο σώμα. :D

 

Στη θέση σου θα έβαζα κάτι τέτοιο σε knobs

 

 

αν και μπορεί να σου φανούν πολύ ματ αν τα σκαλίζεις συχνά-πυκνά ενώ παίζεις...

[audiokostas]

Αυτή η κατηγορία knobs είναι πραγματικά όμορφη (με ομορφότερα όλων τα ξυλινα και κοντά τους αυτά με το abalone καπάκι) είναι τελείως αντιπρακτική (με χειρότερα όλων τα ξύλινα).

Αν έχουν κάποιο σημάδι είναι μικρό και δυσδιάκριτο σε live συνθήκες ούτε να τα δεις, ούτε να τα γυρίσεις καλά καλά δεν μπορείς.

 

Από την άλλη τα άσχημα knobs των παλιών Jazz είναι πρακτικότατα με καλύτερα όλων τα chicken knobs (ναι, και όμως) που για live, προσωπικά πάντα ομιλών, είναι μονόδρομος.

Και βγαίνουν και σε όλα τα χρώματα.

Όχι ότι αυτό τα σώνει αλλά, ε, κάπως .......

[Earendil]

Αυτή η κατηγορία knobs είναι πραγματικά όμορφη (με ομορφότερα όλων τα ξυλινα και κοντά τους αυτά με το abalone καπάκι) είναι τελείως αντιπρακτική (με χειρότερα όλων τα ξύλινα).

Αν έχουν κάποιο σημάδι είναι μικρό και δυσδιάκριτο σε live συνθήκες ούτε να τα δεις, ούτε να τα γυρίσεις καλά καλά δεν μπορείς.

 

Καλά τα είπες φίλτατε.

Ή έτσι νομίζω, εγώ είμαι τύπος "olastodeka-ligoheavy-ligometal" βλέπεις.

 

Από την άλλη τα άσχημα knobs των παλιών Jazz είναι πρακτικότατα με καλύτερα όλων τα chicken knobs (ναι, και όμως) που για live, προσωπικά πάντα ομιλών, είναι μονόδρομος.

Και βγαίνουν και σε όλα τα χρώματα.

Όχι ότι αυτό τα σώνει αλλά, ε, κάπως .......

 

Πω πω βίτσια... :D :D