Them Crooked Vultures, τους εχετε ακουστα;

[SlenderSmash]

Εννοείται πως παρακολουθώ φανατικά τους Grohl και Homme, οι οποίοι είναι ταλαντούχοι μέχρι αηδίας... (εντάξει και ο JPJ καλός είναι... :P).

 

Εννοείται πως όταν πριν περίπου 2 χρόνια έβγαινε το cd, υπέφερα από οξεία αϋπνία μέχρι να πέσει στα χέρια μου...

 

Πέραν όμως του loudness προβλήματος, δεν βρήκατε το cd λίγο κουραστικό τελικά;

 

Δηλαδή απίστευτες ιδέες και concept, παντοδύναμη εκτέλεση, αλλά δεν είναι κάθε κομμάτι κάπως too much; Ίσως αν είχανε μειώσει την διάρκεια του κάθε κομματιού λίγο (εκτός από το Warsaw...)  το cd να ακουγότανε πιο εύκολα. Ίσως και να "βγαίνει" στο cd το ότι τα πιο πολλά φωνητικά πέσανε αργότερα πάνω στα riff οπότε κατά κάποιον τρόπο επιβαρύνθηκαν τα κομμάτια...

 

 

[λεμουριος]

ωωωωωωωωωω john paul jones ωωωωωωωωωω ποσα χρονια εχει απο τοτε που διαλυθηκαν οι led zep?!!?!?

[Celf]

 

Μπάντα με ένα δίσκο 50 λεπτών κάνει 2ωρο live  ;D

 

Ειναι απιστευτο πραγματικα!

Και ειναι μουσικο 2ωρο, οχι χαζομαριτσες  :P

[Reborn]

Είναι μια απόδειξη πως μπάντες υπάρχουν ακόμη....:):)

[Celf]

 

Πέραν όμως του loudness προβλήματος, δεν βρήκατε το cd λίγο κουραστικό τελικά;

 

Δηλαδή απίστευτες ιδέες και concept, παντοδύναμη εκτέλεση, αλλά δεν είναι κάθε κομμάτι κάπως too much; Ίσως αν είχανε μειώσει την διάρκεια του κάθε κομματιού λίγο (εκτός από το Warsaw...)  το cd να ακουγότανε πιο εύκολα. Ίσως και να "βγαίνει" στο cd το ότι τα πιο πολλά φωνητικά πέσανε αργότερα πάνω στα riff οπότε κατά κάποιον τρόπο επιβαρύνθηκαν τα κομμάτια...

 

 

 

Aυτό και 'γω το νιώθω. Αλλα ΜΟΝΟ στο cd. Εχω δει σχεδόν όλα τους τα live από τότε που ξεκίνησαν και πιστεύω ότι χρειάστηκε ένα διάστημα μετά τα recording sessions για να δέσουν και στη σκηνή. Αυτή τη στιγμή εχω την εντύπωση πως αυτό που λες δεν ειναι πια θέμα, τουλάχιστον στα live.

[SlenderSmash]

Aυτό και 'γω το νιώθω. Αλλα ΜΟΝΟ στο cd. Εχω δει σχεδόν όλα τους τα live από τότε που ξεκίνησαν και πιστεύω ότι χρειάστηκε ένα διάστημα μετά τα recording sessions για να δέσουν και στη σκηνή. Αυτή τη στιγμή εχω την εντύπωση πως αυτό που λες δεν ειναι πια θέμα, τουλάχιστον στα live.

 

Όπως και να έχει, ένα live είναι διαφορετική κατάσταση... Συχνά συγκροτήματα τραβάνε περισσότερο τα κομμάτια τους, είτε προσθέτοντας τζαμάρισμα ενδιάμεσα είτε μεγαλώνοντας κάποια μέρη. Και εγώ απολαμβάνω πολύ τα live τους χωρίς να κουραστώ καθόλου.

 

Ένα cd όμως είναι άλλος κόσμος. Στο cd κρίνεσαι περισσότερο συνθετικά και arrangement-wise...Στο live μετράει περισσότερο το performance και όχι τόσο τα arrangements.

 

Συνθετικά το cd είναι πολύ μπροστά για μένα. Ίσως το πολύ layering απο διαφορετικές κιθάρες, με έκανε να πεθυμήσω την απλότητα του ομώνυμου cd των Queens of the Stone Age... Για παράδειγμα, το New Fang που είναι κομματάρα, συνήθως το αλλάζω όταν φτάσει στο σόλο του τέλους, νιώθω ότι όλος ο σαματάς είναι λίγο too much για μένα.

 

Σου αφήνει βασικά όλο το cd ότι ο Homme στην παραγωγή (και στα arrangements ίσως) προσπάθησε να αποδείξει τα πάντα, ενώ εγώ θα τον ήθελα ελάχιστα πιο χαλαρό... Οι ιδέες ήταν προφανώς ιδιοφυείς δεν χρειαζόταν να προσπαθήσει και πολύ πιστεύω... (ΙΜΗΟ εννοείται... ;))

[Celf]

Συμφωνώ  και 'γω το παθαίνω αυτό στο new fang :P !

Πιστεύω ακόμη ότι "εγκληματίστηκαν" στον πρώτο δίσκο. Ελπίζω να υπάρξει και δεύτερος και είμαι σίγουρος ότι το αποτέλεσμα θα είναι ακόμη καλύτερο.

[bloody_sunday]

Σου αφήνει βασικά όλο το cd ότι ο Homme στην παραγωγή (και στα arrangements ίσως) προσπάθησε να αποδείξει τα πάντα, ενώ εγώ θα τον ήθελα ελάχιστα πιο χαλαρό... Οι ιδέες ήταν προφανώς ιδιοφυείς δεν χρειαζόταν να προσπαθήσει και πολύ πιστεύω... (ΙΜΗΟ εννοείται... ;))

 

Έχεις πράγματι ένα δίκιο... ο Homme μαθαίνοντας άπειρα studio tricks κοντά σε μεγάλους δασκάλους όπως ο Goss και ο Barresi, και διαθέτοντας φυσικά μεγάλο ταλέντο, από την εποχή που πρωτοξεκίνησαν οι Queens συνέθεσε και έκανε την παραγωγή σε άλμπουμ με μια κλιμακωτή πολυπλοκότητα: το πρώτο είχε απλές κι εθιστικές συνθέσεις με κάπως υποτονική παραγωγή, το δεύτερο είχε τα πρώτα σημάδια πειραματισμού με την παραγωγή να ανεβαίνει κατά πολύ χωρίς να χάνει την απλότητά της, το Songs For the Deaf είχε την ιδανική ισορροπία σε όλους τους τομείς (το κορυφαίο τους άλμπουμ όντας τότε και "supergroup"), και από κει και πέρα η παραγωγή παρέμεινε ιδιοφυής και seminar material αλλά σε μερικά σημεία άρχισε να δείχνει σημάδια βαρυφορτώματος, και άνιση απέναντι σε πιο ιδιόμορφες συνθέσεις. Πάντως, δουλεύοντας πια στο πανάκριβο δικό του στούντιο έχει γίνει περιζήτητος remixer και παραγωγός, με δουλειές στο ενεργητικό του όπως το Humbug των Arctic Monkeys.

[SlenderSmash]

Πάντως, δουλεύοντας πια στο πανάκριβο δικό του στούντιο έχει γίνει περιζήτητος remixer και παραγωγός, με δουλειές στο ενεργητικό του όπως το Humbug των Arctic Monkeys.

 

Τους Arctic Monkeys τους παρακάλεσε να έρθουν στην έρημο, με αποτέλεσμα να τους διαφθείρει ανεπιστρεπτί! (και το επόμενο cd που βγάλανε έχει αρκετά ψήγματα "βαρέως" ήχου...)

 

Για μένα είναι παραγωγάρα πάντως. IMHO το cd των TCV σαν ΗΧΟΣ τα σπάει, αν εξαιρέσεις το loudness ζήτημα και ένα δύο σόλο κιθάρα ήχους που είναι σαν να έχεις βάλει πετάλι κατευθείαν σε κονσόλα (νέα μόδα πρέπει να είναι αυτό, το πήρε το αυτί μου και στο Blue των Baroness).

 

Αυτό που έχει κάνει 2 φορές και δεν έχω καταλάβει αν μου αρέσει είναι ότι βάζει τα drums FULL ΔΕΞΙΑ! Είμαι σίγουρος ότι ξέρεις ποιά είναι τα δύο κομμάτια που το έχει κάνει οπότε απάντησε μου:

 

Μπορείς να τα ακούσεις με headphones;;!

 

 

[fleamail]

ένα δύο σόλο κιθάρα ήχους που είναι σαν να έχεις βάλει πετάλι κατευθείαν σε κονσόλα (νέα μόδα πρέπει να είναι αυτό, το πήρε το αυτί μου και στο Blue των Baroness).

 

Το έκανε ο cobain το 1991 στο territorial pissings, το κάνανε και πολλοί funk κιθαρίστες στα 70'ς.

 

Αυτό που έχει κάνει 2 φορές και δεν έχω καταλάβει αν μου αρέσει είναι ότι βάζει τα drums FULL ΔΕΞΙΑ! Είμαι σίγουρος ότι ξέρεις ποιά είναι τα δύο κομμάτια που το έχει κάνει οπότε απάντησε μου:

 

Αυτό είναι τεχνική που ξεκίνησε από τα 60'ς με τους Beatles αρχικά λόγο έλλειψης καναλιών και αργότερα από άποψη. O Homme το έκανε πρώτη φορά στο "you can't quit me baby" και αργότερα αρκετά στο songs for the deaf