Mα Epiphone Custom shop ???

[VAGTANPLAN]

Αν και γνωστη η προτιμηση μου στην Fender προσφατα απεκτησα μια ομορφη εμφανησιακα κιθαρα απο συμφορουμιτη...την Epiphone Silverburst Les Paul.

 

Over all μια χαρα κιθαρουλα για τα χρηματα της προσεγμενη αρκετα στις λεπτομεριες και με ευκολοπαιχτη ταστιερα....οι μαγνητες βεβαια αλλαχτικαν την ιδια ημερα που την αγορασα  8)

 

Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι ενα σηματακι οπου λεει απροκαλυπτα Epiphone Custom Shop !!!!!!!!  :o :o :o

 

Και ερωτω ειναι δυνατον να υπαρχει κατι τετοιο ??????

Ξεκαθαρα πιστευω οτι ειναι απλα μια @@ρια για να τσιμπησουν περισσοτερο οσοι προτιμουν χαμηλου κοστους εταιριες και τιποτε αλλο....πες το μαρκετινκ δηλαδης....!

 

και μια φωτο ετσι για το καλο... :P

 

 

ΚΑΙ το εν λογω σηματακι.....

 

[The Genius Loci]

Φαντάζομαι ξέρεις την ιστορία της Epiphone... μπορεί και να έχει περισσότερο "δικαίωμα" να διαθέτει CS από την Gibson.  ;)

 

Και φαντάζομαι επίσης γνωρίζεις για τις Elitist.

 

Γενικά πάντως η Epiphone βγάζει μια σειρά από limited edition κιθάρες που είναι ΠΟΛΥ αξιόλογες και μερικές φορές μοναδικές. Γιατί όχι και ένα Custom Shop?

 

Καλορίζικη!!  ;)

[Superfunk]

Ξεκαθαρα πιστευω οτι ειναι απλα μια @@ρια

 

και φυσικα εχεις απολυτο δικιο ;)

[WilliamSats]

Νομίζω έχω ξαναδεί τέτοιο logo σε μία Flame Cherryburst Les Paul Custom.

Το περίεργο δεν είναι όμως το logo, αλλά το serial number που δεν συμβαδίζει με τα std serial numbers της epiphone, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι κακό (αφού είναι απ'το custom shop μπορεί και να έχουν διαφορετικά s/n).

Πάντως είναι πανέμορφη!

Με'γειές και Καλόπαιχτη!!!

[VAGTANPLAN]

Ευχαριστω αγαπητοι συμφορουμιτες !!!

Δεν μπορω να πω οτι δεν ειμαι εντυπωσιασμενος για την ποιοτητα κατασκευης της, ειναι καλυτερη απο μια Λουσιλ Επι που ειχα παρει, θα τολμησω να πω οτι μ αρεσει πιο πολυ και απο μοντελα της Studio που εχω δοκιμασει.

Ευχαριστη εκπληξη !!

 

[kyrk]

Λίγα λόγια για τον Αναστάσιο Σταθόπουλο και τον γιο του Επαμεινώντα (Epi-Phone)

Ο  Αναστάσιος Σταθόπουλος γεννήθηκε το 1863 στην Καστανιά Δήμου Πελλάνας Λακωνίας όπου ο πατέρας του ήταν δάσκαλος. Το 1864 γράφτηκε στo μητρώο αρρένων της κοινότητας Μαγούλας Λακωνίας όπου ήταν δημότης. Η τετραμελής οικογένεια, ο Αναστάσης, η αδερφή του, Παναγιώτα και οι γονείς του, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον και εκμεταλλευόμενοι ίσως τις συνθήκες που το Χατί Χουμαγιούν δημιούργησε, μετανάστευσαν στη Σμύρνη στα 1873. Εκεί ο πατέρας ασχολήθηκε με το εμπόριο ξυλείας, ενώ την ίδια χρονιά ο Αναστάσιος έφτιαξε το πρώτο του όργανο. Σίγουρα εκεί ο Αναστάσιος θα ήρθε σε επαφή με σημαντικούς κατασκευαστές αν και πιστεύεται ότι και ο πατέρας του έφτιαχνε  όργανα.

Στην κοσμοπολίτικη Σμύρνη βρήκε πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη της τέχνης του. Αρχικά δούλεψε στο κατάστημα του Ιταλού Κορλέττι σε διαφήμιση του οποίου αναφέρεται ως γνωστός εν Αθήναις οργανοποιός. Στη συνέχεια  και πιθανότατα μετά το γάμο του με την Μαριάνθη Βάμβα, Χιώτισσα γεννημένη στη Σμύρνη, άνοιξε δικό του εργαστήριο.

Εκεί λοιπόν ο Αναστάσιος έφτιαχνε μαντολίνα, λαούτα, βιολιά, κιθάρες και πιθανότατα, μπουζούκια και μπάντζο. Αξίζει να σημειωθεί πως ο ίδιος ήταν εξαίρετος μουσικός και συνήθιζε να παίζει στις οικογενειακές συγκεντρώσεις.

Στη Σμύρνη το ζευγάρι απέκτησε 4 παιδιά, τους: Επαμεινώνδα, Ορφέα, Αλέξανδρο και την Αλκμήνη. Τα ονόματα των παιδιών του ήταν όλα από την αρχαία ελληνική ιστορία και μυθολογία γεγονός που δηλώνει τόσο την παιδεία του Αναστασίου όσο και την εθνική του συνείδηση. Ωστόσο, αυτή η εθνική συνείδηση πιθανότατα προκάλεσε προβλήματα στις σχέσεις του με τους Τούρκους και έτσι σε ώριμη ηλικία (43) αναγκάστηκε να φύγει για την Νέα Υόρκη στα 1903.

 

Αλλαγές.

Οι λόγοι ωστόσο της φυγής του ίσως να είναι διαφορετικοί. Ίσως διέβλεπε τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, ίσως τον επηρέασε η επιδημία  ευλογιάς που την ίδια χρονιά χτύπησε τη Σμύρνη ή ίσως ακολούθησε το ρεύμα της εποχής. Άλλωστε η Νέα Υόρκη ήταν ο νέος κόσμος των ευκαιριών με έντονο το Ελληνικό και ειδικά το Λακωνικό στοιχείο. Στη Νέα Υόρκη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ζούσαν γύρω στους 10.000 Ελληνες.

Στις 11-9-1903 έφτασε στη Ν.Υόρκη με ενδιάμεσο σταθμό τη Νάπολι. Μαζί του είχε και μια ορφανή κοπέλα απ΄ τη Σμύρνη,  προφανώς ως υπηρέτρια. Απ΄ την αρχή της παρουσίας του εκεί ξεκινά να εργάζεται  ως οργανοποιός. Η οικογένεια ζει στην ελληνική συνοικία. Στο ισόγειο μιας οικοδομής, ο Αναστάσιος εργάζεται και στον πρώτο όροφο είναι η κατοικία της οικογένειας. Οι δουλειές πάνε καλά για τον Αναστάσιο και έτσι προσλαμβάνει τον Ιταλό προικισμένο μάστορα Henry Cappielo. Την πρώτη περίοδο του στη Νέα Υόρκη κατασκευάζει κυρίως μαντολίνα, αφού αυτά είχαν ζήτηση.

 

Το ζευγάρι εκεί αποκτά τα μικρότερα παιδιά τους Φρίξο και Έλλη (πέθανε το 1994), ενώ φροντίζει τα παιδιά αφενός να μάθουν την τέχνη της οργανοποιίας και αφετέρου να σπουδάσουν. Έτσι λοιπόν καθηγητές γαλλικών και πιάνου βρίσκονται στο σπίτι, ενώ ο μεγάλος γιος ο Επαμεινώνδας ήταν αριστούχος του τμήματος διοίκησης επιχειρήσεων του πανεπιστημίου Koλούμπια. Ο Αναστάσιος επεκτείνει την δραστηριότητα του, εκδίδει καταλόγους και ασχολείται και με την εμπορία οργάνων. Πιθανότατα γύρω στα 1910 αρχίζει να ασχολείται επισταμένα με την κατασκευή του μπουζουκιού. Φτιάχνει διαφορετικά μοντέλα, άλλα πιο απλά, άλλα με περισσότερη διακόσμηση, χρησιμοποιώντας πολύτιμα υλικά, συγκεράζοντας, όπως εύστοχα έχει υποστηρίξει σε συνέδριο στην Καστορία το 2001 ο οργανοποιός και μελετητής του Σταθόπουλου, Γιάννης Κουκουρίγκος, το ήδη διαμορφωμένο μπουζούκι με το ναπολιτάνικο μαντολίνο . Η φήμη του εξαπλώνεται και ο ίδιος στα 1912 κάνει ένα ταξίδι στην Ελλάδα (πιθανότατα) για να φέρει όργανα προς πώληση, ενώ παράλληλα  και οι  ομογενείς  φέρνουν τα περίφημα μπουζούκια του στην Ελλάδα.

 

Ο Αναστάσιος παρόλα αυτά αντιμετώπιζε προβλήματα με την καρδιά του και έτσι τον βρήκε ο θάνατος τον Ιούλιο του 1915. Η Mαριάνθη μαζί με τον μεγάλο γιο, τον Επαμεινώνδα, ανέλαβαν τη διοίκηση της επιχείρησης μετονομάζοντας την σε House of Stathopoulo. Συνεχίζουν την παραγωγή του πατέρα, ενώ ο Εpi (Επαμεινώνδας) αρχίζει να σχεδιάζει την εξέλιξη της επιχείρησης. Έτσι ανοίγεται στην αγορά του μπάντζο, που τότε είχε έξαρση, αγοράζοντας μια άλλη εταιρεία κατασκευής.

 

Ο Epi, κοσμοπολίτης, έχει το προσωνύμιο στη  Νέα Υόρκη, Duke (ο Δούκας). Επιμελημένη εμφάνιση, αρχοντική συμπεριφορά, εντυπωσιακή σύζυγος, νυχτερινή ζωή, στοιχειοθετούν το πρότυπο του businessman του μεσοπολέμου που ενσαρκώνει. Μετονομάζει την εταιρεία Εpiphone (Επι + Φωνή) και έτσι δημιουργείται μια από τις σημαντικότερες, με την Gibson, εταιρείες κατασκευής μουσικών οργάνων. Προσλαμβάνει έμπειρο προσωπικό, καταχωρεί πατέντες στο όνομα του, ενώ ανοίγεται στην αγορά της κιθάρας. Κατασκευάζει  μοντέλα με σκάφος (archtop) και ακουστικές. Παράλληλα εξετάζει τη χρήση του μαγνήτη στην κιθάρα.

 

Χαρακτηριστικό είναι ότι κάθε Σάββατο απόγευμα οι σπουδαιότεροι κιθαρίστες των Big Band και των Jazz Club της Νέας Υόρκης μαζεύονται στο εκθετήριο της Epiphone για να δοκιμάσουν τα νέα όργανα. Η εταιρεία γνωρίζει τεράστια πρόοδο και ευημερία.

Μια αυτοκρατορία έχει γεννηθεί.

 

Άδοξο Τέλος

Ο θάνατος του Epi από λευχαιμία το 1943, επέφερε κρίση στην εταιρεία. Ο Ορφέας και ο Φρίξος δεν μπόρεσαν ποτέ να συνεργαστούν αρμονικά και έτσι η εταιρεία πουλήθηκε στην Gibson, το μεγαλύτερο ανταγωνιστή της, για μόλις  20.000 δολάρια, το 1957, έχοντας χάσει την αρχική της αίγλη.

Η Gibson, όπως γράφεται, κράτησε μόνο ότι χρειαζόταν και όλα τα υπόλοιπα καλούπια, εργαλεία κλπ, τα έκαψε σε μια τεράστια φωτιά πίσω απ’ το εργοστάσιο της Epiphone. Μαζί με αυτά ίσως και τα καλούπια του Αναστάσιου.

 

 

[VAGTANPLAN]

Αγαπητε φιλε λες να μην ξερουμε την ιστορια της επιφον ?? Αλλα οπως και με την Ελλαδα αααααλλλο η ιστορια και αλλο το σημερα...!! χαχα

 

Καλη η ιστορικη αναδρομη αλλα ατοπη,  για το Epiphone custom shop γ νωριζεις κατι ? που ειναι που τις φτιαχνουν ?

[Superfunk]

για το Epiphone custom shop γ νωριζεις κατι ? που ειναι που τις φτιαχνουν ?

 

ειναι και στα ...33 κινεζικα εργοστασια που φτιαχνονται οι Epiphone,απλα σε ολα τα ltd edition μοντελλα κοτσαρουν & ενα custom shop για να γουσταρει ο πελατης... ;D

[VAGTANPLAN]

ειναι και στα ...33 κινεζικα εργοστασια που φτιαχνονται οι Epiphone,απλα σε ολα τα ltd edition μοντελλα κοτσαρουν & ενα custom shop για να γουσταρει ο πελατης... ;D

 

Και τι θα πει ο Λεο ?? χαχαχα

 

Συμφωνω απολυτα !!

[iconn6]

Καλησπερα φιλε μου!Ακου λοιπον και την γνωμη μου ;ρ ::)

Εχω παιξει με αυτην την κιθαρα --> http://www.thomann.de/gr/gibson_lp_studio_50_tribute_gt_db_tm.htm

-δεν λεω πολυ αξιοτιμη κιθαρα και δεν εχω να πω καποιο ουδετερα αρνητικο σχολειο αντιθετος φανταστικη και απιθανη αλλα οσο ακκουγα gibson και μαλιστα gold top (παραπεμπει εντελως σε σλασ) περιμενα πολλα πολλα περισοτερα αποσα ειδα και ακουσα-

 

Και επισης εχω παιξει με αυτην την κιθαρα ---> http://www.thomann.de/gr/epiphone_les_paul_custom_black.htm

-Δεν υπαρχει μετρο συγκρισης!Δεν το περιμενα..!Ουτε που το φανταζομουν και ομως  αυτη η κιθαρα μου φενεται πολυ πιο μπροστα σε ΟΛΑ σε σχεση με την gibson

σε ομορφια,σε ηχο,επισης δεν ξερω γιατι αλλα εχει πολυ περισοτερο βολικη ταστιερα,σε ολα!και ομως ειναι μια epiphone custom shop που ειναι 200 + ευρω φθηνοτερη απο μια gibson studio και ειναι πολυ πιο μπροστα! Αυτα απο μενα!  ;D ;D ;D Φυσικα αυτη ειναι η γνωμη μου ετσι!?!!!?!!!?!!!