Noise music

[mustafank]

Καλησπέρα, παίδες.

 

Επειδή η μουσική noise είναι ένα είδος, που θα ήθελα να ερευνήσω, αλλα δε γνωρίζω από που να αρχίσω, θα ήθελα να σας ζητήσω, να μου προτείνετε κάποια σχετικά ακούσματα.

 

..ευχαριστώ, εκ των προτερων..

 

:)

[droneblack]

Καλησπερα,δοκιμασες στο bandcamp?Εχει και φρεσκο πραμα.

https://bandcamp.com/tag/noise?artist=2720422598

 

https://bandcamp.com/tag/noise-rock?artist=3692697375

 

https://bandcamp.com/tag/noise-pop?artist=2431754489

 

[mustafank]

Καλησπερα,δοκιμασες στο bandcamp?Εχει και φρεσκο πραμα.

 

Η αλήθεια είναι ότι έψαξα στη wiki και διάβασα κάποια πράγματα, σχετικά, ωστόσο, θα ήθελα κάποιον "οδηγό" από πιο έμπειρους ακροατές του είδους, γιατί ένιωσα, λίγο, στα χαμένα με όσα βρήκα.  ;)

 

edit: θα ήθελα π.x. να μάθω την εξέλιξη του noise στη μουσική, πως ενσωματώθηκε σε ένα κομμάτι της rock (οι Sonic Youth είναι οι πρώτοι, που μου έρχονται στο μυαλό), ποιοι είναι οι χαρακτηριστικoi εκπρόσωποι του και τα σχετικά.

[blue]

δεν ξέρω καλά, αλλά ξέρουν αυτοί :) :

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Luigi_Russolo

http://en.wikipedia.org/wiki/Merzbow

http://www.deconstruction-in-music.com/proefschrift/300_john_cage/317_cage_and_noise/cage_and_noise.htm

 

[odis13]

To documentary που ποσταρε ο blue ειναι εξαιρετικο και νομιζω το καλυτερο starting point για καποιον νεο στο ειδος.

 

Καλο καψιμο :P

[Gianniss]

Υποθετω οτι σε ενδιαφερει περισσοτερο η noise ως εισχωρηση στην rock/pop κλπ. Διοτι ο αμιγης πειραματισμος με θορυβους δεν περιεχει τοσα μουσικα στοιχεια (μουσικα, με την εννοια που αντιλαμβανεται ο κοινος νους), αλλα αποκλειστικη παραγωγη θορυβου με διαφορα μεσα, ηλεκτρονικα ή και απλα αντικειμενα.

Ο θορυβος λοιπον εχει εισχωρησει ως αποψη και στυλ στην rock κα συχνα φλερταρει με την avant garde και γενικοτερα την πειραματικη μουσικη. Εκπροσωποι αυτου του στυλ ειναι αρκετοι και διαφορετικης προσεγγισης καλλιτεχνες. Απο τους πιο γνωστους ειναι οι sonic youth που ανεφερες κι εσυ. Ο John Zorn θεωρειται απο τους πιο χαρακτηριστικους avant garde μουσικους με αρκετα noise στοιχεια. Ο Fred Frith επισης. Ο thurston moore των sonic youth εχει δημιουργησει μια νεα σχετικα μπαντα, τους chelsea light moving, οι οποιοι κινουνται στα ιδια περιπου μονοπατια. Ο nels cline επισης εχει αρκετα σχετικα projects. Το ιδιο και ο Mike Patton. Η μπαντα του Blixa Bargeld με το ονομα Einstürzende Neubauten. Οι Lightning Bolt που κινουνται σε πιο punk/hardcore στυλ. Υπαρχουν παρα πολλοι εκπροσωποι. Ανεφερα αυτους που μου ηρθαν αμεσα στο μυαλο. Καποια παραδειγματα τωρα.

 

Εδω ο nels cline με τον Fred Frith:

 

Εδω ο Nels Cline με τον Thurston Moore:

 

Οι Einstürzende Neubauten:

http://www.youtube.com/watch?v=VZsCvABTX90

 

Οι Neptune:

 

Οι Lighting Bolt:

 

Οι Chelsea Light Moving:

 

Τσεκαρε και τους Don Vito απο Γερμανια για noise hardcore.

Οι Black dice σε electro στυλ:

 

 

[mustafank]

Υποθετω οτι σε ενδιαφερει περισσοτερο η noise ως εισχωρηση στην rock/pop κλπ.

 

;)

 

blue & Gianniss, σας ευχαριστώ για τα links..έχει να πέσει "μελέτη"

 

Καλο καψιμο :P

 

;D :)

[mustafank]

Ο λόγος, που άνοιξα το παρόν θέμα, είναι ότι θα ήθελα να φτιάξω ένα συγκρότημα, που να κινείται (περίπου) στο χώρο της noise/no wave με dissonant (ή και atonal) περάσματα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρω, παρά ελάχιστα, για όλα αυτά, αλλά μου έχουν κινήσει το ενδιαφέρον και θα ήθελα να πειραματιστώ.

 

                            http://smart.noiz.gr/details.php?id=216670

 

Επειδή θεωρώ ότι οι καλλιτέχνες, που αναφέρθηκαν, μέχρι στιγμής, δεν κάνουν στο κουτουρού ό,τι κάνουν, θα ήθελα να "εμβαθύνω" στο σκεπτικό/φιλοσοφία τους και τους τρόπους, που προσεγγίζουν ηχητικά το θόρυθο.

Αρκεί δηλαδή η "δημιουργική" χρήση των εφέ, σε συνδυασμό με πολύ feedback, με το σκεπτικό ότι όσο πιο "χαλασμένος" είναι ο ήχος τόσο καλύτερα ή είναι και κάτι περισσότερο (alternative tunings, "exotic" scales, chords voicings κτλ);

 

Να αναφέρω εδώ, ότι, εκτός από τους προαναφερθέντες, στο είδος αυτό μου αρέσουν πολύ κάποιες δουλειές του Marc Ribot, καθώς και η γενικότερη αισθητική των A Place To Bury Strangers.

 

Όποτε, ψάχνω και συνεντεύξεις όλων αυτών, σχετικά με το παρόν θέμα.

 

  :)

[pipityri]

Αν σε ενδιαφέρει σοβαρά, παρ΄το απ την αρχή. Πολλοί από όσους αναφέρθηκαν πιο πάνω

έχουν/είχαν μικρή ή μεγάλη σχέση με την Νευορκέζικη αβανγκάρντ. Ψάξε τους μινιμαλιστές του 60. Ακου Le Mont Young. Από μέλη του γκρουπ του φτιάχτηκαν οι Velvet Underground-και ο John Cale μεταξύ αυτών. Και οι δύο κιθαρίστες των Sonic Youth έπαιζαν στην ορχήστρα του Glenn Blanca....κλπκλπ.

 

...Παρ το απ την αρχή!!! :)

[Jazzjoker]

Αρκεί δηλαδή η "δημιουργική" χρήση των εφέ, σε συνδυασμό με πολύ feedback, με το σκεπτικό ότι όσο πιο "χαλασμένος" είναι ο ήχος τόσο καλύτερα ή είναι και κάτι περισσότερο (alternative tunings, "exotic" scales, chords voicings κτλ);

 

Χωρίς να έχω οιαδήποτε σχέση με το συγκεκριμένο μουσικό ιδίωμα θεωρώ ότι, έστω μόνο φιλοσοφικά, το θέμα έχει ως εξής:

 

Αν θεωρήσουμε ότι ο θόρυβος είναι αποδόμηση, τότε χρειάζεται να υπάρχει υφιστάμενη δομή. Με άλλα λόγια θες να πας να διαλύσεις κάτι οπότε χρειάζεσαι αυτό το κάτι που υπήρχε πριν το θόρυβο. Το αυτό ισχύει και στο πεδίο της αφαίρεσης (όχι μόνο μουσικά). Δηλαδή όταν επιλέγω να μην παίξω κάτι, προσπαθώ να  δηλώνω ότι δεν παίζω αυτό το κάτι το οποίο όμως "υπάρχει" σε ένα εναλλακτικό μουσικό πεδίο. Αν δεν υπάρχει, τότε απλά παίζω τίποτα.

 

Προσωπικές θεωρήσεις αυτά αλλά νομίζω ότι η δομημένη αρχή και έστω κάποια γνώση είναι απαραίτητη για να πας σε τέτοια πράγματα που θες και να δημιουργήσεις ενδιαφέροντα ηχητικά τοπία. Αλλιώς κάνεις απλά θόρυβο.  ;D