Αγαπημένα και κορυφαία albums

[LK]

1) όλα του Frank,

2)Miles Davis/Kind Of Blue και

3) John Lewis, Bill Perkins, Jim Hall, Chico Hamilton/  2 Degrees East - 3 Degrees West.

 

MONO σε βινύλιο.

Δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο.

[dimsonic]

Επειδή αναφερόμαστε στο ροκ ιδίωμα : Τα "άλμπουμ" όπως τα εννοούμε σήμερα, δεν υπήρχαν ως έννοια μέχρι το Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band των Beatles. Αυτό που αντιλαμβανόταν ο κόσμος ως νέο μουσικό υλικό, ήταν το σινγκλ, και οι "δίσκοι μακράς διαρκείας" ήταν (εκ' των πραγμάτων) συλλογές από υλικό που στην πλειοψηφία του είχε πρωτοεμφανιστεί ως σινγκλ.

 

Η χρυσή εποχή των άλμπουμς (η οποία - είμαι βέβαιος - θα εκπροσωπηθεί επάξια από τη λίστα που θα φέρει ο Καταράχτης) ήταν βραχεία, από το 70 έως το 90 (το πολύ). Ρομαντικοί σαν εμένα δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε, αλλά ελάχιστοι πλέον συγκροτούν ενότητες τραγουδιών που να είναι υποχρεωτικό να παρουσιαστούν σε άλμπουμ.

 

:)

 

άσχετα αν όντως είναι όπως τα λες σχετικά με το περιεχόμενο των albums δεν παύουν τα κομμάτια που αντιπροσωπεύουν κάθε δίσκο να αντικατοπτρίζουν

α. τον συγκεκριμένο ήχο και στυλ του συγκροτήματος εκείνη την εποχή

β. την σύνθεση του συγκροτήματος - μέλη κλπ

γ. την χρονική περίοδο και το στυλ που επικρατεί στη μουσική σκηνή.

δ. ένα κάποιο statement που ενδεχομένως θέλει να κάνει το συγκρότημα τότε.

 

Με τη λογική αυτή δεν μπορούν να πάνε σε ένα greatest hits πχ των stones που περιλαμβάνει από την έκρηξη του βρεταννικού ροκ, την ψυχεδέλεια, την disco κλπ κλπ και να είναι αντιπροσωπευτικό...

[Nestoras]

Επειδή αναφερόμαστε στο ροκ ιδίωμα : Τα "άλμπουμ" όπως τα εννοούμε σήμερα, δεν υπήρχαν ως έννοια μέχρι το Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band των Beatles. Αυτό που αντιλαμβανόταν ο κόσμος ως νέο μουσικό υλικό, ήταν το σινγκλ, και οι "δίσκοι μακράς διαρκείας" ήταν (εκ' των πραγμάτων) συλλογές από υλικό που στην πλειοψηφία του είχε πρωτοεμφανιστεί ως σινγκλ.

Νομίζω το Pet Sounds αλλά και το Revolver (που προϋπήρξαν) είναι άλμπουμ και και όχι απλά μια απλή συλλογή κομματιών singles.

[trolley]

Νομίζω το Pet Sounds αλλά και το Revolver (που προϋπήρξαν) είναι άλμπουμ και και όχι απλά μια απλή συλλογή κομματιών singles.

 

Βλέπω διαφορές ανάμεσα σε αυτά που αναφέρεις, αλλά έστω πως είναι έτσι, δεν αλλάζει ο πυρήνας του επιχειρήματός μου. Η λέξη άλμπουμ, αμφιβάλλω αν χρησιμοποιήθηκε ποτέ πριν από αυτά.

 

Προσπάθησα να καταδείξω, ότι οι "συλλογές" είναι πολύ πιο κοινές απ' ότι νομίζουμε ορισμένοι, ότι το "τραγούδι" και όχι το "άλμπουμ" είναι ο κύριος τρόπος λειτουργίας του ροκ ιδιώματος.

 

[dimsonic]

το Pet sounds ήταν άλμπουμ.

Το revolver οχι. (και μάλιστα όχι από singles)

Κανένας από τους δίσκους αυτούς (και όσους έβγαιναν τότε και τώρα) δεν ήταν συλλογή singles.

[trolley]

Νομίζω ότι μπαίνετε σε υπερβολική φασαρία για να αποδείξετε πως ενδιαφέρεται κανείς γι' αυτό που λέτε "άλμπουμ" (ειδικά στην εποχή μας) και πως είναι λάθος η αντίληψη για το ότι οι "συλλογές" είχαν, έχουν και θα έχουν τη θέση τους στην παγκόσμια δισκογραφία.

 

Το "άλμπουμ" είναι (απλά και μόνο) μία συλλογή από "τρακς". Εξαίρεση αποτελούν τα "κόνσεπτ άλμπουμ", αλλά - όπως έγραψα ήδη - μιλάμε για άλλες περιόδους στην μουσική ιστορία.

[Επισκέπτης]

Επειδή αναφερόμαστε στο ροκ ιδίωμα : Τα "άλμπουμ" όπως τα εννοούμε σήμερα, δεν υπήρχαν ως έννοια μέχρι το Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band των Beatles.

Δεν αναφερομαστε στο Rock μονο, οι λιστες που εχουν ανεβει περιεχουν αρκετα ειδη, με την πρωτη λιστα του OP να αρχιζει με το "A Love Supreme" του Coltrane απ'το 1964. Στην Jazz_και οχι μονο_τα αλμπουμ αρχισαν να βγαινουν ηδη απο τη δεκαετια των 50s.

 

Η χρυσή εποχή των άλμπουμς (η οποία - είμαι βέβαιος - θα εκπροσωπηθεί επάξια από τη λίστα που θα φέρει ο Καταράχτης) ήταν βραχεία, από το 70 έως το 90 (το πολύ). Ρομαντικοί σαν εμένα δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε, αλλά ελάχιστοι πλέον συγκροτούν ενότητες τραγουδιών που να είναι υποχρεωτικό να παρουσιαστούν σε άλμπουμ.

Στο Rock η χρυση εποχη ηταν οντως τα 70s-90s, αλλα αυτο εγινε γιατι το Rock σαν ειδος τοτε αρχισε να δημιουργειται και να παιρνει διαστασεις. Ο ορος αλμπουμ/LP ομως ηταν ηδη γνωστος και αποτελουσε το standard της μουσικης βιομηχανιας ηδη απο τις αρχες των 50s οπως ειπαμε.

 

Τωρα στην εποχη μας εχουμε ενα ειδος "πισωγυρισματος", σε παρα πολλα μουσικα ειδη, κυριως στην Pop δισκογραφια, εχουμε την κυκλοφορια Singles και το κατεβασμα/αγορα τους σε ψηφιακη μορφη, MP3/Flac κλπ. Τα αλμπουμ ωστοσο ακομα καλα κρατουν σε παρα πολλα ειδη, και θα συνεχισουν να κυκλοφορουν imho.

 

Κοιταω τωρα την μισοτελειωμενη λιστα που εγραψα χτες. Θα μπορουσα να αφαιρεσω το 80%+ και να βαλω αλλα στη θεση τους. Αυτη τη "μανουρα" δεν γουσταρα ποτε με τις λιστες, ειδικα οταν ειναι τοσο απιστευτα γενικες ως προς το περιεχομενο. Πεστε εκει να φτιαξουμε ενα Top 50 του, για παραδειγμα, Prog Rock, να κατσουμε μιση ωριτσα και να ποσταρουμε. :P Βλεπω τη λιστα μου και σκεφτομαι ηδη τι να βαλω για να την κλεισω, αλλα ειμαι ηδη σιγουρος οτι στο επομενο λεπτο θα μετανιωσω για τα αλμπουμ που αφησα απ'εξω. Κι αυτα ειναι παρα παρα πολλα.

 

Τεσπα, θεωρειστε την λιστα μου_αν και οποτε ανεβει_ενα προτεινομενο "πακετο" μουσικης που καλο θα ηταν καποιος να ψαξει ενα μερος του και να το ακουσει, κατι που στις μερες μας ειναι αρκετα ευκολο να γινει μεσω του internet.

[dimitriselidas]

Χωρις σειρα...

led zeppelin-I,II,IV

jimi hendrix experience-bold as love,electric ladyland

acdc-back in black

doors-the morison hotel,la woman

clash-london calling

welshy arms-welshy arms

sex pistols-Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols

ramones-ramones

rolling stones-let it bleed

black sabbath-paranoid

deep purple-made in japan

jethro tull-aqualong

bb king-live at the regal

nirvana-nevermind

cream-το τελευταιο του 2005 στο royal albert hall

pinkfloyd-the wall

van morrison-moondance

blues pills-blues pills

rival sons-great western valkyrie

ten years after-a space in time

 

[audiokostas]

Αγαπώ πάρα πολύ τις συλλογές.

Όχι μόνο τα best of (πολλά από αυτά λατρεύω και τα προτιμώ από μεμονωμένους δίσκους του γκρουπ / καλλιτέχνη) αλλά και τις συλλογές τραγουδιών από διαφορετικά γκρουπ.

Χαρακτηριστικά,  τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό είναι τα Rock 80s Vol.1, 2, 3, 4 του Πετρίδη που μας έδινε μία γεύση από το οπλοστάσιο της Virgin. Και πολλές πολλές άλλες.

 

Για αυτό ίσως μου αρέσουν και τα live.

Είτε σαν event (Bangladesh, Woodstock, Last Waltz) με πολλά γκρουπ είτε ενός γκρουπ / καλλιτέχνη.

Γιατί το γκρουπ παίζει (με όσο πάθος διαθέτει) συλλογή από τα κομμάτια που θέλει αλλά θέλει και ο κόσμος, ενίοτε διαλεγμένα από ένα ολόκληρο tour (αν δεν είναι one - off) και έχουν περαστεί κι ένα χεράκι να φύγει η αγουρίλα του live.

 

Και αν και διαθέτω ευρεία γκάμα βινυλίων και cd (ναι πλέον και σε σκληρούς) με δίσκους που είτε λατρεύω ολόκληρους, είτε αγαπάω κάποια σημεία τους (ή σε μερικούς έκανα τρισμέγιστη μαλακία και άκουσα τους γκουρού της εποχής και πήρα για αριστούργημα μια - κατ' εμέ - μεγάλη παπαριά και τον έχω και κάθεται)  ούτε τοπ 10 δεν μπορώ να βγάλω.

 

Μπορώ όμως εύκολα να ξεχωρίσω τον έναν ορόσημό μου που μπορεί να μην είναι (σίγουρα δεν είναι) ο καλύτερος αλλά με έχει σημαδέψει και έχει γράψει μακράν τις περισσότερες ώρες προσωπικού air guitar/bass/drums από την εφηβική μου ηλικία και δώθε.

One more for from the Road - Lynyrd Skynyrd

[trolley]

Δεν αναφερομαστε στο Rock μονο, οι λιστες που εχουν ανεβει περιεχουν αρκετα ειδη, με την πρωτη λιστα του OP να αρχιζει με το "A Love Supreme" του Coltrane απ'το 1964. Στην Jazz_και οχι μονο_τα αλμπουμ αρχισαν να βγαινουν ηδη απο τη δεκαετια των 50s.

 

Ειδικά στην τζαζ, το "άλμπουμ" με την έννοια που είναι αποδεκτή στον κόσμο του ροκ ιδιώματος, είναι κάτι το (σχεδόν) εντελώς άγνωστο. Κανείς (σχεδόν, ξαναλέω) δεν έχει φτιάξει "κόνσεπτ άλμπουμ" και κανείς δεν μπήκε στο στούντιο (ειδικώς τις δεκαετίες στις οποίες αναφέρθηκες) με την ιδέα "ας πάμε να τελειώσουμε ένα άλμπουμ". Τζαμάρανε οι άνθρωποι, άλλοι με περισσότερο και άλλοι με λιγότερο οργανωμένο υλικό, και προέκυπταν δίσκοι - μάλιστα δεν ήταν σπάνιο να προκύπτει υλικό για πάνω από έναν δίσκους, από μία σειρά σέσσιονς.

 

Κατά τα άλλα, όπως είδα είπα, εγώ επίσης είμαι αλμπουμάκιας, και περιμένω τη λίστα σου με μεγάλο ενδιαφέρον.