Αλμπουμ που προτεινουμε:

[kwstas79]

Με νοιώθεις jmonako μου... γιου φιλ μι

[Earendil]

Band : Fates Warning

Album : A Pleasant Shade Of Gray

Genre : Progressive, as it should sound like... :wink:

 

1997, οι Fates έχουν ξεμείνει από 2ο κιθαρίστα και από μπασίστα. Στο κόλπο μπαίνουν οι Kevin Moore (πιάνο ,keybords) και Joey Vera (μπάσο). Ο Τα-Κάνω-Όλα-Και-Συμφέρω Jim Matheos, κιθαρίστας και ιθύνων νους, πιάνει με το concept του εξίσου τον απώτατο πυθμένα της ανθρώπινης δυσθυμίας και μια από τις υψηλότερες δημιουργικές κορυφές, τουλάχιστον στα δυσπρόσιτα χωράφια του progressive ήχου...

 

Ένα ενιάιο κομμάτι με 12 υποενότητες, μια διαδρομή σε ένα τούνελ γεμάτο εξαιρετική μουσική, πολύ μα πολύ μακριά από την εξωστρεφή και πλουραλιστική λογική των...γειτόνων τους. Η αποθέωση της αφαιρετικής λογικής σε έναν δίσκο που, όσο προχωρά, σε ακινητοποιεί, σε "ρίχνει", κι όταν επιτέλους ακούς το ξυπνητήρι στο τέλος του, ξυπνάς κι εσύ, έχοντας πιάσει λίγο καλύτερα την ουσία της έννοιας "κάθαρση"...

 

 

Highly reccomended. :wink:

[zero_the_hero]

morbid angel-blessed are the sick

death-human

ΑΠΛΑ

[mageiras]

καλά, οι Celtic Frost που είναι; :) :) :)

[boukas]

Ποιο λες; Το to megatherion;

[Tamaman]

Εγω λεω into the pandemonium,η καπως ετσι.

[panagiotis]

μπάντα: Faith No More

αλμπουμ: The Real Thing

είδος: ούτε και αυτοί ξέρουν

 

Οι Faith No More αλλάζουν τραγουδιστή το 89 και παίρνουν τον Mike Patton που τότε έπαιζε στους Mr. Bungle. Το άλμπουμ αυτό είναι το πρώτο με τον Patton στις τάξεις της μπάντας και σίγουρα το σημαντικότερο....Αφ ενός γιατί ήταν το πρώτο εξαιρετικό δείγμα αυτής της μπάντας (μετά ακολούθησαν τα επίσης πολύ καλά Angel Dust και King for a day, Fool for a lifetime) αφ ετέρου διότι οι Metallica και οι Guns 'n Roses τους ανέφεραν ως μία από τις αγαπημένες τους ροκ μπάντες και οι πρώτοι τους πήραν μαζί τους στην περιοδεία. Kαι όχι μόνο. Μπορεί ο απίστευτα εκκεντρικός χαρακτήρας του Patton να έκλεβε τις εντυπώσεις και να ήταν ένας λόγος παραπάνω για να συγκεντρωθούν όλα τα βλέματα απάνω τους, το σημαντικότερο όμως είναι η μουσική τους ιδιοφυία που παρ 'ολες τις κόντρες ανάμεσα στα μέλη της μπάντας κάνει αισθητή την παρουσία της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Απίστευτες συνθέσεις (πολλοί τους χαρακτηρίζουν ως prog rock, αλλά μάλλον δε συμφωνώ), με ένα απίστευτο rythm section (από τη μία ένας drummer που σήμερα ανήκει στη μπάντα του Ozzy, από την άλλη ο Μike Gould, ένας φοβερός και τρομερός μπασίστας που σε απογείωνε με το σλαπ του και τις θεικές μπασογραμμές του), με τα ατμοσφαιρικά πλήκτρα του Roddy Bottum που έδιναν μια χαρακτηριστική γλυκήτητα στον ήχο της μπάντας και με μια flying V του Jim Martin που παίζει μόνο τα απαραίτητα...(δεν είναι καθόλου κιθαριστικό αλμπουμ γενικά). Επίσης εδώ έχουμε μια γαμάτη διασκευή στο War Pigs των Sabbath και ένα ορχηστρικό κομμάτι (Woodpecker From Mars) με πολλά ενδιαφέροντα ανατολίτικα prog στοιχεία...

 

 

Track list:

 

From Out Of Nowhere

Epic

Falling To Pieces

Surprise! You're Dead!

Zombie Eaters

Edge Of The World

The Real Thing

Underwater Love

The Morning After

Woodpecker From Mars

War Pigs

[boukas]

Εγω λεω into the pandemonium' date='η καπως ετσι.[/quote']

 

Παρεξηγημένος δίσκος που αναγνωρίστηκε ίσως και 10 χρόνια μετά την δημιουργία του!

[Tamaman]

Ναι!!!Ειναι φοβερος παντως!Και το τελευταιο που βγαλανε,επιστροφη και καλα,εμενα δεν μου αρεσε καθολου!!!Το Into pandemonium ομως το εχω λιωσει!!!

[The_Rover]

μπα είναι ούτως η άλλως φοβεροί... εγω θα έλεγα the emperor's return