Πως ξεκίνησε η επαφή με τη μουσική και η πορεία σας

[neeq]

Είχα ακούσει ένα cd του Michel-Jarre και ήθελα οπωσδήποτε να βρω τον τρόπο και να κάνω μπιου-μπίου με ηλεκτρονικους ήχους. Φανταστείτε χαρα όταν ανακαλυψα τα "cutoff - resonance". Μετά μπήκε στο δρόμο μου το ροκ και παρά τις προσπάθειες μου, δεν έχει καταφέρει να φύγει ακόμα.

[lambrosgg]

Εγώ όταν ήμουν πολύ μικρός (6-8) ακουσα την ξαδέρφη μου να παίζει πιάνο, και μου άρεσε τόσο πολύ (ακομα θυμάμαι τη σκηνή) που ειπα στους γονεις μου ότι θέλω να μάθω και εγώ. Με πήγανε λοιπόν σε ένα ωδείο. Στ δεύτερο χρόνο τα παράτησα, είχα σκυλοβαρεθει (το θεωρώ απαράδεκτο να βάζουν τα παιδάκια σε κλασικές σπουδές απο τόσο χρονων)

 

Μετά απο αυτό, μέσω γνωστού έμαθα για ένα δάσκαλο μουσικής, ο οποίος είχε πολύ καλή σχέση με τα παιδιά. Με πήγανε σε αυτόν λοιπον, για αρμόνιο. Ο ανθρωπος αυτός, μου έκανε αρμονιο, με έκανε να αγαπήσω τη μουσική παίζοντας γνωστά ωραία κομμάτια, σε εβαζε στ φιλότιμο, ηταν ευχάριστος στο μαθημα κλπ.

Αν δεν ήταν αυτός ο χρυσός άνθρωπος, θα τα είχα παρατήσει απο νωρίς και δεν θα έκανα τπτ σήμερα. Ακόμα τον ευχαριστώ.

Μετά που τελειώσαμε, επειδή ό,τι είχε να μου μάθει το έμαθε, είχαμε κάνει και λίγο σολφέζ, και 3η θεωρία.

Σχεδόν αμέσως γράφτηκα κλασικό πιανο στ ωδείο για να συνεχίσω. Μετα απο 2 χρόνια τα γνωστά... Βαρέθηκα και σταμάτησα.

Μετά απο αυτό υπήρξε κενό όσο αφορά μαθήματα, αλλα σκάλιζα μια κιθάρα που είχαμε σπίτι (ξέρετε: ζειμπέκικο της εβδοκίας όλο στη μι καντίνι κλπ!) μετα απο λίγο καιρό ανακάλυψα ότι στην κιθάρα μπορείς να παίξεις συγχορδίες! έτσι έλεγα: μι μινόρε για παράδειγμα: (μι) οκ (λα) πρεπει να γινει σι (τσακ) (ρε) πρέπει να γίνει μι (τσακ) κ έτσι έβγαλα τις πρώτες μου συγχορδίες. Μετά απο περίπου ένα χρόνο απο τότε (ήμουν γυμνάσιο) γνώρισα ένα φίλο  μου ο οποίος... έπαιζε σόλο! Και λέω αχα... Θέλω κ εγώ ηλεκτρική! Πήγα στη γιαγιά, μου έδωσε 200 ευρώ, είχα μαζέψει κ εγώ ενα 150αρι και πήρα την πρώτη μου κιθάρα (Yamaha ERG-121) και ενισχυτή (Laney 30άρι) απο το νάκα (σαν καλο παιδί). Στην αρχή την είχα σαν ακουστική και μετά προσπαθούσα να σολάρω. Αλλα εις μάτην... Μου πήρε πολύ καιρό να καταλάβω... πώς δουλεύει η παραμόρφωση, πώς πρέπει να κρατάω την πένα (για 3 χρονια την κρατούσα όπως κάνεις να τσιμπίσεις μάγουλο!) Ο φίλος μου λοιπόν ανέλαβε να μου δείξει ορισμένα πράγματα, περι σολο τεχνικής, τα scream κ όλ αυτά.

Εν τω μεταξύ η yamaha είχε πάρει την κάτω βόλτα, είχε χτυπηθεί, ήθελε σετάρισμα, γενικώς δεν ήταν για παίξιμο! Μετα παο λίγο καιρό μου δάνεισε ένας άλλος φίλος μου μια jackson V η οποία ήταν πολύ άνετη κλπ. Έβαλα λοιπόν κάτω βίντεο απο Malmsteen, Romeo, Zack Wylde κλπ και προσπαθούσα να κάνω τις ασκήσεις που δείχνουν. Αφου συνηδειτοποίησα ότι είναι απλώς κλίμακες και ασκήσεις του Hanon (βιβλίο για πιάνο) άρχισα να διαβάζω απο κει.

Αφού τα έκανα, άρχισα τους αυτοσχεδιασμούς και στην κιθάρα κ στο πιάνο το οποίο συνεχίζω μέχρι και σήμερα. Πρίν 3 χρόνια συνηδειτοποίησα ότι χωρίς κλασικό πιάνο δεν πάς πουθενά, οπότε ξανάρχισα με τη σοβαρότα που πρέπει στην κρήτη, για 3 χρόνια και συνεχίζω ακόμη στην Αθήνα όπου σπουδάζω. Για να δώσω πανελλήνιες και να μπώ μουσικών σπουδών έκανα ειδικό αρμονίας απο το τίποτα σε 2 χρόνια, μπήκα στη σχολή και μπαινω αντίστιξη σε λίγο σε ωδείο στην Αθήνα.

Αυτα....

[Vrass]

Εγώ όταν ήμουν πολύ μικρός δεν έβισκα κανένα απολύτως ενδιαφέρον στη μουσική. Δεν είχε τύχει προφανώς να ακούσω κάτι που θα με αγγίξει. Αυτό έγινε όταν ήμουν στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού και άκουσα για πρώτη φορά κατα τύχη το "Τrash" του τρισμέγισου Alice Cooper. Αφού είχα πάθει πλάκα και το άκουγα για κανα χρόνο (αυτό και μόνο αυτό) βγήκε το "Hey Stoopid" (του Alice εννοείται) πακέτο με τα δύο "Use Your Illusion" των G'N'R. Εκει πλέον η "ζημια" είχε γίνει...

 

Τώρα όσον αφορά το "παιχτικό" κομμάτι.. Αρχικά ασχολήθηκα για πολλά χρόνια με air guitar, όπου και έγινα καταξιωμένος βιρτουόζος. Στα πρώτα βήματα χρησιμοποιούσα και μια ρακέτα, αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι ο αέρας δίνει απεριόριστες δυνατότητες, οπότε και επικεντρώθηκα σε αυτόν.

Οταν πέρασα πανεπιστήμιο στα Γιαννενα γνωρισα αρκετό κοσμο που έπαιζε με αληθινές κιθάρες, οποτε παρασύρθηκα και ελπίζοντας να ρίξω γκομενες, αγόρασα την πρώτη μου Johnson μαζί με ενα ενισχυτάκι Leem οπότε και εγετενω G.A.S. Εκανα και καποια μαθήματα για ένα χρονικό διαστημα όπου έμαθα "πεντε πράγματα" για κλιμακες κτλ. Μετά ήρθαν ESP, Marshall, λάμπες, effects κτλ... Κάποια στιγμή, σε μια περίοδο που δούλευα σε ένα στούντιο στα Γιανεννα, κάπιοι φίλοι που είχαν συγκρότημα χωρίς μπασίστα, με φωνάξαν μέσα, μου κρεμασαν ένα μπάσο και έτσι άρχισα να ασχολούμαι και με αυτό.

Τώρα το πόσο έχω εξελιχθεί ως παίχτης σε όλα αυτά είναι μία άααααλλη ιστορία. Πάντως air guitar συνεχίζω και παίζω καλύτερα απ'όλα. 8)

[trigga]

Να μοιραστώ και γώ μαζί σας την μουσική ιστορία μου.

Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με ελαφρολαϊκή μουσική παιδεία,νταχτιρντί και πολύ Στέλιο για το ελληνικό γνήσιο κλάμα.(Τα ξέρω όλα απέξω τα τραγούδια του θέλοντας και μη  :P).Μικρός μου λέγαν οτι είχα μια κλίση προς τα κει γιατί έκανα και γώ αεροβική στο χέρι μου και ζητούσα μπουζούκι.Πράγμα που δεν έγινε.Εν τω μεταξύ πάντα άκουγα τραγούδια ξένα(ποτέ ελληνικά, απλά δρούσε καταχθόνια ο πατέρας μου και έχω μια επαφή με το παλιό λαϊκό) χωρίς να ξέρω τι είναι.(Ρέγγε,πόπ,τέκνο,χιπ-χοπ κ.α. mainstream απ' ότι θυμάμαι).

Φτάνοντας λύκειο γνωρίζω ένα παιδί και με τα πολλά αρχίζω να ακούω μόνο χιπ-χόπ.Προσπαθούμε να κάνουμε "δικά μας" κομμάτια(hip hop ejay).Μουσικές γνώσεις ούτε για δείγμα τότε.Δεν αργεί πολύ να γίνει το κακό και γνωρίζω τους Microfone Snipers(χιπ-χοπ Λάρισα,υπάρχουμε ακόμα ναι ναι ζούμε).Παίρνω μετά απο λίγο καιρό ένα μίντι, αφού αγανάκτησα με το ποντίκι να βάζω κουτάκια στο fl studio.Συνεχίζω να μην έχω μουσικές γνώσεις παρα μόνο ένα αυτάκι να προσπαθεί.Με τα πολλά όποιον ήξερε μουσική και πολύ περισσότερο τον κολλητό μου του ζήτησα να μου δείξει και να μου δώσει υλικό(κλίμακες και συγχορδίες και το αυτί για βοηθό πάλι).Έτσι άρχισα να αυτοδιδάσκομαι και να γράφω εμφανέστατα καλύτερες λουποπαραγωγές.(Άσχετο αλλα προσπαθούσα να μην κλέβω δείγματα, όσο μπορούσα).Περνάει ο καιρός και περνάω πανεπιστήμιο όπου εκεί γνώρισα το κέρατο μου απο κόσμο που είχε σχέση με μουσική.Τζαμάραμε παίζαμε στην χωρωδία του πανεπιστημίου κτλ κτλ.

 

{Μια μεγάλη παρένθεση έδω για να σας πώ ότι έκανα booth ηχογράφησης, μηχανήματα,μικρόφωνα κτλ. κτλ. με σκόπο cd χιπ χόπ, αλλά μόνο αυτό δεν έγινε εκεί μέσα)

 

Έλα όμως που πάντα με έτρωγε μια disco και μια funk μέσα μου.Με τα πλήκτρα δεν έβρισκα ικανοποίηση στα είδη αυτά.Δανείστηκα μια κιθάρα(Washburn κάφρικη τελείως 2 hum,1 single).Διάβαζα μόνος βιβλία για funk.Ότι μπόρεσα έκανα και γούσταρα.Πήρα δικία μου κιθάρα μετά την οποία έχω ακόμα(behringer iaxe393).

 

Στα τελευταία φοιτητικά χρόνια είχα ένα φιλαράκι που έκανε τρομπέτα(ρέγκε,τζάζ) και έτσι μου δωσε τα φώτα και μια (α) παιδεία στην τζάζ.Έπαιζα και στα πλήκτρα, προσπαθούσα και στην κιθάρα αλλά ήταν λίγο δύσκολο γιατί δεν την είχα καιρό.Και εδώ να τελειώσω και να πώ ότι μου την έχει δώσει τώρα 2 χρόνια και έχω πάθει ψύχωση με τη τζάζ.Γράφτηκα σε ωδείο για τζάζ λίγο καιρό τώρα και γουστάρω.Επίσης ψάχνω να πάρω ένα βαπορίσιο σκάφος για να παίζω.Και συνεχίζω να είμαι εθισμένος-ερωτευμένος με την λούπα και το τέμπο του χιπ-χόπ(χωρίς νίγκα απο πάνω όμως).

 

Χμ..Αυτά τα ολίγα τα μπερδεμένα.

[haryy]

Γεια σας και από μένα.Λοιπόν το πρώτο πράγμα που θυμάμαι είναι η όψη μιας κιθάρας κρεμασμένης στον τοίχο πίσω από την πόρτα στο δωμάτιο το θείου μου.Ξέρετε τον παλιό καιρό οι μονοκατοικίες είχαν καμιά 15αριά(!) δωμάτια για να χωράνε μάνες,παιδιά αδέλφια κλπ.Ούτε και ξέρω πόσο χρονώ ήμουν.Αλλά θυμάμαι καθαρά μετά το πρώτο encounter με την κιθάρα,να με στοιχειώνει συνεχώς το δωμάτιο του θείου μου,και όποτε περνούσα από κει, κρυφοκοιτούσα μέσα, και τα μεσημέρια που την πέφτανε όλοι για ύπνο εγώ πήγαινα και τη χάζευα.Ε,μόλις άγγιξα και τις χορδές ξεκίνησε μια 25άχρονη σχέση με την μουσική,τα έγχορδα και τον ήχο που,από ότι φαίνεται δεν θα τελειώσει σύντομα!

[wasted]

Όταν πήγα στο γυμνάσιο late 70s, 2ο Αρρένων Ζωγράφου, στο νεκροταφείο για όποιον ξέρει  ;) , εκστασιάσθηκα με όλους εκείνους τους μαλλιάδες με τα σκουλαρίκια που κουβαλούσαν κιθάρες και ντραμς και στήναν αυτοσχέδια gigs όπου λάχει... Ε μετά ήρθε και το Crazy Love στου Ζωγράφου, και οι Μουσικές Ταξιαρχίες στη Φοιτητική και είπα αυτή είναι η ζωή μου, προς μεγάλη πίκρα της μανούλας μου...

 

Τα υπόλοιπα ήρθαν ομαλά...  ;D

[ignantios]

Στην δευτερα δημοτικου ηρθε ο πατερας μου στο σπιτι και μας ρωτησε εμενα και τον αδερφο μου :''τι οργανο θελετε να μαθετε'' ''πληκτρα ειπε ο brother και εγω κιθαρα'' Ξεκινησα το 1984 κλασσικη κιθαρα στο εθνικο ωδειο και μετα απο 10 χρονια και αφου σταματησα δυο χρονια πριν το πτυχιο ΝΑ ΛΑΛΑΚΑ(αυτο ηταν μουτζα στην μαπα μου που παρατησα την κλασσικη),πηρα την πρωτη μου ηλεκτρικη(aria pro μαζι με ενισχυτη aria 20 watt στην πονομιακη τιμητων 40 χιλαδων ολα μαζι )τα οποια ηταν τραγωδιια εντελως.....Στην συνεχεια και μετα απο 4 χρονια επαφης με το κοντρα πλακε μου αγρασα τον peavey τον bandit που πιστευα οτι ηταν και ***** τους ενισχυτες αλλα γρηγορα καταλαβα οτι και αυτος ηταν τραγωδια αφου σιγα σιγα το αυτι μου καταλαβαινε την μαπα απο το καλο.Δυο χρονια μετα ηρθε στο σπιτι ο αδερφος μου με την αγαπημενη μου ibannez s540qs η οποια τοτε εκανε 540 χιλιαδες και μου λεει

: ''κοιτα τι πηρα????? ;)'' και εγω εγκεφαλικο.....η συνεχεια ηρθε με γκρουπακια ,σωστο παιξιμο σε μια σωστη κιθαρα μεχρι που εγινα ολοκληρο γαιδουρι 30 χρονων και συνεχιζω το βιολι μου εγω :P

 

 

Α!!! και να μην ξεχασω απο ακουσματα ηταν τα εξης:εκανα παρα παρα πολλα χρονια να ξεπερασω τους deep purple,επισης ακουγα pink floyd,led zeppelin ,lynyrd skynyrd,eloy,camel, SRV και gallagher.Μεχρι που ενα βραδυ ηρθε ο αδερφος μου στο σπιτι και μου εβαλε μια απο τις πιο μελωδικες κομματαρες για εμενα ''the forgotten part I KAI II" εκει τρωω κολλημα με τον satrianako. Αυτον τον ξεπερασα (οχι παιχτικα) με ψυχαναλυση και απειρες ωρες ακουσματος και παιξιματος μετα απο 5 χρονια...ΤΩΡΑ ακουω οτι μου καθεται καλα στο αυτι...

[pastelius]

Όταν ήμουνα 1η γυμνασίου,λέω σε έναν ξαδερφό μου που ασχολιόταν με μουσική..

"Θέλω να μάθω κιθάρα"

"Έχω ένα μπάσο στο σπίτι να σου δώσω,δεν έχω κιθάρα.."

"Τί είναι το μπάσο, ρε ξάδερφε?"

"Σαν κιθάρα είναι,μόνο που έχει 4 χορδές"

"Ε,πιο εύκολο θα είναι...Δωσ'το μου να μάθω"  ;D :) ;D :) 8) 8) 8)

 

Ξεκίνησα να ακούω καφρομουσικές (όπως και οι περισσότεροι), terrorizer,venom,obituary,deicide,bathory,necromantia,rotting christ Και δε συμμαζευεται..Eν συνεχεία τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους,απο exploited,ramones,dead kennedys στους jethro tull,sabbath,zeppelin,μετά Bo Diddley, canned heat,southern rock,και μετά..Έμαθα για τον Jaco.Απο τότε πήρα στα σοβαρά την μουσική,έμπλεξα με τους low budget orchestra και με διάφορα άλλα σχήματα και μουσικούς ,κάναμε κάποια Live,& απο τότε προσπαθώ να βελτιώνομαι ,και σχεδόν ποτέ δεν είμαι ευχαριστημένος απο το παίξιμό μου.. ::) :-X

[newmind]

1966 το soundtracc  της ζωης μου τοτε ηταν Νικος Ξανθοπουλος 'το παιδι του λαου'

Ελα ομως που σε ενα παρτι του θειου μου ακουσα Olympians επαθα πλακα κι αρχισε το γλεντι,

Πολλ, Πελ Μποκιου, ΣΩΚΡΑΤΕΣ, Pink, Black, Led, τι να πω η ζωη ειναι πανηγυρι πρεπει να το απολαυσουμε.

Στα 35 μου ακουσα με προσοχη Beatles τους γουσταρω πολυ.

Αυτη τη στιγη που γραφω ακουω garbage και λιγο πριν στο youtube εβλεπα Vai. Κουφο;

γεια σας παλληκαρια.

[Alter]

AC/DC & Priest  ;D ;D air guitar για μερικα χρονια (και πιανο ..  ???) και μετα το κολλημα...