Μήπως το internet κάνει (και) κακό στους μουσικούς;

Είναι αδιαμφισβήτητο το πόσο πολύ μας έχει βοηθήσει όλους το Internet, τόσο στη συνεχή μας ενημέρωση και "βομβαρδισμό" πληροφοριών, όσο και στην καθημερινή επικοινωνία, διασκέδαση κλπ κλπ.

Επίσης είναι σίγουρο ότι για τους περισσότερους από εμάς, έχει ανοίξει φοβερούς νέους ορίζοντες, μιας και μέσω του internet γνωρίσαμε νέους μουσικούς, άλλα στυλ μουσικής που πιθανότατα αγνοούσαμε ή είχαμε υποτιμήσει κλπ κλπ.

ΟΜΩΣ...

Τελευταία αναρωτιέμαι, καταρχήν σε προσωπικό επίπεδο και εν συνεχεία σε πιο γενικό, μήπως τελικά το internet και ο υπερκαταναλωτισμός που μπορεί να μας προκαλέσει, μας έχουν έμμεσα βάψει ως μουσικούς;

Τι εννοώ;

Αν αναλογιστεί κανείς ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια (πιστεύω λιγότερα από 10), τον περισσότερο κόσμο που ασχολούταν πχ με κιθάρες, δεν τον απασχολούσε τίποτα από όλα αυτά που καθημερινά συζητάμε και μας απασχολούν εδώ:

είδος ξύλων, ποτενσιόμετρα, μέγεθος τάστων, πυκνωτές, kΩ μαγνητών, υλικό χορδών, buffers, χωρητικότητα καλωδίων... ... .... ::)

Δε λέω...σίγουρα καλό είναι που τις γνωρίζουμε οι περισσότεροι όλες αυτές τις λεπτομέρειες και έχουμε και άποψη (ή καμιά φορά και "άποψη"), αλλά μήπως με όλα αυτά απλά "χάσαμε τη μπάλα";  ::)

Εγώ θυμάμαι που είχα μια κιθαρίτσα και ήξερα και την παραμικρή γρατσουνιά που είχα πάνω της, και τώρα έχω περισσότερες κιθάρες από τα παντελόνια στη ντουλάπα μου και προφανώς, αν το δει κανείς ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ, δε μου χρειάζονται όλες.

Όπως επίσης δεν μου χρειάζεται και όοοοολος αυτός ο εξοπλισμός που έχω μαζέψει με τις εύκολες αγορές μέσω internet...

Μήπως τελικά αντί για μουσικοί, καταλήξαμε (ή καταντήσαμε κάποιοι από εμάς...) αγορα-πωλητές μουσικού εξοπλισμού;

Αναλογιστείτε πόσες φορές έχουμε δώσει ή πάρει συμβουλή για αγορά νέου οργάνου και σε πόσες από αυτές χρησιμοποιήσαμε τον όρο "μεταπωλητική αξία" (ένα search θα σας πείσει ;) !)

Eίναι σαν να έχουμε ήδη στο πίσω μέρος του μυαλού μας, ότι τα όργανά μας τα ίδια, είναι αναλώσιμα. Τα παίρνουμε όχι για να τα "λιώσουμε" στο παίξιμο, αλλά για να τα δοκιμάσουμε λίγο καιρό, και μετά να τα πουλήσουμε για να αγοράσουμε το νέο μοντέλο που βγήκε... ::)

Έχει νόημα αυτό;

Μήπως θα έπρεπε ο καθένας μας να κάνει ένα μουσικό απολογισμό και να δει πχ μέσα στη χρονιά που πέρασε:

Πόσο βελτιώθηκε σαν μουσικός;

Πόσο έπαιξε με άλλους μουσικούς;

Συνέθεσε κάτι δικό του;

και ταυτόχρονα:

Πόσες κιθάρες αγόρασε/πούλησε;

πόσα πετάλια, κλπ κλπ

πόσο αξιοποιεί στο παίξιμό του αυτό τον εξοπλισμό;

Ο δικός μου πάντως μουσικός απολογισμός, δεν ήταν ΚΑΘΟΛΟΥ θετικός.  :( >:(

Ο ΔΙΚΟΣ ΣΑΣ ;  ::) 8)

Συμφωνω.

Παν μετρον αριστον.....

Προσωπικα εχω ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ κιθαρες απο οσες ειχα πριν ανακαλυψω το "ντερνετ" :) (καποια στιγμη ειχα 35 και εχω 7) και ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ λιγοτερους ενισχυτες επισης (ειχα καποια στιγμη 28 & εχω 3)

οποτε μαλλον ΚΑΛΟ μου εκανε.. :) :) (ή μαλλον κακο γιατι με παρεσυρε να πουλησω τις vintage κιθαρες μου οταν κακως εκρινα οτι η τρελλα του vintage παραειχε τραβηξει και οτι ηταν αδυνατον να παρουν και αλλη αξια....)

Επισης ειμαι πολυ πιο "ενεργος" μουσικα λογω του ιντερνετ και εχω εκπληκτικη καθημερινη επικοινωνια με αλλους μουσικους σε ολα τα μηκη και πλατη του κοσμου.

Τωρα η ενασχοληση μου με το παιξιμο,τη συνθεση και την ηχογραφηση παραμενει ακριβως αυτη που ηταν παντοτε (δηλ. every single available MINUTE!! :)  )

Οντως καποιος μπορει να παρασυρθει και να χασει τη  μπαλλα αλλα μονο και μονο η επικοινωνια με αλλους μουσικους & η γνωση που μπορει να αποκτησει (αν βεβαια χρησιμοποιει το νετ ΣΩΣΤΑ) αρκουν για να ακυρωσουν τα αρνητικα του νετ.

Αυτό σκεφτόμουν κι εγώ τελευταία. Λέω στην κοπέλα μου "Ωραίο αυτό το prophet 08" (ναι, μετά από ώρες πρηξιμάτων για έρευνα αγοράς, τα έμαθε) και γυρίζει και μου λέει "Από το ψάξε ψάξε έχεις σταματήσει να παίζεις."

Οπότε αποφάσισα να λιωσω το V-synth μου. Και αυτό το έπαθα από τότε που καταπιάστηκα με το ίντερνετ και έχω πρόσβαση σε τόσες "βιτρίνες".

καλά ξεμπερδέματα :)

οπως σε ολα τα πραγματα κερδιζεις κατι χανεις κατι......το θεμα ειναι οτι ο υπερκαταναλωτισμος εχει διεισδυσει παντου απο αυτοκινητα κινητα ακινητα κλπ κπλ..

Σουπερφάνκ ++

Ελάβντ αν δεν θές τόσες κιθάρες δώσε καμμία προς τα δώ που έχω μόνο μια.Ο έχων 30 κιθάρες δίνει και μια σε κανέναν άλλο. :P

Μη σε πέρνει απο κάτω.Τώρα που βλέπεις μπροστά σου και κατάλαβες τι έκανες πιάσε το κιθαρόνι και λιώστο, ποτέ δεν είναι αργα για κανέναν.

Πρόσφατα πέρασα μερικές μέρες μόνος μου σε ένα σπίτι μακριά από την Ελλάδα όπου δεν είχα την ευχέρεια του ίντερνετ για 24ωρα. .Δεν γνώριζα κανέναν εκεί. Για καθημερινή παρέα είχα συντροφιά το ραδιόφωνο.τηλεόραση δεν υπήρχε.ούτε τηλέφωνο. Κάποια στιγμή έκλεισα το ραδιόφωνο και διαπίστωσα οτι τελικά όλα αυτά (μπορώ να σου πω και το ραδιόφωνο) μπορούν να δράσουν σαν ναρκωτικά που μας απομακρύνουν πολύ εύκολα από την (πολύ σκληρή) πραγματικότητα...πού περισσότερο μερικά φορτηγά κιθάρες και άλλα κλαπατσίμπαλα.Αυτά έζησα, αυτά λέω.

Γ.

Το ίντερνετ δεν έχει καμία σχέση με υπερ-καταναλωτισμό. Έχει σχέση με τη διακομιδή γνώσεων, και οι γνώσεις συνήθως οδηγούν σε ορθολογισμό και μέτρο.

Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος θα απέδιδε την υπερ-καταναλωτική του διάθεση στο ίντερνετ. Αν έχει κάποιος αυτό το πρόβλημα (όπως εγώ το έχω επίσης) πρέπει να αναζητήσει τις αιτίες αλλού.

Απ τη στιγμή που έχεις τόσα ερεθίσματα καθημερινά για το τί γίνεται στη μουσική βιομηχανία και έχεις και το δικαίωμα να τα δείς και να τα ακούσεις με 2 κλίκ μπάινεις στον πειρασμό σαν καταναλωτικό γουρούνι που είσαι όντας άνθρωπος.

Το ξέρουν και στο παρέχουν απλόχερα.Αν μπορέσεις να κοντρολάρεις το χεράκι σου και το μυαλό σου(τις ανάγκες σου) ίσως δεν μπεις στο τρίκ, πράγμα αδύνατο....

Wow!, το διαδίκτυο είναι ένας μηχανισμός.όπως και η κιθάρα. η εξ ολοκλήρου απορρόφηση από το μηχανισμό οδήγησε σε αλλαγή της ζωής μας. (έτσι αντιλαμβάνομαι ευρύτερα αυτό που είπε ο Ηλίας). Για σκέψου πχ μια μέρα να πέσει το ίντερνετ πόσο θα αλλάξουν οι σχέσεις μας (και οι γνώσεις μας η μουσική, η ζωή κλπ) εικονική πραγματικότητα.

Γ.