Υπάρχει κοινό για συναυλίες Jazz στην Ελλάδα;

Τελικά το κοινό της Jazz στην Ελλάδα έχει πολλά κοινά με τους υποστηρικτές του αντίστοιχου (ελληνικού) Κομμουνιστικού Κόμματος!

Α. Είμαστε "κολλημένοι" στο παρελθόν!,

Β. Παραπονιόμαστε για τα πάντα (και κατά συνέπεια δεν υποστηρίζουμε τίποτα καινούριο)!

Παραπονιόμαστε  για τις τιμές της συναυλίας του Pat Metheny - σαν να μας δίδεται κάθε μέρα η δυνατότητα να παραβρεθούμε σε συναυλία από μουσικό τέτοιου επιπέδου - Αλήθεια έχετε αναρωτηθεί  πόσο στοιχίζει ένα μπουκάλι ουίσκι στα μπουζούκια?.

Όλος τυχαίως (ή μάλλον καθόλου τυχαίως) χθες το βράδυ παραβρεθήκαμε στη συναυλία του Jazz Master Vocalist Jd Walter και πραγματικά φύγαμε με ανάμεικτα συναισθήματα, αφενός πολύ ικανοποιημένοι από το θέμα που είδαμε και τη μουσική που ακούσαμε, αλλά και απογοητευμένοι, γιατί παρόλο που η τιμή του εισιτηρίου ήταν λογική (10 ευρώ που συμπεριλαμβάνει και ένα ποτό!) ο χώρος ήταν μισό-γεμάτος!!!!!

ΛΑΕ ΞΥΠΝΑ!!!! γιατί στο τέλος θα ακούμε μόνο Έυη Θώδη,  Σάσα Μπάτσα και τη μουσική από το σήμα  τηλεοπτικών εκπομπών!!!!

Διευκρίνηση: H μέχρι στιγμής (βιωματική) γνώση μας έχει διδάξει ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι απόλυτο, κατά συνέπεια  και  το παραπάνω σχόλιο δε δύναται να περιγράψει τη νοοτροπία όλου του Jazz κοινού στον Ελλάδα! Αναφέρετε μόνο σε μια συγκεκριμένη κατηγορία που δυστυχώς όμως τείνει να γίνει ο κανόνας!

Ευχή: Ελπίζω το κοινό της  Jazz στην Ελλάδα να είναι τόσο μεγάλο, ώστε τα περίπου 3.500 μέλη του Jazzin Athens να αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα

http://www.facebook.com/note.php?note_id=247694511949206

Το είχα διαβάσει πρόσφατα και με αφορμή το σχόλιο του marathon για την τιμή του εισητηρίου του Pat είπα να το ποστάρω προς σχολιασμό.

Είναι γνωστό φαινόμενο να πηγαίνουμε σε ένα live με 10-15 ευρώ μαζί με ποτό και να κλαιγόμαστε μετά ότι ήταν πολύ ακριβά με αποτέλεσμα να μην πηγαίνουμε συχνά. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα εμείς οι ίδιοι που είμαστε κοινό αυτού του είδους και  σχολιάζουμε ότι δεν υπάρχει κοινό και ότι δεν προωθούνται τέτοιες εκδηλώσεις εμείς οι ίδιοι να σπρώχνουμε προς το γκρεμό την όλη κατάσταση.

Και τα 10-15 ευρώ πλέον είναι τα ελάχιστα για μια έξοδο για ποτό.

Παρατηρώ, και για τον ίδιο μου τον ευαυτό, ότι υποβιβάζω μια τέτοια εκδοχή ψυχαγωγίας σε αντίθεση με το να πιω δύο ποτά σε μπαράκι που θα έχει και γκόμενες!

Τι λέτε?

***Για να προλάβω οποιαδήποτε αντίδραση ο τίτλος δεν αποτελεί πολιτική στάση η αντίληψη των πραγμάτων και ούτε προς αυτή την κατέυθυνση θα ήθελα να πάει η κουβέντα. Το θέμα να προσεγγιστεί καθαρά μέσα απο την μουσική μας αντίληψη

Το μόνο που πέτυχες αντιγράφοντας τις 4 πρώτες γραμμές του κειμένου, ήταν να υποχρεωθείς να γράψεις τις 3 τελευταίες. Δεν προσέφεραν τίποτε στο επιχείρημα του γράφοντος.

Ως προς την ουσία, ποιός ξέρει τον JD Walter στην Ελλάδα;  (ούτε εγώ)

Αν θες όντως να σχολιάσεις την ουσία νομίζω ότι πρέπει να ξαναπροσπαθήσεις.

Παραπονιόμαστε  για τις τιμές της συναυλίας του Pat Metheny - σαν να μας δίδεται κάθε μέρα η δυνατότητα να παραβρεθούμε σε συναυλία από μουσικό τέτοιου επιπέδου

Τι λέτε?

Λέω...ότι τον έχω δεί με ΟΛΗ την ορχήστρα ΚΑΙ με τον Lyle Mays...και στο τσακ δεν πήγα καρφί στο Παρίσι για να δώ το Orchestrion (ζηλεύω τον Bloody...) και δεν πλήρωσα τόσα!!!

Σου απάντησε ήδη ο Σπύρος

http://www.noiz.gr/index.php?topic=190352.msg622070;topicseen#new

Θα πλήρωνα τα τριπλά για να τον δώ στο Sectet Story...όχι 87 για τρίο ΚΑΙ στο Παλλάς με το χειρότερο ήχο στην Αθήνα.

Ναι  είδα την απάντηση του.

Άρα το πρόβλημα αυτών των μουσικών σκηνών είναι η κακή διαχείρησή τους? Προσπαθώ να καταλάβω γιατί σε όσα jazz δρώμενα παρεβρίσκομαι o κόσμος είναι πεσπένος. Είναι το είδος περίεργο? Είναι κάτι άλλο?

Αυτό που νομίζω είναι πως ακόμη και εν καιρώ κρίσης εξακολουθείται να πλασάρεται η τζαζ από τους διοργανωτές συναυλιών σαν είδος πολυτελείας (κάκιστα, και αν αληθεύει τότε πρέπει να φάνε λίγο τα μούτρα τους για να καταλάβουν σε τι εποχές ζούμε). Ίσως υπάρχουν ορισμένα παραδείγματα για το αντίθετο σε μικρότερους χώρους πχ. της Αθήνας (για επαρχία δεν έχω ιδέα) και για μικρότερα ονόματα, αλλά από τη στιγμή που καταφέρουν έναν πιο διάσημο μάλλον αυτόματα στοχεύουν στο υπερκέρδος αντί πχ. των νορμάλ κερδών του "λαϊκού" μέταλ που ανέκαθεν μοσχοπουλούσε συναυλιακά.

(Θρεντ τάιτλ έπικ φέιλ - παρακαλώ να αλλαχθεί πάραυτα)

φυσικά και έχει σχέση ο κομμουνισμός με τη τζάζ.Ίσως έγγυται στο οτι η τζάζ σε κάποιες εκφάνσεις της έχει την τάση να σπάει τις φόρμες που έχουν επικρατήσει μέσω των άλλων ειδών μουσικής.

Εγώ το θυμάμαι αυτό να ισχύει απ΄το παν/μιο(μουσικών σπουδών ;))...

Αν θες όντως να σχολιάσεις την ουσία νομίζω ότι πρέπει να ξαναπροσπαθήσεις.

Τη σχολίασα όσο ακριβώς ήθελα να τη σχολιάσω, είναι τετριμμένο θέμα εξάλλου, ευχαριστώ για την πρόταση.

Αυτό που σχολίασες ήταν πιο πολύ σε προσωπικό επίπεδο παρά θεματικο.. και αυτό είναι ακόμα πιο τετριμμένο θέμα στο noiz.

Για τον υπογράφων του κειμένου(ενδεχομένως και off topic αλλά πρέπει να γραφτεί):

Δηλαδή όποιος δεν ακούει jazz είναι κολλημένος στο παρελθόν?

Δεν υποστηρίζει τίποτε καινούριο?

Θα μιλήσω για μένα λοιπόν,όπως θα έπρεπε να κάνει και ο συντάκτης (να μιλήσει δηλαδή για τον εαυτό του).

Έχω ακούσει(και θα ακούω για πάντα) τόνους blues μουσικής.Αυτή γουστάρω αυτή ακούω.Οι γνώσεις αρμονίας μου θεωρώ ότι είναι σε πολύ καλό επίπεδο αλλά παρόλα αυτά ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ καθόλου την jazz.Το ξέρω δεν είμαι in.Μα πως είναι δυνατόν?????

Έλεος πια με την καραμέλα jazz.Για να είσαι trendy πρέπει να ακούς jazz.Για να το παίζεις προχωρημένος μουσικός πρέπει στην λίστα σου να αναφέρεται και ένας Pat Metheny έτσι για την μούρη.

To jazz κοινό στην Ελλάδα ας κάνει ότι γουστάρει.Δεν με ενδιαφέρει.Αλλά όχι και ότι οι υπόλοιποι που δεν ανήκουμε σε αυτό το κοινό θα καταντήσουμε να ακούμε Έφη Θώδη.

Ήμαρτον!!!!!!!

Ακούμε τα blues μας γιατί έτσι γουστάρουμε και όχι για το δήθεν.

Άντε με τον κάθε καημένο που του αρέσει ένα κομμάτι jazz και νομίζει ότι έπιασε τον Πάπα απ' τα @ρχιδι@....