Jet72

Προσοχη μην στο φανε οι Ονειραμα, γινει Η καλοκαιρινη επιτυχια και μετα τραβιεστε με τους δικηγορους (LK τον νου σου...)

Πήγα να κανω quantize τον Steve Gadd και εγινε το daw uninstall μονο του.... Προσωπικά νιωθω κατι να γκρουβαρει οταν εχει σφιχτο ρυθμο αλλα παιζει με τις δυναμικες και τις αξίες. Α, και οχι γρήγορους ρυθμους, για να προλαβανει να γινεται "παιχνιδι" με τις αξιες. Και αληθεια, η hyper sequenced γκρουβα του Alan Parsons στο I Robot, εχει τελικα ασυγχρονιστα δυο sequencers? Ή κατι δεν μετραω καλά?

Ενδιαφέρον και πολυποίκιλο. Μετά το 6:00... ...αν ήταν χωρίς το βιμπράτο, στη μισή ταχύτητα και με κάποιο chorus/reverb, θα καθόταν πολύ ωραία πίσω από κάποια ταινία..........

Το ξεκίνημα: θυμάμαι πολύ καθαρά το πρώτο μουσικό κομμάτι που συνειδητά έβαζα μόνος μου στο κασσετόφωνο για να παίξω με τα διαστημοπλοιάκια μου ( ! ), πρέπει να ήμουν κάπου στις πρώτες τάξεις του δημοτικού: Εκεί έφαγα (χωρίς να το καταλάβω τότε) την πετριά με τα σύνθια. Λίγο καιρό αργότερα, σε μία κασσέτα Χάρρυ Κλυνν ("γραμμένη", ξέρετε...) στην B-side είχε μείνει "όχι καπακο-γραμμένο" το αρχικώς "γραμμένο" κομμάτι, που μου προξένησε πολιτισμικό σοκ: Και κάπου στην Πέμπτη δημοτικού γράφομαι στο Ωδείο και αλλάζει πλέον ο τρόπος που άκουγα μουσική αφού όλα έγιναν κώδικας προσεγγίσιμος. Χάθηκε δυστυχώς η μαγεία του παντελώς αγνώστου, αυτό που ακούς με το συναίσθημα και μόνο, ενώ - κακά τα ψέματα - όταν αρχίζεις και μαθαίνεις μουσική ακούς με το μυαλό............. Και μετά ήρθαν (μαζί με το Γυμνάσιο και την εφηβεία) τα φοβερά γκλαμ μεταλ-ροκ των 80z που (όσοι είστε κοντά στα δεύτερα "-ήντα") θέλετε να ξεχάσετε (*) .... Κλαψ! (*) αλλα εγώ ως αιώνιος έφηβος - παρά τον μισό αιώνα στην πλάτη - δεν ξεχνώ ποτέ............!

Το απόλυτο. Με το μπάσο του ELKA Synthex να τινάζει τις μεμβράνες των ηχείων (όσων άντεχαν).

Ετσι οπως το διατυπωνεις δεν μπορω παρα να συμφωνησω!

Πάντως για τους Keyboardάδες τα πράγματα ήταν πιο απλά, ίσως γιατί ξέραμε τις προδιαγραφές πάνω-κάτω και μπορεί κάπου και να είχαμε ακούσει τους ήχους. Αντε να θες να δεις λίγο αν το κλαβιέ είναι της προκοπής και αν τα knobs θα τα πάρεις στο χέρι ή λένε κάτι καλύτερο. Roland χαμηλά στην Αλεξάνδρας (δεν θυμάμαι το μαγαζί....) Ψάχνομαι για κάτι XP-xx, και ο τύπος μου λέει: __ Έλα να ακούσεις ήχο. Φάτσα ένα D50. Και παίζει έναν "δικό του" ήχο, κάτι σαν κλαρινογκάιντα περασμένη από booster / OD / distortion. Όλο υπερηφάνεια, συνεχίζει: __ Εγώ τον έφτιαξα. Ο μόνος ήχος που επιβιώνει όταν ανάψει το κέφι. Έτσι έχασα την εκτίμηση που είχα στο D50, κατάλαβα όμως ότι "it's not the plane, it's the pilot". Και μπράβο του δηλαδή, γιατί τα σύνθια είναι για να τα στείβεις και να βγάζουν ζουμί, όχι για να ψάχνεις τα presets. Αν όμως έρθω στην θέση του κάθε πωλητή κιθαρών που του έμπαινε ο κάθε εφηβάκος 80z wannabeguitarhero και ήθελε να μάθει "εκεί" το SOTW στη μία χορδή, ναι, τον δικαιολογώ αν έφτανε να είναι και λίγο "κάπως".

5 αστερια πολυ ευκολα γιατι το κομματι εχει χαρακτηρα και υπογραφη. Θα το χαρακτηριζα ως οχι-ελληνικο-ροκ αλλα συγχρονο ροκ με ελληνικο αποτυπωμα (ισως και λογω βιντεοκλιπ). Και χωρις να μπορω να το δικαιολογησω, μου κανει σαν τον ηχο που θα ειχαν υποθετικα οι Socrates αν αντι να ξεκινουσαν το '70 ξεκινουσαν το 2022..... Μπραβο, πολυ αξιολογο.

Ειδική καρδούλα για την απόσταση από τον Knopfler !!

Η φράση "ώστε να πάρω μέσω του laptop έναν επεξεργασμένο ήχο" ήταν όντως παραπλανητική. Εννοούσα να πάρω ΠΙΣΩ έναν επεξεργασμένο ήχο από το laptop. Μάλιστα μάλιστα. Ευχαριστώ για την απόκριση, θα ψαχτώ περαιτέρω σε πρώτη ευκαιρία!

Και για να γίνω πιο σαφής, χωρίς πετάλια στην μέση, καρφώνοντας στην κάρτα ήχου (αλήθεια, τι κάρτα ήχου λέμε; μιλάμε για κάποιο εξωτερικό κουτί pluggαρισμένο στην USB του laptop υποθέτω) μπορώ να βγάλω με κάποιου τυπου emulators "τον ηχο που θέλω" ; (εντάξει, καταλαβαίνετε τι εννοώ, να διαλέξω κάποια presets ή κάτι τέτοιο, δεν ψάχνω κάτι απόλυτα συγκεκριμένο, ας πούμε κάτι σαν rockman κλπ).

Λοιπόν, ας ξανασυστηθούμε: είμαι ο Jet, έχω ένα καυσόξυλο και κάτι πετάλια. Έχω όμως και ένα laptop. Ποια είναι η μίνιμουμ διαδρομή ώστε να πάρω μέσω του laptop έναν επεξεργασμένο ήχο σε real time; Ή είμαι ΤΟΣΟ άσχετος που και μόνο η ερώτηση είναι άκυρη;

Μαζί με το παίξιμο στρώνει και το λουκ και το ίματζ. Εδώ έχουμε εκκολαπτόμενο ροκ είδωλο! Συνέχισέ το και εμείς στηρίζουμε. Καλό καλοκαίρι Νικ !

Και μιας που το πήγατε από τις αγορές προς τις κατασκευές..... Τον έναν τον ξέρετε. Και τον άλλον τον ξέρετε, είναι ο argytar το 2052...

Στοίχημα ότι το παραπάνω το είπε ο ίδιος δάσκαλος που προηγουμένως είχε πει και το

Το λεοπάρ νομίζω φεύγει πολύ μακριά. Αν ήταν να διαλέξω σίγουρα θα πήγαινα στο πρώτο, το πιο τυπικό. Α, μόλις βλέπω ότι δημοσίευσε ο SF. ΔΕΝ θα διαβάσω, θα παραμείνω στο σχόλιό μου και ΜΕΤΑ θα δω τι γράφει...........

Είσαι έμπειρος, μην φοβάσαι τίποτα, θα καταφέρεις μια χαρά Btw νομίζω ότι οι "χειροποίητες" (ναι, ξέρω....) κιθάρες κουβαλάνε από κατασκευής τους ΠΟΛΥ mojo !

Το πουκάμισο του yameth!!!!!!!!! Ισχυρό "λάικ"!

Όμως στο Livin' on a Prayer ( το οποίο δεν έχει και την πιο απλή μπασσογραμμή στην ιστορία της ροκ... ) από το Slippery When Wet ....... κλπ Χμ.

Ο καταγγελτικός στοίχος σε συνδυασμό με το χαφ-στεπ-ντάουν κούρδισμα είναι ό,τι πιο αντικουλτουρέ ψαγμενιά έχω ακούσει φέτος. Καλό καλοκαίρι

Είναι τόσο όμορφη και ρετρομάνιακ μαζί που νόμιζα ότι ήταν κατασκευή του argytar.......!! Αλήθεια λέω!

Να περιγράψω την σκηνή;;

Τι να την κάνεις την καλλιτεχνική αξιολόγηση όταν το χαμόγελό σου έχει φωτίσει τόσες γενιές...... Μοναδικός, για πάντα στην καρδιά μας.

Αναφέρεσε στο σημα του δελτίου ειδήσεων;