Jet72

Μπραβο για την.... τολμη Συγχαρητήρια για το αποτελεσμα!!

Ετσι λοιπον, με το χαμενο ιντονεσιο, εξηγειται το γιατι δεν μπορουν να υπαρχουν λεφτα μετα το πεμπτο ταστο!

Αυτό πάντως ως άκουσμα το έχω μόνο από τον Γιάννη Μαρκόπουλο!.............

Η μαγεία της μουσικής: μία 5η πάνω / κάτω και το κομμάτι γίνεται "ενδιαφέρον". Είναι ματζόρε και συ παίζεις σε μινόρε; Νο πρόμπλεμ, είσαι λίγο πιο μπλουζ. Είναι μινόρε και συ παίζεις ματζόρε; ΜΠΙΓΚ πρόμπλεμ, το έχει πάθει και ο μέγας Gilmour σε live. Shine On You, απίστευτο vibe και hype στην ατμόσφαιρα, τα σύνθια κάνουν ό,τι πιο πλάτη μπορεί να υπάρξει ώστε να αρχίσουν τα θεϊκά τα bends, σολ μινόρε ως γνωστόν το κομμάτι, και out of the blue του σκάει μία ΣΙ ανοιχτή. Γέλασε και πήγε παρακάτω. Οκ, s... happens!

Και τώρα μπαλα στην εξεδρα: καταπληκτική φωνη που σε καθε τέικ ειπε αριστα την δικη του φραση στο We Are The World και που το γκρουπ του εφτιαξε καταπληκτική αμερικανικη ρέιντιο χιτ μουσικη: Huey Lewis!

Rush. Αν δε φαω μπαν ισως πω και αλλους.

Σωστό, αλλά Guitar Hero που δεν τον βάζεις αφίσα στην ντουλάπα δεν είναι GH ! ( τουλάχιστον για εμάς των 80'z )

Γιατί το look του θύμιζε τον υπεύθυνο φωτοτυπικών στη ΔΟΥ Νέας Ιωνίας.

Ε να ας πούμε μία τέτοια λέξη δεν μπορεί να την συλλάβει ένα ΑΙ σύστημα. Θα μπαγκάρει επειδή σήμερα είναι Πέμπτη.

Δηλαδή τρόπος έκφρασης άρα γίνεσαι καλλιτέχνης γιατί θέλεις να εκφραστείς. Το ΑΙ είναι σούπερ αλλά λειτουργεί μόνο για τον αποδέκτη της (άντε πες τηνα) τέχνης. Δεκαετίες πριν ο Robert Moog είχε ερωτηθεί: δεν φοβόσαστε ότι κάποια στιγμή τα μηχανήματα θα μπορούν να φτιάχνουν μόνα τους μουσική; Και απάντησε πως "όσο πίσω από το μηχάνημα θα βρίσκεται ένας άνθρωπος τότε δεν έχω να φοβηθώ τίποτα". Ε, κάπως έτσι. ΥΓ κανείς δεν θα ήθελε ένα noiz jam με avatars που θα λειτουργούσαν μέσω ΑΙ !

Μα 15 λεπτα Χερμπυ Χανκοκ; Υποθετω θα κανετε διάλλειμα για τοστακι και χυμο.... ή θα το παίξετε σερι; Και εχει και τα πνευστά, χμ....

Νομίζω ότι μπερδευόμαστε στους ορισμούς. Άλλο Guitar Hero, άλλο Guitar Legend. Ο Clapton είναι Legend. Ο Gus G. είναι Hero. Ο EVH είναι και τα δύο.

Τι σούπερ ήχος είναι αυτό στο JJF ! Γρεζάτος και καθαρός μαζί. Και πολύ διαφορετικός από ό,τι σε έχω ακούσει ως τώρα.

Έγινε, καλή δύναμη σε ό,τι κάνεις.

Αν πραγματικα καταλάβαινα οτι η 2Κ εχει τοση διαφορα τοτε και μονο τοτε την 2Κ.

Γύρω στο 5:00 οι αρμονικές που βγάζει είναι ΔΥΟ οκτάβες πάνω και είναι αναμενόμενο, μιας και ακουμπάει - με το πλάι του αντίχειρα - την χορδή στο 1/4 του ελεύθερου μήκους της. Έτσι διπλασιάζει ΔΥΟ φορές την συχνότητα (επειδή υποτετραπλασιάζει το μήκος της ελεύθερης χορδής).

Αν ειχε χαμηλη αξια δεν θα αξιζε να το δωσεις. Αν παλι ειχε πολυ ψηλή αξια θα σε εβαζε σε σκεψεις "επενδυτικού" τυπου. Αφου ειχε μια "καλη" αξια και δεν το χρησιμοποιουσες, φαινεται οτι ηταν αριστη κινηση "μετασχηματισμου" (θεωρώντας πως οντως θα αγορασεις κατι καινουργιο). Θεωρω δε πως το όποιο mojo του παλιού θα μεταφερθει στην νεα αγορα: __ Ωπ, με γεια το xxx!!! __ Ναι, το πηρα πουλώντας το παλιο μου ανενεργο ακορντεόν. Ειδες; Καλες επομενες αγορές ευχομαι! ΥΓ οσο για τον εγγονό, να χαιρεσαι αν παίζει εστω και... ποδοσφαιρο. Γιατι απο μουσικά οργανα και δει "παλιοκαιριτικα" δυσκολο το βλεπω.... Αρα το τριτο σεναριο ηταν πολυυυυυ θεωρητικο.

Μα ο ηχος θελει ενα μεσο για να διαδοθεί, δεν ειναι Η/Μ ακτινοβολία, τί δεν καταλαβαινω;

Αποδομωντας πολλα κομματια της ροκ αλλα και αλλων ειδων βλεπεις ειτε στοιχεια μπλουζ ειτε ολοκληρες δομες μπλουζ. Ενα εξτριμ παραδειγμα: Vangelis, Dervish-D. Δεν του φαινεται αρχικα λογω synths και sequencers αλλα ειναι καραμπινατο μπλουζ στη βαση του.

Και τώρα θα τινάξω την μπάνκα στον αέρα, με την άδειά σας βεβαίως-βεβαίως: Όλα σου τα διλήμματα θα λύνονταν αν ξαφνικά γινόσουν γονιός. Λύσε το what-if scenario και μετά θα δεις ότι η επιλογή είναι απλή. Και επειδή δεν είμαι δα και τόσο γέροντας που να μιλώ με... γρίφους, θα το πω στα ίσια: Είσαι τόσο μεγάλος που να έχεις κάνει ήδη πράγματα και να μπορείς να χτίσεις πάνω σε αυτά. Ταυτόχρονα όμως είσαι και τόσο νέος που να μπορείς να ξαναχτίσεις άλλα τόσα. ΑΡΑ: συνεχίζεις ό,τι κάνεις, διασφαλίζοντας ει δυνατόν μια σταθερότητα στο κομμάτι του χόμπυ σου (που εσύ δεν θα το βαφτίσεις πολυτέλεια όπως κάνω εγώ πχ αλλά προσωπική ανάγκη). Και θα κυνηγήσεις το όνειρο, χωρίς όμως κινήσεις υψηλού ρίσκου (τύπου "τα παράτησα όλα, Reset και τα έδωσα όλα στην Τέχνη" κλπ). Αν δεις ότι αυτό σε πηγαίνει κάπου, τότε.... δυναμώνεις το volume. Αν όχι, θα έχεις ζήσει το ταξίδι χωρίς Ιθάκη, δεν πειράζει όμως. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. Γιατί στο τέλος, θα είσαι και συ ένας ευτυχισμένος άνθρωπος που θα έχει ανακαλύψει ότι η ευτυχία και η επιτυχία δεν είναι αυστηρά εξαρτώμενες έννοιες.

Bukovac γιατί δεν είχε τον Tim Pierce.............

Προσοχη μην στο φανε οι Ονειραμα, γινει Η καλοκαιρινη επιτυχια και μετα τραβιεστε με τους δικηγορους (LK τον νου σου...)

Πήγα να κανω quantize τον Steve Gadd και εγινε το daw uninstall μονο του.... Προσωπικά νιωθω κατι να γκρουβαρει οταν εχει σφιχτο ρυθμο αλλα παιζει με τις δυναμικες και τις αξίες. Α, και οχι γρήγορους ρυθμους, για να προλαβανει να γινεται "παιχνιδι" με τις αξιες. Και αληθεια, η hyper sequenced γκρουβα του Alan Parsons στο I Robot, εχει τελικα ασυγχρονιστα δυο sequencers? Ή κατι δεν μετραω καλά?

Ενδιαφέρον και πολυποίκιλο. Μετά το 6:00... ...αν ήταν χωρίς το βιμπράτο, στη μισή ταχύτητα και με κάποιο chorus/reverb, θα καθόταν πολύ ωραία πίσω από κάποια ταινία..........

Το ξεκίνημα: θυμάμαι πολύ καθαρά το πρώτο μουσικό κομμάτι που συνειδητά έβαζα μόνος μου στο κασσετόφωνο για να παίξω με τα διαστημοπλοιάκια μου ( ! ), πρέπει να ήμουν κάπου στις πρώτες τάξεις του δημοτικού: Εκεί έφαγα (χωρίς να το καταλάβω τότε) την πετριά με τα σύνθια. Λίγο καιρό αργότερα, σε μία κασσέτα Χάρρυ Κλυνν ("γραμμένη", ξέρετε...) στην B-side είχε μείνει "όχι καπακο-γραμμένο" το αρχικώς "γραμμένο" κομμάτι, που μου προξένησε πολιτισμικό σοκ: Και κάπου στην Πέμπτη δημοτικού γράφομαι στο Ωδείο και αλλάζει πλέον ο τρόπος που άκουγα μουσική αφού όλα έγιναν κώδικας προσεγγίσιμος. Χάθηκε δυστυχώς η μαγεία του παντελώς αγνώστου, αυτό που ακούς με το συναίσθημα και μόνο, ενώ - κακά τα ψέματα - όταν αρχίζεις και μαθαίνεις μουσική ακούς με το μυαλό............. Και μετά ήρθαν (μαζί με το Γυμνάσιο και την εφηβεία) τα φοβερά γκλαμ μεταλ-ροκ των 80z που (όσοι είστε κοντά στα δεύτερα "-ήντα") θέλετε να ξεχάσετε (*) .... Κλαψ! (*) αλλα εγώ ως αιώνιος έφηβος - παρά τον μισό αιώνα στην πλάτη - δεν ξεχνώ ποτέ............!