fusionakis

Είμαι σε οίστρο και χάνομαι... Νομίζω ώρα να εγκαταλείψω σιγά σιγά...

Δεκτόν κύριε φιουζιονγκιτάρ.. κάπου μου διέφυγε. Ψιλοπροτιμώ την ορχηστρική βερσιόν του Stanley Jordan, αλλά θα βάλω την ορίτζιναλ...

Ακολουθάτε τους κανόνες ρε σεις, αλλιώς χάνεται η ομορφιά... επίσης διαβάζετε και τα προηγούμενα, έχουν αναρτηθεί τα ίδια κομμάτια 2 φορές.

Χάσιμο...

Ενδεικτικό το παραπάνω βίντεο του πόσο καλοσχεδιασμένο μηχάνημα είναι... και υπάρχει και το επίσης σοκαριστικό βίντεο με το φρικαλέο κύριο Sayce, που δείχνει τόσο το ρεαλιστικό feel του ίδιου του ενισχυτή σαν παιχτική εμπειρία, όσο και το πόσο καλά μπορεί να αντιδράσει και μαζί με διαφόρων τύπων πετάλια και εφέ. Και εδώ με τον THR10C...

Προφανώς και υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μπορείς να τσεκάρεις, αλλά εγώ προσωπικά δεν θα πήγαινα σε πεταλιέρες, και εξηγώ... Έχεις έναν πολύ καλό ενισχυτή σπιτιού (έχω τον THR-10 και κρίνω βάσει αυτού), υπερπλήρη στο κομμάτι των προενισχύσεων και πολύ τίμιο στα βασικά εφέ του. Στη θέση σου απλά θα στόχευα σε συγκεκριμένα πράγματα για βελτίωση εκείνων των λεπτομερειών που είναι πιο αναγκαίες για σένα προσωπικά (π.χ. αν παίζεις παντού με delay, αγορά ενός delay πεταλιού που να σου καλύπτει όλες τις ανάγκες σου.. αν θες ένα πολύ συγκεκριμένο χαρακτήρα overdrive που δεν το πιάνει ακριβώς ο THR, δώσε φράγκα για αυτό, μα ο THR είναι ωραία πεταλομηχανή... αν θες να παίζεις φάση Hendrix, έναν κλώνο univibe.. κλπ κλπ). Το να πάρεις ένα πράγμα που κάνει 25 διαφορετικά πράγματα, την ίδια ώρα που ο ενισχυτής σου κάνει ήδη τα 15 από αυτά, προσωπικά δεν θα το έκανα.

Εντάξει τώρα; Προβιβάζομαι; Βασικά, πιο κομματάρα από αυτό, δεν...

Εκτελεσάρα...

...

Μετά που τελείωσε το λάιβ του στον Φακανά πριν λίγα χρόνια, πήγα να μου υπογράψει πάνω στο cd του "Resolution".. Ήμουν ωστόσο τόσο μαγεμένος από αυτό που είχα δει, που όταν του είπα "to Andreas", ο άνθρωπος με το γνωστό - για όσους τον έχουν δει σε συνεντεύξεις, τζαμαρίσματα και λοιπά βίντεο - χαρμόσυνο και ευγενικό χαρακτήρα του άρχισε να μου λέει "α, ένας συνονόματος, τι ωραία" κλπ, κι εγώ κοίταζα κάποια δεύτερα στο κενό σαν χάνος. Ευτυχώς μετά πήρα μπρος, χαχα. Παραθέτω και τα παρακάτω, που είναι από τις πιο δυνατές του στιγμές (δίπλα στα "Electric Gypsy" και "Cry For You")... Όσο για τη μουσικότατη επανεκτέλεση του Sgt. Pepper's, η στουντιακή εκτέλεση του παρακάτω κομματιού αποτελεί εδώ και χρόνια τον ήχο του ξυπνητηριού μου στο κινητό, και δεν το βλέπω να αλλάζει ποτέ... Το πιο γλυκό ξύπνημα.

Έχουν κολλήσει αμφότερα στο κεφάλι μου αυτές τις μέρες... βγάλτε άκρη.

Πάνω φωτογραφία τωρινή, κάτω πριν 2 χρόνια. Σοκαριστική σταθερότητα-στασιμότητα θα έλεγε κανείς.