fusionakis

Από αυτά που λες, θες κάτι αλητήριο, αλλά μάλλον όχι Rat, ώστε να μην fuzzίζει. Αυτό εδώ είναι αλητήριο, έχει τέλειο bass response, οπότε it's a no brainer που λένε και στο χωριό μου:

Δεν κατάλαβα αν με το χαμηλά εννοείς την ένταση ή να τη βάζεις στο πάτωμα.. Στην πρώτη περίπτωση είναι θέμα ενισχυτή κατά βάση, στη δεύτερη έχει να κάνει με το voicing του ηχείου και την καμπίνα επίσης. Εμένα η δικιά μου είναι η Mesa LoneStar 1x12 open back με ένα C90 ηχείο, και την έχω πάντα στο πάτωμα. Πολύ δύναμη, πολύ ισορροπημένη σε όλα της και 14 κιλά, δηλ. μια χαρά. Το κακό είναι ότι στο Thomann πρέπει να μην υφίσταται η έκπτωση που υπήρχε κάποτε, και έτσι από 450 που την είχα πάρει τώρα τη δίνουν στα 650 (https://www.thomann.de/gr/mesa_boogie_lone_star_11219.htm?ref=search_prv_8). Δεν ξέρω αν κάπου από Ελλάδα τη βρεις φθηνότερα, αλλά αξίζει να το ψάξεις. Επίσης δεν αναφέρθηκες στα ηχεία, οπότε να φανταστώ σε ενδιαφέρει να αγοράσεις καμπίνα σκέτη; Σε κάθε περίπτωση, λίγο προσοχή μην πάρεις κάτι εντελώς ασύμβατο με τον ενισχυτή σου. Χαιρετώ και καλές αγορές.

Για άκου κι αυτά... https://www.youtube.com/watch?v=U_2njtHamIM

Πόσο αιμοβόρος παίχτης...

Εύγε nickel, είσαι στο σωστό δρόμο... το "Let Me Get By" που κυκλοφόρησαν φέτος είναι το άλμπουμ της χρονιάς, και μια δουλειά που θα μείνει διαχρονική.

Μένοντας στα όρια της 5ετίας, και σε διάφορα ιδιώματα που έχουν μέσα τους πολύ ή λίγο από Pop/Rock (δεν πήγα σε jazz ή ορχηστρικά πράγματα που δεν έχουμε καθόλου). νομίζω τα παρακάτω είναι αλμπουμάρες όλες... με τα μαυρισμένα ειδικά να είναι all-time greats για μένα. 1. Tedeschi Trucks Band - Let Me Get By (2016) 2. Esperanza Spalding - Emily's D+Evolution (2016) 3. Doyle Bramhall II - Rich Man (2016) 4. Béla Fleck, Abigail Washburn - Béla Fleck & Abigail Washburn (2014) 5. Leonard Cohen - Popular Problems (2014) 6. Tedeschi Trucks Band - Made Up Mind (2013) 7. dUg Pinnick, Eric Gales, Thomas Pridgen - Pinnick Gales Pridgen (2013) 8. Esperanza Spalding - Radio Music Society (2012) 9. Adele - 21 (2011) 10. Abigail Washburn - City Of Refuge (2011)

Όχι κάτι που θα το ακούσω μια φορά και θα θέλω να το ξαναβάλω προσωπικά. Ευχάριστο κομμάτι, αλλά αν το βάλεις δίπλα στα 30 τόσα αριστουργήματα αυτού του Θεού, μοιάζει τραγούδι κάποιου θνητού. Θα ακούσω και όλο το δίσκο πάντως προσεχώς για να δω τη φάση που βρίσκεται τώρα.

Δυστυχώς ταλαιπωρήθηκε και έφυγε νωρίς. Από τους σπουδαίους παίχτες της γενιάς του.

Το είχε δηλώσει ότι ήταν έτοιμος να φύγει πριν λίγες μέρες σε συνέντευξη, μάλλον είχε λόγο και το είπε... κατά μία διαβολική σύμπτωση χθες και στη ραδιοφωνική εκπομπή μου το 1/3 ήταν αφιερωμένο σε αυτόν (η εκπομπή ήταν αφιέρωμα στην εκ Καναδά ορμώμενη θαυμαστή τριάδα των Leonard Cohen-Joni Mitchell-Neil Young), όμως άμα γνώριζα τι επρόκειτο να συμβεί θα ήταν όλη πάνω του. Υ.Γ.: Κλασική ταινιάρα η παραπάνω παρεπιπτόντως... Όσοι δεν την έχετε δει, και είστε φαν του Cohen, κάντε το άμεσα.

Την άλλη βδομάδα (Πέμπτες 18:00 - 19:00) ξεκινάω μουσική ραδιοφωνική εκπομπή στο "Κόκκινο Κρήτης" 88,4, τη συχνότητα του οποίου τη βρίσκετε και online εδώ: ÎÏκκινο ÎÏήÏÎ·Ï 88.4 - ÎÏάκλειο on LIVE24.gr - ÎÏκκινο ÎÏήÏÎ·Ï 88.4 Radio Listen Live Δεν ξέρω πόσοι από σας είστε του ραδιοφώνου, αλλά προσωπικά θα γούσταρα στην παρέα της εκπομπής να βρίσκονται όσο γίνεται περισσότεροι μουσικοί, οπότε σας προσκαλώ όλους. Η εκπομπή λέγεται "Δισκογραφήματα", θα είναι αφιερωματικού χαρακτήρα (ανάλογα με την περίσταση θα εστιάζω σε κάποιον καλλιτέχνη ή γεγονός, και μαζί με τη μουσική θα αναφέρονται και ορισμένα βασικά πράγματα σχετικά με αυτό που ακούμε), και οι μουσικές που θα ακουστούν θα είναι από μια μεγάλη γκάμα (rock, rnb, jazz, country, new age, από τα 50's μέχρι και σήμερα). Η πρώτη εκπομπή έχει τίτλο "Από δύο αδέλφια... σε ένα αντρόγυνο", και αφορά τους Allman Brothers και τους Tedeschi Trucks Band. Για περισσότερες πληροφορίες, άμεση επικοινωνία, και live ανταπόκριση την ώρα της εκπομπής, επισκεφτείτε και κάντε like στη σελίδα στο facebook: https://www.facebook.com/diskografimata/ Υ.Γ.: Έψαξα και δεν βρήκα κάποιο ξεχωριστό νήμα για ραδιόφωνο, οπότε το έγραψα εδώ. Αν θεωρείτε ότι καλό θα ήταν να υπάρχει ένα θέμα να μιλάμε για ραδιόφωνο ξεχωριστό, ευχαρίστως κάνουμε ένα και το μεταφέρω εκεί.

https://www.youtube.com/watch?v=WdcPPLDvJoA https://www.youtube.com/watch?v=UDrEHphZbcE Έτσι... Ο fusiongtr ποστάρει fusionaki.

Έφυγε και ο Rod Temperton (δεν ξαναγράφω τέτοιο αγγελτήριο, αρκετά)...

Δυστυχώς πολύ άσχημα νέα... έφυγε αυτός ο παιχταράς πάνω στα ντουζένια του, από κολυμβητικό ατύχημα.

Εφόσον θέλεις μια value for money Les Paul που να κάνεις τη δουλειά σου χωρίς αλλαγές μαγνητών ή οτιδήποτε, νομίζω φωτογραφίζεις μια Vintage. Ήμουν κι εγώ στη θέση σου πριν ένα χρόνο και πήγα προς αυτήν (τότε ήταν και σε προσφορά 100 ευρώ πιο κάτω περίπου): https://www.thomann.de/gr/vintage_icon_v100mrpgm.htm Δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή. Εξαιρετικά βολικό neck, πάρα πολύ ωραίοι μαγνήτες (Wilkinson). Άκου πόσο ωραία "αγριεύουν" εδώ και πόσο ωραία συμβαδίζει ο neck με τον bridge ηχητικά: Μέχρι τώρα έχω παίξει με 5-6 διαφορετικές Epiphone Les Paul στη ζωή μου, και με τη δικιά μου Vintage. Με τη μικρή αυτή εμπειρία μου τις αξιολογώ σε αυτή τη σειρά: Vintage > Epiphone Standard > Epiphone Custom. Υ.Γ.: Αν σε χαλάει το "worn" στο μάτι, υπάρχει η ίδια κιθάρα χωρίς αυτό: https://www.thomann.de/gr/vintage_v100pgm_lemon_drop_reissued.htm

Βασικά πριν 10+ χρόνια υπήρχε λόγος που ακόμα χρησιμοποιούνταν πολύ για ambience και modulation εφέ τα rack units, μιας και τα πετάλια δεν έφταναν τα rack ούτε σε ηχητική ποιότητα ούτε σε ευελιξία. Μετά τον ερχομό του Line 6 DL4 και τη μετέπειτα εμφάνιση πάρα πολλών παιχτών στην αγορά των πεταλιών αυτών των κατηγοριών, αυτές οι διαφορές πλέον δεν υφίστανται. Ειδικά τα πετάλια που κοιτάζεις (Strymon, Eventide κλπ) είναι οι top industry standard επαγγελματικές επιλογές παγκοσμίως. Εφόσον λοιπόν διαφορά στην ποιότητα δεν υπάρχει, ενώ υπάρχει στο μέγεθος, στο βάρος, και στην υποστήριξη (π.χ. η TC Electronic βγάζει συνεχώς toneprints κλπ.), νομίζω πως αργά ή γρήγορα ο δρόμος θα σε βγάλει προς πετάλια μεριά. Όμως αυτά είναι και λίγο γενικολογίες από τη μεριά μου... κάνε του κεφαλιού σου, μα νομίζω πως ξέρεις μια χαρά τι ακριβώς θες και πού να κοιτάξεις (εννοώ πως από όσα έχεις αναφέρει δεν νομίζω ότι καμία από αυτές τις επιλογές σου θα είναι λανθασμένη... οπότε αν βρεις μια καλή ευκαιρία με ένα rack και σου γυαλίσει το μάτι, go for it... αν όχι, πήγαινε με κλειστά μάτια στις πεταλάρες που ανέφερες).

Για όλους εμάς που δεν είμαστε Steve Lukather εκεί έξω (είτε ερασιτέχνες είτε επαγγελματίες), συνήθως τέτοιες αλλαγές γίνονται βήμα βήμα... Δηλ. δεν πουλάμε σε μια μέρα όλα τα ρακ μας και παίρνουμε 10 πετάλια στη θέση τους. Από αυτή την άποψη μπορείς να εντάξεις ένα ένα κάποια πετάλια που σου έχουν γεμίσει το μάτι, και προχωράς βλέποντας και κάνοντας. Εγώ κάπως έτσι άφησα όλο το stereo rack εξοπλισμό μου και πήγα σε mono με πετάλια πριν κάποια χρόνια. Στο κομμάτι της ποιότητας τώρα, Strymon, TC Electronic και λοιποί κατασκευαστές έχουν ανεβάσει τόσο την ποιότητα σε delays και reverbs που προσφέρουν που δύσκολο κάποιος να μην μείνει ικανοποιημένος και να θέλει οπωσδήποτε το PCM-70 ή το LXP15-II (2 τέτοια είχα εγώ και ήμουν ερωτευμένος μαζί τους, αλλά μετά ερωτεύτηκα και το TC Flashback X4) στα live του. Υ.Γ.: Για να αποφύγεις το tap dancing δεν υπάρχει μόνο η λύση του midi switching (υπάρχουν και programmable loopers). Αν τώρα χρησιμοποιείς πολλά διαφορετικά ambience presets, τότε οκ, η λύση είναι το midi.

Είναι cool τύπος, οι τιμές του βάσει ποιότητας είναι πάρα πολύ καλές (ο άνθρωπος είναι one man business, όλα από τα χεράκια του, και θα μπορούσε να βαράει πολύ περισσότερο), και δεν είναι τυχαίο ότι τον έχουν προτιμήσει παιχταράδες σαν τον Greg Koch και τον Jeff Kollman με signature overdrives. Εδώ δεν παίζει με τις κιθάρες και τον ενισχυτή που παίζει συνήθως ο Greg, αλλά το βάζω για να δείτε τον κύριο Jauernig https://www.facebook.com/tjauernigelectronics/videos

Βρίσκεις; Χαίρομαι που δεν είμαι μόνος. O0

Updates σε μαυρισμένα, παραλείψεις σε πλάγια... Κιθάρα: 1) Parker MidiFly early 2000's με piezo bypass mod (χορδές 10άρες D'Addario, πένες Fender Heavy) 2) Vintage Icon V100 "Lemon Drop" Les Paul (τιμιότατη) 3) Alhambra 4P (παιδιόθεν, είχα ξεχάσει να αναφερθώ) Μπάσο: Harley Benton JB-20 standard (τιμιότατο επίσης... πάλι δεν είχα αναφερθεί γιατί σκεφτόμουν μόνο τον εξοπλισμό της ηλεκτρικής) Ενισχυτής: 1) Mesa LoneStar Classic rackmount head (1ο κανάλι ρυθμισμένο για κρυστάλλινο καθαρό, 2ο κανάλι ρυθμισμένο για καθαρό με ελαφρώς περισσότερο όγκο και λιγότερα πρίμα - και τα 2 κανάλια παίζουν στα 50 watts, στην TWEED ρύθμιση ισχύος, και χρησιμοποιώντας Tube Rectifier tracking) τοποθετημένος σε μία Gator 6U rack θήκη με ροδάκια. 2) Yamaha THR-10 practice amp κιθάρας/μπάσου για το σπίτι Καμπίνα: Mesa LoneStar 1x12 open back με 1 ηχείο C90 Κουρδιστήρι: TC Electronic PolyTune Clip Πετάλια (σε μία Pedaltrain-Pro): Budda Budwah WOBO ProgLooper T. Jauernig Stalker boost T. Jauernig Gristle King overdrive/boost Voodoo Lab Sparkle Drive Mod (clean blend control ελεγχόμενο από Option Knob) MXR M234 Analog Chorus BigFoot Engineering Octo puss octave Vertex Landau Stereo Chorus Boss FV-500H volume JAM The Big Chill tremolo Fulltone Deja'Vibe BBE Sonic Stomp sonic maximizer ZCAT Hold TC Electronic Flashback X4 (presets ελεγχόμενα από Ernie Ball VP Jr. 25k expression) κλπ...

Μικροαλλαγές... Πετάλια (τα χρωματισμένα είναι συνδεδεμένα στις 4 λούπες του ProgLooper) Πριν τον ενισχυτή: Budda Budwah WOBO ProgLooper [πάντα ενεργή κάποια από τις λούπες] T. Jauernig Stalker boost T. Jauernig Gristle King overdrive/boost Voodoo Lab Sparkle Drive Mod overdrive (Mod 3, clean blend control ελεγχόμενο από Option Knob GloKnob) MXR M234 Analog Chorus (χρησιμοποιείται σαν leslie simulator) BigFoot Engineering Octo puss octave Vertex Landau Stereo Chorus Boss FV-500H volume pedal JAM The Big Chill tremolo Effects loop του ενισχυτή: Fulltone Deja'Vibe BBE Sonic Stomp sonic maximizer [πάντα ενεργό, για αυτό τοποθετημένο εκτός pedalboard] ZCAT Hold-Delay-Chorus (χρησιμοποιείται μόνο για τη "Hold" λειτουργία) TC Electronic Flashback X4 (presets ελεγχόμενα από Ernie Ball VP Jr. 25k expression pedal) ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Βασικοί Ήχοι - Συνδυασμοί στο ProgLooper: 1) Κρυστάλλινα καθαρά για συγχορδίες και αρπίσματα Κιθάρα --> T Jauernig Stalker boost --> Vertex Landau Chorus --> Boss FV-500H volume --> Ενισχυτής [1ο κανάλι] --> BBE Sonic Stomp --> TC Electronic Flashback X4 delay 2) Καθαρά κυρίως για solo παίξιμο Κιθάρα --> T. Jauernig Stalker boost --> Boss FV-500H volume --> Ενισχυτής [2ο κανάλι] --> BBE Sonic Stomp --> TC Electronic Flashback X4 delay 3) Overdrive τύπου Plexi Κιθάρα --> Voodoo Lab Sparkle Drive Mod --> Boss FV-500H volume --> Ενισχυτής [2ο κανάλι] --> BBE Sonic Stomp --> TC Electronic Flashback X4 delay 4) High gain overdrive Κιθάρα --> T. Jauernig Gristle King overdrive/boost --> Voodoo Lab Sparkle Drive Mod --> Boss FV-500H volume --> Ενισχυτής [2ο κανάλι] --> BBE Sonic Stomp --> TC Electronic Flashback X4 delay Και το background... Όντας κολλημένος με το boost side του Gristle King (του μουσταρδί πεταλιού της φωτογραφίας), έκανα μια διερευνητική ερώτηση μέσω e-mail στον εκ Wisconsin προερχόμενο πεταλοφτιάχτη κύριο Tim Jauernig... χωρίς πολλά πολλά ο άνθρωπος με ενημέρωσε για το σύνολο των σχετικών μπουστοκυκλωμάτων που φτιάχνει, και μου είπε πως μπορούσε να μου φτιάξει το boost του Gristle King σαν standalone boost, και μάλιστα σε mini μέγεθος και εξαιρετική τιμή. Συν τις άλλοις, εφόσον το πετάλι μέχρι τώρα δεν προσφερόταν στην αγορά (εγώ νόμιζα ότι το τωρινό boost side του Gristle King κυκλοφορούσε σαν ξεχωριστό πετάλι με το όνομα Luxury Drive, όμως με διαβεβαίωσε ότι πρόκειται για τελείως διαφορετικά κυκλώματα), με ρώτησε "πώς θέλεις να το ονομάσεις;"... Και σαν κλασικός κιθαρίστας που κάνει το ψώνιο του, το ονόμασα "Stalker" (είναι το mini πεταλάκι δίπλα στο Flashback X4). [οι μη γνωρίζοντες θα νομίζουν ότι το ονόμασα έτσι επειδή είμαι ψιλοανώμαλος - συζητήσιμο -, η αλήθεια όμως είναι ότι το ονόμασα έτσι για 2 λόγους... 1) Μούφα λόγος, απλά για να υποστηρίζω ότι όντως υπάρχει κάποια λογική πίσω από την επιλογή μου: γιατί και καλά ένα boost πετάλι που είναι ανοιχτό την περισσότερη ώρα "παραμονεύει" πίσω από κάθε ήχο που ακούς ??? 2) Ουσιαστικός λόγος: γιατί αντί να του δώσω όνομα γυναίκας, αμαξιού ή οποιασδήποτε συνηθισμένης αντρικής επιθυμίας, είπα να βγάλω το μυστηριώδη κουλτουριάρη από μέσα μου και να του δώσω το όνομα μιας από τις αγαπημένες μου ταινίες - οπότε το πετάλι προφέρεται "Στάλκερ", ταρκοφσκικό γαρ] Και αυτή ήταν η άχρηστη pedalboardιστορία της ημέρας...

Η παρουσίασή σου ήταν περισσότερο του σαλονιού, ενώ το βιβλίο είναι του λιμανιού... ;) Άλλη η μαγεία των ωραίων αυτοβιογραφιών έτσι κι αλλιώς, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την πιθανά πιο πλούσια-μακρά-ιστορική μουσική πορεία που έχει υπάρξει, και έναν τόσο μεγάλο αλήτη. Για μένα ένα βιβλίο που πρέπει να υπάρχει στις βιβλιοθήκες όλων των μουσικών, και όλων των φανατικών ακροατών επίσης. Για τους jazz lovers ειδικά, είναι κάτι σαν το αντίστοιχο του κόκκινου βιβλιαρακίου του Μάο.

Μεταξύ άλλων

Αν εξαιρέσουμε την τελευταία τελευταία φράση, που είναι το γνωστό του γρήγορο κατέβασμα που το χώνει σχεδόν παντού και του είναι δεύτερη φύση, όλο το υπόλοιπο σόλο μόνο "ξένο" που δεν ακούγεται. Ακριβώς ό,τι έπρεπε για outro solo στο κομμάτι. Γενικά όλη η μπάντα είναι ωραία φτιαγμένη, και ο Luke (που είναι λατρεία του Ringo) δίνει ρέστα σε όλο το live.

Αν έβρισκα κάποια εταιρία που να προσφέρει ψηφιακά delays που προσομοιώνουν ωραία tape echo, και ταυτόχρονα αναλογικά τα υπόλοιπα εφέ (univibe, chorus, octave/fuzz και overdrives με ενδιαφέρουν κατά βάση, τα άλλα δευτερεύοντα), σε αυτήν θα κατέληγα. Από όσες μου έρχονται τώρα στο μυαλό, μάλλον θα πήγαινα στη Fulltone, καθώς έχει σχεδόν ό,τι περιέγραψα, και απλά σε αυτή την περίπτωση αντί για πετάλι θα έπαιζα με το Tape Echo της. Οπότε, imaginary Fulltone artist fusionakis plays: Κιθάρα --> Clyde Standard wah --> Octafuzz --> Full-Drive 3 --> OCD --> ChoralFlange --> Mini Deja 'Vibe --> SS Tape Echo --> Ενισχυτής