Alex Raptakis

Ένα ευρώ? Σε αυτόν του αφήνεις κάρτα για να τον προσλάβεις κανονικά για να κάνεις ολόκληρο album!

Καλέ τον ξέρω αυτόνε. Είχε γίνει viral πριν από καμπόσα χρόνια κάνοντας τρελά shred έτσι στο δρόμο. Είναι μεγάλη παιχτούρα, τρελός παίχτης, αν και τα κομμάτια που διαλέγει δεν είναι και ότι καλύτερο για shredding.

Ένα τέτοιο collab περιμέναμε! Μπράβο σε όλους! Στην κιθάρα ο Κορμούλ έδωσε ρέστα! Έτσι και για να πω και το κατιτίς μου, εγώ θα ήθελα πιο "in-your-face" mix στα τύμπανα, είναι λίγο πίσω νομίζω. Αλλά γενικά έχει γίνει καλή δουλειά σε όλα, μην παρεξηγηθώ

Θετικά του πραγματικού: - Ε είναι πραγματικό μπάσο? Ήχος, δυνατότητα να κάνεις ότι articulation θες. Slaps, slides, mutes, κτλ. - Κουμπώνεις, παίζεις. Είσαι καλός? Ξεμπέρδεψες σε 5 λεπτάκια. Αρνητικά: - Περιορισμένο εύρος ήχου, μπορεί να έχεις θόρυβο - Πρέπει να ξέρεις να παίζεις - Κόστος, σίγουρα είναι πιο ακριβό από ένα απλό vst. Μην κοιτάς το EZbass που είναι από τα ακριβότερα - Χρειάζεται περιποίηση, σετάρισμα, κτλ. - Οι χορδές είναι ακριβές - Δύσκολη αλλαγή κουρδίσματος - Χρειάζεσαι extra VSΤ αν θες εφέ VST: Όλα τα αρνητικά του κανονικού εδώ γίνονται θετικά - Περισσότεροι ήχοι, που πιθανό να έχουν περάσει από καλύτερο εξοπλισμό από το δικό σου - Δε χρειάζεται να ξέρεις να παίζεις - Πολύ πιο φθηνό από ένα κανονικό μπάσο - Λύνει τα χέρια όταν θες να "παίξεις" με μελωδίες όταν συνθέτεις - Μπορείς να κάνεις παπάδες, που για να παίξεις σε κανονικό θα πρέπει να είσαι grand master με 50 χρόνια εμπειρία. Αρνητικά: - Πρέπει να ξέρεις programming αν θες να ξεγελάσεις, ειδικά σε περίπλοκες φράσεις ή σε κάποια articulations. Αυτό το κάνει και πολύ χρονοβόρο - Δε μπορείς να πετύχεις 100% αυτό που θες, περιορίζεσαι σε προ-ηχογραφημένα παιξίματα άλλων. Παρ'όλα αυτά, θα σου έλεγα να πάρεις κανονικό μπάσο όπως έκανα κι εγώ. Άλλη η αίσθηση, και δε ξέρω μπάσο. Χρησιμοποιώ ακόμα VST για να γράφω μπασογραμμές, αλλά μετά τις ηχογραφώ με το κανονικό.

Τρελό μου ακούγεται για μπάσο, αν και σε τέτοια μεγέθη φαντάζομαι έχει ακόμα και χορδές πιάνου αυτό το πράμα. Δες και αυτά εδώ που κατέληξαν σε μια "μονομαχία" για να τελείωνει η ιστορία, με 19 και 20χορδες κιθάρες!

Φοβερό! Το βαλα να το ακούω στο παρασκήνιο, και ομολογώ ότι θα ήθελα παραπάνω!

Δώσε ρε Νικ με τις κλίμακες! Να τις παίζεις και λίγο πιο αργά για να βγαίνεις πιο μελωδικός!

Δοκίμασε να δεις αν αυτή η επιλογή είναι επιλεγμένη! Εμφανίζεται στο Edit Video -> Και κάτω από το Age Restriction σου λέει "Show More"

Είναι πολύ ωραίο! Η μείξη καλή, και τα κομμάτια έχουν πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες και εκτέλεση. Μόνο το overture και το coda με κούρασαν ηχητικά λιγάκι, νομίζω παραείναι φορτωμένο για τα δικά μου γούστα. Τιπ: Στην περιγραφή του βίντεο στο YouTube, αν βάλεις τα timestamps πρώτα, το YouTube δημιουργεί "κεφάλαια" μόνο του, που βοηθάνε εμφανισιακά στο να ξέρει ο χρήστης πότε αρχίζει και πότε τελειώνει ένα κομμάτι. Δηλαδή αντί για "1. in sync (overture) 00:00" > "00:00: 1. in sync (overture)". Επίσης σαν τυπογραφική λεπτομέρια, κάθε μη συνδετική λέξη σε ένα τίτλο θέλει κεφαλαίο, αλλά ίσως να το ήθελες έτσι για στυλιστικούς λόγους.

Εντάξει κοίτα... Είναι λίγο copy του Sweet Child O' Mine... Σίγουρα είναι πολύ ψηλά για τη φωνή σου, ήθελε τουλάχιστον ένα τόνο κάτω, για να μην πω 2-3. Και η προφορά θέλει δουλίτσα σίγουρα. Επίσης μου ακούγεται ένα κακό timing στα τύμπανα, κάτι έχει πάει λάθος σε αρκετά σημεία και φεύγει αρκετά από το grid. Οκ δε χρειάζεται να είναι και ακριβώς, αλλά πχ το open-hat ακούγεται πιο νωρίς σε όλο το κομμάτι, και το ντέφι λίγο πιο αργά, σαν να κάνει flam με το closed-hat. Σαν πιο μικρή λεπτομέρια, σε κάποια σημεία έχεις hat+ντέφι+crash μαζί, που ένας πραγματικός drummer δεν θα έπαιζε ποτέ έτσι - και αν έπαιζε, θα χρησιμοποιούσε το ντέφι στην άρση, όχι στη θέση. Τέλος, σαν προσωπική άποψη, να πω ότι το θέμα της εισαγωγής που ακούγεται και λίγο αργότερα θα έλεγα πως δεν ταιριάζει καθόλου. Θυμίζει λίγο ρομαντική ταινία του '80 αλλά νομίζω ότι ηχητικά δεν ταιριάζει με το υπόλοιπο ύφος του κομματιού.

Είμαι σκληρός και αυστηρός στα σχόλιά μου αλλά έχω πάντα καλή πρόθεση! Στην πραγματικότητα είμαι ένας μικρούλης γλυκούλης ανρθωπάκος, αλήθεια

Η μουσική είναι πολύ καλή, με μείξη που ταιριάζει φουλ σε αυτό που θέλει να δώσει το κομμάτι, αλλά με μια μέτρια προφορά που προσωπικά με χαλάει πολύ. Αυτά σαν ακροατής. Τα περί βίντεο θα στα πω σαν επαγγελματίας. Καταρχάς, να ξεκινήσουμε ότι, άλλο το editing, άλλο το direction. Από τη στιγμή που τα πλάνα δεν είναι σχεδιασμένα από σένα και απλά έχεις αλλάξει τη σειρά, τότε μιλάμε εξ ολοκλήρου για editing. Το βίντεο σαν βίντεο οκ, έχει κομμένες σκηνές από ταινία. Σαν πρώτη, και ίσως σημαντικότερη παρατήρηση είναι ότι, μάλλον που δεν είναι νόμιμο να χρησιμοποιείς πλάνα από ταινία για την προώθηση της μουσικής σας, εκτός φυσικά αν σου έχει παραχωρήσει τα δικαιώματα η εταιρία παραγωγής. Είναι δεν είναι B-movie, δεν έχει να κάνει, εκτός αν ανοίκει στον public domain, που το κόβω λίγο δύσκολο. Ακόμα και αν ισχύει, το να χρησιμοποιήσεις υλικό που έχει δημιουργηθεί για άλλο σκοπό θα το κάνει δύσκολο να δέσει στη δική σας δημιουργία. Μπορεί να έρθει κοντά, αλλά δύσκολο να γίνει τέλειο. Πέρα το editing, το οποίο οκ, έχεις φτιάξει ένα complilation ας πούμε, τα υπόλοιπα στοιχεία δεν ταιράζουν καθόλου με το ύφος του βίντεο. Όπως είπε και ο PAL, οι διαστάσεις/αναλογίες είναι εντελώς διαφορετικές, γιατί μάλλον είναι το cover art του album που συνηθίζεται στο να είναι τετράγωνο. Τα γραφικά του ηλεκτρισμού είναι οκ, αλλά μια στατική εικόνα σε ένα κινούμενο βίντεο δεν δένει όμορφα, ειδικά όταν ακολουθούν σκηνές από ταινία. Θα ήταν πιο "σωστό" να έχει μπει κάποιο εφέ τύπου VHS glitch για να δείχνει ότι είναι κάπως μέρος της ταινίας. Το ίδιο ισχύει και για το test-card στην αρχή, που για μένα δε δίνει και τίποτα. Το λογότυπο Fuzz Mahal σαν flat στυλ μπροστά από ένα πολύπλοκο background με ημιρεαλιστικό ηλεκτρισμό δεν ταιριάζει καθόλου, και φαίνεται να έχει "κολλήσει" αρκετά πρόχειρα, ας πούμε. Το ίδιο ισχύει και για το swirl effect στο τέλος, αλλά και για τα γράμματα του τίτλου που παρουσιάζονται ένα-ένα.

Λοιπόν, το τελείωσα σήμερα όλο. Μπορώ να πω ότι ήταν πολύ καλύτερο απ'ότι περίμενα. Γενικά δε διαβάζω ιδιαίτερα, αλλά με κέρδισε ο τρόπος σου. Το καλύτερο που έκανα ήταν στο τέλος που έβαλα το My Funny Valentine όσο διάβαζα το τελευταίο κομμάτι. Εμπειρία απλά. Είχα μυριστεί ότι η Alexa δεν έχει πεθάνει, αλλά στο τέλος περίμενα ότι είχε πεθάνει αυτός. Σίγουρα θα γινόταν φοβερό noir film, έτσι το είχα στο μυαλό μου. Μπράβο και πάλι μπράβο.

Έχει κάποιες πολύ ωραίες ιδέες, και σίγουρα έχει το δικό του στυλ όλο αυτό. Με χαλάνε κάποιοι ήχοι και γενικά η τελική μορφή της παραγωγής, που θα το χαρακτήριζα "ωμό", κάτι που δεν είναι καθόλου κοντά στον μοντέρνο ήχο που ακούω καθημερινά. Ίσως όμως ταιριάζει σε αυτό που θες να πεις.

Εγώ να πω ότι - σπάνιο - αλλά το σιγοτραγουδάω όλη μέρα μέσα στο κεφάλι μου.

Σίγουρα καλύτερο, αν και τα έγχορδα με ξενίζουν, είναι κάτι σαν αυτά τα παλιά simulated μέσα από απλές κυματομορφές. Στείλε να στα γράψει κανας άλλοε λαίμαι! Για ήχους κιθάρες παιξίματα περιττό να πούμε.

Μπρααααβο ρε συ Andrew! Είναι εκατό φορές καλύτερο! Είναι πολύ ισορροπημένο! Όσο προχωρούσε το κομμάτι και έμπαιναν νέα στοιχεία άκουγα αυτό που περίμενα να ακούσω ως ιδανικό. Μεγάλο άλμα πραγματικά! Ωραίο και το βιντεάκι, και τα σκίτσα με το animation. Πολύ ευχάριστο γενικά. Με το καλό και στο επόμενο!

Όταν με ρωτούν τι κομμάτια μου αρέσουν από τη σύγχρονη pop, ένα μου έρχεται στο μυαλό. Κυρίως φταίει το beat που πέφτει στο ασθενές μέρος με ένα ωραίο ηλεκτρονικό fill, που κάθε φορά που το ακούω λέω, α τι ωραίο που το φτιάξανε.

Πού να ξέρω καλέ, εγώ το 91 γεννήθηκα :D Αν έχω την επιλογή να μαντέψω, θα έλεγα ότι και η Rock και η Jazz ήταν μέρος της Pop μουσικής. Πάρε για παράδειγμα τους Beatles και τον Σινάτρα, που ήταν στην pop κουλτούρα με pop ύφος, αλλά τα θεμέλεια της μουσικής ήταν rock και jazz αντίστοιχα. Μπορεί να λέω και μπούρδες, δε ξέρω.

1. Δεν μπορώ να ακούσω για πάνω από λίγα δευτερόλεπτα ην πλειονότητα της παραπάνω λίστας, για πολλούς λόγους. Ο κύριος είναι ότι η ενέργεια που βγάζουν δεν αντιπροσωπεύει αυτή της προσωπικότητάς μου, δεν νιώθω "γεμάτος" όταν ακούω reggaeton, bachatες, neo-pop beats, και copy-paste καψουροτράγουδα. Όχι γιατί είναι κακές παραγωγές, αλλά δεν μπορώ να συνδεθώ καθόλου μαζί τους. Rant mode on// H περίπτωση πχ του reggaeton, είναι κάτι που με εκνευρίζει - να ακούω τον ίδιο ρυθμό για 3 λεπτά χωρίς καμμία απολύτως εναλλαγή, και μετά το επόμενο κομμάτι να είναι το ίδιο με (ίσως διαφορετικές συγχορδίες. Όχι. Delete. Θάνατος. Δεν αντέχω άλλο reggaeton, και μουσικά δεν έχει πλέον να προσφαίρει τίποτα στην ανθρωπότητα. Όλα τα ίδια λένε, όλα τα ίδια ακούγονται. Αν θέλει να χορέψει κάποιος, υπάρχουν. Αλλά μη βγάζετε καινούργια. Φτάνει. ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΑ REGGAETON. 2. Υπήρχαν πάντα άλλα μέσα που προωθούσαν καλλιτέχνες κάθε είδους, και πάντα υπήρχαν καλοί και κακοί, είτε εκεί που υπάρχει προβολή, είτε underground. Έβαλα κάπου στη μέση γιατί το Self-publishing έχει δώσει ευκαιρίες σε κάποιους που παλαιότερα δεν θα είχαν καν τρόπο στο να βγουν παραέξω. 3. Μουσικά υπάρχουν κάποια διαμάντια, αλλά μιλάμε για απειροελάχιστες εξαιρέσεις. Οι παραγωγές ναι, είναι καλές, αλλά ΜΟΥΣΙΚΑ, συνθετικά, αρμονικά, μιλάμε για ένα συνεχόμενο copy/clopy paste μεταξύ παλαιών και νέων, "σίγουρων" συνθέσεων που δε γίνεται να πάνε λάθος. Καταλαβαίνω βέβαια ότι, και δε γίνεται συνέχεια να γράφουμε αριστουργήματα, αλλά και ότι ο μέσος ακροατής δε θέλει κάτι πολύπλοκο. Σίγουρα δε μπορεί όλος ο κόσμος να ακούει prog και jazz, και γιατί το αυτί δεν είναι εκπαιδευμένο, αλλά και γιατί δε θέλουν, ούτε έχουν ανάγκη να είναι. Στον κόσμο αρέσει το απλό, το γρήγορο και αποδοτικό. 3 λεπτά, κούνα το, σπάσ'το, κλάψε που σε χώρισε, πιες και χώρεψε μέχρι το πρωί, γίνε λιώμα, ταυτίσου, και πάμε παρακάτω. Το δέχομαι, αλλά δεν είναι για μένα προσωπικά.

Αυτό με το Drag n drop στο Taskbar διάβασα ότι το έφτιαξαν γιατί το ζητούσαν πολλοί.

Το audio interface, αν το πάρεις, θα δεις ότι γίνεται η κάρτα ήχου του υπολογιστή, οπότε όλοι οι ήχοι θα περνάνε από εκεί. Συνεπώς τα ηχεία θα πρέπει να συνδέονται πάνω στην κάρτα. Συνήθως βάζεις ηχεία monitor, ένα δεξιά και ένα αριστερά, με μεγάλο καρφί (όχι μικρό σαν αυτό που είχαν παλιά τα κινητά). Αυτά βέβαια είναι ακριβούτσικα και σίγουρα έξω από το budget σου, οπότε αγνόησέ τα για την ώρα. Υπάρχει η επιλογή να βάλεις "τυπικά" ηχεία βέβαια, και σίγουρα μπορείς να βάλεις ακουστικά. Ψάξε το γιατί εμένα μου φαίνεται η καλύτερη λύση για την περίπτωσή σου, απλά ίσως πονοκεφαλιάσεις λιγάκι μέχρι να καταλάβεις ακριβώς τι παίζει.

Behringer U-Phoria, M-Audio M-Track, Presonus AudioBox, Mackie Onyx, Native Instruments Komplete Audio 1... Υπάρχουν πολλές. Οκ όσο λιγότερα δώσεις, τόσο λιγότερα παίρνεις. Αλλά για να καρφώσεις μια κιθάρα και ένα σετ ακουστικά μια χαρά θα είσαι. Οι "καλύτερες" ξεκινάνε από 90-100 βέβαια, αλλά δε νομίζω να χρειαστείς αυτά που δίνουν. Ψάξε το λίγο παραπάνω για να δεις και αν σε βολεύει η διαδικασία βέβαια. Άλλο είναι να έχεις ένα ενισχυτάκι που το παίρνεις και όπου θες, και άλλο να πρέπει να ανοίξεις το PC, να φορτώσεις το πρόγραμμα, κτλ. Σε κάποιους δεν αρέσει. Σε μένα που έχω όλη μέρα το PC ανοιχτό και είμαι εκεί, είναι ότι πρέπει.

Δεν είμαι λάτρης των μπλουζ, καθώς μου φαίνονται πολύ παρόμοια μεταξύ τους, οπότε δε θα σχολιάσω τη σύνθεση. Μια χαρά είναι και σαν ήχος, και έχει και το κάτι τις του με κάποιες αλλαγές. Θα πω μόνο ότι μου φάνηκε πολύ κατατονικό ρε παιδί μου. Κάπου μου έλειψε το γκάζι, έτσι για τη διαφορά μέσα σε ένα σχεδόν 7λεπτο κομμάτι. Αν το έκοβες όπως λες, ίσως να μη το ένιωθα. Αυτό που το ρίχνει πολύ σίγουρα είναι η ποιότητα ηχογράφησης της φωνής. Έχει αυτό το bathroom-effect που λέμε. Επίσης κάτι που δε με άφησε να "ησυχάσω" είναι αυτό το πληκτροειδές που παίζει συνέχεια από πίσω. Νομίζω δε χρειάζεται σε όλο το κομμάτι.

Αν θες μόνο για εξάσκηση με χαμηλό ήχο και ακουστικά, τότε καλύτερα να δώσεις αυτά τα 60-70ευρώ να πάρεις μια κάρτα ήχου (audio interface) και να κάνεις τη δουλειά σου στο PC με κάποιο amp simulator. Θα βρεις και κάποια free που θα έχουν 100 φορές καλύτερο ήχο από ένα τόσο μικρό ενισχυτάκι.