fusiongtr

Σωστά φαντάζεσαι.

Να πω πάντως ότι ως γνωστόν, μεγάλο μέρος του ήχου του κάθε ενισχυτή οφείλεται στο μεγάφωνο. Και εδώ ακούσαμε πολλά και διαφορετικά μεγάφωνα. Αλλού ο ήχος ήταν πιο σκληρός (engl) και αλλού πιο smooth (subway blues). Εμένα μου άρεσε πολύ και ο τρανζιστοράτος. Για τέτοια παιξίματα είναι μανούλα. Θα ήθελα και έναν polytone και έναν Henriksen στο review, αλλά ζητάω πολλά το ξέρω.

Ευχαριστώ πολύ. Μου αρέσουν αυτοί οι μαγνήτες, και δεν με απογοήτευσαν κι εδώ.

1. Η γνώμη μου είναι ότι και οι δύο είναι περισσότερο αποπροσανατολιστικές, απ' ότι χρηστικές, ιδίως από την στιγμή που ορίζει όπως θέλει ο καθένας τις παραμέτρους αυτές (δεν υπάρχει καμιά αντικειμενικότητα σ' αυτό). 2. Θα σκεφτώ και θα επανέλθω αν μου έρθει κάτι

Εμένα ρε παιδιά όλοι μου άρεσαν. Μάκη ποια standard είναι (χρονιάς)? Ρωτάω για να δω αν είναι chambered. Επίσης, τι μαγνήτες φοράει? Θα επανέλθω.

Μπα, εγώ είμαι σπιτόγατος. Ευχαριστώ για τις αφιερώσεις ...

Μεγειά σου και καλόπαιχτη! Έχω κάποιες πρώτες ερωτήσεις. Σε ποιο παιδί ανήκει? Τι είπε η σύζυγος? Εσύ τι της είπες? EDIT: Τα τάστα φαίνονται αρκετά μεγάλα στις φωτό, σχεδόν jumbo.

Εννοείται ότι έχω σίγουρα τα 98άρια. Αλλά τα xp μου φαίνονται καλύτερα.

Ευχαριστώ. Πήγα να το εγκαταστήσω σε xp και μου πέταξε μήνυμα για 64μπιτο (cannot expand cf64). Θα δοκιμάσω αργότερα σε 7άρια.

Valhala για reverbs, και soundtoys για delays .... κορυφή. Μα το συγκεκριμένο δεν μπορώ να εγατάστα λέμε. Είναι μόνο 64μπιτο γμτ, κρίμα.

Είναι μόνο 64μπιτο? Κάτι τέτοιο κατάλαβα. Όπως και να έχει ευχαριστώ.

Σύμφωνοι, και σε κάποια σημεία την Tele-δίζει την Les Paul. Αλλά σίγουρα δεν θα είναι το ίδιο fat η νότα. Τι να λέει θα μου πεις ... Και θα έχεις δίκιο.

Και η φωνή, αλλά και οι ήχοι των κιθαρώνε ΣΚΟΤΩ. Όπως πρέπει, παχιοί, βαρβάτοι, στρογγυλοί.

Ένα δάκρυ νοσταλγίας κύλισε αργά από τα μάτια μου.

Τεράστια κουβέντα ξεστόμισες αδερφούλη.

Για μένα μιλάς? Γιατί βουνά και λαγκάδια? Ωραίο κομμάτι! Πολύ Albert King ακούω εδώ!

Είναι όντως πολύ σιγά Κώστα. Καλή επιτυχία!

Τόσο νέος, τι κρίμα!

Έτσι είναι, πράγματι.

Στο λύνω άμεσα. Πάλι από ΙΚΕΑ, μια τάβλα (ίδια με αυτή του τραπεζιού σου, αλλά αρκετά πιο στενή και ίσως πιο κοντή), δύο πόδια (ή τέσσερα) με ροδάκια που κλειδώνουν, το ρυθμίζεις χαμηλότερα από το ύψος του τραπεζιού σου, και το τσουλάς από κάτω του. Όταν θέλεις να το χρησιμοποιήσεις, το τσουλάς έξω, και μετά το ξαναβάζεις κάτω από το υπάρχον τραπέζι σου (σαν συρτάρι). Μεγειά, όμορφο είναι.

Να σου πω, δεν την θεωρώ ιδιαίτερα όμορφη, αλλά οι εκφράσεις της, το χαμόγελό της, και η φωνή της, είναι πραγματικά γλυκύτατα.

Πολύ ωραίο κομμάτι Σπύρο. Και νομίζω ότι θα έκανε και τρελή επιτυχία.

Τι ωραία ερμηνεία η κοπέλα! Πραγματικά αγγελική!

Βρε παιδιά ειλικρινά σας χαίρομαι. Διαβάζοντας αυτά που γράφετε, μου δίνετε την εντύπωση μιας ωραίας παρέας που ανταλλάσει απόψεις για την διαμόρφωση ενός κομματιού, αλλά αυτή η παρέα βγάζει ζέστη και ενθουσιασμό. Δεν θέλω να κριτικάρω το κομμάτι, αλλά θα πω ότι όντως κάποιες αλλαγές θέλουν φτιάξιμο. Το θέμα δεν είναι να το ακούσεις δέκα φορές έτσι ώστε να μην σε ξενίζουν επειδή τις περιμένεις, αλλά πώς δένουν μεταξύ τους για μια πρώτη ακρόαση. Μια συμβουλή που θα έδινα εγώ (αν μπορώ να κάνω τέτοιο πράγμα) θα ήταν .... δύο. Πρώτον, να μεγαλώσουν οι παύσεις ανάμεσα στα μέρη που θέλει κάποιος να δέσει. Δεύτερον (που εδώ που υπάρχει μόνο ένα όργανο, και πρέπει να παίξει το ρόλο κι άλλων οργάνων κατά περίσταση) η έννοια anticipation. Τι είναι αυτό ... Η προετοιμασία αυτού που έρχεται (στην προκειμένη περίπτωση, μιλάμε για ρυθμικό anticipation). Αν το κομμάτι είχε φουλ μπάντα, κάποιο όργανο θα φρόντιζε να προετοιμάσει την επερχόμενη αλλαγή (πχ τα τύμπανα με κάποιο break). Εδώ έχουμε μόνο πιάνο, και πρέπει να το κάνει αυτό μόνο του. Πώς να το κάνει ... Πολλοί οι τρόποι. Ένας από αυτούς ... Μόλις τελειώσει η παύση, δεν μπαίνει φούλ μπάντα (όλο το πιάνο) αμέσως στο νέο ρυθμικό μοτίβο. Μπορεί μια μελωδική γραμμή (ή μια μπασσογραμμή) να μπει (single notes) και να δώσει νύξη της επερχόμενης αλλαγής, σταδιακά και δεύτερη φωνή, και μετά φύγαμε. Νίκο δες το αλλιώς. Σαν να έχεις έναν που κάνει προπόνηση στίβο. Χαλαρό τροχαδάκι στην αρχή, είναι δυνατόν να πάει σε 100άρι απότομα? Θα του πάρει κάποιο χρόνο, να μεταβεί από το ένα στο άλλο, και χρειάζεται και κάποιο χρόνο να επιταχύνει. Δώσε λοιπόν (γενικά μιλάω, το κομμάτι αυτό είναι απλά αφορμή) τον χρόνο, και τον τρόπο μετάβασης, ώστε από την μια να "ξαφνιάζει" αν θέλεις, από την άλλη όμως να είναι πιο "φυσιολογική". Τα ρέστα μου, και δύο σέντς ακόμα.