Τα πάντα

Η μελωδια που ξεκιναει στο τραγουδι του Νεμο ειναι η ιδια μελωδια απο τη Χαμπανερα απο την Καρμεν του Μπιζε, για καποιον που ισως του θυμισε κατι αλλά δεν το προσεξε. Πιστευω επομένως πως ειναι καπως λογικο να αρεσει σε αρκετο κοσμο ενα τραγουδι οταν στηριζεται σε μια απο τις πιο πετυχημενες μελωδιες που εχουν γραφτει ποτέ. Παρακατω το τραγουδι ισως χρησιμοποιει και αλλα μερη και απο αλλες οπερες. Τα καινουρια ποπ κομματια εχουν πλεον εναν διαφορετικο τροπο προσεγγισης,δομης και ενορχηστρωσης που ενταξει, δεν ειμαστε πλεον 12 χρονων για να μας εντυπωσιασει κατι και πολυ πολυ, αρα καποια λογικα θα αξιζουν να ακουστουν και να αρεσουν στη νεολαια και οχι μονο. Θυμαμαι πολλά ποπ τραγουδια που μου αρεσαν οταν ειμουν μικρος αλλά ποτε δεν εμειναν στην ιστορια. Ε, για αυτο ειναι "ποπ",δεν ειναι κακο.

Άσχετο, αυτή η Masha Ultrafunk είναι καμιά... ξαδέρφη σου; ΥΓ: Α, είναι ο τίτλος του κομματιού. Άκυρο...

εκΣο παμαι καλλα https://www.naftemporiki.gr/culture/music/1661096/zari-marina-satti-to-proto-tragoydi-me-elliniko-sticho-poy-mpike-sta-pagkosmia-charts/

Ναι, ισχύει αυτο. Φαντάζομαι πουλάει αμεσότητα. Τα έχεις όλα στα χέρια σου και συνδεδεμένα. Και πολλές φορές τα πολλά διαφορετικά έργαλεία χαλάνε το flow. Είναι λογικό οταν εχεις πολλά εργαλεία σε μία μονάδα, να είναι καλύτερα σχεδιασμένα, να συνεργαζονται πιο εξυπνα μεταξύ τους καθως τα εχουν σχεδιάσει επαγγελματίες μηχανικοί και τελικά χωρίς να σηκώνεις τα χερια σου ή να ψαχνεις έξτρα καλώδια και ανταπτορες να βγαζεις μεγάλο εύρος αποτελεσμάτων. Το οποίο πολλές φορες είναι παααρα πολυ σημαντικό. Οπως ειπα και πιο πανω, πολλές φορες κανω αλχημείες με διαφορετικά όργανα για να πετυχω αυτό που θελω. Τελικα καποια στιγμη βαριεμαι ή κανω εκπτωσεις αν πρεπει να το ξαναστήσω. Συνεχιζω να επιμενω οτι 1 χιλιαρικο συν το εβαλαν για τα υπεροχα χρωματιστα knobs και εγω προσωπικά τσιμπησα.

Πιστεύω ότι η φετινή πρωτιά ήταν ένα πολιτικό statement από μέρους του κοινού και των επιτροπών για την διαφορετικότητα, την συμπερίληψη και γενικά την πολιτική ορθότητα που χαρακτηρίζει την εποχή μας. Κέρδισε δηλαδή λόγο της ταυτότητας που υιοθετεί για τον εαυτό του και του ντυσίματος και της όλης περσόνας που παρουσιάζει. Το κομμάτι θα πάει στα αζήτητα πολύ γρήγορα, η μουσική δεν είναι καν το θέμα μας εδώ

Το πήρε το μάτι μου χτες, και όποτε βλέπω νέο συνθ εννοείται μπαίνω Νοιζ να δω τα σχόλιά σας :D Εντυπωσιακή εμφάνιση σιγουρα, φαίνεται ποιοτικό σαν κατασκευή επίσης, αλλά στα 4Κ (Behringer Help!) απευθύνεται σε πολύ συγκεκριμένο κοινό. Συνεχίζω να προτιμώ το original που επίσης ακούγεται ακριβό σχετικά με το τι μπορεί να κάνει στα 2.5Κ. Υπάρχουν και καλύτερα analog συνθς αλλά και καλύτερα controllers στην αγορά για extra expression οπότε δε ξέρω τι deal πάει να κάνει η arturia με το συγκεκριμένο. And the Oskar goes to MiniFreak Noir από Arturia θα έλεγα μέχρι τώρα.

Εδώ τώρα ανοίγεις ένα ζήτημα... μεγαδιαστάσεων. Μιλούσα χτες με τον @Nestoras και επανέλαβα την άποψη μου ότι εμείς πλέον θεωρούμαστε relics. Ασχολούμαστε με μουσικές και μουσικά όργανα που οι τεχνολογικές τους αφετηρίες ξεκίνησαν πριν από ίσως και περισσότερα από 70 χρόνια. Προφανώς η digital εποχή έφερε πολλές "διαφοροποιήσεις" στα μέσα, πολλές ευκολίες, διαφορετικά περιβάλλοντα στον τρόπο που δουλεύουμε, αλλά ουσιαστικά και στον πυρήνα της διαδικασίας έχουμε πολλές αναπαραγωγές του αναλογικού τότε, στο ψηφιακό σήμερα. Αυτό όμως που δεν μπορεί να "αναπαραχθεί" σε καμία περίπτωση είναι το πολιτιστικό/ πολιτισμικό consensus. Αυτή η γενεσιουργός δύναμη που ωθεί την τέχνη, που ώθησε να γραφτούν τα για εμάς "αριστουργήματα". Και αυτή η δύναμη ήταν αποτέλεσμα των κοινωνικοπολιτικών ζυμώσεων, των αλλαγών, των νεωτερισμών (φυσικά και στην τεχνολογία, πέραν την κοινωνίας). Βέβαια, εύλογα εδώ κάποιος θα πει ότι και ο σημερινός κόσμος αλλάζει και μάλιστα ραγδαία, τα τεχνολογικά break through είναι καταιγιστικά, παρόλα αυτά το "προϊόν" (μιλώντας πάντα για το αντικείμενο μας) είναι "ρηχό", αδιάφορο, επιφανειακό, ανάξιο λόγου κλπ... Ο παράγοντας λοιπόν που διαφοροποιείται είναι ο ανθρώπινος. Προφανέστατα υπάρχει άλλος βαθμός αντίληψης των καταστάσεων και σαφέστατα έχει αλλάξει ή "εξαφανιστεί" η ικανότητα (καλλιτεχνικής) έκφρασης στο επίπεδο που θα μπορούσε να συνεπάρει, να δημιουργήσει food for thought, να δημιουργήσει (ή να "καβαλήσει") ένα κοινωνικό ρεύμα- όπως συνέβη στα '60s & '70s. Ίσως να υπάρχει η αίσθηση ότι έχουν παιχτεί "τα πάντα". Ίσως, όπως ανέφερε ο @MGs να χάθηκε η φαντασία και το γούστο. Ή πολύ απλά (και ίσως να είναι και το πιθανότερο), να είμαστε relics μιας άλλης εποχής, είδη προς εξαφάνιση (που είμαστε δηλαδή). Ούτως ή άλλως IMHO η μουσική νωρίτερα ή αργότερα -ως έναν βαθμό τουλάχιστον- θα γίνει παραγόμενη από ΑΙ και εμείς οι... «δεινόσαυροι" θα έχουμε χαθεί στο ηλιοβασίλεμα.

Καλημέρα/σπέρα Δεν έχω πάει/ψωνίσει ποτέ, το γνωρίζω μόνο από ιντερνετικό χάζεμα. https://www.artofnoise.gr/grill-cloth-piping/

Τα εγραψε ολα ο Μιχαλης..

Από εμφάνιση είναι ότι πιο ωραίο έχω δει. Αυτο το κρεμ και τα καφε και γαλάζια knobs ειναι πραγματικά πανέμορφα. Εδινα ανετα ενα χιλιαρικο εξτρα για αυτό και μονο (αν το ειχα). Γιατι θα το έπαιρνα (αν ειχα τα λεφτα και αν είχα τη δραστηριότητα που να το δικαιολογεί): 1) Εμφάνιση 2) Ήχος. Εχω το μικρο brute και το 12dB φιλτρο του με τους oscillators είναι φοβερά χρηστικό. Πολλές φορές περνάω τους osc του Grandmother απο το φιλτρο του ή το αντίστροφο (Brute osc -> moog flt). Αν είναι καλή η υλοποίηση του 24dB ladder εδω, θα είναι τρομερο πολυεργαλείο. 3) Αμεσοτητα στον πειραματισμο με το ματριξ, αλλά... 4) Controller αλλά... γιατί δε θα το παρω (περα από το οτι δεν εχω 4Κ): 1) controller αλλά δεν εχει patch points (δεν ειδα ακομα λεπτομερειες, μπορεί να μου ξεφυγε). Αν είναι μονο midi και usb, είναι μια χαμενη ευκαιρία. Το microbute εχει ματριξ 2χ3 και ήδη χρησιμεύει σε πολλά. Αυτο θα ήταν θησαυρός modulation σε ενα (Semi)modular περιβαλλον. 2) Εχω την εντυπωση ότι μπορώ να κάνω τα ίδια με λιγότερα λεφτα, και από αποψη controller. Πχ αυτο το καινουριο Osmose μαζι με το controller που εχουν (touché, κάπως έτσι). Τελικά μαλλον θα το έπαιρνα αν ήμουν επαγγελματίας, φαινεται παρα πολύ χρησιμο και ειναι πανεμορφο. Γενικά την αγαπω την Αρτουρια στα hardware της. Not so much στα software.

Όχι, δεν θα το κάνω, αυτό λέω. Το φαντάστηκα, απλώς, ως controller και δεν με χάλασε. Το ότι είναι αναλογικό, δεν έχει σημασία σε αυτή την περίπτωση.

Καλός είναι,το έχω υποστηρίξει και άλλες φορές,σήμερα δέν πάσχουμε απο ικανότητες,απο φαντασία και γούστο έχουμε σοβαρό πρΟβΛηΜα,καλλιτέχνες και ακροατές.

Καλημέρα σε όλους, Κατασκευάζω ένα έπιπλο για πικάπ και θέλω να "κρύψω" τα ηχεία σε ένα ράφι του επίπλου. Για να γίνει αυτό σκοπεύω να βάλω ύφασμα ηχοδιαπερατό σαν αυτό που έχουν οι καμπίνες και όχι το λεπτό (το σαν καλσόν ) που έχουν τα ηχεία HiFi συνήθως. Έχετε να προτείνετε μαγαζί (ιδανικά Αθήνα) που να πουλάει τέτοιο πράγμα; Παραθέτω δείγμα από μαγαζί στη συμπρωτεύουσα https://www.musicland.gr/tolex-grills-pipings/marshall-grill-cloth-plc-black-1m Έτσι για την ιστορία σκοπεύω να βάλω και μεταλικό πλέγμα από μπροστά για αισθητικούς λόγους (μόνο μέταλ )

Θα έβαζες 4000 αναλογικό synth και θα δείχνεις απο πίσω vsts.Κάτι κροάτες με σεμεδάκια στα πιατίνια τι τους έχεις?

Λογική είναι η τιμή για το Arturia, ειδικά αν ισχύουν αυτά που γράφετε για το πληκτρολόγιο. Για έναν επαγγελματία, με το Φ.Π.Α. να έχει αφαιρεθεί, είναι μία καλή επένδυση ως main controller και είναι και μουράτο. Το φαντάζομαι στη μέση του σεταπ μου, με πολλά VST από πίσω. Ατυχώς, δεν θα το αγοράσω διότι δεν ψήνομαι με αναλογικά συνθ σε οποιαδήποτε τιμή και οποιασδήποτε μάρκας. Όπως έχω πει, θα αγόραζα το Astrolab (από Arturia) ως preset player και επίσης μουράτο.

Είναι εξαιρετικές. Πολύ σωστή παρατήρηση. Θα πρόσθετα και την ικανότητα να σου προκαλούν ένα αίσθημα "οικειότητας" με κάτι. Εμένα για παράδειγμα η γέφυρα με πήγε "καρφί" σε κάποιο (οποιοδήποτε) soundtrack ταινίας James Bond και ήταν ένα στοιχείο που μου "χάιδεψε" τα αυτιά.

Η αλήθεια είναι ξεκάθαρη. Το HARDWARE σε αυτά τα θέματα μας χαιρέτησε 20 χρόνια στα VST και τα effects. Την έπαθα όπως τα τρανζίστορς και οι λυχνιες από τα chip.

το Ελβετό το είδα πρώτη φορά στον τελικό... με κέρδισε άμεσα η σεμιναριακή διαφραγματική ερμηνεία του αλλά όχι το κομμάτι (αν και θεώρησα ότι αξίζει την πρώτη θέση σε σχέση με τον ανταγωνισμό στο συγκεκριμένο event)... σε ανύποπτη στιγμή την ώρα που το παρακολουθούσαμε η γυναίκα μου (που μέχρι εκείνη την στιγμή απλά έλυνε παράλληλα βαριεστημένα σουντόκου στο κινητό της) μου λέει: χμ αυτό αν είχε μια απλά προσεγμένη αρμονικά κλασική ενορχήστρωση θα το πέρναγα σίγουρα στην playlist μου... δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία τότε μέχρι πριν λίγο που μου έστειλε τα παρακάτω βίδεος γράφοντάς μου κάτι περίεργα περί συμπαντικού χιούμορ... τελικά δεν έχει σημασία σε ποιους θα αρέσουν ή όχι αυτές οι versions (σε εμένα ναι), αλλά είμαι σίγουρος ότι αν άκουγαν για πρώτη φορά το κομμάτι μέσα από αυτές (το Ντιόν λουκ το παραβλέπουμε) χωρίς το hype του γιουρομεμε, πολλοί σίγουρα θα είχαν διαφορετική άποψη... όχι απαραίτητα θετική... απλά άλλη... γιατί αυτή είναι η μουσική... ένα μέρος της "μαγείας" της, είναι η ικανότητα που δίνει στον δημιουργό της να κινείται σε παράλληλα εναλλακτικά μονοπάτια που πολλές φορές διεγείρουν διαφορετικά συναισθήματα και ποικίλα επίπεδα αποδοχής της...

Δέν εννοώ την λειτουργία.Σε συγχρονους λαμπάτους ενισχυτές πλέον υπάρχουν sectors οπου λειτουργούν ψηφιακά. FXs συγκεκριμένα(Reverb),νομίζω και eq σε κάποιους.Ειναι στην ουσία ρομποτικά pcb που περνάνε απο λάμπες, καμιά σχέση με έναν παλιό handwired/point to point οπου κρατάει 100% το αναλογικό μονοπάτι του ήχου. Ισως αυτός και να είναι ένας λόγος που βλέπεις συγχρονα αναλογικά synths σε χαμηλές τιμές,γιατι το σήμα θα περάσει απο ένα η και περισσότερα ψηφιακα τμήματα,Fx,Eq,sequencer κ.α Τώρα μπορείτε να με πάρετε

Υπονοείς ότι μπορείς να καταλάβεις ένα υβριδικό synth από τον ήχο του? Μην το πεις αυτό παραέξω γιατί θα σε μαζέψουν...

Έχεις πολύ μεγάλη ιδέα για μια εταιρεία που είναι στον πάτο της synth εξέλιξης τα τελευταία 55 χρόνια. Το καλό λοιπόν για την Behringer (και κακό για το ταμείο της Moog) είναι ότι το σαγόνι πέφτει εξίσου σε newcomers στον κόσμο των αναλογικών synths και σε πρώην fanboys και παλιούς κατόχους/χρήστες Moog synths. Και το σαγόνι τους πέφτει γιατί ακούνε σε blind test ένα synth των €6,000 και έναν κλώνο του των..€266 και οι "ειδήμονες" δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ποιο είναι ποιο. Εκεί να δεις μετά κλάμα και χτύπημα κεφαλιού στον τοίχο και σαλταρίσματα απ΄τα παράθυρα... Aς πρόσεχαν, κάποιοι τούς τα λέγαμε εδώ και χρόνια, αλλά "φωνή βοώντος εν τη ερήμω".

Είδα το βίντεο απο Sweetwater.Το Arturia καλό για cinematic,landscape και pads.Μέχρι εκεί για εμένα και υπερβολικά ακριβό.Ασε που μου ακούγεται υβριδικό.Εχω ακούσει ψηφιακά,που μου ακούγονται πιό αναλογικά απο αυτό. Κorg ms 2000 π.χ

Την τιμή πιο πολύ. Για τα άλλα,ένας καλός γναθοχειρούργος θα βοηθούσε περισσότερο πιστεύω να προσκολλήσει το αποσπόμενο μέρος οπού υπάρχει το πρόβλημα. Μακριά απο Moog τέτοιους ανθρώπους. Αν με το Behringer τους πέφτει το σαγόνι,με Moog τους βλέπω σε ξέφρενη πορεία μέσα στο σπίτι να τα σπάνε όλα,μέχρι να φύγουν απο κανένα παράθυρο.

Σταμάτα να παραμυθιάζεσαι, και διάβασε και κάνα review από κατόχους του original System 55 που αγόρασαν το Behringer clone και τους έπεσε το σαγόνι στο πάτωμα με τον ήχο, την ποιότητα κατασκευής και την τιμή. Να το ξαναπώ: Μην Παραμυθιάζεσαι, στο 2024 ζούμε, και κάποια πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο από την εποχή της Moog (την εποχή του Χαλκού δηλαδή).

Γι αυτό εσύ κατέληξες στα VSTs?Από τις δίκαιες συγκρίσεις VSTs vs hardware? Θα του πεί κάποιος την αλήθεια,μεγάλος είναι πια,μια εβδομάδα θα είναι κάπως,μετά θα το ξεπεράσει.