Μουσικοί στην Ελλάδα!!??

[Nikolas]

Μην κάνεις βλακείεεεες....

θα σε κόψει η πείναααα...

έμπα στρατιωτική μπάνταααα...

θα την φας και θα 'ναι κρύαααα!

Βρε Σταύρο συγνώμη αλλά μεγαλύτερη νιλα (για μένα προσωπικά) δε θα υπήρχε από το να μπω σε στρατιωτική μπάντα (και έχω κάνει στρατονόμος, άρα ξέρω και απ'την καλή και απ'την ανάποδη το στρατό).

 

Τώρα τα σχετικά πτυχίων κλπ...

 

Μερικά πράγματα που ξέρω (γενικά)...

 

1. Στην Ελλάδα μερικά πανεπιστήμια, πολύ απλά δεν αναγνωρίζονται (ως ισότιμα) άρα τα πτυχία τους ΔΕΝ αναγνωρίζονται απο το ΔΟΑΤΑΠ. Ο λόγος είναι ότι πανεπιστήμια που ΔΕΝ εκδίδουν τα ίδια πτυχία (πχ Royal Academy of Music δινει validated degrees by the University of westminster) δεν ακολουθούν την λογική της Ελλάδας (ότι το πανεπιστήμιο που φοιτείς πρέπει να δίνει τα δικά του πτυχία, να έχει δικό της ελεγκτικό σώμα).

 

2. 3 χρονα πτυχία (τύπου Bachelor στην Αγγλία) δεν αναγνωρίζονται, γιατι λείπουν χρόνια. Στην Ελλάδα θέλεις 4 χρόνια!

 

3. Ανεπισημα στο ΔΟΑΤΑΠ μπορείς πιθανώς ή

α. Να δώσεις κάποια μαθήματα που περισεύουν και να πάρεις κάποια αναγνώριση

ή

β. Να κάνεις και ένα μεταπτύχιακο και να τα περάσεις όλα μια σούμα ως 1ο πτυχίο (πρόπτυχιακό δηλ) 3 χρονια Bch + 1 χρόνο masters και είσαι "εκεί".

 

4. Μεταπτυχιακά ΔΕΝ αναγνωρίζονται χωρίς πρώτο πτυχίο. Αν και στην αγγλία (τουλάχιστον) μπορείς να κάνεις μεταπτυχιακά βασισμένος στις εμπειρίες σου, χωρίς προπτυχιακό, στην Ελλάδα αυτό δεν περνάει (ακόμη). Παλαιότερα (2003-2005) που το ΔΙΚΑΤΣΑ είχε διαλυθεί και το ΔΟΑΤΑΠ δεν υπήρχε ακόμη για την μουσική μόνο υπήρχε η Διατμηματική Επιτροπή Μουσικών Σπουδών, που ΔΙΝΑΝΕ αναγνώριση μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων, με υποσημείωση απο κάτω "χωρίς πρώτο πτυχίο". Έχω γνωστό μου που έχει τέτοια αναγνώριση!

 

Ενώ το να φεύγεις έξω δείχνει πολύ δελεαστικό, λοχεύουν κίνδυνοι για όποιον δεν τα ψάχνει! Η σελίδα του ΔΟΑΤΑΠ έχει λίστες με όλα τα πανεπιστήμια που αναγνωρίζει (αν και κάποια δεν τα έχει γιατί δεν έχει τύχει ακόμη περίπτωση και περνάνε). Μπορεί κάποιος επίσης να πάρει χαρτί ΠΡΙΝ σπουδάσει, ότι το πανεπιστήμιο όταν έφυγε αναγνωριζόταν (ήταν στις λίστες), κλπ...

 

Φυσικά όλα αυτά τα γραφειοκρατικά, λίγο εως πολύ λίγο έχουν να κάνουν με τη μουσική, και με το πως θα ζήσει κανείς, αλλά είναι μια κάποια, έστω μικρή εξασφάλιση.

[asprados]

Καλησπέρα κι απο εμένα!!

Εγώ βρίσκομαι σε παρόμοια φάση με το Μενέλαο. Η μόνη διαφορά είναι ότι εγώ

σε λίγους μήνες θα έχω παρει το 1ο μου πτυχιο. Οχι βεβαια στη μουσικη.

Ειμαι απο αυτους που ακολουθησα το δρόμο του να σπουδασω κατι "σιγουρο".. (Εφαρμοσμενη Πληροφορικη). Περα απο αυτο βεβαια, κ παραλληλα με τις σπουδες μου, εκανα διαφορες δουλειες. Διανομεας σε σουβλατζιδικα, οικοδομη με τον πατερα μου, αρπαχτες live σε διαφορα μαγαζια, οπως επισης κ σκυλαδικα για λιγο καιρο..

Τον τελευταιο 1 χρονο περιπου βγαζω τα προς το ζειν ασκοντας το επαγγελμα που σπουδασα. 

Το θεμα ειναι οτι τελικα, ενω σε 1 περιπου χρονο απο τωρα κ αφου εχω μπει κ βγει απο φανταρος, αισθανομαι αδειος κ δεν μπορω να δω το πως θα μπορεσω να συνδιασω τη μουσικη παραλληλα  οπως λετε πολλοι με μια σταθερη δουλεια. Τουλαχιστον στο επιπεδο που θα ηθελα. Δε θεωρω τον εαυτο μου τεραστιο  ταλεντο, αλλα σιγουρα θα μπορουσα να με καταταξω αναμεσα στους αρκετα καλους, που με δουλεια οπως λεει ο Μενελαος θα μπορουσαν να φτασουν καπου. Εχω φτασει λοιπον παλι στην αρχη, μετα απο 6 χρονια σπουδων, να συνεχιζω να μη γουσταρω τιποτα αλλο απο τη μουσικη κ να ειναι αυτο που θελω να κανω με οποιον τροπο στη ζωη μου. Αλλα ειμαι παλι αντιμετωπος με παρομοιο σταυροδρομι οπως αυτο μετα το λυκειο.

1 Να πιασω δουλεια κ να  ασχοληθω οπως οι περισσοτεροι εδω στο νοιζ "ερασιτεχνικα" κ οσο μπορω κ προλαβαινω με το μερακι μου..

2 Να παω για μεταπτυχιακο πανω στις σπουδες μου, εξω που επισης παραλληλα θα μπορω ερασιτεχνικα να ασχοληθω, αλλα "ισως" σε αλλο επιπεδο..

3 Να Ψαχτω για μουσικο πανεπιστημιο εξω..

Τελικα το 3 ειναι αυτο που σκεφτομαι περισσοτερο εδω κ μηνες κ ηδη εχω κινησει διαδικασια κ ψαχνομαι..

Για να κλεισω, γιατι πολλα ειπα.. Πιστευω πως αν εχεις το "μικροβιο" δε σου φευγει με τιποτα.. Φιλε Μενελαε.

Πηγα κι εκανα οτι μου ειπαν. Πηρα πτυχιο που ηδη μου εχει εξασφαλισει δουλεια σιγουρη, που σαν 1ο μισθο εχω 1500ευρο περιπου. Περαν του οτι τη σιχαινομαι, νιωθω πιο αδειος απο ποτε. Γιατι μεχρι τωρα ημουν φλου κ κρατουσα ζωντανο ενα ονειρο, το οποιο ψοφησε τη στιγμη αρχησα να νιωθω καβατζωμενος στη δουλεια μου. Με αφορμη βεβαια το στρατο για τον οποιο θα σταματησω τη δουλεια, θα συνεχησω να κυνηγω το ονειρο μου.. αυτο κανε κι εσυ απο τωρα που εισαι μικρος..

Πολλα ειπα αλλα ελπιζω να βοηθησα.. εχω πιει κ κατι ρετσινες κ παιζει να εγραψα κ μλκιες...

Φιλικα Νικος

[mij]

Κατά κύριο λόγο στην Ελλάδα 3 είναι οι τομείς που μπορεί κάποιος να ασχοληθεί με τη μουσική, ιδίως αν προέρχεται από ροκ καταβολές, επιρροές, παίξιμο κτλ:

 

1) Συγκρότημα τύπου Πυξ-Λαξ και κολυμπάει στο 500ευρω (αν μπορεί βέβαια)

2) Session πίσω από ένα όνομα - όσο μεγαλύτερο τόσο το καλύτερο (αν μπορεί βέβαια)

3) Διδασκαλία (αν μπορεί βέβαια)

 

Μπορεί κάποιος να κάνει και αρκετά άλλα πράγματα, αλλά πιστεύω ότι αυτά τα 3 είναι που επικρατούν.

 

Για τα τρία που ανέφερα όποιος αποφασίσει να ασχοληθεί είναι καλό να έχει όσο το δυνατό περισσότερες γνώσεις και προσόντα, πτυχία κτλ. Βοηθούν πάντα.

 

Πάντως όποιος μπορεί να κάνει κάτι άλλο το συστήνω ανεπιφύλακτα μιάς και ασχολούμαι σχεδόν 20 χρόνια "επαγγελματικά" με το σπορ και ξέρω πραγματικά και σε βάθος τις δυσκολίες.

 

Το να ασχολείται ερασιτεχνικά (με τη πραγματική έννοια της λέξης) κάποιος με τη μουσική ίσως να είναι στην ουσία και το καλύτερο. Λέω ίσως...

 

 

 

 

 

[O_Menelaos]

Μετα το μηνυμα του lambrosgg, ειδα αρκετη απογοητευση σχετικα με τη μουσικη σχολη του.Απ'οτι καταλαβα πηγε στων Αθηνων, εχω ακουσει ομως και απο εδω και απο αλλους, η καλυτερη σχολη ειναι στην Κερκυρα, δεν ξερω ακριβως γιατι, φανταζομαι τους καλους καθηγητες!!Λυπαμαι πολυ παντως που ηρθαν ετσι τα πραγματα..και προβληματιζομαι για τα μαθηματα των σχολων..μηπως ρε παιδια ειναι λιγο απαρχαιωμενα??

 

Τωρα οσο αφορα την απαντηση του asparados, εδω βλεπω μια τελειως διαφορετικη οπτικη πανω στο θεμα!!Βλεπω εναν ανθρωπο, που δοκιμασε να σπουδασει κατι αλλο, κατι πιο "σιγουρο", και το εχει μετανιωσει ολοκληρωτικα, παρα την σημερινη του επαγγελματικη και οικονομικη αποκατασταση..γιατι το 1,5 χιλιαρικο, τουλαχιστον στα δικα μου δεδομενα, ειναι παρα πολυ καλα χρηματα..

 

Τελικα αναρωτιεμαι, τι ειναι προτιμοτερο??Να παρεις μια "δευτερη" επιλογη και τελικα να μην πετυχεις, ή να κυνηγησεις αυτο που θες, και αν ειναι να αποτυχεις τουλαχιστον θα ξερεις οτι προσπαθησες??

 

Φιλε mij,

Πάντως όποιος μπορεί να κάνει κάτι άλλο το συστήνω ανεπιφύλακτα μιάς και ασχολούμαι σχεδόν 20 χρόνια "επαγγελματικά" με το σπορ και ξέρω πραγματικά και σε βάθος τις δυσκολίες.

δε φαινεσαι και να το αγαπας πολυ αυτο που κανεις αυτα τα 20 χρονια, μαλλον μετανιωμενο σε βλεπω να πω την αληθεια..οσο για αυτο που λες, μπορω να κανω κατι αλλο, δηλαδη εχω τη δυνατοτητα να περασω σε μια αλλη σχολη και αρκετα ψηλοτερη, αλλα δεν θα τη σπουδασω τη μουσικη ετσι..θα παρω μια πιο γενικη ιδεα!!Σαν μουσικος ομως μετα τη σχολη με το καλο, θα εχω ανταποκριση??θα εχει καποια δυναμη το πτυχιο που θα χω στα χερια μου??

[mij]

Φιλε mij, δε φαινεσαι και να το αγαπας πολυ αυτο που κανεις αυτα τα 20 χρονια, μαλλον μετανιωμενο σε βλεπω να πω την αληθεια..οσο για αυτο που λες, μπορω να κανω κατι αλλο, δηλαδη εχω τη δυνατοτητα να περασω σε μια αλλη σχολη και αρκετα ψηλοτερη, αλλα δεν θα τη σπουδασω τη μουσικη ετσι..θα παρω μια πιο γενικη ιδεα!!Σαν μουσικος ομως μετα τη σχολη με το καλο, θα εχω ανταποκριση??θα εχει καποια δυναμη το πτυχιο που θα χω στα χερια μου??

 

Φίλε Μενέλαε όχι μόνο το αγαπάω αλλά είναι όλη μου η ζωή. Ζω από τη διδασκαλία αποκλειστικά τα τελευταία χρόνια και έχω ρίξει ατελείωτη προσωπική δουλειά σε αυτή.

 

Όμως μη μπερδεύεις το βιοποριστικό μέρος της ζωής με την αγάπη σε κάτι. Σου μιλάει κάποιος με μεγάλη πείρα στο χώρο. Δε δείχνει το πόσο αγαπάς τη μουσική το αν ασχολείσαι επαγγελματικά με αυτή ή όχι.

 

Ο βοσκός που...σαλαγάει τα πρόβατα σε μια ραχούλα και παίζει το πάτο του σε μιά φλογέρα είναι μουσικάρα αλλά παραμένει κτηνοτρόφος στο επάγγελμα...

 

Απλά στη χώρα που ζούμε είναι πολύ δύσκολο το επάγγελμα και απόλυτα ασταθές. Αν θες να πάρεις πτυχίο από εξωτερικό φρόντισε να είναι αναγνωρισμένο από το ΔΟΑΤΑΠ και κοίτα τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ για τους εκπαιδευτικούς.

 

My 2c.

 

 

[asprados]

Γεια σας κ παλι!

Σήμερα με περισσότερη πνευματική διαύγεια θα ήθελα να εξηγήσω καλύτερα στο Μενέλαο

τη θέση μου.

Λοιπόν φίλε μου. Όχι δεν έχω μετανοιώσει που σπούδασα κάτι άλλο. Ότι εφόδιο έχεις σε αυτή τη ζωή, καλό είναι. Ο λόγος που παρέθεσα κ κάποιες από τις άλλες δουλειές που έχω κάνει, είναι για να σου δώσω να καταλάβεις ότι έχω βιώσει κ το συναίσθημα της αβεβαιότητας, όσων αφορά στα οικονομικά μου. Έχω δει πως βγαίνουν τα χρήματα και εύκολα και δύσκολα.

Κάτι άλλο που έχω δει επίσης, είναι καλοί και κακοί επαγγελματίες. Πιστεύω φίλε μου πως ο λόγος που υπάρχει τέτοια μετριότητα στην Ελλάδα, όχι μόνο στον τομέα της μουσικής αλλά γενικά (εξ άλλου οι τέχνες είναι ο καθρέφτης της εκάστοτε κοινωνίας), είναι αυτή καθεαυτή η ηττοπαθής λογική του να κάνω κάτι τώρα να καβατζωθώ και μετά βλέπουμε.

Ο λόγος της μετριότητας πιστεύω, είναι το ότι,το 60%-70% όσων σπουδάζουν αυτή τη στιγμή στα ιδρύματα της χώρας, θα ήθελαν να κάνουν κάτι άλλο, απλά αυτό έκατσε..

Αυτοί θα είναι οι αυριανοί μέτριοι επαγγελματίες της χώρας, που θα διαιωνίζουν τις γνωστές πολιτικές κ κοινωνικές καταστάσεις που γνωρίζουμε κ μας χαλάνε όλους.

Αυτά όλα έχουν τις ρίζες τους σε πολλά ζητήματα, αλλά κυρίως στο εκπαιδευτικό σύστημα. Έχεις σκεφτεί όμως πως οι επιλογές που σου δίνει το σύστημα μας, να μην είναι οι μόνες...???

Αρχικά φίλε μου κάτσε κ βάλε τα κάτω κ σκέψου πως φαντάζεσαι τη ζωή σου σε 10-15 χρόνια απο τώρα. Σκέψου τι είναι αυτό που θα γούσταρες να κάνεις αλλά όσο πιο συγκεκριμένα γίνεται.. Αυτό που δε σου δίνει η Ελληνική παιδεία, είναι ο χρόνος να σκεφτείς τι σκατά θες να κάνεις στη ζωή σου. Είναι τόση η πίεση, που όταν τελικά σηκώσεις κεφάλι μετά που τα έχεις κάνει όλα, (σχολεία, πανεπιστήμια, στρατό) συνειδητοποιείς οτι ζείς τη ζωή κάποιου άλλου. Και τότε βέβαια πρέπει να την ζήσεις αφού την έχεις χτίσει..

Σκέψου λοιπόν ότι μια τέτοια απόφαση (το τι θα κάνεις στη ζωή σου) δεν είσαι υποχρεωμένος να την πάρεις ΤΩΡΑ!!!  όπως σου επιβάλλει η Ελληνική παιδεία. Σε αρκετές σοβαρές χώρες του υπόλοιπου κόσμου, τα παιδιά τελειώνουν το σχολείο κ πάνε να δουλέψουν, να κάνουν πράγματα κ γενικά να ανοίξουν το μυαλό τους, κ μετά από 1-2-3 χρόνια λένε... Ναι! αυτό (στο οποίο έχουν καταλήξει) θέλω να κάνω στη ζωή μου.

Η κουβέντα με ένα σωρό από εμάς εδώ στο noiz, δε θα σου δώσει απαντήσεις σε τίποτα. Απ' ότι βλέπω απο τα όσα γράφεις, δεν ξέρεις ούτε εσύ καλά καλά τι ακριβώς θές. Αγαπάς τη μουσική, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να σε κάνει επαγγελματία. Ο επαγγελματίας θα κάνει κ πολλά που δε γουστάρει..Η ακόμα και αυτά που γουστάρει σε στιγμή που δε γουστάρει.. Αλλά είναι υποχρεωμένος γιατί είναι PRO. Ο κάθε επαγγελματίας, όχι μόνο ο μουσικός.

Αυτό που σου είπα στο προηγούμενο post μου, είναι απλά να μην κάνεις κάτι για να το κάνεις.. ΜΗ σπουδάσεις κάτι που δε θες μόνο για τη σιγουριά. Στο λέω γιατί το έκανα. Δεν το μετάνιωσα, χαμένο δεν πάει, αλλά δε με γεμίζει. Οπότε ΠΑΡΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ!!! Άραξε, παίξε μουσική,διάβασε, δούλεψε, ζήσε εμπειρίες κ θα έρθει μόνη η απόφαση. Ούτως η άλλως το βαθμό των πανελληνίων δεν τον χάνεις, απ' όσο ξέρω.

Και υπάρχει πάντα κ το εξωτερικό, που απο εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι πολυ μπροστά!!

Κυνήγα το όνειρο σου, αρκεί να ξέρεις ποιό είναι αυτό... Αν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις, δε θα χαθείς...Αρκεί να το αγαπάς... Αλλιώς μπορείς να είσαι άλλος ένας μέτριος και να γεμίζεις το κενό σου αγοράζοντας και πουλώντας εξοπλισμό κάθε βδομάδα μέσω noiz..η ακόμα και παίρνοντας θέση σε θέματα τύπου "χρώμα κάλτσας & μεσαίες συχνότητες"..

Αυτά απο εμένα..

Φιλικά Νίκος...

[O_Menelaos]

Φιλε mij, εχεις δικιο, το ποσο αγαπας τη μουσικη δε φαινεται απο το αν θα ασχοληθεις με αυτην επαγγελματικα ή οχι.Στην Ελλαδα βεβαια καταλαβα και απο προηγουμενα ποστ, ειναι ισως απο τις πιο ασταθεις εργασιες.Βεβαια υπαρχουν ατομα σαν τον Νικολα, που ζουνε αποκλειστικα απο αυτο..και λεω εγω, γιατι να μην καταφερω και εγω κατι αντιστοιχο??Αληθεια ητανε θεμα τυχης Νικολα??Η απλα το εψαξες, το κυνηγησες πολυ, και ιδρωσες για να φτασεις σε αυτο το σημειο, δηλαδη να ζεις ανετα και αξιοπρεπως.

 

Και αγαπητε asparados, στο εξωτερικο ξερω οτι γινεται ακριβως ετσι, δηλαδη τα παιδια στα 18 τους, δεν εχουν διαλεξει ακομα τι ειναι αυτο που θελουν να κανουν, και υπαρχει αρκετος σε σχεση με εδω χρονος, ωστε να κατασταλαξουν καπου.Ομως στην Ελλαδα, δεν σε περνει να "χανεις χρονο".Δηλαδη δεν νομιζω οτι υπαρχει η πολυτελεια να δωσω 4 χρονια π.χ της ζωης μου σε μια αλλη σχολη που θελω και μετα να καταληξω να σπουδασω μουσικη.

Η αληθεια ειναι πως ΑΚΡΙΒΩΣ τι θελω να κανω, δεν ξερω ακομα..ειναι τοσες πολλες οι πτυχες της μουσικης..Το μονο σιγουρο ειναι οτι τη μουσικη θελω να την ΜΑΘΩ, θελω την θεωρια της μουσικης να την κανω κτημα μου!!Και αυτο σημαινει σπουδες.

Θα μου αρεσαν πολλα πραγματα να κανω, οπως να εχω π.χ οργανοποιειο, να ασχολουμαι με οργανα, να φτιαχνω, να επισκευαζω!!ΕΙναι πολλα αυτα που με ενδιαφερουν, αλλα πρωτα νομιζω οτι πρεπει να παρω τη ΒΑΣΗ, και μετα να επιλεξω μετα απο μερικα χρονια σπουδων, οταν θα χω δει και θα χω μαθει περισσοτερα, τι θελω να κανω, πιο συγκεκριμενα!!

 

Κατι αλλο, μιλουσα πριν λιγες βδομαδες με την θεια μου στον Καναδα, συγκεκριμενα στο Τοροντο.Εχουμε μεγαλο σοϊ εκει περα, και ετυχε να μιλησουμε για μουσικη και πανεπιστημια.Μου ειπε λοιπον η θεια μου για εναν ανηψιο της, ξαδερφο μου (αναθεμα και αν τους μαθω ποτε τοσοι που ειναι :P), που πηγε στο Κονσερβατοριο του Τοροντο, και μετα τελοσπαντων απ τις σπουδες του, δεχθηκε απ'ευθειας 3 συμβολαια για δουλεια, με πολυ καλα χρηματα, οι δυο εταιρειες ηταν για video games, και η αλλη νομιζω ηταν μια με υπολογιστες-πληροφορικη!!!Της λεω μα καλα που κολλαει ο μουσικος στην εταιρεια με υπολογιστες-πληροφορικη, και μου λεει οτι εδω τους μουσικους τους κυνηγανε!!Παντου υπαρχουν μουσικοι!!Σε καθε ειδους εταιρεια, παντου, χρειαζεται ενας μουσικος!!Ενθουσιαστηκα απο την κατασταση εκει, οταν μου μιλουσε νομιζα οτι μιλαγε για μια ουτοπια πραγματικα, και με κανει να λυπαμαι πολυ που βρισκομαι εδω, και δεν μπορω να αποδοσω στο μεγιστο αυτα που ηθελα, δεν μου δινονται οι ευκαιριες να το κανω..

 

[asprados]

Γι' αυτό ακριβώς σου πρότεινα να πάρεις το χρόνο σου.. Κι όχι να χάσεις το χρόνο σου..

Μουσική μπορείς, όπως νομίζω πως ήδη σου έχει πει ο Νικόλας, μπορείς να μάθεις και με ένα πολύ καλό δάσκαλο. Αν τελικά θες να ασχοληθείς με οργανοποιεία  για παράδειγμα,

πιστεύω οτι τελικά θα είναι χαμένος χρόνος το μουσικό πανεπιστήμιο..

Σου ξαναλέω λοιπόν, ΠΑΡΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ!! Δημιουργηκά... Διάβαζε κ εξελήξου σαν άνθρωπος κ στο δρόμο θα τη βρείς την άκρη.. Κι αυτό που λες, οτι  στην Ελλάδα δεν το έχεις το περιθώριο, είναι αυτό ακριβώς που σου είπα πριν.. Κάνεις λάθος!!! Το έχεις το περιθώριο, αλλά σε έχουν κανει να νομιζεις οτι δεν το εχεις.. Απλα σε κανουν να βγαινεις χέστης απο το σχολειο κ φοβασαι να κανεις κατι περα απο το συνηθισμενο. Αλλα πίστεψέ με φίλε γίνεται.. Εξ' άλλου αφου λες οτι έχεις τοσο σοϊ στον Καναδα, τι σε νοιάζει τι γίνεται στην Ελλάδα... κάτσε διάβασε κ πηγαινε να δώσεις εκεί να μπεις...

Αρκεί να καταλήξεις οτι ειναι αυτό που θες...

 

[Nikolas]

Φιλε mij, εχεις δικιο, το ποσο αγαπας τη μουσικη δε φαινεται απο το αν θα ασχοληθεις με αυτην επαγγελματικα ή οχι.Στην Ελλαδα βεβαια καταλαβα και απο προηγουμενα ποστ, ειναι ισως απο τις πιο ασταθεις εργασιες.Βεβαια υπαρχουν ατομα σαν τον Νικολα, που ζουνε αποκλειστικα απο αυτο..και λεω εγω, γιατι να μην καταφερω και εγω κατι αντιστοιχο??Αληθεια ητανε θεμα τυχης Νικολα??Η απλα το εψαξες, το κυνηγησες πολυ, και ιδρωσες για να φτασεις σε αυτο το σημειο, δηλαδη να ζεις ανετα και αξιοπρεπως.

Παίζει λίγο και είναι σχεδόν αδύνατον να πω πόσο τύχη ήταν, πόσο δουλειά, κλπ...

 

Αλλά προφανώς αν δεν το θέλεις στο σημείο που το ήθελα... δε μπορείς να το κάνεις. Εδώ δεν υπάρχουν ημίμετρα και 'περίπου'. Ξεσκίστηκα στην Αγγλία με 2 παιδιά, σπουδές και δουλειά. Μόνο εύκολο δεν το λέει κανείς. Ως φαντάρος οι άλλοι πίναν κι εγώ έγραφα ένα συμφωνικό έργο για το master μου (για να μπω).

 

Ίδρωσα πολύ! Έσκασα στον ιδρώτα. Αλλά βέβαια είχα την τεράστια τύχη να έχω τη γυναίκα μου δίπλα, και τους γονείς μου, και τους γονείς της και την οικογένειά μου, κλπ... :)

[bassbill]

Θα μπορούσα να γράφω για 2-3 μέρες, αλλά τις περισσότερες σκέψεις μου εν κατακλείδι θα τις βρείς εδώ.

http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=174

Μαζί με την λύση που βρήκα για τον εαυτό μου στα 49 μου.  :-[ Μπορείς να ζήσεις στην Ελλάδα και σαν μουσικός. Τα πράγματα δέν αλλάζουν ποτέ απο μονα τους, τα αλλάζουμε εμείς.

 

Διάβασα κάτι σήμερα που μου άρεσε πολύ.... Work like you don't need the money, love like you have never been hurt, and play the music like nobody is listening

 

Καλή τύχη στην αναζήτησή σου νεαρέ μου φίλε  :) Η όλη στάση σου δείχνει μια ωριμότητα που μου λέει ότι θα τα καταφέρεις μια χαρά  :) :) :)