Ο Συνθέτης...

[boody]

Προσωπικη μου αποψη ειναι οτι στην μουσικη θεωρουν σημαντικη μια

μελωδια .Καλη η μελωδια αλλα θα προτιμουσα να μου 'κατεβαιναν'

ακκορντα παρα μελωδιες . Πανω σε ακορντα 'χτιζονται' μελωδιες .

 

 

αν ενοεις τα γνωστα τριφωνα ακόρντα διαφωνω . σε όλα τα ειδη μουσικής έχουν σχεδον κορεστει. Η μελωδια και εν γένει η ενορχηστρωση κάνει τη διαφορα με...διαφορα

 

αν εννοεις πενταφωνα τζαζίστικα σχηματα ακορντων συμφωνω μεχρι ενος σημειου αλλα αυτος ο τρόπος είναι η πεπατημενη. Μηπως το ανάποδο συχνα έχει πιο πολυ ουσία. Να ντυσεις δηλαδη την μέλωδία με ακόρντα και ατμόσφαιρα?

Αν κι εγω δουλευω με τον ευκολο τρόπο συμφωνει κανεις με τα παραπάνω?

[wasted]

Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχουν ακκόρντα αλλά ανάπτυξη αρμονίας πάνω στη μελωδία. Η μελωδία είναι κατά τεκμήριο το πρωταρχικό. Και είναι το καθ΄αυτό αποτέλεσμα της "έμπνευσης". Όσες σπουδές μουσικές και να κάνεις άμα δεν έχεις έμπνευση και φαντασία δε θα καταφέρεις τίποτα.

Με την αρμονία αλλάζει το πράμα. Εκεί πρέπει να διαθέτεις επιπλέον και λίγο τεχνική, λίγο εμπειρία, λίγο ανοικτό μυαλό και όσο πιο πολλά θεωρητικά εφόδια.

Η έννοια "ακκόρντο" δε εκφράζει τίποτα άλλο παρά μια εύκολη και ευρέως διαδεδομένη τεχνική μουσικής συνοδείας με την κιθάρα.

 

Απόδειξη; Πάρτε μια πιανιστική παρτιτούρα, (καλά όχι Θεοδωράκη, προτιμήστε κάτι λιγότερο απλοικό, ας πούμε Γκέρσουιν) και προσπαθείστε να βγάλετε τα ακκόρντα της κιθάρας. Αν βγάλετε, άκρη μπορείτε άνετα να διεκδικήσετε πτυχίο αρμονίας.

 

Κάτι ακόμα. Δύσκολες μελωδίες, στο άκουσμα τουλάχιστον μάλλον δεν υπάρχουν. Όσο και αν υπερβαίνει διαδεδομένες κλίμακες μια μελωδία θα μπορέσει να προσληφθεί από τον ακροατή. Η αρμονία όμως; ¶λλο πράμα!

 

Γι αυτό και πολλές φορές χαρακτηρίζουμε φάλτσο και παράφωνο κάτι που στην ουσία δεν είναι τέτοιο, αλλά απλά ξεφεύγει από τις φόρμες στις οποίες έχει εθιστεί το αυτί μας. Παράδειγμα: Πάρτε να ακούσετε μια οκτάφωνη χορωδία. Ο μέσος ακροατής θα πεί: "Τι είναι αυτά τα φάλτσα που ακούγονται;" Ο καλλιεργημένος μουσικά (και δεν το λέω ελιτίστικα αυτό, αλλά κυριολεκτικά) όμως θα το εκτιμήσει. (Αρκεί η χορωδία να μην είναι πράγματι φάλτσα).

 

Συνοψίζοντας: Η μελωδία είναι η βάση και προέρχεται από την έμπνευση και μόνο. Η αρμονία (και όχι τα ακκόρντα) είναι το ντύσιμο της μελωδίας και όσο πιο πολύ τεχνική διαθέτουμε τόσο πιο όμορφα πράματα μπορούμε να κάνουμε πάνω της.

 

 

 

Αυτά προς το παρόν

[boody]

Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχουν ακκόρντα αλλά ανάπτυξη αρμονίας πάνω στη μελωδία

 

....και κατα την γνώμη μας!

 

Πριν μιλουσαμε για μουσικες που γράφονται σε συγκεκριμένες φόρμες όπου η έννοια ακορντο κυριαρχει (και δεν ειναι μόνο της κιθαρας, και αν αναλυσεις όλες όλες τις φωνες που συνήχουν ταυτόχρονα στην ουσία πρόκειται για συγχορδίες ή όπως λέμε εμείς οι λαικοι στην μουσικη καθημερινή φρασεολογια ακόρντο)

 

Ας μη υπεραναλύουμε έννοιες που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης . Αυτο που συζητήθηκε πριν ήταν υπεραπλουστευμενα αν η κότα εκανε το αβγό ή το αβγο την κοτα .Αν δηλαδή εν αρχη ειναι η μελωδια ή το απο πισω....!(ξέρω ξέρω υποβιβάζω το επιπεδο με τέτοιες εκφράσεις)

 

Γι αυτό και πολλές φορές χαρακτηρίζουμε φάλτσο και παράφωνο κάτι που στην ουσία δεν είναι τέτοιο, αλλά απλά ξεφεύγει από τις φόρμες στις οποίες έχει εθιστεί το αυτί μας. Παράδειγμα: Πάρτε να ακούσετε μια οκτάφωνη χορωδία. Ο μέσος ακροατής θα πεί: "Τι είναι αυτά τα φάλτσα που ακούγονται;" Ο καλλιεργημένος μουσικά (και δεν το λέω ελιτίστικα αυτό, αλλά κυριολεκτικά) όμως θα το εκτιμήσει. (Αρκεί η χορωδία να μην είναι πράγματι φάλτσα).

 

 

σωστα η μουσική και το ανθρώπινο αυτι δεν έχουν όρια , και είναι θεμα εκπαίδευσης . Μπορει για κάποιους το <<αγαπημένο>> διάστημα να ειναι το ημιτόνιο .

[takis]

επαναφερω αυτο το θεμα θελωντας να ρωτησω τις εμπειριες και αλλων παιδιων απο εδω μεσα που ειναι ισως και καινουριοι μερικοι οσο αναφορα την συνθεση.

 

για εμενα ειναι το Α και το Ω.αν δεν μπορεις να συνθεσεις κατι ωραιο οσο καλα και να παιζεις ενα οργανο το εχεις χασει το..παιχνιδι..

 

γιαυτο ηθελα να ρωτησω,τι σας βοηθησε περισσοτερο στην συνθεση;μελετησατε βιβλια συνθεσης,αρμονιας κτλ..;μονο με το αυτι;σας βοηθησαν και σας ανοιξαν τα..μυαλα transcriptions απο αλλους μουσικους;σας ερχονται ευκολα ιδεες;κτλ...

 

οποιος δεν βαριεται απανταει..η συνθεση ειναι κατι που με απασχολει συνεχεια... :!:

 

Thanks :wink:

[ex-freemindgr]

Χωρις να ειμαι συνθετης ( ακομα "δοκιμαζω", ομως ποτε δεν θα πετυχω :roll: ), θα ηθελα να πω 2-3 πραγματα που με βοηθησαν στο να "δοκιμασω" να γραψω κατι.

Καταρχας, νομιζω οτι το θεμα των μουσικων σπουδων, ειναι λιγο ως πολυ, μεγαλος μυθος. Σαφως καποιος που εχει κανει σπουδες, εχει αλλα εφοδια, και οδηγει αλλιως τη μουσικη, ομως υπαρχουν πολλα παραδειγματα μουσικων που δεν χρειαστηκαν τιποτα απο ολα αυτα για να "κερδισουν" το αυτι του ακροατη. Γιατι στην ουσια, η συνθεση ειναι κατι "ανουσιο", αν δεν υπαρχει ο παρατηρητης-ακροατης, που θα κωδικοποιησει αυτο που λαμβανει και ειτε θα το δεχτει, ειτε θα το απορριψει.

Προσωπικα εμενα πιστευω οτι με βοηθησαν οι μουσικες σπουδες που κανω, ομως μονο σε συγκεκριμενα στυλ μουσικης ( κυριως πιο κλασσικο σαν ακουσμα ). Οταν παω να χρησιμοποιησω τις ιδιες γνωσεις σε αλλα ειδη, βλεπω οτι παντα καταληγω σε αποτελεσμα που δεν συμβαδιζει με τον "ηχο" του συγκεκριμενου ειδους! Οποτε, εκει πλεον μπαινουνι οι παραγοντες "ακουσματα" και "φαντασια" ( τα ταραξα τα "" ).

Εαν δεν εχεις ακουσει, και δεν εχεις αναλυσει-μελετησει ενα μουσικο ειδος, δεν μπορεις να δουλεψεις κατι αντιστοιχο οταν σου ζητηθει. Αλλα και να ησουν ενας απο τους καλυτερους μουσικους αναλυτες, αν δεν ειχες την φαντασια να δημιουργησεις κατι που θα στηριζεται μεν στους κανονες που θετει το ειδος, αλλα συγχρονως να ειναι και πρωτοτυπο, δεν θα μπορουσες να συνθεσεις τιποτα...

Και επειδη τα ακουσματα, ολοι τα εχουμε, ομως τη φαντασια οχι, πιστευω πως η συνθεση ειναι μια δουλεια που μια μεριδα μουσικων μονο μπορει να την κανει. Εξαλλου, υπαρχουν μουσικοι-εκτελεστες εργων και μουσικοι-συνθετες. Και οι 2 συνεργαζονται για να βγει καποιο αποτελεσμα, και χωρις αυτη τη συνεργασια, σημερα θα ειχαμε καλες συνθεσεις..σε αθλιες εκτελεσεις...

Επισης, εχω την εντυπωση, πως το τελευταιο καιρο αναπτυσσεται η γενια του "sample". Δηλαδη, στηριζουν τη συνθεση τους πανω στον ( software συνηθως ) εξοπλισμο που διαθετουν. Ακουνε μια loop, εναν ηχο, και αρχιζουν να "χτιζουν" πανω σε αυτον. Νομιζω οτι και αυτο θεωρειται συνθεση, γιατι στην ουσια, οι μουσικοι πλεον εχουν περασει το επιπεδο της κλασσικης οργανογνωσιας και "αντε παμε να γραψουμε αντιστικτα/αρμονικα", και εχουν περασει στο επιπεδο του πειραματισμου των ηχοχρωματων και των τεχνολογιων που εχουν στη κατοχη τους....

Κουρασα λιγο,ε?

[mechmg93]

για εμενα ειναι το Α και το Ω.αν δεν μπορεις να συνθεσεις κατι ωραιο οσο καλα και να παιζεις ενα οργανο το εχεις χασει το..παιχνιδι..

Thanks :wink:

 

φιλε τακη νομιζω οτι εδω κανεις ενα λαθος.η συνθεση ειναι το Α κ το Ω για καποιον που θελει να συνθεσει και οχι για εναν μουσικο εν γενει.

 

παντως μην εχοντας καμια εμπειρια πανω στο θεμα(εννοω σοβαρη :lol:) πιστευω οτι ενα απο τα πιο σημαντικα πραγματα που επηρρεαζουν την συνθεση ειναι το ευρος των ακουσματων.

εγω ποτε δεν καταφερα να συνθεσω ενα ολοκληρωμενο κομματι(δεν εννοω μερη κλπ, απλα ενα κομματι...) γιατι οτι και να εγραψα κατι μου θυμιζε.αυτο ειναι νομιζω κατι που κοβει τα φτερα σε πολλους.αλλα ειναι μεγαλο λαθος.

 

αν πχ ακουσεις διαφανα κρινα(που φανταζομαι οτι θα σε αφηνουν παγερα αδιαφορο :lol: ), σε πολλα κομματια θα βρεις ας πουμε κατι απο tindersticks, σε αλλα κατι απο superfunk :lol: :wink: , αλλα αυτο δεν θα σε ενοχλησει καθολου. δεν εκλεψαν. δανειστηκαν με εξυπνο τροπο.

 

στην τελικη αναλυση γραψε και σου υποσχομαι οτι θα γινω και θα παραμεινω πιστος fan σου!! :D

[Superfunk]

Δυστυχως η ευτυχως το ΤΑΛΕΝΤΟ στη συνθεση ΔΕΝ διδασκεται.Ειτε το εχεις ειτε δεν το εχεις.

 

Για αυτο αλλωστε υπάρχουν ανθρωποι με ελαχιστες (η & καθολου) μουσικες γνωσεις που γραφουν αριστουργηματα (ειδικα στο χωρο του τραγουδιου) & μουσικαραδες (εκτελεστικα) που γραφουν μπουρδες η και δεν μπορουν να γραψουν τιποτα.

 

Το γεγονος οτι στα διαφορα ωδεια "διδασκεται" συνθεση δεν μου λεει απολύτως τιποτα.Σιγουρα διδασκεται η αρμονια & η μεθοδολογια της μουσικης,χωρις ομως το ταλεντο δεν γινεται τιποτα (για αυτο αλλωστε ο Kenny G που εχει 500 πτυχια αρμονιας γραφει μπουρδες & ο Παπαθανασιου που δεν ξερει νοτες γραφει παπάδες....)

 

Αν καποιος καταλαβει (η του πουνε..) οτι οντως εχει ταλεντο στο να γραφει μουσικη (η τραγουδια) ο καλυτερος τροπος να γινει καλυτερος ειναι να ΖΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ: δηλ. να μαζευει εμπειριες,να επικοινωνει με αλλους ανθρωπους,να ΑΚΟΥΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ & ΠΟΛΛΩΝ ΕΙΔΩΝ μουσικη, να ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΒΙΒΛΙΑ,να ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ,να ταξιδευει & πανω απο ολα να ΑΝΟΙΓΕΙ το μυαλο & την ψυχη του & να μην περιχαρακωνεται στα γνωστα :wink:

 

Αν κανει τα παραπανω το να παει να "σπουδασει" την "συγχορδια" φα μινορε ελατωμενη ,πιστεψε με θα του ειναι απλα αχρηστο (γιατι θα την εχει ανακαλυψει απο μονος του κατα την διάρκεια της "ζωης" του...)

[jonn]

Μιας και παραθέτουμε εκ νέου απόψεις και εμπειρίες επάνω στο θέμα και αφού την αρχική συζήτηση δεν την πρόλαβα - δεν ήμουν ακόμη μέλος της κοινότητας του Noiz - θα καταγράψω κι εγώ την δική μου οπτική γωνία:

 

Κατ' αρχάς να πω πως συμμερίζομαι περισσότερο την άποψη που λέει πως η ουσία της σύνθεσης είναι η μελωδία και όχι τα chord progressions, αν και πολλές φορές μου έχει τύχει να ξεκινήσω το γράψιμο ενός τραγουδιού βασισμένος πάνω σε μια ενδιαφέρουσα στο αυτί σειρά από συγχορδίες. ¶λλωστε όπως πολύ σωστά αναφέρει και ο freemindgr σήμερα πλέον η σύνθεση δεν λειτουργεί για πάρα πολλούς με βάση την αρμονία αλλά με βάση συγκεκριμένα μέρη πάνω στα οποία χτίζουν ολόκληρα κομμάτια. Και οι δύο λοιπόν νοοτροπίες είναι αποδεκτές, απλά ο συνθέτης που διαθέτει την θεωρητική γνώση μπορεί να τις χρησιμοποιήσει και τις δύο με περισσότερη ευκολία και ευελιξία, και χωρίς το φόβο του "κρυφού" αρμονικού λάθους.

 

Τώρα βέβαια όλα είναι και θέμα αντίληψης και αισθητικής...Για φανταστείτε ένα garage punk συγκρότημα να μελετάει αρμονία και αντίστιξη...

 

Όσον αφορά το θέμα του συνθετικού κορεσμού νομίζω πως είναι υπερβολικό να πιστεύουμε πως η μουσική θα αρχίσει να φθίνει ή θα σταματήσει να υπάρχει επειδή πλέον δεν πρόκειται να ανακαλύψουμε κάποια καινούρια συγχορδία ή το 13ο ημιτόνιο. Προφανώς αν ίσχυε αυτή η μηδενιστική θεωρία η μουσική δεν θα υπήρχε πλέον εδώ και πολλά χρόνια...Η μουσική είναι ένας κώδικας επικοινωνίας με πολλές ομοιότητες με τις ανθρώπινες γλώσσες και σημασία δεν έχει όταν μιλάμε ότι λίγο-πολύ όλοι χρησιμοποιούμε πανομοιότυπες φράσεις (κατ΄ αντιστοιχίαν μουσικές φράσεις ή chord progressions) αλλά τι νόημα βγάζει η χρήση τους όταν αλληλεπιδρά με κάποιο άλλο άτομο. Έτσι λειτουργεί και η μουσική...σημασία έχει πως θα "μιλήσει" και "τι θα πει" ένα τραγούδι σ'έναν ακροατή είτε πρόκειται για ένα minimal θέμα με 3 νότες όλες κι όλες, είτε πρόκειται για κλασσική μουσική.