Periphery II - This time it's personal

[SlapGas]

Βγήκε λοιπόν και το Periphery II.

 

Σκεφτόμουν να μην ανοίξω νέο thread, αλλά να κάνω αυτό το ποστ στο ήδη υπάρχον thread για το πρώτο album των Periphery.

Από την άλλη όμως σκέφτηκα ότι καλύτερα να ανοίξω νέο thread, μιας και πρόκειται για νέο album, και όχι για συζήτηση μπάντας.

 

Προσωπικά, αγαπάω πολύ τους Periphery.

Μου αρέσει η άποψη τους στη μουσική και το ότι επιμένουν να κάνουν αυτό που τους αρέσει, ασχέτως αν κριτικές και κοινό μονίμως τους λένε να αλλάξουν τραγουδιστή ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο.

 

Παραθέτω δείγμα του album:

 

Periphery - Muramasa

 

Δεν είμαι μουσικός παραγωγός, ούτε απίστευτος γνώστης του ήχου.

Η παραγωγή όμως στο δίσκο αυτό, μου φάνηκε ότι ήταν ένα σκαλί πάνω από ο,τι έχω ακούσει μέχρι σήμερα στο συγκεκριμένο είδος πάντα.

Οι κιθάρες είναι πολύ-πολύ ογκώδεις και ταυτόχρονα πεντακάθαρες, το μπάσο εντελώς present και ο ήχος των τυμπάνων απλά μου παίρνει το κεφάλι.

 

Σε γενικές γραμμές, είναι λιγότερο χαοτικό-τεχνικό από το πρώτο τους, με περισσότερο πειραματισμό και περισσότερη άποψη.

 

Να σημειώσω ότι είμαι λάτρης της καθαρής φωνής, για αυτό μου αρέσει πολύ αυτή η μπάντα.

 

Όσοι απολαμβάνετε να ακούτε progressive-math πράγματα, ρίξτε ένα αυτί στο δίσκο.  :)