Προς το περιεχόμενο

Φιρίκι Πηλίου


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Μεχρι τη Χρυσουπολη, εύκολο

Μεχρι τον κόμβο, άνετα

Μετα το απογιοματινον τσιπουριδιον, πως?

Μπα δεν ειναι για μονοήμερη - θέλει το χρονο του...

 

Με τπτ δεν είναι για μονοήμερη, ο δρόμος* απαιτεί αντανακλαστικά Ράικονεν..........όμως σήμερις άναψα τη ζόμπα να ξεκαπνίσει το χρώμα απ τα μπουριά.

Σύσσωμο το χωριό παρακολούθησε το άναμμα της ιερής φλόγας και όλοι ευχήθηκαν υγείαν και μακροημέρευση.

Ακολούθησε παραποτάμιογλέντι με σάζι-ούτι-βιολί-ζουρνά.

            Η νύφη ήτο μια βενεζουαλογαλλίς, υπέροχο τεμάχιο, αλλά μας πρόλαβε ο βιολιτζής .

Πλάνα δεν τράβηξα καθότι, ένοιωσα αγαλλίαση, απ του γλέντ, νεχτ τίμε λαίμαι

 

*Αύριο πορνό πάω Θάσο, θα περάσω πάλινες από κει, όσο έχει καλοκαιρία, είναι 45 λεπτούνια, αν πιάσει πάγο, σεχέ μέσα................κι εκεί πιάνει.

No one wants an alien

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 237
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Ο Μακροίσκιωτος, απ τη πρώτη φορά που τον είχα γνωρίσει, με θύμιζε τον Μανζανίρα :D.....για καλό το λέω ;D ;D ;D

 

Ούτος ειπείν, ''Έρημα βουνά'' και καλά κάνουν και είναι, διότι, αν είχαν το συνοστισμό της Σμύρνης, δεν θα ήτο έρημα λαίμαι.

  Ευχαριστώ ;D

No one wants an alien

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Ανέβαζα κάτι ξσύλα σήμερις απ το κήπο στου μπαλκόνι και είδα αρουραιοκραδα λαίμαι-ειδικά πάνω στις οξιές

Εσυγλονείσθιν λαίμαι και θύμισες με ήρθαν από παλιά, όπου ένας γείτονας κατσαπλιάς με είχε πιεί, πως ''μην είσαι σεκλερό αγόρι κι εγώ τις σιχαίνομαι τις γαλλλίδες, απλά βάλτη μέσα στο ζμπίτις, να μουρίσει, να σε γνωρίσει κλπ κλπ''

Ε το λεπόν μετά από κάτι μέρες που με έκαμνε καμάκι, έκλαιγε όξω απ τη πόρτα κλπ κλπ, την έβαλα μέσα σήμερις, τη γαλλλίδα με τγία λ

Τα γίδια και τα μοσχάρια, άρχισε να κυλιέται εις τα πλακἀκια με κόλλαγε πάνωμ ωσάν το καραγκούνη δια να πάρει μπέναλτι κλπ κλπ.

Δια να είμαι ειλικρηνής της προσέφερα ένα φουντάν μπας και τη καλουμάρω, μα δεν το έφαγε. Τσέκαρε τον χώρο όλον και τη συνόδευσα εις την έξοδον.

Μουστέρια ζώα οι γαλλλίδες λαίμαι, σα τις γυναίκες ένα πράμα, προσομοιάζουν σε φρικιά λαίμαι

 

Γιομίσαμε και τρίχες λαίμαι, αλλά έφυγε διακριτικά, ως κιουρία

No one wants an alien

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Partly cloudy at Mardrid, today. Μουντός κωλόκαιρος και στην Αθήνα...

Θα πάω στον Μήτσο για το ματς. "Ελα μια ώρα πριν να σου δείξω κάτι, είπε". Φτου σου ρε πούστη μου, πάλι αδερφούς Ταβιάνι θα δούμε.

Λέω ν' ανέβω στον άλλο Μήτσο, πριν τα Χριστούγεννα... Θα πάρω και ανταλλακτικό συκώτι... απαραίτητο για την ισοπέδωση του χρόνου... κουβεντιάζοντας τα σημαντικά και τα ασήμαντα... κουτσομπολεύοντας το ΝΟΙΖ...

 

Σήμερα όμως αυτά δεν έχουν σημασία...

 

Χρόνια πολλά Λενιώ... οι ευχές και οι προσευχές μας μαζί σου... καλή αντάμωση

 

http://vimeo.com/86346303

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Όρθιοι νάμαστε και να πίνουμε κονιάκ με τους νεκροθάφτες λαίμαι  ;D ;D ;D

 

 

Γύρναγα απ τη δγλειά κατά τις 3 το μεσμέρ και λέω δεν περνάω από ένα τοπικό φύλαρχο σε γειτονικό χουριό?Κοιμόταν ο μπαγλαμάς-ήταν αξημέρωτα στο βουνό και έκοβε ξσύλα για τη ζόμπα, αλλά σκώθκε, ύπιαμε ένα τσιπράκι και ροβόλισα για του ζμπίτ.

5 βαθιμοί όχι σπουδαία πράγματα, αλλά είχε ένα αεράκι ξσύριζα, άναψα τη ζόμπα και αισθάνθηκα το Μπαμιαλαλάκη μέσα μου.

  Τα υλικά που θα χρειαστήτε αγαπητές μου συνπορδουμίτισσες.

Μερικά μανιτάρια-ευγενική χορηγία του Γιαννάκη, που τα μάζεψε τη Κυριακή απ το βουνό.

Πατάτες Νευροκοπίου, ή Λεκάνης, ή Λειβαδίτη, ή τις κυρά Τασούλας της ζμιτονοικοκυράς μου, απ του κήπο της.

Μερικές σκέλιδες σκόρδο και ένα κρόμμυον, της κυρά Τασούλας που τσίμπησα απ τις πιατέλες που τα φυλάει στην αυλή ;D

  Ρίγανη, με είχε φέρει κάποιος μαζεμένη απ το βνο

Ελιές Θάσου, τις είχα αγοράσει απ τη Θάσο πριν μια βδομάδα-νέας εσοδίας λαίμαι

  Φετούμπα Μωησή Κεχρόκαμπου Π.Ο.Π λαίμαι, αν και ακούμε ρουόκ

Λάδι με το μάτι ρίχνουμε-αγνό παρθένο Μαρωνίας λαίμαι.

Δεν πλένουμε τα μανιτάρια λαίμαι διότι ρουφάν νερό σα το σφουγγαρ, ολίγη π@στάρδα, απ του ζούπερ μάρκετ.

Περνάμε μια λαδόκολλα στο ταψί, ίνα μην κολλήσοσυν εις του σκεύος τα υλικά και τα ρίχνουμε ασκαρδαμυκτί εις του ταψί ούλα. Ενόσο φτιάχναμ όλα αυτά η ζόμπα είχε ανάψει και ο φούρνος της έδειχνε 250 βαθιμούς.

Ανοίγουμε με αποφασιστική κίνηση τη πόρτα του και την αφήνουμε ανοιχτή, δια να ζεστάνει πιότερο του ζμπιτ και να πέσει η θερμοκρασία του.

Βάζουμε του ταψί εντός και σε μισή ωρίτσα έχουμε ένα κάντρι-ροκ έδεσμα.

Ενόσο κόβουμε σαλατούμπα με ζαρζαβατικά του κήπου της κυρά Τασούλας, ρίχνουμε εις του φούρνο και 2 φέτες μπαγιάτικο ψωμί μιας εβδομάδας με λαδορίγανη.

 

Καλή σας όρεξη φίλες μου

 

https://www.youtube.com/watch?v=EfFmJx4oQS0

 

Το τσίπρον, είναι ευγενική χορηγία των αποστακτηρίων Αδριανής, τους ευχαριστώ

 

No one wants an alien

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου