Πίνακας συμμετοχής

Δεν ξέρω τι διάβασες , αλλά αν έδινες τα μισά από αυτά που έχεις στον Jeff Beck, θα σου έγραφε 3 δίσκους για Grammy.....αρά δεν είναι θέμα εξοπλισμού....αλλού ψάξου. Εκτός αν εννοείς ότι έχεις πολύ δρόμο στο να μαζεύεις μηχανήματα, οπότε εκεί θα συμφωνήσω,.

Τώρα με συγχωρείς, με αυτό τον εξοπλισμό, θέλεις να βγάλεις πιο σκληρό ήχο ψάχνοντας άλλη κιθάρα? Με αυτά που έχεις βγαίνει και trisatanicvothrometaldemonizer ήχος αν θέλεις. Πεταλιέρα με έξτρα distortion και έξτρα overdrive και θέλεις ακόμα πιο σκληρό? Ποιον ήχο δηλαδή δεν μπορείς να βγάλεις με τον εξοπλισμό σου? Για βάλε δείγμα, να δούμε ρε παιδί μου.

Μπράβο για άλλη μια φορά Απόστολε! Εγω αυτό που παρατηρώ είναι τη θετικότατη εξέλιξη σου συνολικά. Τον στίχο τον είχες πάντα και o συγκεκριμένος δεν αποτελεί εξαίρεση. Διακρίνω ενορχήστρωση με αξιώσεις που ξεπερνάει την ασφάλεια του ροκ κουαρτέτου. Στα του ήχου τα πας θαυμάσια και όποια σχόλια και να ακούσεις, νομίζω πως αφορούν απόψεις παρα αντικειμενικές διορθώσεις. Η φωνή εδω έχει όγκο και ζεστασιά και είναι η καλύτερη ηχογράφηση της μέχρι τώρα. Ωραία πράγματα!

Το να μην σου αρέσουν οι Les Paul είναι σαν να λες , δεν μου αρέσουν οι αδυνατες , ψηλές , μελαχρινές. Οκ...σεβαστη κάθε άποψη....αλλά εισαι ανώμαλος πως να το κάνουμε.

Και το 12άρι μόνο του φτάνει. Άσε που ο cub 12 νομίζω ότι είναι σχετικά πιο ελαφρύς. Αν ήταν το βάρος τότε οι Mesa θα πήγαιναν στο πυρ το εξώτερον.

Λαμπατος κόμπο με 12αρι κ σοβαρούς μετασχηματιστές (γενικά μιλάω όχι για τους λανεη συγκεκριμένα) δε νομίζω να μπορεί να έχει πολύ λιγότερο βάρος

Ναι αλλά: 1. Αυτός δεν είσαι εσύ 2. Αυτό δεν είναι ο Soldano κουμπωμένος στο rig σου 3. Εσύ τα λες καλύτερα.

Αφτά βρε σατανίσταρε

Λυπήσου μας βρε Dim... Δεν φτάνει που είναι Esquire (δηλαδή η αφετηρία του "κακού" με τις tele), είναι και ανάποδα. Πόσα να αντέξουμε πχια

Δεν θα δεις ΑΠΟΛΥΤΩΣ καμμία βελτίωση αγοράζοντας καινούργια κιθάρα για τον ήχο που ψάχνεις (τρισατανικ ντιαμπολειτορ "βαρατε φιόγκοι τα άρματα και χωστε τα ντιστορσια". ). Θα ΔΕΙΣ με πιο καλούς και γκαζωμενους μαγνήτες και,μια και δεν μπορείς να αγοράσεις το real thing, με ΨΑΞΙΜΟ της πεταλιερας σου.

Αυτή η σκέψη είναι λογική. Όμως θα σου πω κάτι άλλο. Την πεταλιέρα σου την έχεις ψάξει? Έχει έναν σκασμό εφφέ επάνω (χώρια τους ενισχυτές). Ένα από τα εφφέ είναι pitch shifter. Φτιάξε ένα patch κατεβάζοντας το κούρδισμα με αυτό το εφφέ. Ίσως δεν είναι ο καλύτερος δυνατός ήχος, αλλά μέσα στην μπάντα (και με πέντε κιλά διστόρσιο) θα ακουστεί μια χαρά. Από κιθάρα πάντως ότι σου κάνει κλικ από αυτές που θα δοκιμάσεις. Μην περιμένεις πάντως να δεις τρελές διαφορές από την δική σου. Εγώ για κάτι τέτοιο, ίσως να πήγαινα σε κάτι φθηνότερο, με ταβάνι τα 500.

παρόμοια παίζουν στο σχιστό, βέβαια δεν έχω δει κιθάρες ποτέ περισσότερο κοτοπουλάκια, φυτά, χαλιά και διάφορα σκουπίδια.

Μην μπερδεύεις το resistance με το output. Άκου τον παππού http://www.billlawrence.com/Pages/Pickupology/output_sonic_evaluation.htm

Ναι δεν κατάλαβα ποτέ γιατί το κάνει αυτό στα ξύλα. Ενώ στα μοντέλα έχει τόσο ωραία ονόματα. Πήρε ένας φίλος προχτές μια RGDX-427BCPa κ την πήγαμε σ'εναν άλλο που έχει μια καλή RGA-246,5μισηDRB να τις συγκρίνουμε.. Καμμία σχέση.... Το jatoba της RGDX-427BCPa κάνει διάφορα...

Αν άργησει λίγο ακόμα να μπει ο OP μέχρι κ αρτστοπ με Φλοϋντ Ρόουζ προλαβαίνουμε να του προτείνουμε (αλλά να έχει κερωμένους μαγνήτες αλλιώς δεν κάνει)

Πας στοίχημα ότι θα τον βάλουνε να πάρει τελεκάστερ τον άνθρωπο?

Οι κιθάρες δεν βγάζουν σκληρό ή μαλακό ήχο. Είναι ένα κομμάτι της αλυσίδας του ήχου. Ο συνδυασμός των κομματιών στην αλυσίδα είναι που κάνει το τελικό αποτέλεσμα. Αν θέλεις, να πας. Ελπίζω όμως να καταλαβαίνεις ότι αυτές οι δύο κιθάρες είναι αντίθετες μεταξύ τους. Οποιαδήποτε solid body κιθάρα σου αρέσει, σε βολεύει, και ταιριάζει με τον υπόλοιπο εξοπλισμό σου. Και βέβαια, εξαρτάται από σένα όμως. Αν σου γράψουμε όλες τις εναλλακτικές, μέχρι να τις διαβάσεις θα είσαι πια παππούς και δεν θα σε ενδιαφέρει πλέον να αγοράσεις κιθάρα. - Οι μπάντες που σου αρέσουν με τι κιθάρες παίζουν? - Αν νομίζεις ότι θα πάρεις κιθάρα και θα πας στο σπίτι σου να ακούσεις κάτι τελείως διαφορετικό, το ξεχνάς από τώρα. Θα πρέπει να αλλάξεις σχεδόν όλο το rig σου για τελείως διαφορετικό ήχο (πιο σκληρό). - Πήγαινε όπως σου είπαν τα παιδιά παραπάνω να δοκιμάσεις τις κιθάρες που σου αρέσουν. Αλλά προσπάθησε να τις δοκιμάσεις σε έναν εξοπλισμό που να είναι κοντά στον δικό σου. Μην τις βάλεις σε κανένα Marshall ή Mesa, και πας μετά στο σπίτι και περιμένεις να ακούσεις αυτό τον ήχο. EDIT: Με μια κιθάρα με διπλούς είναι πιο εύκολο να φτιάξεις πιο heavy ήχο. Όχι ότι δεν γίνεται και με μονούς, αλλά ίσως έχεις περισσότερο θόρυβο.

Ισως η καλυτερη μιξη που εχω απο ακουσει απο εσενα!!Νταξει τωρα για το τραγουδι για να μη σε γλυφω συνεχεια θα πω οτι..............ηταν απο τα καλυτερα σου!!!!

Ρομπέρτο κάνε δίσκο.

Εδω θα διαφωνηση ειδικα το Swamp Thang ουδεμια σχεση με Celestion εχει, πιο κοντα σε Altec εμενα μου ακουγεται. Το Tonker επισης (που ειναι απο τα αγαπημενα μου) δεν θυμιζει Celestion εχει περισσοτερα μεσαια αλλα παραμενει "αμερικανικο" μεγαφωνο. θα διαφωνησω και εδω ,τα EV μαζι με τα JBL και τα ALTEC εχουν κατα κορον χρησιμοποιηθει σε rock,country & jazz σε ενισχυτες TR ανα τα χρονια.... τοτε πας στα υπολοιπα ,αν θες κατι πολυ κλασσικο αλλα με tight μπασα πηγαινε κατευθειαν στο poor man's JBL https://www.thomann.de/gr/eminence_guitar_legend_121.htm BTW τι ΜΟΥΣΙΚΗ παιζεις?

χαχαχαχα, καλό αλλά το να βάλει 2 μεγάφωνα σαν το EVL ή το Delta που ζυγίζουν κανα δυο τόνους το καθένα κατά τη γνώμη μου καθιστά τον ενισχυτή μη λειτουργικό αν δεν έχεις roadie να στον κουβαλάει. Επίσης για τα δικά μου γούστα αυτά τα μεγάφωνα είναι μια χαρά για κόρνες, αν παίζεις δημοτικά σε πανηγύρια και θέλεις να σκοτώνεις νύφη και γαμπρό με μια σολ ματζόρε ή για κανα thrash metal μετά αλλά ο OP έχει ήδη έναν metal ενισχυτή. Τα tonker και swamp thang τα έχω ακούσει κι εγώ σε παρόμοιους ενισχυτές, OK μεγάφωνα, επίσης βαριά, θέλουν και άπειρο χρόνο break in κατά τη γνώμη μου σε σοβαρές εντάσεις, αλλά ΟΚ είναι poor man's Celestions στην ουσία του ήχου τους, οπότε στην τελική δεν καταλαβαίνω και την αποτροπή για τα Celestions. Ειδικά τα Creambacks που είναι ότι καλύτερο (επιτέλους) έχει βγάλει στην ιστορία της η Celestion για 2x12 ενισχυτές υψηλού wattage και ότι πιο κοντινό σε Greenbacks ή 70s G12H αντίστοιχα. Με τα μεν Greenback style θα γλυκάνει τα πρίμα του και θα πάρει πολύ καλυτερα μεσαία με τα G12H θα πάρει πιο flat απόκριση που κρατάει τον Fender χαρακτήρα αλλά με κλάσεις καλύτερα και περισσότερα πρίμα απ ότι έχουν όλα τα μεγάφωνα που πρότεινες, τα οποία έχουν πολύ treble roll off - είναι στην κατηγορία dark κατ' εμέ.

Καταρχας δεν καηκε το ΗΧΕΙΟ αλλα το ΜΕΓΑΦΩΝΟ Εχοντας δοκιμασει σχεδον ολα τα ΜΕΓΑΦΩΝΑ σε διαφορους twin reverbs που ειχα ανα τα χρονια θα σου προτεινα κατα σειρα προτιμησης για early 70s non master volume Twin Reverb σαν τον δικο σου τα παρακατω: 1. https://www.thomann.de/gr/ev_evm_12l_classic_8_ohm.htm?glp=1&gclid=CjwKCAjw6IiiBhAOEiwALNqncQR6QWnLE_v-3m2OhBvXS9NOBetbGk-j0dbdHAMxEMwwCj81FxjlgRoCaMsQAvD_BwE (το ΑΠΟΛΥΤΟ μεγαφωνο για TR αν το αντεχει η τσεπη σου και η ΜΠΑΦΛΑ του ενισχυτη (ειναι φτηνο (particle board) στον ενισχυτη σου οπως και στους περισσοτερους Fender μετα το 64 οποτε αν ειναι να βαλεις βαρυ μεγαφωνο τσεκαρε αν εχει "μαλακωσει" λογω υγρασιας ή ....ντους απο μπυρες και αλλα ποτα ... αν ειναι ακομα ...ντουρα προχωρα αφοβα) 2. https://www.thomann.de/gr/eminence_delta_12.htm (ειναι σχεδον το ιδιο με το 1. σε δραματικα χαμηλοτερη τιμη αν το αντεχει η μπαφλα χτυπα το) 3. https://www.thomann.de/gr/eminence_tonker8.htm (τρελλη μεγαφωναρα χωρις ομως το υπερβολικο βαρος των 1 & 2....in my book LOOK NO FURTHER) 4. https://www.thomann.de/gr/eminence_swamp_thang_12_15016_ohm.htm (σαν το 3 αλλα με ελαφρως λιγοτερα μεσαια) 5. https://www.thomann.de/gr/eminence_guitar_legend_121.htm (κλασσικη all around επιλογη) 6. https://www.thomann.de/gr/eminence_guitar_legend_125.htm (επισης κλασσικη all around επιλογη σε χαμηλοτερο wattage & βαρος πιο κοντα στον ηχο που εχεις τωρα) CELESTION σε TR δεν βαζουμε ειναι ΝΤΡΟΠΗ .....

Λύσεις: 1. Επισκευάζεις το vintage ηχείο - κρατάς τον ήχο και την αξία του ενισχυτή σου. 2. Αντικαθιστάς και τα δύο με δυο καλά Celestion και σαφώς βελτιώνεις τον ήχο του ενισχυτή σου. Η πρότασή μου είναι αυτά https://www.thomann.de/gr/celestion_g12m_65_creamback_8_ohm.htm ή αυτά https://www.thomann.de/gr/celestion_g12h_75_creamback_8_ohm.htm. Mismatching δε θα πρότεινα, να κρατήσεις δηλαδή το ένα original και να αλλάξεις το άλλο. Τα παλιά Jensen είναι λίγο ψόφια και περίεργα και δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι ποιοτικό που να μην τα εξαϋλώνει. Τα καινούργια Jensen επίσης απ ότι λένε δεν έχουν σχέση με τα παλιά σαν ήχος (έτσι διαβάζω - δεν τα χω βάλει δίπλα δίπλα) οπότε τζάμπα κόπος.

Συμφωνώ πλην του τελευταίου (το οποίο είναι εΝγκλιμα)

Η Yamaha είναι πολύ άσχημη, εγώ σου προτείνω αυτήν εδώ που είναι πιο ωραία https://www.nakas.gr/el/proionta/mousika-organa/kithares/ilektrikes-kithares/jackson-jackson-pro-rhoads-rr24q-trans-purple-ilektriki-kithara_838321/

Απεβιωσε χτες ο τεραστιος Καναδος folk-rock τραγουδοποιος Gordon Lightfoot, σε ηλικια 84 ετων. Η δισκογραφια του ειχε καταλυτικη επιρροη στον ηχο της folk-rock μουσικης τις δεκαετιες του 1960 & 1970, με την συχνα αυτοβιογραφικη στιχουργια του να θεωρειται απο τις καλυτερες που εχει γνωρισει ποτε ο χωρος. Τα κομματια του εχουν επανεκτελεστει/ηχογραφηθει απο κολλοσους οπως ο Bob Dylan, o Elvis Presley, o Johnny Cash και αμετρητους αλλους (οπως ο αγαπημενος μου Tony Rice, που ειχε ηχογραφησει αλμπουμ ολοκληρα απο κομματια του). https://www.theguardian.com/world/2023/may/02/gordon-lightfoot-canadian-singer-songwriter-dies-aged-84

άμα ο μαγνήτης δεν είναι σιτεμένος 50 ετών....

Έλληνες Celebrities και influencers ξεκίνησαν τα καλοκαιρινά μπάνια και μοιράζονται φωτογραφίες μαζί μας. Έκρηξη της ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ. ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΈΡΩΣΗ

Είμαι σκυλάνθρωπος ανέκαθεν, και εδώ και 15 χρόνια αισίως συμπορεύομαι μαζί με αυτήν εδώ την τρίποδη κυρία (Κάρμεν), η οποία αποτελεί ένα υπέροχο πλάσμα και μια πολύ διακριτική παρουσία, με τις εξής σαφείς συνήθειες και ανάγκες: 1) κατοχικό σύνδρομο στο φαγητό (πρέπει να μαθαίνεις να ζεις με το κοίταγμά της σε κάθε μπουκιά σου, κι ας έχει φάει τον αγλέορα) 2) αγνό μίσος για τις γάτες Ταυτόχρονα στον ίδιο δρόμο υπάρχουν γύρω στα 5 αδέσποτα τα οποία φιλοξενούνται σε γειτονικό βενζινάδικο, και μάλιστα μία εξ' αυτών (ένας αγαθός γίγαντας ονόματι Ήρα, σαν την Κάρμεν αλλά 3 φορές σε μέγεθος) προτιμά να κοιμάται συνήθως στον κήπο ακριβώς έξω από το σπίτι μου. Πριν τρία χρόνια τώρα, όταν ακόμα δεν είχε φτιαχτεί ο χώρος του υπογείου στον οποίο έχω βάλει όργανα και ενισχυτές για να παίζω (υπάρχουν σχετικές φωτογραφίες στο Gear List), άφηνα για ώρες ανοιχτά για να αερίζεται, με αποτέλεσμα να μπαίνει μέσα για τη μεσημεριανή σιέστα της η Ήρα. Όταν ένα απόγευμα λοιπόν ακούσαμε ξαφνικά ένα χαμό από γαβγίσματα σε πολύ κοντινή απόσταση, αμέσως καταλάβαμε ότι πρέπει να ήταν η δικιά μου με την Ήρα στο υπόγειο και να είναι έτοιμες να κατασπαράξουν κάποια αθώα ύπαρξη. Η αθώα ύπαρξη ήταν ένας νεαρός τότε γατούλης στριμωγμένος σε μια γωνία, την εξόντωση του οποίου προλάβαμε οριακά με το κατέβασμα κάτω και την απομάκρυνση των σκυλιών από εκεί (χρησιμοποιώ ά πληθυντικό γιατί πλέον είχαμε αρχίσει να συζούμε με την κοπέλα μου). Τις επόμενες δυο μέρες κλείσαμε την πόρτα του υπογείου και τον είχαμε προστατευμένο εκεί να τον φροντίζουμε, καθότι ήταν αρκετά ταλαιπωρημένος, και την τρίτη μέρα η κοπέλα μου, ούσα γατολάτρης, τον ανέβασε πάνω... Για τις πρώτες εβδομάδες είχαμε ένα διαχωριστικό στη μέση του σπιτιού για να μην μπορούν να σμίξουν σκύλα και γάτος, αλλά κανένα μήνα μετά το διαχωριστικό έφυγε και πλέον είχε αρχίσει η αρμονική συγκατοίκηση των δύο στο χώρο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μετά από σχεδόν τρία χρόνια που η Κάρμεν έμαθε να συνυπάρχει με τον Λουδοβίκο (το όνομα δεν ήταν δική μου επιλογή όπως καταλαβαίνετε), εδώ και δύο μήνες έχει προστεθεί και τρίτο μέλος στην παρέα, ένα μικρό γατάκι που περιμάζεψαν η κοπέλα μου με την ανιψιά της από έναν "Γρηγόρη" (την οποία ονομάσαμε Σίσσυ για να τριτώσει το αυτοκρατορικό του γκρουπ, και η οποία ψωμολυσσάει επίσης σε επίπεδα Κάρμεν). Η Κάρμεν, γιαγιά πια, εξακολουθεί να εξωτερικεύει την απέχθειά της προς τις υπόλοιπες γάτες του κόσμου στα "περίπολά" της στον κήπο και στις βόλτες μαζί μου στο δρόμο, αλλά τις δύο του σπιτιού τις έχει σαν οικογένεια, και τους μουντάρει μόνο όταν πλησιάζουν το φαϊ της. Ήταν κάτι που δεν περίμενα να το ζήσω ποτέ τόσο για το συγκεκριμένο σκύλο, όσο και για μένα (ειδικά την τωρινή κατάσταση του να έχω περισσότερες γάτες από σκύλους στο ίδιο σπίτι), αλλά άμα μπλέξεις με σύντροφο γατομάνα όλα γίνονται. Υ.Γ.: Eιδικά του Λουδοβίκου του έχω και αδυναμία. Δεν έχω δει πιο γλυκό και χαριτωμένο γάτο (και αρκετά μουσικό στις εκφράσεις του επίσης)... ένας κανονικός bon viveur αλήτης είναι.

Εμένα πάντως, με αρέσει η μοκέτα του @Superfunk

Αυτό ήταν οι original PAF's με χαμηλή (για HB's με τα σημερινά δεδομένα) έξοδο και σε περιπτώσεις χαμηλότερη από bridge tele μαγνήτες & P90's. Μη ξεχνάμε ότι PAF's κατασκευάστηκαν με alnico II, III, IV, V οπότε τα ηχητικά χαρακτηριστικά αλλάζουν κάπως αλλά η έξοδος παρέμενε χαμηλή. Παράδειγμα τα βίντεο που παραθέτω με τις δύο Gil Yaron, replica LP και το δικό του μοντέλο Bone 1. Πάντως με τους εκατοντάδες κατασκευαστές παγκοσμίως σήμερα δε νομίζω ότι χρειάζεται να δώσεις χιλιάρικο για original PAF's ή για παράδειγμα Throback. Με λίγο διάβασμα (και αντίληψη) μπορείς να βρεις ή να παραγγείλεις σε λογική τιμή ένα σετ μαγνητών με αντίστοιχα χαρακτηριστικά που διαπρέπουν και σε καθαρό και βρώμικο ήχο. Oι P90's είναι από τους αγαπημένους μου μαγνήτες για τον χαρακτήρα και την ευελιξία που έχουν, είτε φθηνός Ασιατικός είτε μπουτίκ ποτέ δεν με έχει "χαλάσει" P90 μαγνήτης. Επειδή αναφέρθηκαν σε SG & LP να πω ότι ο αγαπημένος μου συνδιασμός είναι στην ES-330, τουλάχιστον στην δικιά μου μιας και δεν έχω παίξει άλλη. Οι συγκεκριμένοι Gibson low output P90 στη συγκεκριμένη κιθάρα είναι ότι πιο αγαπημένο έχω ακούσει από P90. Τεράστια πείρα στο θέμα P90 δεν έχω αλλά προτιμώ τους συγκεκριμένους από Lollar (που έχω σε Τhinline Tele), και από Suhr, PRS, Yamaha, Gibson P90's σε solid bodies που έχω παίξει/ακούσει. Για τις τιμές των μεταχειρισμένων LP...άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Το 2016 που κοίταγα για μαύρη LP Custom όντως οι περισσότερες και όλες οι οποίες αισθητικά ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, κόστιζαν έως και τρεις χιλιάδες περισσότερο από τις καινούριες. Δεν μιλάω για vintage, αναφέρομαι σε κιθάρες 20 - 30 χρόνων, έβλεπες για παράδειγμα 90's Custom στα 5000€ & 6000€ όταν το 2016 μοντέλο στον Θωμά είχε 3350€. Το απέδωσα στον αρκετά μικρότερο αριθμό Custom στην αγορά και στο ότι κάποιες είχαν έβενο αντί για richlite ταστιέρα που είχαν οι τότε καινούριες. Ο καθένας ζητάει ότι θέλει και όσο πιο σπάνιο ή συγκεκριμένο είναι αυτό που θέλει ο αγοραστής οι επιλογές δυσκολεύουν. Η LP Standard πάντως μόνο σπάνια δεν είναι και με υπομονή βρίσκεις κιθάρα σε λογική τιμή εκτός και κάποιος θέλει πολύ συγκεκριμένο συνδιασμό χρονιάς - μπράτσου - χρώματος κλπ.

Τι λες τώρα ... Πυξ Λαξ, Πλιάτσικας και αρπίσματα .... Ούτε στον χειρότερο εχθρό μου κάτι τέτοιο. Και θα βγάλεις κάτι παραπάνω από squier? Τι μονοί, διπλοί και κούκος με μπαλαντέρ?

Την απέφυγα την αναφορά γιατί δεν είμαι πολύ στα καλά μου τον τελευταίο καιρό και τι να πω εγώ για το Δημήτρη που τον είχα δει 4-5 φορές σε όλη μου τη ζωή; Να πω ότι όποτε με έβλεπε με αγκάλιαζε σα να ήταν ο πατέρας μου; Να πω ότι δεν έχω ακούσει ποτέ μεγαλύτερα κοπλιμέντα για το παίξιμό μου από αυτά που μου είχε πει εκείνος; Να πω ότι η ζεστασιά που πρόσφερε στους γύρω του σε άφηνε ηλίθιο; Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα. Το βιβλίο του το έχω ακόμα και θα το ξαναδιαβάσω μήπως και ξεστραβωθώ.

Ωραία, τον πήρε ο ύπνος. Ας βάλουμε κάτι από Camel, μια και τελικά δεν θα τους δούμε live.

Κι εγώ συμφωνώ ότι είτε βάλεις Swamp Thang ή Tonker ή τα Creambacks θα έχεις βελτίωση του ενισχυτή απ αυτό που έχεις μέχρι σήμερα. Για EV, JBL και Delta θα συνεχίσω με κάθε σεβασμό να διαφωνώ. Για τα Celestions υπάρχουν τα πολύ καλά βιντεάκια της Zilla cabs στο youtube που μπορούν να σε βοηθήσουν να αποφασίσεις. Τα μπάσα να ξέρεις τα βγάζει σε μεγάλο βαθμό η καμπίνα. Αν με τον ίδιο ενισχυτή βάλεις το ίδιο ηχείο σε μια καμπίνα Marshall, σε μία Fender και σε μια Orange δε θα έχεις τον ίδιο ήχο κι ας είναι όλες open back. Μια pine Fender θα έχει συνήθως περισσότερα μπάσα απ τη birch Marshall και η Orange λόγω του αυξημένου floor coupling μπορεί και τα διπλάσια. Μετά βέβαια αλλάζει και η αίσθησή σου για τις υπόλοιπες συχνότητες. Επίσης όταν λες ότι σκέφτεσαι το Βluesbreaker, θα έλεγα ότι καλό είναι να πας να τον ακούσεις. Δεν έχει καμιά σχέση με τον Fender που έχεις, πολύ πιο dark ενισχυτής, λιγότερο headroom.

Ξεχασα να προτεινω και τη Rolls Royce οf clean tone in my book (και αυτο βαρυ και ασηκωτο) https://usspeaker.com/JBL e120-1.htm αυτα για καποιο λογο τα βρισκεις σε λογικη τιμη ακου πως μεταμορφωνει ακομα και ενα low wattage ενισχυτη σε clean machine (οχι ομως και οτι καλυτερο λογω του aluminium dust cap για φαζια και ντιστορσια) παλι λαθος ενισχυτης για headroom.... και μπασα ...για μεσαια βεβαια οτι καλυτερο ενω και ο καθαρος του ηχος σε λογικες εντασεις θεϊκος ,εξαλλου ενα copy του tweed Fender Bassman ειναι... Γενικα μη σκας οτιδηποτε μεγαφωνο της προκοπης και να βαλεις πανω απο 60 βαττ μια χαρα θα εισαι (ακομα και Celestion) με τον ενισχυτη σου...αντε για να μη στεναχωρω και τον...αντιπανυγΙρτζι βαλε τα creambacks

Αν δεν είναι οι Grateful Dead πανηγύρι που για να τους αντέξουν πλακώνονταν στις υπερδόσεις LSD και οι οποίοι έσπαγαν κάθε ρεκόρ έντασης ήχου στα live τους, τότε δεν ξέρω ποιοι μπορεί να θεωρηθούν πανηγύρι.

Κοίτα το μόνο που χρειάζεται να ξέρεις είναι ότι ενώ οι Fender και οι Marshalls μοιράζονταν πολλά κοινά στοιχεία σαν κυκλώματα στις απαρχές της ηλεκτρικής κιθάρας, οι Marshalls επικράτησαν στην rock λόγω Celestions. Υπήρχαν αυτοί που συνδύαζαν πχ JBLs και Celestions, αλλά τα JBLs από μόνα τους είναι πιο χρήσιμα για να απομακρύνουν κατσαρίδες και άλλα ζωύφια απ το χώρο μόλις τσιμπήσεις λίγο το γκάζι.

ε ενταξει δεν το λες και πανηγυρι

Έχεις δίκιο, πανηγύρια έχουν και στο Αμέρικα

Ωραιος, και ενας ελεγχος/αλλαγη απο τεχνικο στους πυκνωτες ειναι απαραιτητος αν δεν εχει γινει μετα απο τοσα χρονια....καντο και θα εχεις τον ενισχυτη ετοιμοπολεμο και για τα επομενα 50 ετη.

δεν υπαρχει και λογος για κατι τετοιο, οπως σου ειπα και παραπανω ο ενισχυτης σου δεν εχει καποια ιδιαιτερη vintage αξια για να τον κρατησεις σε 100% original κατασταση,κανενας δεν θα.... παραπονεθει αν ποτε τον πουλησεις και φοραει δραματικα καλυτερα μεγαφωνα απο τα...σαπια που εχει τωρα αλλα ακομα και να ειχε (αν ηταν ας πουμε tweed,brownface ή Blackface) και παλι η αλλαγη μεγαφωνου δεν ριχνει την αξια (και αυτοι οι ενισχυτες δεν ειναι πλεον λειτουργικοι με τα original μεγαφωνα τους και σιγουρα ολοι ακουγονται καλυτερα με καινουργια και πιο ισχυρα μεγαφωνα με εξαιρεση τους λιγους που φορουσαν JBL απο το εργοστασιο)

Κρατα για συλλεκτικα τα μεγαφωνα που εχει σε κανα συρταρι, και βαλε δυο καλα για να παιζεις, εκτος αν τον εχεις για επιπλο.

Ισα ισα κανονικα τα sf μοντελα εχουν πολυ πιο tight bottom end και λογω υψηλοτερου wattage και λογω διαφορετικου tone stack αλλα και negative feedback (για τα μετα το '75 μοντελα ULTRALINEAR) . Αυτη η θολουρα που ακους οφειλεται στα μαπα ΜΕΓΑΦΩΝΑ ,ενα μεγαφωνο υψηλου wattage θα στο λυσει αυτο Λαθος ενισχυτης, δεν φημιζεται για το φανταστικο clarity στα μπασα του....μονο και μονο το tube rectifier αρκει....

ναι. ναι οχι για 3 λογους 1.ειναι μαπα μεγαφωνο 2. ως vintage θα το χρυσοπληρωσεις. 3. ο ενισχυτης σου δεν εχει καποια ιδιαιτερη vintage αξια για να τον κρατησεις σε 100% original κατασταση

ο ενισχυτης σου ΔΕΝ φοραει Jensen (κανενας silverface δεν φοραει Jensen ποσο μαλλον τα 12Κ τα οποια δεν υπηρχαν πριν το 1990) φοραει αυτα https://reverb.com/item/5676209-utah-fender-twin-reverb-12-speaker-8-ohms-1967 ανηκουν δε στην κατηγορια "μαπα το καρπουζι" εκτος και αν παιζεις πολυ χαμηλα .