Alex Raptakis

Μου φαίνεται καθαρά μαθηματικό πρόβλημα. Αν κάποιος κάνει αρκετές αγορές το χρόνο, στις οποίες τα μεταφορικά είναι άνω των 17 ευρώ/χρόνο, τότε αξίζει. Φαντάζομαι είναι προτιμότερο για αυτούς που ζουν σε όχι τόσο προσιτές περιοχές. Για εμένα που μένω Αθήνα, έχω μεταφορικό μέσο, και δε ψήνομαι να περιμένω το πότε θα έρθει ο courier να χτυπίσει την πόρτα (που κάποιες φορές απλά αφήνουν χαρτάκι και φεύγουν), το Skroutz Plus είναι παντελώς άχρηστο. Επίσης να πούμε ότι τα δωρεάν μεταφορικά είναι για αγορές άνω των 20 ευρώ, που σημαίνει ότι δεν οφελείσαι από μικρο-αγορές. Αρκετά καταστήματα έχουν δωρεάν μεταφορικά πάνω από κάποιο όριο, συνήθως άνω των 50, ή το πολύ 100. οπότε η αγορά θα πρέπει να είναι πάνω κάτω ανάμεσα στα 20-50, άντε 100. Αν ένα προϊόν κάνει 20 ευρώ και έχει πχ 5 ευρώ μεταφορικά, θα πρέπει να πάρεις τουλάχιστον 4 τέτοια προϊόντα το χρόνο για να πεις ότι άξιζε η συνδρομή Skroutz Plus.

Τα disk clones και τα reset points είναι για recovery ολόκληρου του συστήματος σε περίπτωση κάποιας βλάβης. Κανονικά το backup πρέπει να είναι προσβάσιμα αρχεία σε μέρος εκτός του κεντρικού συστήματος - είτε αυτό είναι cloud, είτε εξωτερικοί σκληροί, είτε άλλα μέσα αποθήκευσης. Ο καλύτερος τρόπος backup είναι κάθε λίγο, 1-3 μήνες (εξαρτάται και από το workflow του καθενός φυσικά) να αποθηκεύει κάποιος τα αρχεία του σε τουλάχιστον έναν εξωτερικό σκληρό ο οποίος δεν είναι μόνιμα συνδεδεμένος κάπου. Κανονικά συνιστάται σε 3 διαφορετικά μέσα, backup του backup δηλαδή. Κάθε λίγο επίσης πρέπει να δημιουργείται ένα σημείο αναφοράς στον υπολογιστή (μέσα από τα Windows, για mac δε ξέρω), έτσι ώστε σε περίπτωση κάποιας μικρο-βλάβης, ο υπολογιστής να μπορεί να επιστρέψει σε προηγούμενη ημερομηνία, διατηρώντας οποιαδήποτε νέα αρχεία, αλλά επιστρέφοντας σε προηγούμενες ρυθμίσεις συστήματος και διαγράφοντας τυχόν νέα εγκατεστημένα προγράμματα. Αν τώρα το σύστημα έχει ολική βλάβη, τότε πρέπει να γίνει ολική επαναφορά. Εκεί σίγουρα χάνεις τα προγράμματα που έχουν εγκατασταθεί, αλλά με το σύστημα backup αρχείων, έχεις κανονικά τα πάντα, εκτός από τα προγράμματα που τα βρίσκεις. Αν μιλάμε για παλιά προγράμματα που δεν υπάρχουν ή δεν υποστηρίζονται πλέον, τότε κάντε Copy το φάκελο Program Files, αλλά με δική σας ευθύνη. Αν έχει τώρα ιούς ο υπολογιστής, είτε στα αρχεία, είτε στα προγράμματα, και το cloning, και το manual backup δε σώζει την κατάσταση, οπότε χρειάζεται πάντα προσοχή.

Κατάλαβα τι λες. Ίσως θα πρέπει να υπολογίσεις το πόσο θα κοστίσει η μεταφορά σχετικά με το να γίνει κάποια αγορά. Δε ξέρω καθόλου από αυτά δυστυχώς.

Καλά και το Yamaha πάνω από 400 δε κάνει? Γενικά τα βαρυκεντρισμένα είναι ακριβά - το λέω γιατί είπες ότι θες παρόμοιο feel... Εγώ στη θέση σου θα παιρνα το Α61. Ήμουν έτοιμος να το πάρω αρχές του χρόνου αλλά μετά είπα, ας πάρω 88άρι μια και καλή...

Το P121 είναι digital piano, που σημαίνει ότι έχει βαρυκεντρισμένα πλήκτρα, και αυτά είναι πιο ακριβά αναγκαστικά. Και εδώ σου έχω την τέλεια λύση - γιατί υπάρχει και σε 73άρι - το Studiologic SL73. Έχει keybed TP/100LR που το έχουν τα περισσότερα high-tier midi (πχ το Arturia KeyLab ή το NI Komplete Kontrol S88) που κοστίζουν 900+. Στα Studiologic είναι τόσο φθηνά επειδή ανοίκουν στη Fatar, που είναι και η εταιρία που βγάζει τα keybeds. Εγώ έχω σκοπό να πάρω το SL88, που κάνει 30 ευρώ πάνω. Εκτός αν μου τη βιδώσει να πάρω κανένα Doepfer..

Και τι απέγιναν αυτά τα 4? Είναι για άλλη χρήση ή τελικά δε σου κάνουν?

Γενικά δε βγαίνουν πολλά με 76 πλήκτρα... Μιλάμε για ελάχιστες επιλογές, και δε νομίζω να υπάρχουν για δοκιμή.

Μου άρεσε πάρα πολύ!

Υπάρχει πλέον πολύ εξελιγμένο AI που διαβάζει πανεύκολα αντικείμενα και κείμενα σε οποιαδήποτε φωτογραφία. Είμαι σίγουρος ότι χρησιμοποιείται αβέρτα.

NI Komplete Kontrol A61 είναι η καλύτερη επιλογή νομίζω, εκτός αν θες να πας κάτι σε Alesis V61. Είναι και τα δύο πολύ γνωστά και θα τα βρεις σε διάφορα καταστήματα.

Είναι πιο απλό. Στην πλειοψηφία τους, οι πλατφόρμες διαφήμισης κοιτάνε τα λεγόμενα cookies. Κάθε σελίδα που επισκέπτεσαι σου δίνει ένα αντίστοιχο μπισκοτάκι, το οποίο έχει μια "ταυτότητα" και σήμφωνα με αυτή, χωρίζει τον χρήστη σε ομάδες, πολύ προσωποποιημένες, έτσι ώστε οι διαφημίσεις που λαμβάνει να είναι συγκεκριμένες. Εσύ δηλαδή θα λάβεις διαφορετικές διαφημήσεις από εμένα. Εκτός από τα cookies, παίζει και έλεγχος του ιστορικού στον περιηγητή αλλά και του ίδιου του site (πχ youtube αν είσαι συνδεδεμένος), τοποθεσία, χώρα/περιοχή (από τη διεύθυνση IP) και άλλων προσωπικών δεδομένων που έχεις δώσει το δικαίωμα (εφόσον πατάς το "Συμφωνώ στους όρους χρήσης") στο κάθε site (πχ Facebook) να διαχειρίζεται όλες αυτές τις πληροφορίες έτσι ώστε οι διαφημίσεις να είναι όσο περισσότερο στοχευμένες γίνεται. Αυτή τη στιγμή το σύστημα δουλεύει πολύ "καλά" για τις διαφημιστικές, με την έννοια ότι έχουν το δικαίωμα να μπαίνουν στα έγκατα των προσωπικών δεδομένων - όσων αφήνουμε δηλαδή. Η ΕΕ πιέζει για πιο σκληρά μέτρα, και σιγά σιγά θα αλλάξει αυτό (λένε για 2022) καταργώντας τα third-party cookies. Υποτίθεται θα δημιουργηθεί μια πιο αόριστη και μη-προσωποποιημένη μορφή cookie, που θα αφορά ομάδες και όχι μονάδες.

Σκληροπυρηνικός μεταλάς που γράφει soundtrack μουσική εδώ. Αυτό που ακούω δεν είναι κακό, αλλά έχει δύο πολύ σημαντικά προβλήματα: - Το πρώτο και σημαντικότερο είναι το timing που έχεις στο παιξιμό σου. Είναι σα να έχεις γράψει χωρίς μετρονόμο και σα να μην έχεις κάνει τίποτα quantize. Αρκετές νότες δηλαδή φεύγουν από τον "σωστό" χρόνο. - Το δεύτερο είναι ότι οκ, ακούγεται μόνο ένα θέμα, που συνήθως σε τέτοιο στυλ μουσικής περιμένεις να αλλάξει μετά από λίγο (πχ, αφού το έχεις παρουσιάσει με ένα όργανο και μετά συνοδεύουν και άλλα - στο 0:32 θα ήταν μια καλή στιγμή να αλλάξει το θέμα). Σίγουρα μπορούν να βελτιωθούν οι δυναμικές, αλλά και να παίξεις με άλλους ήχους, καλύτερη μείξη, κτλ.

Είδα την ταινία σχετικά πρόσφατα, την είχαν αναφέρει σε κάτι courses που έκανα. Εγώ τον λυπήθηκα τον Salieri. Είναι πολύ σκληρό να προσπαθείς τόσο πολύ και εν τέλει να μη πιάνεις την πρωτιά...

Τι να την κάνεις τη Φα, εφόσον υπάρχει η Μι#? Είναι ΤΟ ΙΔΙΟ. Αν χρησιμοποιούσαμε μόνο υφέσεις και διέσεις, θα είχαμε το μισό πεντάγραμμο! Λιγότερες γραμμές! Διάολε ακόμα και σε μία γραμμή μπορούσε να γίνει! Μία=καμία, άρα δε χρειαζόμαστε πεντάγραμμο!

Υπάρχουν φοβερά midi μπάσα, απλά πρέπει να αφιερώσεις πολλές ώρες στον προγραμματισμό και στη μείξη τους. Γενικά το μπάσο όμως μπορεί να σου χαλάσει όλη τη μείξη αρκετά εύκολα, ότι και να χρησιμοποιήσεις.

Ένας φίλος έχει το Korg PA-4X και προτίμησε την Oriental έκδοση γιατί έχει έξτρα ανατολίτικους ήχους και ρυθμούς. Και επειδή μέσα στην ανατολή είναι και η Τουρκία, έχει μέσα και τα "δικά" μας, πχ τσιφτετέλια. Θυμάμαι μου έδειχνε ένα φανταστικό μπουζούκι. Φαντάζομαι πάνω κάτω θα είναι το ίδιο και για το PA-700, βέβαια είναι 3 φορές φθηνότερο...

@mpamps Νομίζω το σημαντικό είναι που έκανες το πρώτο βήμα και ξεκίνησες - από εδώ, μόνο καλύτερα μπορεί να πάει! Νομίζω αυτή η σκέψη του ότι - θα κάνω λάθος, θα βγεί μούφα, δε θα αρέσει κτλ - είναι η μεγαλύτερη παγίδα που μπορούμε να μπούμε. Μεγάλη τρύπα χωρίς διαφυγή. Πρέπει απλά να την αγνοήσουμε και να κάνουμε αυτό που ξέρουμε. Just do it, που λένε και στο χωριό μου - πάντα με ανοιχτό μυαλό και μαθαίνοντας όσο προχωράμε. Εξ'άλλου, το "λάθος" ή αυτό που εσύ κρίνεις ότι δε σου αρέσει, είναι δείγμα εξέλιξης και διαμόρφωσης (μουσικού ή και όχι) χαρακτήρα :) Περιμένω να ανεβάσεις και άλλα, μικρά ή και πιο ολοκληρωμένα κομμάτια!

Με τη δύναμη του CUBASE 11 PRO ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΠΡΟΧΤΕΣ το φτιάξαμε.

Αυτό το Bandlab έχει κάνει takeover όλα τα masters του noiz! :P Γράφω τη γνώμη μου για ένα-ένα, ότι μου'ρθει πρώτο: Πρώτη σκέψη, έλα δεν είναι τόσο κακό όσο μπορεί να νομίζεις! Ακούγεται βέβαια Mix: - Η rhyrhm/riff κιθάρα μου ακούγεται λίγο πιο ψηλά από όσο θα την ήθελα εγώ, αλλά το μπάσο είναι ακόμη ψηλότερα, ακούγεται πολύ μουντό και χαλάει όλο το mix. Ο ήχος στο σόλο είναι πάλι πολύ πίσω. Υποτίθεται ότι πρέπει να βγαίνει μπροστά. - Προσφωπικά δε μου αρέσει ο ήχος της αρχικής κιθάρας, δε πιστεύω ότι ταιριάζει καθόλου σε αυτό που έχεις γράψει. Ο ήχος στο σόλο είναι πιο γλυκός και ωραίος, και ακόμα πιο ωραίος είναι αυτός στο b-section. - Τα drums θα μπορούαν να είναι λίγο πιο δυναμικά, αλλά το κυριότερο είναι ότι είναι φουλ copy-paste. Ειδικά στο b-section θα τα ήθελα πιο "χαλαρά" παιγμένα. Ακόμα και το ταμπούρο θα μπορούσε να είναι side-stick. Αλλά εδώ παίζει και λίγο το κομμάτι της σύνθεσης και το τι θες να κάνεις. Σύνθεση: Δεν έχουμε και πολλά να πούμε. Κάνεις ένα ABA, μικρή και η διάρκεια. Οκ είναι λίγο απλό, βαρετούτσικο. Το riff μου φαίνεται αδιάφορο, μάλλον γιατί δε μπορώ να συνδιάσω τον ήχο με το feeling που θες να δώσεις. Βγάζει δηλαδή ένα up-beat ρυθμό με heavy ήχο, που με ξενίζει αρκετά. Ωραία η αλλαγή στο b-section, αλλά μετά εγώ δε θα πήγαινα πάλι στο riff κατευθείαν. Θα έκανα ένα bridge με κάποιο build-up, και μετά το build-up ίσως να ήταν καλύτερη η στιγμή για σόλο. θα μπορούσε να μπει και σόλο στην αρχή του b-section, έτσι πιο χαλαρό, και μετά να δώσει πόνο πχ. Αλλά και πάλι είναι το τι θες να κάνεις, τι ιστορία θες να πεις, κτλ. Δύσκολες αποφάσεις :P

Για μένα είναι πολύ ιδιαίτερο το περιστατικό. Βέβαια για να απαντήσω στα γρήγορα, (τότε) τα παράτησα όλα, αλλά όχι δεν έφταιγε κάτι τέτοιο. Πιο αργή απάντηση: Τότε είχαμε μια hard-rock μπάντα με τους φίλους από το σχολείο. Κάποια στιγμή στο 2ο έτος, κάτι έγινε (εκτός μπάντας) και μαλώσαμε άσχημα με τον κολλητό, με τον οποίο συγκατοικούσαμε. Αυτός ήταν ο λόγος που έσπασα εντελώς από την όλη παρέα. Το drum kit μου έμεινε στο υπόγειο, και όποτε πήγαινα να μελετήσω, βαρούσε η γειτόνισσα από τον 1ο. Οι επόμενές μου παρέες ήταν άσχετες με τη μουσική, και έτσι "αυτόματα" απομακρύνθηκα εντελώς από τον κόσμο της μουσικής για χρόνια. Κάποια στιγμή μετακόμισα Αθήνα και το κιτ έμεινε Κρήτη... Πλέον βέβαια έχω ξαναμπεί στον κόσμο της μουσικής, σαν συνθέτης, όχι σαν performer, αν και θα ήθελα πολύ να μπω σε μια μπάντα. Εδώ στην Αθήνα δεν έχω κιτ να μελετήσω (και να είχα, δεν έχω χώρο). Πλέον το χω ρίξει στην κιθάρα που είναι πιο προσβάσιμη, και λόγω σύνθεσης με ενδιαφέρει το πιάνο. Τώρα που σκέφτομαι να μετακομίσω όμως, σιγουρα θα πάρω έστω ένα ηλεκτρονικό σετ, και ας παίζω μονάχος μου.

Αχ τι μου θύμισες... Εκεί στο 1ο-2ο έτος έτρεχα σε live σε ένα club και παίζαμε σκυλάδικα, συν κάποια live που έγιναν σε άλλα events με την rock μπάντα που είχαμε τότε σαν κλασσικοί πιτσιρικάδες. Κουβαλούσα όλο το drum kit, με τα πιατίνια, ακόμα και το σκαμπό, σε ένα SUV, και έπρεπε να τα πηγαινοφέρνω ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ λίγες ώρες πριν την έναρξη του live. Ε κάποια στιγμή δε γινόταν το πράμα. Η όλη κατάσταση ήταν απελπιστική. Πρώτος λόγος λοιπόν, θα πω ότι δεν είναι καθόλου βολικό και πολύ κουραστική διαδικασία. Δεύτερος και ίσως πιο σημαντικός λόγος, στην Κρήτη που είναι τεράστιο νησί με φουλ τουρισμό και τα σχετικά - μέσα σε μια παρέα που τουλάχιστον οι μισοί παίζουν επαγγελματικά μουσική σεζόν, δε θυμάμαι να έχουν ζητήσει ποτέ drummer, ούτε θυμάμαι να έχω δει drums σε μικρο-σύνολα (πέραν κάποια jazz, που είναι ανύπαρκτα). Καταρχάς δεν υπάρχει χώρος να μπει ολόκληρο kit, ούτε εύκολος τρόπος μεταφοράς, ούτε μικρόφωνα, κτλ. Δηλαδή ο ντραμμερ πρέπει να ειναι ΠΟΛΥ καλά οργανωμένος + να έχει van να μετακινεί. Εκεί έρχεται ο κύριος πληκτράς, που πατάει εκεί το Play και παίζουν 10 όργανα, σωστά, on tempo, με αλλαγές, και όσο περισσότερο έχει ασχοληθεί, τόσο πιο πολύπλοκο μπορεί να το κάνει. Φυσικά και θα ακουστεί πιο "γεμάτο" στο αυτί του καθ'ένα. Ακούει εκεί τρομπέτες, βιολιά, πριόνια, λάτιν κρουστά και τη μάνα του και τον πατέρα του. ΣΙΓΑ μη πληρώσει ντράμερ ο άλλος, αφού υπάρχουν οι πληκτράδες. Η ζήτηση τους σκότωσε τους ντράμερ.

Αν δεν είναι πολλά δώσε μου τα να στα φτιάξω εγώ στο τέμπο που θες

Μη πιστεύεις ότι διαβάζεις στο ρημάδι το ιντερνέ... Του διαόλου είναι!

Αυτός που θα το κλείσει θα μοιράσει τα κέρδη προφανώς. Χρειάζεσαι αποδεικτικό συναλλαγής όμως.