bloody_sunday

Έχεις μπουζούκι με Floyd Rose? Pics or it didn't happen!! ;D :P

Νομίζω πως το κοιτάς υπό λάθος πρίσμα. Δεν είναι μια πρόταση της VHT του τύπου "πάρε γκάζια Ultralead σε εντάσεις δωματίου". Είναι μια ολοκληρωμένη λύση που προσανατολίζεται σε ειδικές χρήσεις που αναλύονται στην σελίδα. Εκεί μεν αναφέρεται πως τo preamp του βασίζεται στην σειρά Deliverance και πως υποτίθεται πως έχει μεγάλο εύρος στο gain πηγαίνοντας από crunch μέχρι... αποκεφαλισμούς, αλλά όπως το βλέπω η ευελιξία του είναι πολύ περιορισμένη για γκάζια, ειδικά μάλιστα αν σκεφτείς το πόσο εξωγήινα εξελιγμένο είναι ένα Axe σε αυτόν τον τομέα, προσφέροντάς σου ό,τι μπορείς να φανταστείς και σε πολύ μεγαλύτερη ποικιλία (χώρια τα εφφέ). Αν θες και διαθέτεις το μπάτζετ να ταιριάξεις αυτά τα δυο νομίζω πως θα ήταν ωραία ιδέα (αν και κάπως άχρηστη μιας και το Axe αναλαμβάνει τα πάντα), αλλά το VHT αντί του Axe? Nah.

...ίσως γιατί δεν έχει βγει, ή γιατί δεν είδαν αρκετοί το θέμα σου ακόμη? Είχα δει το σχετικό βίντεο όταν πρωτοβγήκε, και μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον. Όμως δεν αλληλοεπικαλύπτεται με το Axe σε σχεδόν καμία περίπτωση. Το Axe είναι μια ολοκληρωμένη λύση με ό,τι μπορείς να χρειαστείς (και άφθονες δυνατότητες που μπορεί να μην χρειαστείς και ποτέ). Από dirt άλλο τίποτα, και βεβαίως τα εφφέ του είναι 1ης τάξεως. Ακόμη, έχει άφθονο tube feel και δεν του λείπει πχ. ένα Fryette για να το φέρει εκεί που θες. Με άλλα λόγια και έτσι όπως το βλέπω εγώ, αυτό το Fryette θα το πάρεις για να πειραματιστείς χωρίς κανονικό ενισχυτή+καμπίνα σε συνθήκες silent practicing ή direct recording του ήδη υπάρχοντος σετάπ σου σε συνεργασία με τον ενισχυτή που θα χρησιμοποιούσες (αλλά χωρίς αυτόν). Όμως από τη στιγμή που έχεις κάτι της τάξεως του Axe, κατά τη γνώμη μου (και σε αντίθεση με τo εταιρικό promotion στο λινκ που παρέθεσες) είναι σχεδόν εντελώς άχρηστο. (Εδώ που τα λέμε, γιατί να περιμένεις το καινούργιο Axe? Ξέρεις ακριβώς πότε θα βγει? Ακόμη κι έτσι, θα υπάρξει κύμα πώλησης μεταχειρισμένων Axe εκείνη την εποχή σε καλές τιμές, κι έτσι θα ξοδέψεις πολύ λιγότερα χρήματα) Άλλο καλό που έχει είναι το DI/tube buffer τμήμα, το οποίο βασίζεται στο γνωστό VHT Valvulator που έχω χρησιμοποιήσει παλιά και που μου έχει κάνει πολύ καλή εντύπωση, αν και ενίοτε ακουγόντουσαν προβλήματα θορύβου (πιθανόν από υπερθέρμανση του μηχανήματος να συμβαίνουν διάφορα στην πλακέτα, ή ίσως δεν έχει καλή απομόνωση από ground loops - πιθανόν όμως τα προβλήματα αυτά να έχουν λυθεί από τότε).

Σε ευχαριστώ! Eπίτηδες δεν είχα βάλει enter γιατί ήθελα να έχει μια μανιοκαταθλιπτική μορφή σαν "μονορούφι" μονόλογος, και επίσης για να έχει ένα ήπιο discomfort ο αναγνώστης ώστε να μπει λίγο περισσότερο στο πνεύμα του κειμένου...

Με την μία καθόλου καθ'ότι σε χρόνια σχέση, με το ζευγάρι να είναι πολύ καλοί φίλοι όλων μας... με την δεύτερη ήταν μια φευγαλέα σκέψη με αμελητέο χρόνο ημιζωής. ;D Μια άλλη παλιότερη περίπτωση ήταν με μια πάλι νοστιμούλα (αλλά πυροβολημένη) ντίβα που ήθελε ντε και καλά να ενσωματωθεί στο acoustic ντουέτο που εμφανιζόμασταν μέσω άνωθεν παρέμβασης του... μαγαζάτορα. Τελικά, για όχι και τόσο μυστήριους λόγους, έφυγε μόνη της :D (ο κιθαρίστας την δούλευε συνεχώς). Αν και για του λόγου το αληθές, παλιότερα μια άλλη τραγουδιάρα για ένα φεγγάρι είχε γίνει ολίγον τι πέτρα σκανδάλου... :P (και μια ακόμη αχβαχ ίσως μπει προσεχώς στην νυν μπάντα).

Δεν ξέρω για εσάς, πάντως οι δυο προηγούμενες μπάντες μου είχαν τραγουδιάρες (και νόστιμες μάλιστα), και δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα...

Aν και λίγο χοντροκομμένη, χαίρομαι που κάποιος το πρόσεξε, έστω & μερικά χρόνια μετά! ;D Σε ευχαριστώ για το κοπλιμέντο. :)

Το Μodulator αφ'ενός έχει καλό input sensitivity adjustment που το κάνεις εσύ αναλόγως με την κιθάρα που έχεις συνδέσει (το έχει και το Nova Dynamics μου), αφ'ετέρου αντέχει μέχρι 16 dbU στην είσοδο που είναι ήδη ψηλό threshold που θα κλιπάρει δύσκολα... ΔΕΝ ΚΣΕΡΟ ΦΙΛΟΣ ΔΕΝ ΤΟΧΩ ΠΑΙΞΕΙ? ΑΛΛΑ ΕΛΕΚΤΡΟΧΧΑΡΜΟΝΙΚΣ ΘΑ ΜΕ ΘΥΜΗΘΕΙΣ

To "κατοστάρι" της MXR και τα άλλα που αναφέρθηκαν στην συζήτηση τα έχω δοκιμάσει, αλλά όχι το Worm ή το Nova... άρα δεν μπορώ να βοηθήσω. Και σχετικά με μια άλλη ερώτηση του πρώτου σου ποστ: UNIVIBE KALO GIA BREATHE! ALLA DAVID META EPEZE MXR90 KAI ELECTRIC MISTRES! AKSIOPISTA! ;D

Στην συντριπτική πλειοψηφία των κιθαριστών που έχω συναντήσει, το tap tempo στο phaser είναι άχρηστο χαρακτηριστικό... (ακόμη και στην μπάντα μου που είχαμε ένα κομμάτι που το ήθελε, απλά είχα το Small Stone σε rate στο περίπου του tempo του κομματιού, και πάντα έβγαινε οκ - είχα όμως tap tempo για triplets στο τρέμολο που ήταν απαραίτητο). Εξαρτάται βέβαια από το αν ένα κομμάτι το χρειάζεται, και υποθέτω πως στην περίπτωση που υπάρχει (όπως πχ. στο Nova Modulator), δεν βλάπτει.

Nόιζ στα καλύτερά του. Κeep walking (ή μάλλον shitting).

Mάνο από ότι βλέπω έχεις εξαιρετικά στρεβλή άποψη για το μέταλ, το οποίο εντελώς αυθαίρετα, δογματικά και με κάποια φτωχή επίφαση αντικειμενικότητας το βαφτίζεις αποκλειστικά ως μονοδιάστατο γκαγκάουα για ανθρώπους των σπηλαίων. Αν και ήδη η συζήτηση που θα μπορούσε να είναι ενδιαφέρουσα έχει πάρει το δρόμο της τουαλέτας, μην τραβάς το καζανάκι.

Συμφωνώ απόλυτα, μονάχα που τελικά... είπε ακριβώς αυτό που ήθελε να πει, και ήταν ενδιαφέρον αλλά πολύ επιδερμικό και αποπροσανατολιστικό σε επιλεκτική αναφορά γενικών ομοιοτήτων (που το έχω δει να συμβαίνει και σε προπαγανδιστικά "ντοκυμαντέρ" τύπου Zeitgeist, του στυλ πχ. "δυο αντικείμενα είναι κυκλικά, τα φυλάσσουμε κάθετα το ένα δίπλα στο άλλο, τα χρησιμοποιούμε στο σπίτι, συνήθως στο καθιστικό, συνήθως όταν πίνουμε καφέ ή κανένα λικεράκι, άρα "μοιάζουν πάρα πολύ"... με την μικρή αλλά καθοριστική διαφορά πως το ένα είναι δίσκος σερβιρίσματος και το άλλο δίσκος βινυλίου). Ευτυχώς που δεν έκανε τέτοιες συγκρίσεις... αλλά το να λέει πως το μέταλ ως στυλ μουσικής έχει το μοναδικό γνώρισμα του "explosive writing" και άλλα όχι, είναι χονδροειδές. Επίσης, δε νομίζω πως σημειώθηκε (περιέργως μιας και θα έπρεπε) μια από τις μεγαλύτερες διαφορές των δυο ειδών: το μέταλ ως ένα μοντέρνο είδος γεννήθηκε βασιζόμενο - στην συντριπτική του πλειοψηφία - στην ποπ μορφή "εισαγωγή-κουπλέ-ρεφραίν-κουπλέ-ρεφραίν-γέφυρα-σόλο-ρεφραίν-κλείσιμο" (ενίοτε με παραλλαγές). Η κλασσική έχει απείρως πιο πολλές και διαφορετικές φόρμες, πολλές εκ των οποίων συμπεριλαμβάνουν 4, 5 ή 6 μέρη - πολλές φορές ανεξάρτητα και όχι ως μια ενότητα - με αλλαγές μέτρου, tempo, ύφους, και πολύ μεγαλύτερης διάρκειας, με αργή εξέλιξη του κομματιού, τις περισσότερες φορές χωρίς κεντρικό θέμα (riff, το οποίο και πάλι βασίζεται στο λαϊτμοτίφ που εδραίωσε κυρίως ο Βάγκνερ) κλπ. Υπάρχουν όντως μερικές απόπειρες να δωθεί τέτοια μορφή και σε μερικά μέταλ κομμάτια - και εγώ ακούω αρκετά από αυτά - αλλά σε καμία περίπτωση δεν φτάνουν το περίπλοκο συνθετικό βάθος των έργων της κλασσικής από τα οποία επηρεάζονται.

Aν ακούσεις κανένα τζάμι να σπάει, θα είναι λογικά τα γερμανικά μαυροφορεμένα κομάντα της πανίσχυρης Bundesnachrichtendienst με φουλ εξάρτηση που θα κάνουν δυναμική και ξαφνική είσοδο με συρματόσχοινα. Θα νιώσεις ένα τσιμπηματάκι όταν θα σε πυροβολήσουν με ένεση ηρεμιστικού αλόγου, και θα ξυπνήσεις 12 ώρες αργότερα στο υπόγειο ενός safehouse κάπου κοντά στα σύνορα Γερμανίας-Πολωνίας, όπου θα περάσεις ανάκριση με ανιχνευτή ψεύδους και βασανιστήρια. Το τι θα συμβεί μετά εξαρτάται από σένα.

Eίναι ένα απλό, κλασσικό και διαχρονικό πετάλι λόγω του ήχου του. Το ίδιο θα συνέβαινε είτε ήταν περίπλοκο από πλευράς κυκλώματος, είτε τόσο απλό όσο τώρα. Το "κορυφαίο" είναι πολύ υποκειμενικό, οπότε ας μείνουμε στο "κλασσικό". Eπίσης, με 300 και 400 ευρώ δεν παίρνεις κατ'ανάγκη ένα καλύτερο TS. Παίρνεις απλά και κυρίως ένα συλλεκτικό. Υπάρχουν απείρως καλύτερα στα ίδια ή και λιγότερα λεφτά με εκείνα της Ibanez (πχ. της Cmatmods, της VFE, άλλα μπουτικάδικα λίγο πιο ακριβά αλλά και πιο παραμετροποιήσιμα κλπ). H "παντρειά" πήγαινε στο ότι αγοράζοντας τον ενισχυτή της Ibanez, αυτομάτως παίρνεις σε οικονομική-συσκευασία-2-σε-1 και το TS.

Δεν έχεις το απόλυτο TS πετάλι... ένα απλούστατο κυκλωματάκι ενσωματωμένο στον ενισχυτή είναι, και τίποτα παραπάνω. Συν τοις άλλοις, υπάρχουν πολύ πιο προσεγμένα TS πετάλια από το απλό Ibanez 808 ή 9 νέας παραγωγής, και αγοράζοντας αυτόν τον ενισχυτή ο κάτοχος το "παντρεύεται" μάλλον αχρείαστα. Κι εγώ θα έλεγα να τους ακούσεις ο ίδιος, αλλά οι τυχόν μόντες (πχ. αλλαγές μεγαφώνου) να προκύψουν μόνο από αρκετό χρόνο συνύπαρξης, έτσι ώστε να έχεις κάνει συνειδητοποιημένη επιλογή. (Όσον αφορά το μεγάφωνο, τα Vintage 30 ή Greenbacks δεν είναι καθόλου απαραίτητα "αξιοπρεπή"... "χιλιοφορεμένα" ναι, αλλά "αξιοπρεπή" θα είναι αποκλειστικά σύμφωνα με το δικό σου αυτί και δική σου χρήση, που όπως καταλαβαίνεις θα πρέπει να εκμεταλλεύεται τα δυνατά σημεία του καθενός, τα οποία διαφέρουν από το ένα στο άλλο)

Το πιο πιθανό είναι να προτιμήσω το όργανο που μου αρέσει πολύ ο ήχος του αλλά με δυσκολεύει στο παίξιμο. Για τρεις λόγους: α) Γιατί εν μέρει μπορεί να διορθωθεί με καλό σετάπ, β) γιατί θα το θεωρήσω μια πρόκληση που θα με παρακινήσει να εξελίξω το παίξιμό μου, γ) γιατί αν δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί το ίδιο εύκολα σε όλα τα είδη παιξίματος (πχ. με δύσκολες για τα δάχτυλα συγχορδίες, γρήγορο στην ταστιέρα, slide κλπ) τότε μπορεί να μείνει στην άκρη για ένα συγκεκριμένο από αυτά. Από την άλλη, η κιθάρα που είναι πολύ βολική στο παίξιμο αλλά έχει χάλια ήχο μπορεί επίσης εύκολα (όπως γνωρίζουμε όλοι) να διορθωθεί με customizing, πχ. με άλλους μαγνήτες, nut, αλλαγές στα ηλεκτρικά κλπ. Κι αν και όπως λένε οι Αμερικάνοι "you can't polish a turd but you can roll it in glitter", δε νομίζω πως ισχύει σε αυτή την περίπτωση, ειδικά μάλιστα επειδή η "φωνή" της κιθάρας αυτής είναι ο ενισχυτής (αφού ως γνωστόν μέτρια κιθάρα σε πολύ καλό ενισχυτή >>>>>>> πολύ καλή κιθάρα σε μέτριο ενισχυτή).

Πρόσφατη προσπάθειά μου να γνωστοποιήσω στην διεύθυνση μια αγγελία πεταλιού που ήταν όχι μόνο εξαιρετικά και ηθελημένα (στα μάτια ενός έμπειρου έκανε μπαμ) αποπροσανατολιστική στην περιγραφή αλλά και ΨΕΥΔΗΣ φάτσα-κάρτα στον τίτλο της, κατόπιν αναφοράς της στην διεύθυνση και επανειλημμένης όχλησης εις βάρος του χρόνου μου και της διάθεσής μου για συνεισφορά, μετά από κανένα μήνα (!) μάταιων & ανώφελων πινγκ-πονγκ από emails κατέληξε σε παγερή αδιαφορία και ένα μεγάλο στρογγυλό μηδέν εις το πηλίκον. Δεν είχα σκοπό να το αναφέρω γιατί είχα αποφασίσει πως με την αντιμετώπιση αυτή το θέμα ήταν λήξαν, και εντελώς ασήμαντο για να σπαταλήσω ακόμη κι ένα δευτερολεπτο παραπάνω, αλλά αφού το έφερε η κουβέντα το σημειώνω τώρα. Υπόψιν πως ούτε καν ήξερα τον πωλητή, και δεν συσχετίζομαι μαζί του με τρόπο θετικό ή αρνητικό. Σχολιασμός τιμών θα ήταν καταχρηστικός, γιατί όπως έχω διαπιστώσει πολλές φορές ο ίδιος η κυρίαρχη τάση είναι για ακραία υποκοστολόγηση και από πολλούς Έλληνες "εξπέρ" (με ή χωρίς την δικαιολογία της κρίσης), και από πολλούς υποψήφιους αγοραστές επειδή προφανώς μεριμνούν για την υγεία του πορτοφολιού τους.

Δεν νομίζω πως ισχύει ιδιαίτερα αυτό. Γενικά μόλις διάφοροι συντελεστές μιας μπάντας που είναι κάπως καλλιτεχνικά ανήσυχοι αποκτήσουν επιθυμία να κάνουν σόλο άλμπουμ, θέλουν να εξαργυρώσουν την επιτυχία της μπάντας τους στο δικαίωμα να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να έχουν κανέναν να τους λέει "όχι". Είναι και θέμα εγωισμού - ανάγκης να αποδείξουν στον εαυτό τους και στο κοινό πως μπορούν να σταθούν ανεξάρτητα και μόνοι τους. Αλλά το "καλό" κομμάτι του ταλέντου τους μπορεί κάλλιστα να βρει και διέξοδο σε ένα σόλο άλμπουμ, αν δεν περιορίζεται αρκετά από τις επιρροές και diva attitudes των άλλων μελών της μπάντας, ειδικά αν αυτοί θέλουν να έχουν και τον πρώτο λόγο για να καταχωρείται μόνο το δικό τους όνομά στα δικαιώματα (και όχι περισσότερων μελών, κάτι που θα διαιρούσε τα κέρδη και θα μείωνε την δόξα του ενός/δυο κυρίων μελών). Δυστυχώς όμως, θέλει πολύ μυαλό και πολύ ταλέντο για να δουλέψει καλά ένα σόλο πρότζεκτ πέρα από το δίχτυ ασφαλείας της μπάντας.

Εδώ έγκειται η πηγή της διαφωνίας, η οποία αν και πρόλαβα να δω λίγα από τα καθαρισμένα αίματα θα μπορούσε να είναι πολύ πιο κόσμια (σόρι αλλά φταίτε και οι δυο εμπλεκόμενοι, ο ένας περισσότερο αλλά δεν έχει νόημα να πω ποιος). Ίσως να μπορούσαμε να πούμε πως το humanise περιέχει σε μια δόση ένα randomise, αλλά πως το randomise αυτό καθαυτό δεν αποτελεί μόνο του humanise. Υποθέτω επίσης πως σε πολύ μικρές δόσεις απόκλισης θετικά και αρνητικά από μια καρμπόν αξία "0", δηλαδή από τον απόλυτα ρυθμικά σωστό χρονισμό, τον μέσο όρο του velocity, τον μέσο όρο του σημείου της ατάκας πάνω στο κρουστό κλπ, το randomise αποτελεί humanise, όμως αυτή είναι στατική διαδικασία που πρέπει πάλι εμείς να τροποποιήσουμε σε επιμέρους σημεία σύμφωνα με το μουσικό μας κριτήριο για να ακολουθηθεί το swing του κομματιού. Οποιαδήποτε αυτοματοποιημένη διαδικασία με τέτοιο σκοπό θα έχει φτωχό αποτέλεσμα αν δεν την κάνουμε πιο "ανθρώπινη" εμείς. Αλλά ποιες άλλες διαδικασίες πέραν του randomize συμπεριλαμβάνονται σε μια αυτοματοποιημένη groove διαδικασία όπως πχ. το randomise που κάνει το EZ Drummer (που κι αυτό αφορά μόνο ένα συγκεκριμένο drum pattern και όχι ένα ολόκληρο μουσικό κομμάτι)? Υπάρχει κάποια? Υπάρχει πχ. κάποια μαθηματική μοντελοποίηση του ανθρώπινου παιξίματος, πχ. στα ντραμς, με κάποια μέθοδο που αναλύει φαινομενικά random patterns όπως πχ. neural networks ή διάφορες άλλες μεθόδους machine learning κλπ?

Έχουμε πολλούς DIYers στο φόρουμ και σίγουρα θα έχουν κάτι να προτείνουν αν πιάνει το χέρι σου... το εξαιρετικά χρήσιμο και "ελβετικός σουγιάς" Boss LS2 που προαναφέρθηκε θα σου κάνει επίσης, αλλά δεν έχει διακόπτες φάσης. Δεν πιστεύω όμως πως θα έχεις ιδιαίτερα προβλήματα με την φάση γιατί ακόμη κι όταν παρουσιαστεί πρόβλημα πιθανόν οι συχνότητες που επηρεάζονται να είναι σε φάσμα που το μπάσο δεν πολυπιάνει, εκτός κι αν παίζεις με κανένα πριμάτο "μουρμουρητό" τύπου Steve Harris... ;D

Nαι, θα αξίζει ηχητικά αν θες να πετύχεις ένα πιο ήπιο αποτέλεσμα (και χωρίς το τυχόν low cut) από αυτό που σου προσφέρεται ήδη από τα πετάλια που έχεις, μιας και αν δεν απατώμαι τα περισσότερα προσφέρουν ήδη dry&wet mix από τον διακόπτη που καθορίζει το intensity του εφφέ, εκτός από μερικά που έχουν ιδιοτροπίες του τύπου "στο φουλ δεν σου δίνω 100% wet" ή "στο ελάχιστο δεν σου δίνω 100% dry". Mια λύση που είναι πολύ πιο φροντισμένη και παραμετροποιήσιμη (και από πλευράς φάσης) από τα φτηνά DIY που μπορείς να φτιάξεις ο ίδιος είναι αυτή: http://xotic.us/effects/x_blender/

Ωραιότατο και ωριμότατο σχόλιο! :)

Βασίλη δεν έχω ιδέα ποιες είναι οι προηγούμενες φορές που έκανες τον αφελή, και δεν βλέπω κάποια αξία στο να το συζητήσω. Φυσικά και έχεις την ελευθερία της γνώμης σου. Είπε κανείς πως δεν την έχεις? Οι shredders εννοείται πως θα τον θαυμάζουν, αλλά μην έχεις ψευδαισθήσεις πως και καλά εφηύρε την metal κιθάρα. Υπάρχουν μεγαλύτερες μουσικές προσωπικότητες από αυτόν που έπαιξαν σημαντικότερο ρόλο. Προσέθεσε όντως μερικές ωραίες επιρροές, αλλά δυστυχώς μένοντας στάσιμος στις προσωρινές δάφνες του κουράστηκε και κούρασε γρήγορα. Μιας και κάνουμε κύκλους λέγοντας τα ίδια, θα αποχωρήσω βαδίζοντας πιστά στα βήματα του Μέγα Evris και θα σου ευχηθώ καλή σου συνέχεια με περισσότερη ψυχραιμία, χωρίς κασκόλ που να γράφει "Μalmsteen" ή οποιονδήποτε άλλον.