Αγανάκτηση!Όλοι παιζουν metal;

[gmoll]

Η αναφορά μου στους Manowar σας επηρέασε έτσι? ;D ;D

[playloud]

Οχι απλα μου τους θυμισες, κατσε να βαλω την κομματαρα που παραθετει τους στιχοι το σπαις παραπανω, και μετα να βαλω την ΥΣΤΑΤΗ κομματαρα

 

"ALL MEN PLAY ON 10"

 

Hail, REGARDS

[gmoll]

Ρε σαν το bridge of death δεν υπάρχει τίποτα άλλο,τί να λέμε τώρα... ;D ;D

 

 

 

[playloud]

Αυτο που ειπα...

Οι 4 πρωτοι ειναι σουπερ (αν και ο αγαπημενος μου ειναι το Battle Hymns)

[nihilnull]

αχεμ, είναι μια αλήθεια ότι το προηγούμενο ποστ μου είναι λίγο absurd λόγω βιασύνης.

 

Wow!:

Βαριέμαι τις πετσοκομμένες απαντήσεις γι' αυτό θα σταθώ σε μερικά σημεία μόνο. Η επαφή μεταξύ punk και nwobhm είναι η εξής: Και οι δύο μουσικές παίχτηκαν απο παιδιά της καταπιεσμένης αγγλικής εργατικής τάξης την ίδια περίοδο. Εκφράζουν και οι δύο "φευγιό" ή αντίδραση απέναντι στο κατεστημένο της εποχής και έχουν μέσα τους σε ένα βαθμό και τον ίδιο ετεροπροσδιορισμό απο το κυρίαρχο rock n roll του τέλους των 70s. Το μεν metal αγαπούσε βαθιά μπάντες όπως οι zeppelin και οι purple και πήρε τον λυρισμό τους αυτούσιο (ναι, είπε και για δράκους και για τέρατα και για tolkien όπως και το τότε heavy metal δλδ, απο κει και το "new wave"). Το δε punk το μισούσε και ήθελε ένα βρώμικο rock που ήθελε να το προσγειώσει στη γη και στα βιώματα ενός λουμπεν καταπιεσμένου στρώματος. Και στις δύο περιπτώσεις αυτό έγινε με παρεμφερή τρόπο, με diy πρόχειρες ηχογραφήσεις σε φτηνά στούντιο και σκληρά live στις διάφορες pub. Το γεγονός και μόνο ότι υπήρχε αυτός ο πολύ στενός συγχρωτισμός μεταξύ των μουσικών οδήγησε και σε μεγάλη ηχητική συγγένεια. Χαρακτηριστικά παραδείγματα άπειρα μεταξύ των underground μπαντών της περιόδου αλλά κάτι που διακρίνεται και σε μπάντες μεγαλύτερου βεληνεκούς. Τα πρώτα δύο iron maiden για παράδειγμα είχαν σολο και "καλπαστά" τύμπανα, είχαν ελαφρώς καλύτερη παραγωγή απο το μέσο nwobhm και punk δίσκο αλλά η φωνή του dianno, οι βρώμικες κιθάρες, το όλο στήσιμο είναι punk, το λεν και οι μεταλλάδες αυτό! Πολύ πιο θολό γίνεται το τοπίο με μπάντες που δεν ενδιαφέρονταν καν να διαχωριστούν με κάποια απο τις δύο ταμπέλες, όπως οι amebix και δεκάδες άλλες μπάντες του crust punk της περιόδου, όπου με πολύ δυσκολία μπορεί κάποιος να πει αν έχει να κάνει με ένα αμιγώς μεταλ ή πανκ ήχο.

 

Aν κάποιος έχει αυτά στο πίσω μέρος του μυαλού του, το "στυλιζάρισμα" για το οποίο μιλάς αποκτά ένα υπόβαθρο, κάτι που το κάνει πιο έυκολο στο να το δεχθείς ή τελοσπάντων να μη το σνομπάρεις τόσο εύκολα.

 

Ερχόμενοι στο σήμερα, αυτός ο συγχρωτισμός μεταξύ των δύο ειδών τότε υπάρχει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό μεταξύ των μουσικών του σήμερα και έτσι το πάντρεμα πολλών ειδών με το μεταλ οδηγεί σε εκατοντάδες διαφορετικά παρακλάδια. Ελάχιστα απο αυτά εμπεριέχονται στο τσουβάλιασμά σου περι σεξισμού, φετιχισμού με τη φρίκη κλπ. Πάρα πολλά απο αυτά έχουν στενές επαφές με το post rock, με ηλεκτρονικούς ήχους, με πειραματικές σκηνές, με το hip hop, με το folk ή με άπειρα άλλα πράγματα. Μερικές μπάντες μπορείς να τις κατηγοριοποίησεις εύκολα στο μεταλ, άλλες πάλι με την καμία, ξέρεις μόνο ότι έχουν αναφορά εκεί. Όπως εδώ που τα λέμε συμβαίνει με κάθε μουσική, γι' αυτό θεωρώ ότι είναι ηλίθιο να αντιμετωπίζει κάποιος ένα είδος με στερεότυπα. Δεν υπάρχουν "φυσιολογικοί" άνθρωποι και "άνθρωποι του metal", υπάρχουν ακροατές που θέλουν να ανακαλύψουν πράγματα σε κάθε μουσική (γιατί η μουσική είναι μια, απο παλιά αυτό) και ακροατές που για τον ένα ή τον άλλο λόγο στερούν απο τον εαυτό τους αυτό το πράγμα.

 

Για να επανέλθουμε και στο θέμα του τοπικ, αν κάποιος δε βρίσκει "ακριβώς" τη μπάντα στην οποία ονειρεύεται να παίξει, ας παίξει και μεταλ. Μετα απο καιρό και αν υπάρχει καλή επικοινωνία θα βρεί τον τρόπο να βάλει στη μουσική του και τα στοιχεία που τον ενδιαφέρουν. Και απο αυτό το πάντρεμα είναι που βγαίνουν και οι καινούριοι ήχοι, αλλιώς ας παίζουμε όλοι σε tribute μπάντες και να αναμασάμε τις μουσικές που ακούμε στους δίσκους μας. Μαλακία δεν είναι αυτό;

 

 

[boukas]

Γιατί δεν "στελνετε" και τον boukas-janick να μην ασχολείτε κανένας και κάντε το φόρουμ "jazz-blues noiz" ή "metal-sucks noiz" να ξέρει να μην ποστάρει κανείς τίποτα άσχετο ή σχετικό.

 

Όσο είμαστε εμείς οι δύο, μην ανησυχείς! ;D

[Kafka]

 

 

Όμως τι σημασία έχει, έτσι κι αλλιώς ούτε metal μπάντες όπως οι isis ή οι neurosis ή εκατοντάδες άλλες, έχουν σχέση με την κοντοπίθαρη άποψη σου για το "στυλιζαρισμένο μεταλ" αλλά παρολαυτά δεν θα έκανες τον κόπο να τις ξεχωρίσεις. 

 

Παρεπιπτοντως οι neurosis ξεκινησαν ως πανκηδες βεβαιως βεβαιως και ακομα κρατανε ολο το στυλ, οποτε δν νομιζω οτι θεωρειται τυπικη μεταλ μπαντα!!  ;)

[jimss]

Καλησπέρα σε όλους. Μόλις διάβασα όλα τα posts που προηγήθηκαν γιατί ο τίτλος του thread με ξάφνιασε λίγο. Eye, οι απόψεις σου, αν και καλοδιατυπωμένες, παραμένουν ακραίες. Δεν αμφιβάλλω σε καμία περίπτωση για τη μουσική σου παιδεία και δεν πρόκειται να στηρίξω καμία προσωπική επίθεση σ' αυτήν ή στο γεγονός ότι απέχεις 20 χρόνια από τον σκληρό ήχο, αλλά όταν κινούμαι στο περιβάλλον (εικονικό έστω) μιας αντιπροσωπευτικής για τη χώρα μας μουσικής κοινότητας και ξαφνικά διαβάζω πως κατοικώ σε ένα καζάνι με στυλιζαρισμένους σατανιστές, μάγισσες, καρναβάλια κτλ. αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν εμείς οι δύο (και φυσικά πολλοί άλλοι) να απεχθανόμαστε τα ίδια πράγματα (τους ίδιους καραγκιόζηδες που κατα καιρούς κράζεις και κράζω, metalάδες ή μή) και ταυτόχρονα εσύ να απεχθάνεσαι εμένα και τις αξίες που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύω, χαρακτηρίζοντας κενό και ανούσιο ένα μουσικό ρεύμα τεράστιο και πραγματικά ανεξερεύνητο που λειτουργεί σαν έδρα για εξαιρετικές μουσικές...Οι αντιδράσεις των υπολοίπων σε αυτά που γράφεις είναι φυσιολογικές και δεν τίθεται θέμα του ποιος θα βάλει ποιον στη θέση του. Ο τίτλος του thread είναι επίσης απαράδεκτος και λάθος αφετηρία για οποιαδήποτε συζήτηση. Σας χαλάει που οι πιτσιρικάδες παίζουν metal αντί να σαπίζουν μπροστά σε παιχνιδομηχανές ή να στήνονται σε ατελείωτες ουρές για να περάσουν τις οντισιόν του fame story ή να προσπαθούν να γίνουν καχέκτυπα των καχεκτύπων των boy-bands και των ελλήνων popο-rockτηςκακιαςώρας-σκυλάδων? Δηλαδή τι περιμένετε να πάρουν το signature ραβδί της vienna και να παριστάνουν τους μαέστρους ή να ξύσουν τις κιθάρες τους με ξυράφι και να παίξουν Stevie Ray Vaughan ( ΜΑΚΑΡΙ βέβαια να γινόταν και αυτό...). Εξαπολύθηκε μια άδικη επίθεση και καλό θα ήταν να βάλετε λίγο νερό στο κρασί σας, να ακούσετε τον τελευταίο δίσκο των Biomechanical όπως και την εξαιρετική φετινή δουλειά των Textures και αν επιμένετε ακόμα στη στιχουργική κενότητα της metal, ας αναφέρω ενδεικτικά τους Fates Warning (ενδεικτικά είπαμε) και όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ζητήσει και άλλα ονόματα. Αν πάλι δεν θέλετε να ακούσετε τίποτα από αυτά κινδυνεύετε να γίνετε γραφικοί. ;)

[pastelius]

Πώς να μην έχει πεθάνει το metal,απο τη στιγμή που έχουν παιχτεί όλα τα riffs

από 30 φορές το καθένα ,απο 30 διαφορετικές μπάντες?

Τι άλλο να πει το μεταλ πια?

Θα σας πω εγώ.

Τίποτα.Ξαναζεσταμένα και αναμασημένα φαγητά.

Live with it.

Και μη μου λέτε εμένα οτι είμαι κολλημένος και τέτοια κουραφέξαλα.Έχω κάτι

παραπάνω απο τυπική άποψη πάνω στη μουσική αυτή.

 

[stam and the witches]

Γενικά όταν ακούτε metal (σύμφωνα με τα όσα διάβασα) σας έρχονται στο μυαλό λουμπεναριά μαλλιάδες με ραφτά στα τζήν μπουφάν τους που παίζουν διασκευές Deep Purple με πολύ παραμόρφωση (yeah!!) και η συνομωταξία των metal hammerικών συγκροτημάτων τύπου Opeth, Pain of Salvation, Motorhead για τους vintage τύπους και Arch Enemy για τους ακραίους. Σα να μου λέτε blues και να σας λέω Gary Moore.