Προς το περιεχόμενο

Πειραματισμός και έκφραση με τσεκούρι.


blue

Προτεινόμενες αναρτήσεις

πάντως εγώ, όταν τυχαίνει να δώ κάποιον να σπάει το όργανο του στη σκηνη, σε βιντεοκλιπ ή οπουδήποτε, ξενερώνω το λιγότερο.

 

είτε είναι ο hendrix είτε ο kobain είτε οι GnR είτε οι muse είτε οποιοσδήποτε μουσικός με "θεωρητικό υπόβαθρο", το θεωρώ πάρα πολύ φτηνό και δήθεν

 

δε μπαίνω καν στον κόπο να σκεφτώ για ποιο λόγο μπορεί να το κάνει, γιατί απλά η ενστικτώδης αντίδρασή μου στο θέαμα ειναι να αναγουλιάσω :)

a classic player now...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 199
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

  • Moderator

Αγαπητέ μου Blue εκεί που θέλω να καταλήξω είναι αυτό που μόλις έγραψες «αοριστολογείς». Αυτή είναι η ουσία του ζητήματος, το αόριστο της τέχνης… Αν διάβασες το αρχικό μου post ακριβώς αυτήν την αδυναμία ορισμού πραγματεύομαι… Δηλαδή το γενικότερο πλαίσιο.

Τώρα ως προς το ερώτημα που απευθύνεται στο υποκειμενικό μου κριτήριο, θα σου απαντήσω ευθέως ότι σαν ιδέα το να καταστρέψει κάποιος ένα όργανο επί θεατρικής σκηνής το θεωρώ μάλλον βλακώδες και καθώς το όργανο είναι μέσο παραγωγής τέχνης, θα έλεγα ότι είναι μια μορφής ασέβεια και για την τέχνη. Οπότε η αισθητική μου δεν θα κατέτασσε στην κατηγορία «θαυμασμός για το ωραίο»…

Όμως… (και εδώ είναι το ωραίο της υποκειμενικότητας της τέχνης): Αν για παράδειγμα, σε κάποια συναυλία, ο από επί σκηνής αγαπημένος μας μουσικός, σπάσει κάποια κιθάρα ( το οποίο μάλλον αρκετοί από εμάς το έχουμε ζήσει) αυτό θα συμβεί κάτω από τις ιαχές επιδοκιμασίας του κόσμου… Και στις δύο περιπτώσεις ( συναυλία- παράσταση) ένα μουσικό όργανο… θυσιάστηκε υπέρ του φιλοθεάμονος κοινού. Ποια λοιπόν είναι τα κριτήρια που στην μια περίπτωση θα επικροτήσουμε κραυγάζοντας και επευφημώντας και στην έτερη πρώτοι θα ρίξουμε τον λίθο του αναθέματος; Προσωπικά, επιφυλάσσομε να απαντήσω…

Πάντως, πίστεψε με η τοποθέτηση μου έχει καθαρό «φιλολογικό» χαρακτήρα. Αν βρεθώ αντιμέτωπος με τέχνη η οποία για διάφορους λόγους μου δημιουργεί αποστροφή, εκφράζω ευθαρσώς την άποψη μου. 

 

 

 

 

all this has happened before and will happen again

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Όμως… (και εδώ είναι το ωραίο της υποκειμενικότητας της τέχνης): Αν για παράδειγμα, σε κάποια συναυλία, ο από επί σκηνής αγαπημένος μας μουσικός, σπάσει κάποια κιθάρα ( το οποίο μάλλον αρκετοί από εμάς το έχουμε ζήσει) αυτό θα συμβεί κάτω από τις ιαχές επιδοκιμασίας του κόσμου…

 

μόλις ανέφερες ένα παράδειγμα οπου το κοινό-αποδέκτης της τέχνης προβατοποιείται.. Σε μια μεγάλη συναυλία πολλά μπορούν να συμβούν που να θυμίζουν περισσότερο "αρτο και θεάματα" παρά καλλιτεχνική έκφραση

a classic player now...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επειδή είμαι καλό και ευγενικό παιδί, θα πω ότι απλώς βαρέθηκα να ακούω για την a priori "υποκειμενικότητα" της τέχνης. Ως θεμέλιο κάθε συζήτησης.

Ειδικά όταν υπάρχει μια τεράστια βιβλιογραφία (που αγνοούμε  ;) ) η οποία πραγματεύεται και το αντίθετο.

Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες.

Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σε μια μεγάλη συναυλία πολλά μπορούν να συμβούν που να θυμίζουν περισσότερο "αρτο και θεάματα" παρά καλλιτεχνική έκφραση

Kαι?....Όπως ανέφερες, εσύ εξοργίζεσαι με το θέαμα της καταστροφής του οργάνου, εγώ (ας πούμε) όχι. Γιατί εσύ, βλεπεις το συγκεκριμένο με πιο καλλιτεχνική ματιά από εμένα?

Μαραθώνιος Εναλλακτική Σχολή

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Επειδή είμαι καλό και ευγενικό παιδί, θα πω ότι απλώς βαρέθηκα να ακούω για την a priori "υποκειμενικότητα" της τέχνης. Ως θεμέλιο κάθε συζήτησης.

Ειδικά όταν υπάρχει μια τεράστια βιβλιογραφία (που αγνοούμε  ;) ) η οποία πραγματεύεται και το αντίθετο.

 

Και αυτό σωστό… Όταν η τέχνη υπόκειται σε αντικειμενικούς κανόνες, ουδείς θα διαφωνήσει ότι είναι ορισμένη από την φόρμα.

all this has happened before and will happen again

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Kαι?....Όπως ανέφερες, εσύ εξοργίζεσαι με το θέαμα της καταστροφής του οργάνου, εγώ (ας πούμε) όχι. Γιατί εσύ, βλεπεις το συγκεκριμένο με πιο καλλιτεχνική ματιά από εμένα?

 

το λέω αυτό γιατί πιστεύω πως σε μια μεγάλη συναυλία ένας άνθρωπος μπορεί να αποδεχτεί πράγματα που φυσιολογικά/(ή αν το σκεφτόταν λίγο) δε θα αποδεχόταν.

 

το οτι εξοργίζομαι με το θέαμα της καταστροφής του οργάνου δεν έχει να κάνει με το αν το βλέπω με πιο καλλιτεχνική ματιά απο κάποιον, όπως το καταλαβαίνω μέσα μου θα το ερμήνευα πιο πολυ σαν ενστικτώδη αντίδραση

 

αν προσπαθήσω να ερμηνεύσω την αντίδρασή μου στο θεαμα, προφανώς καταλήγω σε κάποιους λόγους που όμως πιστεύω πως δεν έχει νόημα να αναφέρω γιατί ακριβώς πιστεύω πως το αν θα εξοργιστεί κάποιος ή όχι, είναι κάτι υποκειμενικό

a classic player now...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Λοιπόν κομμένη η… κουλτουρό συζήτηση γιατί παραλίγο να μου γίνει κάρβουνο το φαγητό (και η κατσαρόλα)…

 

 

all this has happened before and will happen again

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Λοιπόν κομμένη η… κουλτουρό συζήτηση γιατί παραλίγο να μου γίνει κάρβουνο το φαγητό (και η κατσαρόλα)…

Kαι αυτό....μπορεί να είναι μορφή τέχνης. Ξέρεις την Ορχήστρα λαχανικών της Βιέννης, που μετά το τέλος της παράστασης κάνουν σούπα με τα λαχανικά-όργανα και τη μοιράζουν στον κόσμο...νομίζω ότι εκείνοι δεν καίνε το φαί :D

Μαραθώνιος Εναλλακτική Σχολή

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου