Ο παλιος καλος πετρουτσης

[astraxan19]

Βρηκα αυτο το βιντεακι του πετρουκι στο γιουτουμπι κ ειπα να το ποσταρω, αν ξαναεχει μπει συγχωρνατε με (που λεγε κ ο καζαντζιδης)... Τελικα, καποτες επαιζε ωραια πραματα..(αξιζει να το δειτε ολο)

 

[dvat]

Πρόσφατα το είχαμε αναφέρει σε κάποιο topic ότι την εποχή του Live in Tokyo έπαιζε πολύ όμορφα ακόμα!!! Και τις φρασούλες του έπαιζε και modal περάσματα έκανε και όρεξη είχε...

 

Περασμένα μεγαλεία...

[Enoxos_Boody]

Αχ ωραία χρόνια...!  ;D

 

Ο Πετρούτσι με άσπρα μποτάκια κ κολλητό παντελόνι. Πω κ αυτά τα progressive πουκάμισα σκίζουν!!  :D Χωρίς πλάκα, πολύ ωραίος εδώ ο John. Εντελώς άλλη νοοτροπία στο παίξιμο από σήμερα. Κ τα θέματα του "βρωμάνε" Petrucci απο χιλιόμετρα.

 

ΥΓ: Θα παρακαλούσα να μην γίνει ξανά ανάλυση για το πόσο "χαλάσαν" οι Theater, πόσο χρηματίζονται, πόσο χάλια snare έχει ο Portnoy κτλ.  :P

[dvat]

ΥΓ: Θα παρακαλούσα να μην γίνει ξανά ανάλυση για το πόσο "χαλάσαν" οι Theater, πόσο χρηματίζονται, πόσο χάλια snare έχει ο Portnoy κτλ.  :P

 

+1

 

όχι άλλη ανάλυση... έλεος

[playloud]

"To live forever"...... Εδω μαλιστα. Τα εχει ολα ο ατιμος.

 

Το καλλιτερο DVD pου εχουν βγαλει οι Theater EVER. Ειναι ολοι στα καλλιτερα τους, ΚΑΙ με κ@υλα, και με τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ Kevin Moore.

Τετοια σολαρα ο πετρουτσης απο... τοτε εχει να παιξει

[panagiotis]

Ιδού και ένα επίσης καταπληκτικό του σόλο από το Awake in Japan το '95.

 

[mij]

Με τον Πετρούκιο απορώ πως ένας κιθαρίστας μπορεί και παίζει τόσο ώριμα στα 25 του (Images) και τόσο ανώριμα και ανούσια στα 40φεύγα του...

 

...σαν ένα 17χρονο που μόλις ανακάλυψε ότι μπορεί να παίζει γρήγορα και αναλώνεται στο πάνω -κάτω στη κλίμακα...anyway γούστα είναι αυτά....

 

 

 

 

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Ρε παιδια δε "χαλασε" απλα οι ανθρωποι αλλαζουν στυλ, και ειναι επομενο αλλα να παιζει σημερα. Μετα ειναι θεμα γουστου (που και αυτο μεταβαλλεται) ποιος Petrucci σας αρεσει. Προσωπικα δεν ειναι απ'τους αγαπημενους μου γιατι δεν εχει καταφερει να παντρεψει, κατ' εμε, feeling με τεχνικο παιξιμο και αμφιταλαντευται αναμεσα στα δυο. Δηλαδη τα "εχει" αλλα δεν τα συνδυαζει.

 

Ο (σημερινος) Gilbert, τον ειδα live στο Μυλο (εχει ΚΑΙ φωνη), το εχει καταφερει αυτο, shredder ως το μεδουλι αλλα και με πολλες δυναμικες και ρυθμο οποτε εχει φτιαξει ενα στυλ ολο δικο του με το κατορθωμα οι  φρασεις του να μην βγαζουν "νοημα" σε μικροτερες ταχυτητες. Και στη μελωδια εχει ωριμασει ΠΑΡΑ πολυ, ακουστε τα δυο τελευταια του album, αν δε το εχετε κανει ηδη.

 

Ενω στο Petrucci ειναι πιο εμφανες το αλλαγμα "ταχυτητων". "Οκ τωρα θα βαλω slow, feeling mode, τωρα fast mode, τωρα uber fast mode που θα ανατιναξει τον πλανητη κτλ."

 

Αληθεια γιατι ειναι τοσο σκυθρωπος στα σολο live του?   ;D

Οσο γερναει "φουσκωνει" αυτος! Παιρνει αναβολικα ή τα παραγει ο οργανισμος του?

 

 

[dvat]

Ο σημερινός Gilbert όμως έχει ξεφύγει στα  DVD του.... Στολή αστροναύτη στο στούντιο κλπ κλπ πολύ γέλιο...Προσωπικά μετά από αυτά δεν μπορώ να τον πάρω στα σοβαρά. Ειδικά όταν μιλάει Αμερικάνος αστροναύτης για το Akuma No UTa ή κάπως έτσι δεν το θυμάμαι τώρα, δεν έχει και σημασία στην τελική το ακριβές όνομα του κομματιού, μιλάμε για πολιτισμικό συγκερασμό... Japan meets USA , Ibanez meets Paul

 

Παύλε Γιλβέρτε έχεις ξεφύγει...

 

 

 

 

 

 

 

[darshan]

Συμφωνώ με Κουφή Λεοπάρδαλη. Χλωμό πρόσωπο με κιθάρα με κρόσια και στολή αστροναύτη παίζει παπάδες (και καλόγριες), ωραία κομμάτια γράφει (κλασσικίζει αλλά ευτυχώς δεν μπαροκίζει - έλεος πια), πολύ καλό live (Αν), ωραία Γιαπωνέζα γυναίκα (δήθεν πληκτρού), πολύ ερωτευμένο το πουλάκι μου, φτού του...

 

Πετρούτσης πάλι, βαριέμαι. Αυτός είναι μοναδική περίπτωση. Cleancut μια ζωή, θα πέσει στα ναρκωτικά στα 50 επειδή θα βαριέται και ο ίδιος αυτά που παίζει.