Με ποιον μαγνήτη σετάρετε ενισχυτή και πεταλιερα;

[schafferbfg]

Καθώς χάζευα στο youtube διαφορους κιθαριστες..μου γεννήθηκε μια απορία που όσο και αν σκεφτόμουν δεν υπήρχε μια απόλυτη εξήγηση και απάντηση.

 

η σκέψη μου είναι η εξής.

όταν θέλουμε να φτιάξουμε τον βασικό ήχου του καθαρού μας...η τον βασικό ήχου από το drive κανάλι..ποιον μαγνήτη επιλέγουμε έτσι ώστε να κάνουμε τις ρυθμίσεις που μας αρέσουν ?

 

για παράδειγμα ενα στρατοκαστεράκιας που παίζει blues/rock θα μου απαντήσει πως σετάρει τους ήχους του στον neck μαγνήτη γιατι όταν θα χρειαστεί πιο crunch ήχο στο ίδιο κανάλι να πάει στον bridge μαγνήτη για να αποκτήσει περισσότερο tremble και thin ηχο.

 

όπως και ένας μεταλλάς με μία explorer θα μου πεί οτι σετάρει τα patch του στον bridge μαγνήτη για παίζει τα ριφ του και με το ίδιο patch  αν πάει στον neck μαγνητη θα έχει τον μπουρμπουλιθράτο ηχο για το σολο μπουρμπουλίθρας.

 

οπότε υπάρχουν διάφορες ''σχολές'' για τον μαγνητη που χρησιμοποιούμε για να ρυθμίσουμε ενισχυτές,πεταλιέρα και γενικά πετάλια..

 

ποιά η αποψή σας ?

εγώ πιστευώ πως είναι καθαρά θέμα γουστου και προσωπικά χρησιμοποιώ πάντα τον bridge μαγνήτη για να σετάρω ενισχυτή και πεταλιερα. :)

 

[gdevelek]

εγώ πιστευώ πως είναι καθαρά θέμα γουστου

 

...και εδώ κλείνεις το θέμα που άνοιξες.  :)

[schafferbfg]

...και εδώ κλείνεις το θέμα που άνοιξες.  :)

έτσι θα μπορούσαμε να κλείσουμε πολλά θέματα του φόρουμ(φιλικά πάντα) :)

συζητηση να γίνεται  :)

[RayDTutto]

Ναι αλλά έτσι είναι. Καθαρά προσωπική προτίμηση.

[IraklisZS]

εγώ σετάρω ωστε τα2 ηχητικά ακρα (neck-bridge) ναβγάζουν ωραίο ήχο, με κάποιους συμβιβασμους.

 

αν έπαιζα κυρίως με ένα μαγνήτη, προφανώς θα σέταρα με βάση αυτόν, όταν όμως θες να χρησιμοποιείς και τους 3, τότε όλα είναι θέμα συμβιβασμών!

[kpeyos]

Σε Les Paul ακολουθώ έναν κλασικό μάλλον κανόνα. Σετάρω τον neck για έναν καλό lead ήχο με τα ποτενσιόμετρα του vol και tone μεταξύ 5 και 7. Αυτό μου δίνει κάποιο χρήσιμο headroom που μπορεί να χρησιμοποιήσω αν νοιώσω ότι κάτι χρειάζεται κατά τη δειάρκεια ενός κομματιού. Επίσης, επειδή η LP έχει λιγότερο touch sensitivity συνήθως από μια Fender μπορώ να χρησιμοποιήσω το volume και το tone σαν expression controls. 

 

Για τα rhythm parts μπορώ να φτιάξω και έναν χρήσιμο, πιο μπασοπρίμο ήχο, στη μεσαία θέση ρυθμίζοντας ανάλογα τα ποτενσιόμετρα του bridge μαγνήτη.

 

Σπάνια χρησιμοποιώ τον bridge μαγνήτη μόνο του. Συνήθως σπάνια κανείς πετυχαίνει καλή ισορροπία σε όλες τις θέσεις. Το κλασικό είναι π.χ να δεις μια Tele στον bridge, ή μια Strat στον neck ή neck/middle, όπου είναι το δυνατό σημείο του κάθε οργάνου με λίγα λόγια. Οι συμβιβασμοί σπάνια οδηγούν σε κάποιον πραγματικά καλό ήχο.

[Adamo]

Εγω σε Les Paul κυριως σεταρω τα καθαρα σε neck και ta distortion στον brigde ενω κοιταζω και τι ανταπροκιση ομως εχει στα στα σολο μερη του neck.

ισορροπια ειναι οντως δυσκολο να πετυχεις για αυτο πρεπει να "ταιριαζουν" αρκετα και να κολλανε οι 2 (η και 3  :P) μαγνητες μεταξυ τους

[bloody_sunday]

Με στρατ (Classic Player 50s) παίζω ή στην θέση 4 (neck + bridge) ή στην 2 (bridge + middle). Οι ήχοι των συνδυασμών αυτών μου αρέσουν περισσότερο όχι μόνο για τα καθαρά, αλλά φαίνεται να ταιριάζουν πάρα πολύ με οποιοδήποτε βρώμικο χρησιμοποιήσω. Το tone του bridge το κόβω λίγο γιατί είναι υπερβολικά πρίμο. Αν και δεν είναι απαραίτητο, πού και πού γυρνάω στη θέση 5 (neck) για κάποια leads.

 

Σε κιθάρες με humbuckers και Les Paul-type switching συνήθως αντιπαθώ τον bridge και τον αφήνω σχεδόν πάντα με ελαφρά κομμένο το tone. Έχω ως βάση την κλασσική μεσαία επιλογή, με γύρισμα στον neck για leads. Φροντίζω να τον κατεβάζω έτσι ώστε να μην μπασάρει πολύ, ούτε να "πετιέται" μπροστά με διαφορά στο volume (αν και αυτό είναι ένα μέσο που έχω χρησιμοποιήσει μερικές φορές). Aν όμως χρειαστούν downtunings, αν θελήσω να βγω πιο μπροστά ή αν χρησιμοποιηθεί μεγάλο gain που λασπώνουν τα πάντα, τότε θα γυρίσω στον bridge. Κάτι άλλο που επίσης κάνω καμιά φορά είναι να έχω τον rhythm ήχο στον neck με φουλ vol και tone, και μετά για crunchy ήχο να γυρίσω με μια κίνηση του διακόπτη στον bridge με κομμένο volume περίπου στο 5 με 7/10. Με αυτόν τον τρόπο δεν χρειάζεται να πατάω πετάλια για τις αλλαγές dirty/semi-dirty.

 

Και στις δυο περιπτώσεις, αν έχω την πολυτέλεια να παίζω με ενισχυτή ρυθμισμένο δυνατά στο όριο του "σπασίματος", τότε κάνω και το κολπάκι με τα κομμένα volume, ανεβάζοντάς τα όταν αγριέψουν κάπως τα πράγματα. Γενικά τα volumes μου αρέσει να τα πειράζω συνεχώς κατά τη διάρκεια του παιξίματος, ενίοτε παίζοντας και με δάχτυλα για να μαλακώσει κάπως το attack και να αφαιρεθεί το χτυπητό στο αυτί πρίμο της πένας, μιας και είμαι φανατικός οπαδός του "λαμπερού" ήχου.

 

Αυτό μου δίνει κάποιο χρήσιμο headroom

Λάθος όρος... εννοείς "ταβάνι" ή απλά περιθώριο.

[IraklisZS]

έχει tone ο bridge της κιθάρας σου ???

[bloody_sunday]

Γιου τόκιν του μι? ;D Aν ναι, βέβαια... και η στρατ και οι άλλες χαμβακεροειδείς.